Een aantal jaren kreeg ik post, gericht aan Leonie en Theo, waarin ze
geluk werden gewenst met hun verjaardag, hun huwelijk, de geboorte
van de kinderen, en ook weer de verjaardagen van die kinderen.
Stoppen was geen mogelijkheid, van Leonie, Theo en de kinderen was
geen achternaam bekend, en de afzender, of afzenders, vertikten het
om hun adres bekend te maken. Kortom, er zijn heel wat kaartjes
zomaar in de papiercontainer terecht gekomen.
Een ander ding wat bij mij rechtstreeks de papiercontainer ingaat
zijn de brieven met „aan de bewoners van dit adres.“ Meestal zijn
dit reclames van een van de vele loterijen van de Van Eeghenstraat
uit Amsterdam. Bij mij rijst de vraag, is dit nu ongeadresseerd en
kun je deze ongevraagde terreur middels een „Nee-Nee"-sticker
tegenhouden?
Over Amsterdam gesproken, in de strijd tegen het ongeadresseerde
geweld, gaat die gemeente een „Ja-Ja"-sticker invoeren in de
strijd tegen de volle papiercontainers. Het klopt dat al die reclames
een aanslag op de natuur zijn, maar het brengt ook weer banen met
zich mee. Bovendien is het zo dat zolang er bedrijven zijn die nog
steeds in de „papierbakvulling“ willen investeren, dit zal
blijven bestaan.
De reclamesector zit inmiddels ook niet stil, in Amstelveen
adverteert men inmiddels met een dienst waarbij je jouw „favoriete“
reclamefolders aan huis kunt laten bezorgen. Alleen is het jammer dat
men dit aanprijst met de kop „Nu in Amsterdam“, en daarmee bij de
mensen slechts één reactie oproept, „in de papierbak ermee.“
Gelukkig heb ik nog een buurvrouw die vraagt om de reclamefolders op
te sparen, als gratis kattenbakvulling....
