Spannende televisie

Vanavond start de tweede serie van Vuurzee. Deze serie houdt het midden tussen een thriller en een detective. Met deze serie bewijst de publieke omroep dat er ook in Nederland nog goede series gemaakt kunnen worden. In ieder geval ga ik kijken. De afleveringen zijn iedere zaterdag vanaf 21.20 te zien op Nederland 1.
Groetjes,
Robert.

Goed bezig.

In Rotterdam gaat overmorgen bij de metro de strippenkaart buiten bedrijf, en kun je alleen nog maar met de chipkaart reizen. In mei gaat ditzelfde waarschijnlijk ook in Amsterdam plaatsvinden. Nu kunnen de meeste mensen in deze regio's zonder problemen de chipkaart al gebruiken, de meeste busbedrijven accepteren deze kaart ook. De meeste, dus niet alle? Nee, zowel in Rotterdam als Amsterdam rijdt ook het Engelse bedrijf Arriva, die nog helemaal geen chipkaartlezers in de bussen hebben zitten. Voor deze reizigers is een hele mooie oplossing gevonden. Naast de strippenkaart en de chipkaart hebben deze klanten ook nog een overstapkaart om te voorkomen dat men twee keer het opstaptarief betaalt. In plaats van minder, hebben deze mensen dus juist meer kaarten op zak. Stel je nu nog eens voor dat je met de trein moet. Inderdaad, dan is kaart nummer vier daar, en zal de broekzak gaan uitpuilen. En de mensen die af en toe het openbaar vervoer gebruiken? Die mogen gelijk 3 euro 50 per rit betalen. Voor dit bedrag mag je wel twee uur door Rotterdam dolen.
Ik vraag mij af wat er echt gaat gebeuren. De mensen die regelmatig reizen zullen natuurlijk deze ongemakken voor lief nemen. Dagjesmensen zullen misschien andere steden gaan bezoeken. Zelf schat ik dat de auto herontdekt gaat worden, met alle gevolgen van dien. Dat ding staat toch voor de deur, en je hoeft geen extra kaartjes aan te schaffen om ermee vooruit te komen. Het zal mij benieuwen.

Dendermonde

Allereerst wens ik iedereen die iets met het drama te maken heeft gehad veel sterkte.
Zoals wel vaker op zaterdag, moest ik gisteren naar Dendermonde, of Sint Gillis om precies te zijn. Tot vrijdag had niemand buiten Vlaanderen ooit van dit plaatsje gehoord, nu weet iedereen het te liggen. Zelf heb ik er twee klanten zitten, waarvan één in dezelfde straat als waar die verschrikkelijke slachtpartij heeft plaatsgevonden. Gelukkig voor mij, moest ik bij de andere klant zijn. Toen ik gisterenochtend het dorp in reed, stond ik direct vast in het verkeer. Ik stond in een file van reportagewagens uit allerlei windstreken. Ik vroeg mij meteen af wat deze wagens hier nog te zoeken hadden. Dit dorp is zwaar in rouw en is bezig met de verwerking. Dan ga je mensen toch geen microfoon onder de neus duwen?
Bij de klant aangekomen ging het gesprek natuurlijk over het drama. Inmiddels had ik begrepen dat de slachtpartij zo erg was, dat zelfs de hulpverleners onder psychische hulp staan.
Hoewel de schok in het dorp zeer voelbaar was, schat ik zelf in dat de echte klap nog moet komen. Men is nu nog geshockeerd, en leeft in een roes. Ik ben bang dat morgen, als de kinderen weer naar school gaan, iedereen uit de roer komt en de echte klap komt.

Veranderingen.

Het was een lekker weekje. Zo moesten we gisteren afscheid nemen van een markant man, die jaren de scepter over velen heeft gezwaaid. Velen van ons zullen best wel eens van zijn diensten gebruik hebben gemaakt, en dat in de toekomst bij één van zijn opvolgers doen. Inderdaad Gerrit van der Valk.
Ook is sinds deze week een van de markantste winkels in Amstelveen gesloten, ijzerhandel Kroon, beter bekend onder de naam Malle Pietje, geleend van de kinderserie Swiebertje. Deze winkel had dezelfde manier van "uitstalling". De rommel lag er metershoog en, zoals u op de foto kunt zien, is het pand in een niet al te beste staat. Het meest frappante was dat de man alles wist te vinden. Volgens de borden zal het pand er binnenkort niet meer zijn.
En dan was er natuurlijk het verdwijnen van Radio Donna. Deze zender gaat nu door het leven als MNM. Donna was vroeger de enige Belgische zender die in Amsterdam gewoon op de autoradio te ontvangen was. De zender in Schoten was sterk genoeg. Helaas is een paar jaar geleden een veiling van radiofrequenties geweest, waardoor de frequentie 88.9 in gebruik genomen werd, waardoor ontvangst onmogelijk werd.
Ach, soms win je wat, soms verlies je wat. Dit houdt het leven spannend.
Groetjes,
Robert.

Paniek.

Maandag stond bij mij ineens de telefoon roodgloeiend. Bij diverse mensen was de indruk ontstaan dat de strippenkaart per direct ongeldig was verklaard in Rotterdam en dat er alleen nog maar gereisd kan worden met de chipkaart. Oorzaak was een bericht op het journaal waarbij een Rotterdamse wethouder trots een stempelautomaat verwijderde. Bij de invoering heb ik mijn twijfels. Volgens mijn gegevens zijn er toch nog wat problemen en bezwaren. Inmiddels is ook gebleken dat je, zonder dat je het zelf in de gaten hebt, kunt zwartrijden. Als je toevallig langs een tweede automaat loopt, kan het gebeuren dat je per ongeluk uitcheckt. En wie is er dan fout? In ieder geval kan het best druk gaan worden bij de consumentenorganisaties.

Epd

Afgelopen week was er weer wat beroering over het elektronisch patiënten dossier. Op misbruik komen zware straffen te staan zodat niemand er ook maar aan zal denken. In België werd zaterdag aangetoond hoe kwetsbaar een systeem kan zijn. Door een computervirus bleken de computers in een ziekenhuis in Bonheiden toch niet zo veilig als gedacht. Zo zie je maar weer dat een combinatie van Windows, een netwerk en interessante gegevens alles kwetsbaar maakt. Vandaar dat ik nog steeds het EMD, het elektronisch medisch dossier als oplossing zie. Hierbij zijn de gegevens centraal bij de huisarts opgeslagen, en krijgen anderen deze alleen na tussenkomst van hem. Bij het EPD heb je niets meer in de hand, en moet je maar hopen dat alles goed gaat. Er zijn dan wel straffen, maar die worden pas uitgedeeld als misbruik is bewezen. Op dat moment is het voor jou waarschijnlijk al te laat.

Nederlanders in België

Zaterdag was ik in Wuustwezel, een plaats tussen Breda en Antwerpen gelegen. Ik moest naar een klant die voorheen een winkel had in Brasschaat. In deze plaats sterft het van de Nederlandse belastingvluchtelingen. Bijkomend probleem is dat deze mensen zich ook totaal niet hebben aangepast aan hun leefomgeving. Als je dan als Nederlander in die omgeving komt, moet je eerst alle zeilen bijzetten om ook maar een greintje vertrouwen te krijgen. Dit is zeer goed te begrijpen, zelfs ik heb een aantal aanvaringen met mijn "landgenoten" gehad. Bijkomend probleem is dat een Belg ten aller tijden zich netjes probeert te gedragen, terwijl we in Nederland gewend zijn onze mond open te trekken. Ik heb twee keer misdragingen van Nederlanders meegemaakt. De eerste keer was in een videotheek, waarbij iemand een paar dagen te laat was met het inleveren van een filmpje. De boete daarvoor bedraagt drie euro. In plaats van deze te betalen, ging dit figuur proberen hier onderuit te komen en bleef maar zeuren. Tenenkrommend stond ik de discussie aan te horen. Uiteindelijk heb ik mij ermee bemoeid, en mijn mond op Nederlandse manier opengetrokken. De man betaalde, en droop af. De winkelier vroeg mij of dat de manier was waarop de middenstand in Nederland met de klanten omging. Ik moest vertellen dat dit inderdaad zo is.
Een tweede geval was een Fries die Nederlandse satelliettelevisie wilde ontvangen. Hij vond dat de handelaar dat voor hem in orde moest maken. Ook deze man bleef maar zeuren, en de winkelier bleef correct. Ook hier greep ik in, en vroeg de man of hij zich wat meer als gast wilde gaan gedragen, en vroeg hem wat er nog meer nodig was om hem te overtuigen dat de winkelier hem echt niet kon helpen.
Zelf kom ik privé geregeld in Antwerpen. Op sommige ritten, meestal op tweede kerstdag en Koninginnedag, gaat mijn vriendin mee. Na het werk duiken we dan 't Stad in. Wat mij dan direct opvalt, is het lawaai wat Nederlanders daar veroorzaken. Over straat naar elkaar schreeuwen en luid praten. En vaak die outfits, alsof men zo van het strand komt! Wat dat betreft heb ik het geluk dat ik een aantal jaren in België rondloop, en mij inmiddels aardig aangepast heb, tenminste, dat vind ik zelf. Een van mijn klanten vind het een vreemd gehoor, dat ik Vlaams spreek met een Nederlandse tongval, en hij vroeg mij ook waarom ik dat zo doe. De reden is heel simpel. Als ik in België ben, ben ik diegene die zich moet aanpassen. Verder zitten er redelijk wat verschillen tussen het Vlaams en het Nederlands, wat, soms leuke, begripsverwarringen tot gevolg kan hebben.
Wat dat betreft vind ik het werken in België best wel leuk, het is zo dichtbij, en toch een compleet andere cultuur, waarin vooral de persoon een belangrijke rol speelt. Ik heb in het begin best moeite gehad om het vertrouwen van de Belgen te krijgen, maar als je die eenmaal hebt, gaat men door het vuur voor je. Zeker wat dat betreft kunnen we in Nederland nog wel wat leren. En als je de volgende keer in België bent, gedraag je dan eens, en geniet van de gastvrijheid. Maar hou het besef dat je te gast bent.
Groetjes,
Robert.

Remmen!

Vanmorgen had ik weer een van mijn grootste ergenissen op de snelweg, remmen. Ik voeg mijn wagen in bij Amstelveen. Mijn ritje gaat via de A9, de A2, S110 en S112 naar Amsterdam-noord. Nadat ik ben ingevoegd, rij ik achter een auto die ik graag wil inhalen. Ik kom daardoor achter een Porsche te rijden die, zoals gewoonlijk, te hard rijdt. Ineens zie ik de remlichten van mijn voorganger aangaan, en binnen een paar tellen hang ik zowat op meneer zijn achterbumper, en de wagens op de rechterbaan passeerden ons natuurlijk. Ik kon niet anders doen dan bijremmen en mijn claxon en grootlicht gebruiken. De man liet in ieder geval weer zijn rem los. Hij wees wel naar de flitspaal. Het word eens tijd dat er weer flink bekeurd gaat worden op nodeloos remmen.
Groetjes,
Robert.

Onbeleefd

Gisterenavond parkeerde ik mijn wagen in Amsterdam. Ik haal op donderdag mijn vriendin uit het werk. Waarschijnlijk kwam het door het tikkend geluid van mijn differentieel, in no- time stond er een vrouw naast mijn wagen. "Je bent tegen mijn auto gereden. Ik kon het boven horen." Ze had het dus niet gezien, en ik meende ook gewoon tegen de stoep gereden te zijn. Ik kan het niet zien, dus ik ontkende het niet. "Laat de schade dan maar zien." "Doe niet zo bij de hand. Met dit licht kan ik het niet zien. Ik ga uw nummer noteren." Ik had hier verder geen zin in. Iemand die meent zo een toon te moeten aanslaan, daar praat ik niet eens mee. De vrouw heb ik niet meer gezien. Ik wacht af.

De chipkaart.

"Goedenavond chauffeur. Piep. " Zo zal het steeds vaker gaan klinken nu in meer steden de OV- chipkaart wordt ingevoerd. Ook al is het ding onbetrouwbaar, en is de privacy in het geding, hij komt. Is het bij de strippenkaart nog zo dat je van tevoren weet wat je moet betalen, de chipkaart kan nog wel eens voor verrassingen zorgen. Op de sites van de vervoersbedrijven kun je wel een indicatie krijgen van de prijs, maar een garantie is het niet. Je betaalt bij aanvang van de reis namelijk altijd vier euro. Bij het beëindigen van de rit, wordt het restant teruggestort op je kaart. Dit betekent dat, als je niet kunt uitchecken om wat voor reden dan ook, je vier euro lichter bent. En zie die maar eens terug te krijgen.
Ik ga nog maar even een strippenkaart scoren, zolang het nog kan.

Dooi

Wat een omslag, hè? Een paar dagen geleden stond half Nederland nog op het ijs, en nu is het ijs alweer verdwenen en heeft het gure winterweer plaats gemaakt voor triest regenachtig weer. Is het nou nooit mogelijk om een gemiddeld weer te regelen? Gewoon, een beetje zon en een paar graden boven nul?
Groetjes,
Robert.

Koud hè?

Vorige week was de kleine hond van mijn broer op het werk. Het mannetje had het koud, en liet dat merken ook. Hij gaf aan dat hij graag bij de verwarming wilde liggen. Na hem daar toegedekt te hebben, ging meneer lekker slapen.

Een weekje moe.

Zo, het weekeinde is weer om. Terwijl half Nederland het ijs op is gegaan, ben ik lekker binnen gebleven. Hoewel ik niet plat heb gelegen en ik gewoon heb kunnen werken, heeft de griep toch vat op mij gehad. Afgelopen dinsdag had ik mij voorgenomen om weer lekker te gaan sleutelen op het trammuseum. Een hoestbui gooide roet in het eten. Om deze in te dammen, nam ik een hoestdrankje en ging een half uurtje te gaan liggen, althans, dat dacht ik. Zo kon ik om acht uur aan de slag. Ik werd echter pas om half elf wakker! Ik kon mij dus gelijk omkleden en het bed in.
Nu maar hopen dat het aankomende week beter gaat. Ik word er een beetje moe van.
Groetjes,
Robert.

Vreemd?

Gisterenavond had ik iets vreemds. Rond half elf 's avonds stond ik met mijn auto te wachten voor de verkeerslichten op de kruising Ceintuurbaan- Hobbemakade, toen er opeens een zwarte Volvo naast mij stopte. De bestuurder, van allochtone afkomst, was wild naar mij aan het gebaren. Ik keek een paar keer zijn kant op. De man bleef gebaren. Zijn licht sprong op groen, toen de man bleef staan. De auto's achter hem gingen natuurlijk direct toeteren, waarop de beste man met gillende banden wegreed. Maar wat hij nou moest......

Beter goed gejat.

In Vlaanderen is afgelopen maandag het radiostation MNM gestart. Amsterdammers zal deze naam niet onbekend in de open klinken. Tot vorig jaar was dit een slogan van een platenwinkel, aangevuld met de tekst: "music and more."
Dat kreten wel vaker worden geleend, zal je niet verbazen. Als ik zeg:"Gek op A", zal de gemiddelde antwerpenaar direct zeggen dat het over zijn stad gaat. Laat Amstelveen deze kreet nu ook gebruiken.....
Het laatste voorbeeld is te vinden in West- Vlaanderen. Langs de wegen daar staan borden met de tekst:"Als u voorbij flitst, flitsen wij terug." Precies, die stonden vroeger ook op de A10-West.
Groetjes,
Robert.

Een goed begin.

Was ik gisteren nog vol vertrouwen over een goed begin, is deze hoop even de grond in geboord. Ik blogde gisteren al, dat ik rondliep alsof ik een jetlag had. Het bleek iets anders. Gisteren had ik al moeite om mijn ogen open te houden. Ik gaf oud en nieuw daarvan de schuld, ik ging pas rond twee uur naar bed. Ik dacht, als ik vanavond eens vroeg mijn bed in duik, is alles morgen weer weg. Bijna goed. In no-time had mijn bed meer weg van een braadoven, met mij als ingezetene. In plaats van te gaan slapen, werd het dus een nachtje sudderen. Rond een uur of drie werd ik gaar wakker. Na wat gedronken te hebben, en daarmee wat stoom te hebben af geblazen, dook ik terug in het nest. Oké, ik strompelde terug, en ging heel voorzichtig liggen. Ik was mij een partij duizelig.
Maar ja, op vrijdag ga ik normaal op de fiets naar het werk. Hier was vandaag natuurlijk geen kijk op. Mijn oor gloeide, dus een oorontsteking lag op de loer. Ik besloot mijzelf te trakteren op een busritje langs de Amstel. Op deze lijn rijden omgebouwde volksbusjes, en zo werd ik voor vier strippen van huis naar de zaak gereden.
Overigens voel ik mij nu een stuk beter. Maar ja, het is nog geen avond.
Groetjes,
Robert.

Milleniumbug

Bij het kijken op een nieuwssite viel mij een berichtje op. Daarin werd gemeld dat de Zune, een draagbare jukebox van Microsoft, onbruikbaar is geworden door een soort milleniumbug. Mensen die dit ding uit de VS hebben geïmporteerd, zullen het ding ook daar moeten laten repareren. Maar de reden, de milleniumbug. Dat was toch negen jaar geleden? Enfin, ik zal er geen last van hebben. Een goed 1909 gewenst? Eh, ik moet even een en ander checken.
Groetjes,
Robert.
------------------------------------
Inmiddels heeft Microsoft gereageerd. De remedie is de accu volledig leeg te maken, en daarna weer opladen. Zune zou dan weer tot leven moeten komen.

Nieuwjaar

Zo, oud en nieuw hebben we ook weer overleefd en we kunnen weer vol goede moed het nieuwe jaar door.
Gisteren hebben we, mijn vriendin en ik, een gezellige avond gehad bij mijn broer en zijn vrouw. Ook zijn schoonouders waren aanwezig, evenals zijn vader, die ook de mijne pleegt te zijn. De avond hebben we doorgebracht met gourmet en oliebollen en de daarbij behorende dranken, koffie, thee en sinas. Kortom een normale avond. Oké, er was ook een wijndrinker in ons midden. Minpuntje was wel dat een van de twee honden bij iedere knal ging blaffen, met dank aan een paar gasten die het zo nodig vonden een rotje naar dit beest te gooien. De andere hond gaf helemaal niets om het vuurwerk, de lekkernijen op tafel waren veel interessanter. Vertel mij trouwens eens wat de kick is van het te vroeg afsteken van vuurwerk? Het viel namelijk op dat vanaf vijf voor twaalf tot even over twaalf het muisstil was op straat.
De ANWB, RIVM en KNMI hadden ons een zeer dikke mist beloofd. Niets van dit alles, of de mist moet zo dik zijn geweest dat deze zelf niet meer zichtbaar was. In ieder geval konden mijn vriendin en ik rond half twee naar huis en lagen we een kwartiertje later al in bed.
Vandaag zijn we rustig aan begonnen en op bezoek geweest bij mijn moeder in het verpleeghuis. Ik heb het gevoel alsof ik een jet-lag heb, en vermoed dan ook dat ik mijn bedje vroeg op ga zoeken. Waarom. Simpel, heb je een bed jou wel eens zien opzoeken?
Groetjes,
Robert.
P.S. Dit was blog nummer 250.