Oosterse markt

Vrijdag grepen we de laatste flik uit de koelkast. Het was dus weer tijd om naar de chocoladekraam op de Beverwijkse bazaar te gaan.
Inmiddels zit er een heel ritueel aan vast, mijn vriendin belt de verkoper eerst, om te melden dat we de volgende dag komen, een klant die vijf kilo tegelijk afneemt, schijnt nog steeds een uitzondering te zijn.
Bijkomende uitdaging was het weer. Gisteren viel er, op het grootste deel van de dag, niet normaal te rijden. Omdat voor vandaag hetzelfde weer was voorspeld, was de chocoladeverkoper nog niet zeker of hij zou komen.
Rond een uurtje of tien vertrokken we uit Amsterdam. Voor mij was de rit naar Amsterdam een belevenis op zich geweest. Er was dan wel gestrooid op de snelwegen, maar dat neemt niet weg dat er nog gladde plekken kunnen zijn, hetgeen duidelijk te zien was aan de verwrongen vangrails op diverse plekken, en een paar auto's die zich, op zijn minst, in een vreemde positie bevonden, zoals achterstevoren op de rijbaan. Er waren ook voertuigen die de snelweg via het talud verlaten hadden, in plaats van de verderop gelegen afrit.
Vanuit Amsterdam naar Beverwijk rijden we altijd via de A8 en de N246. Eerstgenoemde was redelijk te berijden terwijl ik betwijfel of de provincie de N246 wel had gestrooid. In Beverwijk zelf zijn we, na de auto te hebben geparkeerd , naar de markt gekluund, lopen kon je het niet meer noemen.
Na onze inkopen gedaan te hebben, en onze magen te hebben gevuld met Hot Chicken, Friet, Jus d'orange, thee danwel koffie en een stroopwafel, ging het weer richting Amsterdam. Gelukkig was de weg weer schoon gedooid.
Nu zitten we aan de thee, beiden een verhaal te tikken, ik voor de blog, mijn vriendin voor haar lezers.

Zon en sneeuw

Oke dan. Dit krijg je als men én sneeuw én zon wil hebben. Dan krijg je een mengelmoes waarbij je het zicht ontnomen word.
Ik blijf binnen, met uw welnemen.

In Nederland gebleven.

Gezien de weersomstandigheden, ben ik maar in ons Kikkerlandje gebleven. Als illustratie zie je op de bijgaande foto hoe een weg eruit ziet, die een half uurtje geleden nog gestrooid is. Gelukkig breekt op het moment dat ik dit schijf de zon door. Weg met die sneeuw.
Mocht je trouwens over de A2 richting Luxemburg willen, deze is in Wallonië gestremd door geschaarde vrachtwagens, tenzij je een liefhebber van skiën bent. Dat kun je in die België prima doen.

Oneindige uitverkoop

Deze winkel is meer dan tien jaar bezig met een opheffingsuitverkoop. Zou het dit keer wel lukken?

Zon in de regen.

Ik was vanmorgen een beetje chagrijnig, het regende alweer. Normaal ga ik op vrijdag met de fiets naar het werk. Nu is dat bij regen en drie graden boven nul geen pretje, vooral niet met de, blijkbaar bijbehorende, wind. Dus werd het een ritje met de bus. Nadat ik mij had laten natregenen op de weg naar de bushalte, kwam de bus een paar minuutjes te laat.
De bus stopt, en de deur gaat open. Achter het stuur een Medelander. " Goedemorgen meneer. Weertje hè?", zegt hij terwijl de chipautomaat mij met een piep begroet, en mij een prettige reis wenst." Dat kun je wel stellen." Hoewel het verboden is met de chauffeur te spreken, hebben we in onze regio daar een beetje lak aan. Inmiddels komen we op de volgende halte aan. Een stel jongens stapt in. De chauffeur groet ook hen, en de jongens groeten terug. Gehaast spurt er nog een gastje de bus in, en de chauffeur roept hem terug." Mijn abonnement is in orde hoor", verdedigt het knaapje." Daar ging het mij helemaal niet om", antwoord de chauffeur," ik heb je geen goedemorgen kunnen wensen." Mijn ochtend kon niet meer stuk.
De chauffeur bleek in Amsterdam nog bedreigd te zijn. Iemand trachtte met een zwaar verlopen abonnement mee te kunnen rijden. Daar dacht de chauffeur toch heel anders over. Resultaat, vijf minuten vertraging, een kwade klant en een pracht van een video-opname.
En dan is de man een paar minuten later weer uiterst vriendelijk. Knap hoor

Ja, het was druk op de weg.

Door de vorst is er flink wat schade ontstaan aan de wegen, met name aan de autosnelwegen. Omdat er vandaag fikse dooi was, heeft Rijkswaterstaat alles uit de kast gehaald om de ergste schade te herstellen. Dit was te merken. Direct na de ochtendspits werden op de A1 en A 2 rijbanen afgesloten zodat deze gerepareerd konden worden. De werkzaamheden zouden tot vijf uur duren Dat was inderdaad te merken, al de hele middag liep het verkeer problematisch. Het verkeer, dat normaal de autosnelwegen gebruikt, kwam nu door de steden en over de provinciale wegen. Gevolg, files in alle richtingen. Zelf had ik er alleen last van toen ik naar huis moest. De ritten die ik voor het werk deed, kon ik via allerlei sluipweggetjes afhandelen.
In ieder geval liggen de snelwegen er weer goed bij, dus kan men trots zijn bij Rijkswaterstaat, zo een snelle actie mag, wat mij betreft, wel vaker gebeuren.
Groetjes,
Robert.

Eh.

Mijn aanvankelijke euforie omtrent de dooi is wat getemperd. Wa ik mij niet realiseerde was dat de diverse waterafvoeren nog bevroren zijn. Er liggen nu dus grote plassen op de weg, die niet een-twee-drie weg zullen zijn. Gelukkig is de temperatuur hier gestegen tot vier graden waardoor de kans op gladheid hier wat af zal nemen. Uit de omliggende provincies komen op dit moment veel meldingen van slippartijen. De maximum snelheid is daar dan ook teruggebracht.

Glad!

Regen op een koude ondergrond is een gevaarlijke combinatie, zeker als er ook nog sneeuwresten liggen. Ik mocht net op het parkeerterrein mijn auto zien te parkeren. Ik kan verzekeren dat het mengsel van de foto spiegelglad is.
In het noorden is zelfs zo gevaarlijk, dat het advies geldt om binnen te blijven.

Vaste klant.

Soms is het handig om vaste klant te zijn. Vandaag had ik dat voordeel bij onze lokale frietboer. Zoals altijd op woensdagmiddag, ging ik friet halen. Normaal is het er kort na twaalf uur rustig, de meesten lunchen vanaf half een. Vandaag was het anders. Waarschijnlijk vanwege de kou was het dringen De zaak stond vol met scholieren, die waarschijnlijk een warme hap boven een koude boterham prefereerden. Ik zag de bui al hangen, ik zou er voorlopig niet wegkomen. Totdat de frietboer mij zag en riep:"Vaste recept?" Tussen de andere bestellingen door, werd mijn gerief in elkaar gebakken, en kon vrij snel de tent weer verlaten.
Eet smakelijk!

Weertje

Hoe kom jij dit keer door de kou? Hoewel hier de thermometer "slechts" vijf graden vorst aangeeft, is het in de regio Hoorn bijna min vijftien. Kortom, het is weer winter in Nederland. Het was op straat ook te merken, diverse auto's kregen starthulp en sommige mensen stonden aan hun bevroren deuren te trekken om ze open te krijgen, hoewel ik ook een dame problemen zag hebben om de deur weer dicht te krijgen.
Ik had een ander probleempje, hoewel dit in Amsterdam geen probleem is. Als je een paar keer uit een warme auto zo de kou in loopt, kun je er op wachten, de koude pies. Amsterdam heeft gelukkig nog steeds op diverse plekken een "krul" staan, een openbaar urinoir midden op straat, zodat, bij hoge nood, de redding vaak nabij is.
Op het trammuseum zouden we vanavond lekker gaan sleutelen. Omdat de wind ging liggen, leek het redelijk te kunnen. In de remise viel de temperatuur toch tegen, het gebouw is namelijk niet verwarmd. Omdat er ook twee nieuwe medewerkers waren gekomen, gingen we lekker gezellig in de kantine zitten, en hebben ons, al opwarmend, in een heerlijke discussie gestort.
Ach, het weer, is dat ooit goed?

Ik licht weer eens mijn hielen.......

Afgelopen weekeinde was ik ter ere van de verjaardag van mijn schoonzus in het rustieke Groningen. Hoewel de rit begon met hagel en sneeuw, werd het weer steeds beter, na Emmeloord heb ik geen sneeuwvlokje meer gezien. Hoewel ik mij nog verbaasde over het feit dat de straten in het noorden nog gewoon wit waren, en nog opschepte dat de straten in het westen vrijwel schoon waren, realiseerde ik mij niet dat de straten in Amsterdam en omstreken alweer een metamorfose hadden ondergaan, er was in het weekeinde ook sneeuw gevallen.

Zaterdag begon de ANWB met de peiling over de kilometerheffing. Heel stiekem wordt er bij hoog en bij laag beweerd dat het autobezit en autogebruik gemiddeld niet zullen toenemen. Dat zal ongetwijfeld kloppen. Wat men er echter niet bij verteld is dat de provincies, vanaf het moment dat de motorrijtuigenbelasting wordt afgeschaft, naar hun opcenten kunnen fluiten. En geloof mij nou maar, dat betekent een belastingverhoging. En het gekke is, Eurlings kan blijven volhouden dat hij niet liegt.
Zondag ging minister Klink zich ook nog in het feestgedruis mengen. Hij vindt dat Eurlings zich niets moet aantrekken van de ANWB-peiling omdat je vooraf kunt verwachten dat je bij  deze leden geen draagvlak zal kunnen vinden, en daar weet Klink alles van. Hij is het die een EPD probeert door te drukken, terwijl niemand erop zit te wachten. In de medische wereld bestaat al een dergelijk systeem, alleen wordt deze beheerd door de medici zelf. Kortom, als iemand gegevens van één van die medici wil hebben, zal deze gewoon een consult doorberekenen. En daar wringt de schoen. Door de verantwoordelijkheid bij de burgers te leggen, zijn ineens de burgers zelf, waarvan het merendeel niet eens de betekenissen kent van de teksten in dat medisch dossier.
Dat Eurlings terugkrabbelt is niet te verwonderen, hij heeft Tineke Netelenbos de bijnaam Tineke Tolpoort gegeven. Verder is uit Duitsland een waarschuwing gekomen. Daar heeft men ervaring met de LKW-maut, wat meer geld kost dan dat het oplevert. Daar heeft men de heffing verwerkt in de brandstofprijzen, zodat iemand met een zuinige auto minder betaalt dan iemand met een benzineslurper.
Maar waar ik mij zorgen om maak is de foutmarge in het systeem. In de praktijk bestaan al registratiekastjes op basis van GPS. Daarvan is bekend dat deze soms de verkeerde wegen registreren, net zoals wel eens met een navigator gebeurt. Bij de registratiekastjes kun je de fout nog corrigeren, bij de Eurlingskastjes kun je een prent verwachten wegens niet goed werken van je kastje, want jij bent verantwoordelijk voor de werking van het kastje.

Gek op de weg.

Sinds een tijdje rijdt er in mijn omgeving een jong jochie rond in een 22 jaar oude Honda Civic. Regelmatig kom ik hem op weg naar huis tegen, en verbaas mij er over dat deze jongeman zijn roze pasje nog niet heeft moeten inleveren.
Als ik stipt om zes uur 's avonds uit Uithoorn richting Amstelveen vertrek, hoor ik hem vaak al aankomen, zijn auto is niet alleen aftands maar ook lawaaierig. De capriolen zijn niet te geloven, bumper kleven, inhalen over doorgetrokken lijnen, gebruik van de busstroken, verkeerd voorsorteren en ga zo maar door. Voor ieders veiligheid hoop ik dat deze wegpiraat binnenkort van de weg wordt gehaald, voordat dit heerschap bij een of ander ernstig ongeluk betrokken raakt.

Onderzoek.

Een paar jaar geleden werd ik gebeld door een onderzoeksbureau. Of ik het erg vond om af en toe gebeld te worden. Ach, onderzoek moet gebeuren, en als ik word lastig gevallen, is er in ieder geval iemand die met rust wordt gelaten. Interessant is het om er achter te komen wie de opdrachtgever is van het onderzoek.
De vraag van vandaag ging over koffie. Diegenen die mij kennen, weten dat dat niet aan mij besteed is. Wat voor een koffiezetapparaat ik in huis heb, hoeveel koffie ik drink en of ik binnenkort een nieuw apparaat ga kopen. Toen kwam het merk om de hoek. Van dat merk ken ik wel strijkbouten en ander klein huishoudelijk, maar geen koffiezetapparaten. En daarna kwamen de domme vragen. Of ik het produkt wil beoordelen en of ik blij zou zijn als ik een apparaat zou krijgen. Ja hoor, iets beoordelen wat ik niet ken, zou de interviewer nu echt geen hersenen hebben gekregen? Als iemand aangeeft een produkt niet te gebruiken, ga jij dan nog verder met vragen?

Jupiler: Made in Holland

Omdat de Belgische brouwerijen van geen bier meer leveren, is één van de Nederlandse brouwerijen gestart met het bottelen van Jupiler. "Valsheid", hoor ik je roepen. Niet helemaal. De Nederlandse brouwerij is de enige in het concern, die bepaalde vaten voor thuistaps kan vullen, en in geval van nood zelfs Jupiler kan brouwen. Vanwage die thuistaps ligt er bij die brouwerij een behoorlijke hoeveelheid van de diverse bieren opgeslagen. En als je in Nederland het bier hebt, je hebt flessen en je hebt vraag, dan kun je raden welk idee de directie had.
In ieder geval zal aankomende tijd de vreemde situatie voorkomen dat er in België geen Belgisch bier te koop is, terwijl het in Nederland volop te koop zal zijn.
Biertje?

Landelijke belangstelling.

Toen ik begon te bloggen, had ik eigenlijk maar een doel voor ogen, wat leesvoer creëren. Het is bijna uitgegroeid tot een dagboek, waar ik mijn ervaringen met "de wereld" deel.
Om het gevoel van schijnveiligheid te vermijden, staan al mijn blogaccounts wijd open, iedereen kan de blogs lezen, en ook reageren. Dat er ook anderen dan gemiddelde lezers meelezen ontdekte ik vandaag.
Ik werd gebeld. Een journalist had een stuk op mijn blog gelezen. Dit stuk sluit mooi aan op een artikel waar hij mee bezig is. Hij wilde weten of het stuk waarheid is. Een slimme vraag. Reken er maar op dat ik niet alles zomaar publiceer. Ik ken een columnist die, door een satirische column, behoorlijk wat problemen heeft gehad.
Ach, ik schrijf alleen maar voor de lol, en ik wil dat graag zo houden.

Dooi!

Gisterenavond kreeg ik de hond van mijn broer te logeren. Het onvermijdelijke, het uitlaten, moest ook gebeuren, waarbij het arme beest met de pootjes regelmatig tot halverwege in de sneeuw zakten.
Hoewel het gisterenavond nog vroor, en het zelfs nog sneeuwde, vanmorgen steeg de temperatuur van een graad om negen uur, naar vijf een uurtje later.
Op bijgaande foto kun je zien hoe snel de rommel opgeruimd wordt, vooral met wat hulp van de regen.

Bier!

Gisteren was ik dan, na weken, weer eens in België. De rit kon vorige week niet doorgaan vanwege de gladheid, de week daarvoor was een brugdag. Niet dat ik het contact had laten vieren, integendeel, de berichtgeving over de waterzuivering in Brussel, de tennissters, vier in getal, in Australië en de verschrikking van de verdachte van massamoord, konden mij niet missen. Ook de typisch Belgische problemen als BHV, niet zijnde de bedrijfshulpverlening, en de staking bij een van de grootste bierbrouwers bleven niet onopgemerkt.
En het laatste, het bier, blijkt momenteel het gesprek van de dag, waarbij mij duidelijk wordt gemaakt dat de bagger/brol uit Nederland niet in de Belgische kelen zal verdwijnen. Tijdens de gesprekken wordt duidelijk dat men in België over een zeer goede uitwijkmogelijkheid beschikt, Abdijbier, een zekere factor in bierland. Zekere factor? Ja, wanneer hebben de broeders voor het laatst gestaakt?
Trouwens, in Leuven kwam er flink wat uit de schoorstenen van de lokale brouwerij.

Haiti

Op Youtube is inmiddels een groep met video's uit Haiti gemaakt. Hierin zijn amateurvideo's uit dat land te zien. Alleen snap ik het niet dat de techniek geen rekening houdt met de ramp. Google verzorgt de advertenties op Youtube. Ik vind het wrang dat onder die filmpjes advertenties staan van vakantiereizen.

Van Leers trekken.

Daar ging hij gisteren dan, burgemeester Leers hield de eer aan zichzelf na de vernietigende stemming in de gemeenteraad van Maastricht. Jammer, deze man heeft Maastricht in allerlei opzichten in de schijnwerpers gezet. Van een vrij onbekende provinciestad uit Limburg heeft hij er een stad van weten te maken waar je geweest moet zijn. Tsja, dat is democratie, als je een fout maakt, wordt je weg gestemd.
In het groot had er ook zoiets kunnen gebeuren met het kabinet. Vlak na de dood van Pim Fortuyn kreeg Nederland te maken met de oorlog in Irak. Tegen het licht van de sfeer in die tijd, begrijp ik het kabinetsbesluit van destijds. Dat er achteraf foute informatie aan ten grondslag lag is zeer te betreuren. Natuurlijk, Saddam was de wereld aan het uitdagen, en kon antwoord verwachten. Verder schuwde hij ook niet om de wapens op zijn eigen bevolking te richten.
Ach, in welk debat we nu zouden zitten als Saddam nu nog aan de macht was geweest zullen we nooit weten...

Vogels voeren.

De vogelbescherming vraagt om de vogels bij te voeren. Op dit moment dooit het, maar een verse vorstperiode ligt op de loer.

Ritje België

Aankomende zaterdag is het zover, de eerste rit België voor dit jaar. Het blijkt hard nodig. Dacht ik vanmorgen alleen een ritje naar Leuven te hebben, vanmiddag bleek de rit wat langer te worden. Ik kreeg eerst een telefoontje of ik "misschien" kwam, kort daarna gevolgd door een mailtje of ik naar Gent kan doorrijden. Waarschijnlijk zal ik ook naar Aalst moeten, kortom, ik heb "terug" een "plezante toer."

Met de bus naar Amsterdam.

Vanavond heb ik een vergadering van ROVER in Amsterdam. Omdat deze altijd in het centrum plaatsvind, is voor mij de handigste manier om dit met de bus te doen. Met de fiets is geen optie, als je knippert met je ogen, is je slot open gebroken en de rest mag je raden. En zolang het maar niet al te hard gaat sneeuwen, blijven de bussen rijden.
De bus zit vanavond lekker vol. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat dit komt door het weer. Hoewel het net een graadje of twee vriest waait de wind ieder grijntje warmte uit de kleding.
In Amsterdam valt mij de grote hoeveelheid toeristen op die de bus nemen. Bij Connexxion is het nog mogelijk om kleine strippenkaarten te kopen die op alle bussen en trams geldig zijn terwijl stadsvervoerder GVB uurnetkaartjes verkoopt die allereerst een euro duurder zijn en alleen geldig bij GVB. Waarschijnlijk hebben de hotels hun gasten goed geïnformeerd.
Nu besef ik pas dat dit verhaal pas vanavond op het net zal terecht komen, en dat het hele verhaal in de verleden tijd had gemoeten. Je denkt toch niet dat ik het hele verhaal ga corrigeren?

Een vergadering wel.

Zoals reeds gemeld via Twitter, moest ik vanavond naar een vergadering van ROVER Amsterdam. Op zich niets bijzonders, ik probeer deze vergadering iedere maand bij te wonen. Normaal wordt deze gehouden in een apart zaaltje in het Haarlems koffiehuis. Deze zaak was vanavond in zijn geheel afgehuurd, zodat wij moesten uitwijken naar een andere locatie, het naastgelegen Victoriahotel. Daar mochten we in de brasserie vergaderen. Mochten, dat wel, maar plezierig was anders. De tent is uiterst rumoerig, en het kostte nogal wat moeite om elkaar te verstaan. Ik had een enorme medelijden met de notuliste, die ons gepraat uit het geroesemoes moest ontleden, en het nog moest opschrijven ook.
Ach, we zijn weer een ervaring rijker. Ik zit inmiddels in de bus naar huis
Zodra ik thuis ben, komt dit verhaal meteen op Blogspot/Facebook/Myspace/Hyves.
Groetjes,
Robert.

Opwarming of afkoeling.

Ik krijg langzamerhand gelijk, het afkoelen van de aarde is begonnen. Dit komt door de inactiviteit van de zon waardoor de zon zelf minder energie uitstoot. Wel zorgelijk, rond 2007 had de zon moeten ontwaken, hetgeen nog steeds niet is gebeurd.
Nu verwacht je van mij dat ik gelijk roep dat het besparen van energie onzin zou zijn. Nou, dat is een ander verhaal. Op dit moment verbruikt de mensheid meer energie dan de aarde kan leveren. Een beetje bezuinigen op energie is daarom niet verkeerd. En als je je afvraagt wat ik eraan gedaan heb, is het antwoord simpel, ik heb thuis geen airco of afwasmachine, en aan vliegvakanties heb ik nooit gedaan.

Slippen

Het is te merken dat er in Amsterdam minder gestrooid wordt. Ik kom net van mijn vriendin, en heb een glibberige rit achter de rug. Je hebt natuurlijk gladheid en gladheid.
Toen ik vanuit Amsterdam-Noord door de IJ-tunnel reed, werd ik al gewaarschuwd door de signalering in de tunnel. Deze stond op geel-knipperend wat zoiets betekent dat je een verrassing kunt verwachten bij het uitrijden van de tunnel. Nou, dat was er, de Valkenburgerstraat was één ijsbaan, en de Weesperstraat bleek niet veel beter. De draai richting Canadabrug ging ook nog, maar toen ik vanaf de brug linksaf de Amsteldijk op wilde draaien, verloor ik alle contact met de weg, en was linksaf slaan geen optie meer. Ik verwachtte al problemen dus hield ik al afstand op al het verkeer om mij heen, dus kon ik straffeloos rechtdoor de Stadhouderskade opsturen. Het geglij bleef totdat ik de gemeentegrens over ging.
Maar goed dat er vanaf maandag weer zout is..........

Uitzicht.

Als ik vertel dat ik op een flatje woon, krijg ik vaak te horen of ik het niet erg vind dat ik geen tuin achter mijn huis heb. Hoezo, geen tuin? Ik heb een heel park, het Keizer Karelpark, achter mijn huis, en onderhouden door de gemeente. Trouwens, met een leven zoals ik heb, heb je toch geen tijd om ook nog eens een tuin te onderhouden? Maar goed, als je met zo'n uitzicht wakker wordt, dan heb je toch geen tuin nodig?

Ik ben voorbereid.

Met de gladheid, komt een groot nadeel van onze bestelbus aan het licht, achterwielaandrijving. Omdat het zwaarste deel van de auto voor zit, is er op de achteras minder druk dan om zijn collega aan de voorzijde. Dit is meteen de reden dat auto's met voorwielaandrijving langer kunnen doorrijden dan exemplaren die op de achterwielen zijn aangedreven. De conclusie is simpel. Om met achterwielaandrijving door te kunnen rijden, moet de druk op de achterwielen worden verhoogd. En dat is exact de reden dat er straattegels achterin de auto liggen.

Actie.

Het schip Earthrace is niet meer. Het schip, bekend om zijn reis rond de wereld op alternatieve brandstof, is tijdens het actievoeren, onder een schip terecht gekomen van een Japanse walvisvaardersvloot. Zonde van het schip Als ik de beelden zie, kan ik mij niet aan de indruk onttrekken dat de schipper van de Ady Gil, zoals de schuit nu heet, de motoren volle kracht vooruit heeft gezet.
Dat er mensen zijn die tegen walvisvaart zijn, vind ik prima, evenals het recht van actievoeren. Alleen de manier waarop men dat bij Sea Sheperd meent te moeten doen, gaat alle boeken te buiten. Als je op Youtube alleen hun naam intikt, komen er allemaal filmpjes waarin schepen met piratenvlaggen andere schepen rammen. Je speelt dan met mensenlevens. Echt, er zijn ook andere manieren van actievoeren.
Mijn buurman, afkomstig uit India, hield mij op een treffende wijze een spiegel voor." Hoe denk je dat wij het vinden dat Europeanen koeien eten?" Inderdaad, wij, barbaarse Europeanen eten hun heilige dieren gewoon op. Moet je de gevolgen eens voorstellen als de Indiërs ineens trekkers van de weg gaan drukken?

Ooit zo zout gegeten?

Begint het eens lekker te winteren, komen er ineens berichten dat er geen zout meer zou zijn. Na de aanvankelijke paniek afgelopen donderdag blijkt er toch voldoende zout gewonnen te kunnen worden uit de zoutkoepels in Friesland. "Probleem opgelost", zou je denken. De milieugroepen denken daar anders over. Men waarschuwt voor aardbevingen door bodemdaling. Feit is wel dat die delen waar het zout gewonnen wordt volgens berekening vijf millimeter zal zakken.
En als je je afvraagt hoe dat zout daar komt, is het antwoord zeer simpel, het is daar zee geweest.
De gemeente Etten-Leur zal de boeken ingaan met de meest creatieve oplossing. De lokale sanitairverkoper meldde nog achttien ton badzout op voorraad te hebben. Hoewel als grap bedoeld, ging de gemeente op dit aanbod in. En zo zou het kunnen zijn dat de straten een bekend luchtje hebben.

Artikel 419

In een van mijn vorige blogs had ik het over artikel 419 van het Nigeriaanse wetboek van strafrecht, in Nederland gewoon bekend als 419. Een dame uit Mechelen vroeg mij om nadere uitleg. Ach, en dan merk je hoe vanzelfsprekend je sommige uitdrukkingen vindt. Ik zal proberen de truc uit te leggen.
Op een dag word je benaderd. Iemand krijgt binnenkort een grote som geld, en wil dat in veiligheid brengen. Toevallig is men jouw adres tegen gekomen. Er zit wel een maar aan. Om aan dit geld te komen, moeten er wat onkosten worden gemaakt, kosten die de afzender niet kan betalen. De vraag is dan of jij dat "even" wilt voorschieten. Als beloning mag je tien procent van het geld houden. Als je toekomstige gulle gever heel brutaal is, vraagt deze zelfs de toegangscode van je bankrekening. Om wat vertouwen te geven, is de brief vaak ondertekend door een of andere niet bestaande hoogwaardigheidsbekleder, zoals een minister van bankzaken.
In het minste geval ben je je voorschot kwijt, in het ergste geval ook je spaarcenten of, als je geld hebt geleend om het voorschot te betalen, blijf je zitten met een schuld.
Afgelopen maand werd ik geconfronteerd met een nieuwe manier. Ik had een profiel op Myspace aangemaakt. Ik vind het nou eenmaal leuk om de berichten op die site te lezen. Krijg ik ineens een liefdesverklaring toegemaild van ene Seun. Als iemand uit het niets ineens stapverliefd op je is, betekent dat maar een ding, geld. Mijn vermoeden is ook dat deze mail afkomstig is van een Nigeriaanse bende. Ik heb deze, zich als dame voordoend, persoon duidelijk gemaakt dat ik hier niet op zit te wachten. Ik ben al twaalf jaar dolgelukkig met mijn huidige vriendin, dus "inruil" komt niet ter sprake.

Sneeuw!

Ik ben net terug van mijn ritje Amsterdam. Het heeft lekker gesneeuwd, en het verkeer had er flink last van. Zo stond de ringweg van Amsterdam vrijwel volledig vast, en op diverse plekken stonden voertuigen, die door de eigenaren waren achter gelaten. Het was ook wel te begrijpen, op sommige plekken moest je over behoorlijke stuurmanskunst beschikken om de wagen in het spoor te houden. Helemaal spannend was het in Amsterdam. Zelfs met dit weer blijven fietsers en voetgangers kleurenblind, en steken gewoon voor je wagen over, terwijl je weet dat als ze vallen, je gewoon over ze heen zult rijden, dan wel glijden.
En nu maar hopen dat het morgen wat beter zal zijn.

Het sneeuwt weer.

Zo, alsof er niet genoeg is gevallen, ligt er nu weer een pak sneeuw. Dit is een aardige streep door de rekening van de schaatsliefhebbers die de kwaliteit van het ijs sterk doet verminderen. Jammer.
Was de avondspits gisteren vrijwel filevrij door de sneeuw van gisterenochtend, de sneeuw van vanavond heeft de spits compleet in het honderd laten lopen. Omdat de sneeuwbui losbrak tijdens de spits, staan nu ook de strooiwagens in de file, waardoor de wegen hier zijn veranderd in ijsbanen. Over het stukje Uithoorn-Amstelveen, waar ik normaal slechts tien minuten over doe, deed ik nu veertig minuten over.
In ieder geval is het nu opgehouden met sneeuwen, en het verkeer in de stad begint weer langzaam te rijden. Het zal echter nog even duren voordat de snelwegen weer ontward zijn.

Minder tikfouten.

Mocht je je ineens afvragen waarom ik ineens minder tikfouten maak, is de oplossing dat mijn Nokia N78 na een jaar dienst volledig de brui eraan gegeven heeft. Na het display begaf een paar dagen geleden het toetsenbord het. Omdat ik het display voor een leuk prijsje kon "scoren", dacht ik dat met het toetsenbord ook te kunnen. Helaas, alleen voor de prijs van het toetsenbord kon ik drie displays kopen. Tijdens het "winkelen" naar een goedkoper toetsenbord kwam ik een Qtek PDA-tje tegen voor bijna dezelfde prijs. Toen ik erachter kwam dat het apparaatje over een volledig qwery-toetsenbord beschikt, was ik helemaal verkocht.
Gebeurde het bij de Nokia met T9 nog regelmatig dat een woord verkeerd herkend werd, omdat er op iedere toets minimaal drie letters aanwezig zijn, met een volledig toetsenbord gebeurt dit minder snel. Als er nu een letter fout staat, is het echt een tikfout.

Te mooi......

Sinds een tijdje ben ik ook aan het stoeien met Myspace, een community-site, zoals Hyves en Facebook. Direct kwam er een vraag, of ik met iemand wilde mailen. Op zich heb ik daar geen bezwaar tegen, dus ik stemde toe. Een beetje dom, blijkt nu, degene blijkt de bekende 419 truc te willen uithalen. Helaas voor dit figuur, hier trap ik niet in.
Vandaag lag er een envelop op mijn werkbank. Deze bleek afkomstig van de firma OfficeExpres. Er zat een "aanbieding" in die verdacht veel op een factuur leek. Hiermee probeerde men een officepakket aan te smeren, of heb jij gehoord van Office09? Omdat er veel grote bedrijven bij ons in de buurt zitten, leek het mij wel zinvol om de politie op de hoogte te brengen over deze praktijk. Het gebeurt juist daar dat die aanbiedingen als factuur worden aangezien.
's Middags kwam een collega langs. "Goh, hebben ze jou ook een aanbieding gedaan?" Dat ze hem ook aangeschreven hebben. Deze man heeft zelf een computerbedrijf, en verkoopt dus zelf officepakketten.
En nu maar hopen dat er niet al teveel mensen gaan instinken. Let dus goed op.

Ziek tijdens oud en nieuw

Dat had ik weer. Woensdag liep ik de hele dag rond met darmkramp. Vervelend, dat wel, maar ik kon gewoon doorwerken, dus dat deed ik dan ook. Mijn vriendin had al een grapje gemaakt, dat ze met oudjaar om de normale tijd naar bed wilde. Ik kon niet vermoeden dat het inderdaad zou gaan gebeuren.
Toen ik donderdag opstond, kreeg ik nog steeds commentaar vanuit mijn onderbuik. Door de veelvuldige toiletbezoeken was ik 's avonds zo uitgeput, dat ik blij was dat ik onder de synthetische veren kon kruipen. Ik vatte ook vrijwel direct slaap, tot ik rond middernacht door het gepiep van mijn gsm werd gewekt. De diverse nieuwjaarsgroeten kwamen binnen, met direct daarna gevolgd door het rinkelen van mijn telefoon. Zoals de twitteraars al hebben kunnen lezen, heb ik naar een optreden gekeken van Kathleen en Paul de Leeuw met het liedje "Samen zijn" in swinguitvoering. Daarna heb ik nog gekeken naar een Belgische aflevering van de Barend Servetshow. Ik hoop alleen niet dat de Vlamingen denken dat we daadwerkelijk op die manier spreken, reeds, als het ware.
Na een klein uurtje was de herrie alweer aan het minderen, en ging het weer bedwaarts.

Oud en nieuw

Als je mij vraagt hoe ik mijn oud en nieuw heb gevierd, kan ik kort zijn, in bed. De hele week was ik al moe en gisterenavond werd ik ook nog eens beloond met darmkramp. Ik vatte vrijwel direct slaap, tot ik rond middernacht gewekt werd door mijn GSM die een aantal smsjes kreeg te verwerken.
Vanmorgen, na een heerlijke nacht en een verkwikkende douche, voelde ik mij weer als herboren. Klein vraagje, de gemeente had iedereen toch gevraagd zijn troep op te ruimen?