zondag 18 januari 2009

Nederlanders in België

Zaterdag was ik in Wuustwezel, een plaats tussen Breda en Antwerpen gelegen. Ik moest naar een klant die voorheen een winkel had in Brasschaat. In deze plaats sterft het van de Nederlandse belastingvluchtelingen. Bijkomend probleem is dat deze mensen zich ook totaal niet hebben aangepast aan hun leefomgeving. Als je dan als Nederlander in die omgeving komt, moet je eerst alle zeilen bijzetten om ook maar een greintje vertrouwen te krijgen. Dit is zeer goed te begrijpen, zelfs ik heb een aantal aanvaringen met mijn "landgenoten" gehad. Bijkomend probleem is dat een Belg ten aller tijden zich netjes probeert te gedragen, terwijl we in Nederland gewend zijn onze mond open te trekken. Ik heb twee keer misdragingen van Nederlanders meegemaakt. De eerste keer was in een videotheek, waarbij iemand een paar dagen te laat was met het inleveren van een filmpje. De boete daarvoor bedraagt drie euro. In plaats van deze te betalen, ging dit figuur proberen hier onderuit te komen en bleef maar zeuren. Tenenkrommend stond ik de discussie aan te horen. Uiteindelijk heb ik mij ermee bemoeid, en mijn mond op Nederlandse manier opengetrokken. De man betaalde, en droop af. De winkelier vroeg mij of dat de manier was waarop de middenstand in Nederland met de klanten omging. Ik moest vertellen dat dit inderdaad zo is.
Een tweede geval was een Fries die Nederlandse satelliettelevisie wilde ontvangen. Hij vond dat de handelaar dat voor hem in orde moest maken. Ook deze man bleef maar zeuren, en de winkelier bleef correct. Ook hier greep ik in, en vroeg de man of hij zich wat meer als gast wilde gaan gedragen, en vroeg hem wat er nog meer nodig was om hem te overtuigen dat de winkelier hem echt niet kon helpen.
Zelf kom ik privé geregeld in Antwerpen. Op sommige ritten, meestal op tweede kerstdag en Koninginnedag, gaat mijn vriendin mee. Na het werk duiken we dan 't Stad in. Wat mij dan direct opvalt, is het lawaai wat Nederlanders daar veroorzaken. Over straat naar elkaar schreeuwen en luid praten. En vaak die outfits, alsof men zo van het strand komt! Wat dat betreft heb ik het geluk dat ik een aantal jaren in België rondloop, en mij inmiddels aardig aangepast heb, tenminste, dat vind ik zelf. Een van mijn klanten vind het een vreemd gehoor, dat ik Vlaams spreek met een Nederlandse tongval, en hij vroeg mij ook waarom ik dat zo doe. De reden is heel simpel. Als ik in België ben, ben ik diegene die zich moet aanpassen. Verder zitten er redelijk wat verschillen tussen het Vlaams en het Nederlands, wat, soms leuke, begripsverwarringen tot gevolg kan hebben.
Wat dat betreft vind ik het werken in België best wel leuk, het is zo dichtbij, en toch een compleet andere cultuur, waarin vooral de persoon een belangrijke rol speelt. Ik heb in het begin best moeite gehad om het vertrouwen van de Belgen te krijgen, maar als je die eenmaal hebt, gaat men door het vuur voor je. Zeker wat dat betreft kunnen we in Nederland nog wel wat leren. En als je de volgende keer in België bent, gedraag je dan eens, en geniet van de gastvrijheid. Maar hou het besef dat je te gast bent.
Groetjes,
Robert.

Geen opmerkingen: