Tussen al het nieuws over het vliegtuig, kwam ook het bericht dat Wendy Richard overleden is aan de gevolgen van borstkanker. Na dit twee maal overwonnen te hebben, bleek de derde uitbraak haar uiteindelijk toch fataal.
De meesten zullen haar kennen van haar lekker plat Engels dat ze in "Wordt U al geholpen? " ten gehore bracht. Ze is 65 jaar geworden.
donderdag 26 februari 2009
woensdag 25 februari 2009
Klein lolletje
Diegenen die wel eens vanuit Amsterdam via de S110 richting de A2 rijden, zullen wel eens gemerkt hebben dat het invoegen met het verkeer van de A10 niet altijd soepeltjes verloopt. Omdat je vanaf de linkerbaan invoegt, is het de auto's rechts van je verboden in te halen, zeker als je je rechter richtingaanwijzer hebt ingeschakeld. Zelf heb ik daarbij de moeilijkheid dat ik meteen bij Ouderkerk aan de Amstel weer de afslag moet hebben, wat betekent dat ik binnen de kilometer van de vierde naar de eerste baan moet zien te komen. Tot op heden is dit mij altijd nog gelukt,
Ik had al eens geopperd om eens een snelheidscamera op de fietsbrug. Deze brug hangt boven het punt waar de twee wegen samenkomen. En vanavond was het zover. Toen ik aan kwam rijden zag ik wel flitsen. Die zie je daar wel vaker, er rijdt daar ook nog een trein. Toen ik wilde gaan invoegen, kwam een Volvo mij met een aardig vaartje naderen. En wederom zag ik een flits. De Volvo remde, en ik kon netjes invoegen. Op die paar seconden dat ik op die weg zat, leek het wel een openbare disco, de flitskast bleef maar gaan. De linksrijders kunnen binnenkort een prachtige foto van hun voertuig op de deurmat vinden. Misschien kan ik morgen eens normaal invoegen?
Groetjes,
Robert.
Groetjes,
Robert.
Het vliegtuig
Allereerst mijn medeleven aan iedereen die op een of andere manier met het vliegtuigongeluk te maken heeft gehad.
Vanmorgen werden we in de regio opgeschrikt door een vliegtuigcrash bij het Rottepolderplein. Ik was net vanuit Amsterdam vertrokken, en wilde weer terug naar Uithoorn. Normaal doe ik dat via de A2 en de A9. De telefoon ging. Of ik wist dat er een vliegtuig gecrashed was. Dat wist ik op dat moment nog niet, ik was de hele tijd bij klanten geweest. Dus ik zette snel de radio aan, en vernam dat er diverse rijbanen op de snelwegen waren afgesloten. Verder stonden er op de A9 kijkfiles en op de snelwegen was het een komen en gaan van hulpverleningsvoertuigen. Voor mij betekende dit dat ik binnendoor moest rijden.
De middagrit ging naar Purmerend. Inmiddels was de A9 afgesloten, en werd het verkeer omgeleid via de A10-west, de weg die ik wilde nemen. Hoewel het op de radio nog niet werd gemeld, stonden er al files. Door de stad bleek ook geen optie, achter de IJ-tunnel werd aan de weg gewerkt, dus ging ik via de A10-oost, via de N247 en N235, wat de A8 zat ook in de omleiding. Maar als dat het ergste is.
Om ruimte te maken in de ziekenhuizen zijn er niet spoedeisende operaties afgezegd. Ineens moet ik denken aan Gerda. Gisterenavond had ik haar nog vrolijk aan de Skype en zij meldde mij dat ze vandaag aan haar knie werd geopereerd. Ik hoop voor haar dat deze operatie mocht doorgaan.
Ik had het al aan het begin over de betrokkenen bij het vliegtuigongeval. Op de radio kwamen de eerste mensen ter plaatse aan het woord. Waar deze mensen zich over opwonden was het optreden van de kijkers. Massa's mensen stonden te kijken en staken geen hand uit, maar alleen foto's te maken en het verkeer in de prak laten lopen. Is het nou niet eens mogelijk om gewoon door te rijden als je toch niet gaat helpen?
Groetjes,
Robert.
Vanmorgen werden we in de regio opgeschrikt door een vliegtuigcrash bij het Rottepolderplein. Ik was net vanuit Amsterdam vertrokken, en wilde weer terug naar Uithoorn. Normaal doe ik dat via de A2 en de A9. De telefoon ging. Of ik wist dat er een vliegtuig gecrashed was. Dat wist ik op dat moment nog niet, ik was de hele tijd bij klanten geweest. Dus ik zette snel de radio aan, en vernam dat er diverse rijbanen op de snelwegen waren afgesloten. Verder stonden er op de A9 kijkfiles en op de snelwegen was het een komen en gaan van hulpverleningsvoertuigen. Voor mij betekende dit dat ik binnendoor moest rijden.
De middagrit ging naar Purmerend. Inmiddels was de A9 afgesloten, en werd het verkeer omgeleid via de A10-west, de weg die ik wilde nemen. Hoewel het op de radio nog niet werd gemeld, stonden er al files. Door de stad bleek ook geen optie, achter de IJ-tunnel werd aan de weg gewerkt, dus ging ik via de A10-oost, via de N247 en N235, wat de A8 zat ook in de omleiding. Maar als dat het ergste is.
Om ruimte te maken in de ziekenhuizen zijn er niet spoedeisende operaties afgezegd. Ineens moet ik denken aan Gerda. Gisterenavond had ik haar nog vrolijk aan de Skype en zij meldde mij dat ze vandaag aan haar knie werd geopereerd. Ik hoop voor haar dat deze operatie mocht doorgaan.
Ik had het al aan het begin over de betrokkenen bij het vliegtuigongeval. Op de radio kwamen de eerste mensen ter plaatse aan het woord. Waar deze mensen zich over opwonden was het optreden van de kijkers. Massa's mensen stonden te kijken en staken geen hand uit, maar alleen foto's te maken en het verkeer in de prak laten lopen. Is het nou niet eens mogelijk om gewoon door te rijden als je toch niet gaat helpen?
Groetjes,
Robert.
zondag 22 februari 2009
Een gekke, maar leuke, week.
Sorry dat ik momenteel weinig blog. "Druk, druk, druk" is dan het meestgebruikte excuus. Nou, ik zal dit excuus ook even moeten gebruiken.
Vorige week vrijdag belt de voorzitter van het trammuseum op. Of ik hem een paar weekjes wil vervangen. Hij ging op vakantie naar de Antillen. Leuk, mijn oude job een paar weekjes uitoefenen. De maandag erop had ik gelijk een medewerkersvergadering te leiden. Dat is mooi, dan weten de medewerkers ook gelijk dat ik de vervanger ben. En dan ben ik dat weer typisch, ik grijp dat werk dan meteen met beide handen aan. Gevolg, een ware bel en mailsessie. In een paar uurtjes was ik volledig in functie, en was meteen met twee projecten gestart.
Op het werk ook zoiets. Sinds een paar weken zijn wij grossier van Grundig in Nederland. Omdat wij met ons bedrijf de echte kleinhandel, lees echte vakzaken, bedienen door serviceondersteuning, wilde men bij Grundig wel eens praten met ons. In België hebben we dit concept, in combinatie met de verkoop van Grundig, al op de markt losgelaten, en dat loopt daar eigenlijk wel goed. Door met reparaties af en toe een nieuwe televisie mee te sturen, scheelt dat voor de handel verzendkosten, de auto rijdt toch.
Vrijdag had ik mijn eerste echte nieuwe klant. Zelf trok ik er een uurtje voor uit, en hoopte dat ik niet voortijdig de winkel uitgestuurd werd. Hoe ander, en vooral snel, verliep deze ontmoeting. Na de gebruikelijke beleefdheden uitgewisseld te hebben, stelde de man slechts één vraag:" Als ik toestellen onder garantie defect heb, kun jij dat dan voor mij de verzending naar de technische dienst verzorgen?" "Natuurlijk", antwoordde ik, en de man bestelde meteen twee van de duurste toestellen. Ik had hem op voorhand natuurlijk al nagetrokken, je denk toch niet dat ik dit zomaar doe? De man vervolgde," Bij de andere merken moet ik de storing aanmelden via internet, terwijl ik voor de winkel geen computer heb, en met die merken stop ik nu." Ik begreep het. Binnen vijftien minuten stond ik weer op straat.
Omdat ik regelmatig in België zit, vroeg men bij Grundig of het voor mij mogelijk zou zijn Zeeuws-Vlaanderen te gaan bezoeken." Geen probleem. Ik zit regelmatig in de "Vlaanders", zoals de Belgen de aanliggende provincies West-Vlaanderen en Oost-Vlaanderen noemen, en dan is het geen probleem om even de grens over te gaan. Omdat ik dit gebied over de N-49 moet bereiken, moet je de Belgische grensplaatsen kennen om de juiste afslagen te pakken. Ik hoor je denken," daarvoor heb je toch een navigator?" Dat kan wel zijn, maar ik weet graag van tevoren waar ik heen ga. Ik moest zaterdag naar Brugge, door de localos trouwens uitgescholden als Bruhhe, dus ik zat vrijwel aan de westkant, in het land van de "Kik" en de "Hij", wat ik en gij betekent. Bij de eerste winkel liep het gesprek gelijk zo uit, dat ik nog in tijdnood kwam! Ook daar, hele aardige mensen. Best wel vreemd trouwens, Nederlands met een Brugs accent. Mijn broer heeft ook een kennis met dezelfde feature, en ik heb steeds de neiging om Vlaams te gaan spreken, zonder tongval overigens, dat is mij door de Belgen destijds al zowat verboden( ge zijt toch nen 'ollander?). De Vlamingen vinden het al vreemd dat ik mij niet aan het standaard Nederlands hou, en dan nog eens de tongval? Ik vind het plezant en ge hebt genen zever met begripsverwarringen. Sorry, dat ben ik nou eenmaal, als ik ergens vaker te gast ben, pas ik mij aan. Daar hoef ik niet eens bij na te denken, dat gaat vrijwel automatisch, al was het maar dat ik graag weet wat er om mij heen gezegd wordt.
Terugkomend op de winkelier in Zeeuws-Vlaanderen. Dit gesprek liep in een goede sfeer, en de monteur die ik nog van een tijd geleden kende, bleek er ook nog te werken. Bij het wegrijden ging mijn telefoon. Iemand die vroeg of ik hem ook wilde gaan bezoeken. Dit bezoek zal voor volgende week zijn. Zo zie ik het graag, mensen die mij op bezoek willen hebben.
Ik was gisteren pas om half zeven thuis van de lange rit. Na twaalf uurtjes werken begon ik mij toch wel wat vermoeid te voelen. Gelukkig had mijn vriendin weer overheerlijk gekookt en liet het mij dan ook echt smaken.
Groetjes,
Robert.
Vorige week vrijdag belt de voorzitter van het trammuseum op. Of ik hem een paar weekjes wil vervangen. Hij ging op vakantie naar de Antillen. Leuk, mijn oude job een paar weekjes uitoefenen. De maandag erop had ik gelijk een medewerkersvergadering te leiden. Dat is mooi, dan weten de medewerkers ook gelijk dat ik de vervanger ben. En dan ben ik dat weer typisch, ik grijp dat werk dan meteen met beide handen aan. Gevolg, een ware bel en mailsessie. In een paar uurtjes was ik volledig in functie, en was meteen met twee projecten gestart.
Op het werk ook zoiets. Sinds een paar weken zijn wij grossier van Grundig in Nederland. Omdat wij met ons bedrijf de echte kleinhandel, lees echte vakzaken, bedienen door serviceondersteuning, wilde men bij Grundig wel eens praten met ons. In België hebben we dit concept, in combinatie met de verkoop van Grundig, al op de markt losgelaten, en dat loopt daar eigenlijk wel goed. Door met reparaties af en toe een nieuwe televisie mee te sturen, scheelt dat voor de handel verzendkosten, de auto rijdt toch.
Vrijdag had ik mijn eerste echte nieuwe klant. Zelf trok ik er een uurtje voor uit, en hoopte dat ik niet voortijdig de winkel uitgestuurd werd. Hoe ander, en vooral snel, verliep deze ontmoeting. Na de gebruikelijke beleefdheden uitgewisseld te hebben, stelde de man slechts één vraag:" Als ik toestellen onder garantie defect heb, kun jij dat dan voor mij de verzending naar de technische dienst verzorgen?" "Natuurlijk", antwoordde ik, en de man bestelde meteen twee van de duurste toestellen. Ik had hem op voorhand natuurlijk al nagetrokken, je denk toch niet dat ik dit zomaar doe? De man vervolgde," Bij de andere merken moet ik de storing aanmelden via internet, terwijl ik voor de winkel geen computer heb, en met die merken stop ik nu." Ik begreep het. Binnen vijftien minuten stond ik weer op straat.
Omdat ik regelmatig in België zit, vroeg men bij Grundig of het voor mij mogelijk zou zijn Zeeuws-Vlaanderen te gaan bezoeken." Geen probleem. Ik zit regelmatig in de "Vlaanders", zoals de Belgen de aanliggende provincies West-Vlaanderen en Oost-Vlaanderen noemen, en dan is het geen probleem om even de grens over te gaan. Omdat ik dit gebied over de N-49 moet bereiken, moet je de Belgische grensplaatsen kennen om de juiste afslagen te pakken. Ik hoor je denken," daarvoor heb je toch een navigator?" Dat kan wel zijn, maar ik weet graag van tevoren waar ik heen ga. Ik moest zaterdag naar Brugge, door de localos trouwens uitgescholden als Bruhhe, dus ik zat vrijwel aan de westkant, in het land van de "Kik" en de "Hij", wat ik en gij betekent. Bij de eerste winkel liep het gesprek gelijk zo uit, dat ik nog in tijdnood kwam! Ook daar, hele aardige mensen. Best wel vreemd trouwens, Nederlands met een Brugs accent. Mijn broer heeft ook een kennis met dezelfde feature, en ik heb steeds de neiging om Vlaams te gaan spreken, zonder tongval overigens, dat is mij door de Belgen destijds al zowat verboden( ge zijt toch nen 'ollander?). De Vlamingen vinden het al vreemd dat ik mij niet aan het standaard Nederlands hou, en dan nog eens de tongval? Ik vind het plezant en ge hebt genen zever met begripsverwarringen. Sorry, dat ben ik nou eenmaal, als ik ergens vaker te gast ben, pas ik mij aan. Daar hoef ik niet eens bij na te denken, dat gaat vrijwel automatisch, al was het maar dat ik graag weet wat er om mij heen gezegd wordt.
Terugkomend op de winkelier in Zeeuws-Vlaanderen. Dit gesprek liep in een goede sfeer, en de monteur die ik nog van een tijd geleden kende, bleek er ook nog te werken. Bij het wegrijden ging mijn telefoon. Iemand die vroeg of ik hem ook wilde gaan bezoeken. Dit bezoek zal voor volgende week zijn. Zo zie ik het graag, mensen die mij op bezoek willen hebben.
Ik was gisteren pas om half zeven thuis van de lange rit. Na twaalf uurtjes werken begon ik mij toch wel wat vermoeid te voelen. Gelukkig had mijn vriendin weer overheerlijk gekookt en liet het mij dan ook echt smaken.
Groetjes,
Robert.
donderdag 19 februari 2009
De groeten.
Het zouden zo de woorden van de achtereenvolgende wethouders van verkeer in Amsterdam kunnen zijn. Wat wil je als je de noord-zuid lijn onder je hoede hebt? Ex- wethouder Herrema heeft de euvele moed gehad om eens alles op de rijtje te zetten, en kwam tot de conclusie dat de stad door het project een financiële molensteen om de hals heeft hangen. Hij kwam, zag en rende gillend weg. Leuk, en misschien politiek correct, maar het helpt de stad Amsterdam geen stap verder, en blijft met een gat zitten, zowel financieel als in de infrastructuur. Beter is de constatering dat de stad deze financiële last bijna niet kan dragen. Is de vereniging De Bovengrondse jaren geleden niet om deze voorspelling voor de rechter geweest? Ik heb zelf in die club gezeten, en kom af en toe nog wel eens strijdmakkers uit die tijd tegen, en heb met vaak met verbazing naar de uitspraken van de toenmalige politici geluisterd. Toen werd al gezegd dat die politici tijdens de aanleg toch niet meer in het college zouden zitten, en daarmee hun opvolgers met een enorm probleem gingen opzadelen.
Toen ik donderdagmorgen het persbericht en de berichten in de kranten las dacht ik alleen maar aan de schade die al is aangericht, of zijn de verzakkingen alweer vergeten? Het blijft vooral erg dat er van tevoren al door een gerenommeerd heibedrijf was gewaarschuwd voor de slappe bodem van Amsterdam, en dat de directeur van dat bedrijf hartelijk is uitgelachen door de directie van het projectbureau. Destijds had ik al medelijden met die gasten die de man aan het uitlachen waren. Het kinkt wrang, maar wie het laatst lacht.... al is het een heel zuur lachje.
Ach, over een paar jaar zijn er in de stations filialen van Tun-Fun geopend, en zullen ze er schouderophalend langs lopen. "Weet je nog dat men een metro dwars door de stad wilde aanleggen? Gelukkig is ons dat bespaard gebleven."
Toen ik donderdagmorgen het persbericht en de berichten in de kranten las dacht ik alleen maar aan de schade die al is aangericht, of zijn de verzakkingen alweer vergeten? Het blijft vooral erg dat er van tevoren al door een gerenommeerd heibedrijf was gewaarschuwd voor de slappe bodem van Amsterdam, en dat de directeur van dat bedrijf hartelijk is uitgelachen door de directie van het projectbureau. Destijds had ik al medelijden met die gasten die de man aan het uitlachen waren. Het kinkt wrang, maar wie het laatst lacht.... al is het een heel zuur lachje.
Ach, over een paar jaar zijn er in de stations filialen van Tun-Fun geopend, en zullen ze er schouderophalend langs lopen. "Weet je nog dat men een metro dwars door de stad wilde aanleggen? Gelukkig is ons dat bespaard gebleven."
zondag 15 februari 2009
In- en Uitchecken
Nou, mijn OV-chipkaart is binnen en het experimenteren is begonnen. Vol goede moed ging ik aan de slag met de mijn OV-chipkaart site aan de slag. Valt je trouwens op dat alle bedrijven een mijn-site hebben? Mijn-Nuon, mijn-Eneco of mijn-Essent. Nou, er is niets van mij bij.
Terug naar mijn-ov-chipkaart. Op deze site is het mogelijk je kaart automatisch op te laden, althans dat is de bedoeling. Ik log vol goede moed ik, en krijg de melding dat ik via I-deal mijn machtiging moet afgeven. Ik geef akkoord en inderdaad, ik kom weer op de hoofdindex. Niks I-deal. Morgen maar even met de klantenservice bellen.
Uit de praktijk weet ik dat in- en uitchecken het grootste probleem zal worden. Ik ben gewend om gewoon bij de chauffeur mijn buskaartje af te stempelen, te reizen en dan uit te stappen. Nu moet je ook bij het uitstappen een handeling verrichten. Hoe vaak zal ik dit gaan vergeten. Nu ben je "slechts" vier euro kwijt als het mis gaat. In mijn werk ken ik het systeem van in- en uit-checken bij het parkeren in Amsterdam. Als ik aan kom rijden, meld ik mij aan en bij het wegrijden meld ik mij weer af. En doe dat maar, anders smeert de parkeerdienst je een dagkaart aan, in Amsterdam goed voor een eurootje of twintig, als je geluk hebt.
Groetjes,
Robert.
Terug naar mijn-ov-chipkaart. Op deze site is het mogelijk je kaart automatisch op te laden, althans dat is de bedoeling. Ik log vol goede moed ik, en krijg de melding dat ik via I-deal mijn machtiging moet afgeven. Ik geef akkoord en inderdaad, ik kom weer op de hoofdindex. Niks I-deal. Morgen maar even met de klantenservice bellen.
Uit de praktijk weet ik dat in- en uitchecken het grootste probleem zal worden. Ik ben gewend om gewoon bij de chauffeur mijn buskaartje af te stempelen, te reizen en dan uit te stappen. Nu moet je ook bij het uitstappen een handeling verrichten. Hoe vaak zal ik dit gaan vergeten. Nu ben je "slechts" vier euro kwijt als het mis gaat. In mijn werk ken ik het systeem van in- en uit-checken bij het parkeren in Amsterdam. Als ik aan kom rijden, meld ik mij aan en bij het wegrijden meld ik mij weer af. En doe dat maar, anders smeert de parkeerdienst je een dagkaart aan, in Amsterdam goed voor een eurootje of twintig, als je geluk hebt.
Groetjes,
Robert.
Telefoon
Toen ik een paar jaar geleden regelmatig naar het buitenland moest, kreeg ik te maken met de melkkoe van de gsm-providers, roamingkosten. Vooral toen ik meer de weg op moest, zat ik ineens rond de 68 euro per maand aan extra kosten. Ik heb dan wel een extra simkaart aangeschaft, wat weer het nadeel geeft dat je, iedere keer als je de grens over gaat, van nummer wisselt. Vooral als ik in de regio Zeeuws-Vlaanderen bezig ben, zit je regelmatig in België. Via de Belgische A11/N49 rij je wat sneller van oost naar west dan over de provinciale wegen die Zeeuws-Vlaanderen rijk is. Daar had men in Liechtenstein wel een oplossing voor, een kaart met gratis roaming. Ik heb zo'n ding aangeschaft, en heb er veel plezier van gehad. Een jaar of twee geleden kreeg ik een mailtje dat de dienst zou stoppen. Geen nood, de dienst zou in Groot- Brittanië voortgezet worden. Ik kreeg alleen een andere kaart toegezonden. De oude kaart zou nog maar een paar maanden blijven werken. Mijn broer ging met vakantie naar het buitenland en heb hem, naast een lokale kaart van zijn vakantieland, ook deze kaart mee gegeven. En het valt natuurlijk te raden, deze kaart werkt nog steeds en de dienst is nooit opgeheven.
Een paar weken geleden kreeg ik steeds aanbiedingen van deze telefoonmaatschappij. Of ik een andere kaart wilde aanschaffen. Ik krijg er een gratis telefoon bij, mijn zoveelste, en een nummer uit Liechtenstein. Ik was verbaasd. Eerst moest ik met alle geweld over naar een provider in de UK, en nu weer terug? Al gauw kwam de aap uit de mouw. De kaart was mij verkocht met de belofte dat ik in de hele EEG geen roamingkosten hoef te betalen. En uitgerekend in België, het land waar ik het meeste kom met mijn ritten, blijk ik ineens wel kosten te moeten gaan betalen. Maar ach, zijn beloften er ook niet om gebroken te worden?
Blijkt dat de Engelse kaart helemaal de gratis optie kwijt is. De telefoon met kaart is al binnen. Deze bleek al een dag na mijn akkoord vanuit Zwitserland, het dorp Kloten trouwens, naar mij verstuurd te zijn. Een dag daarna was het ding al bij mij thuis. En ik had nog gezegd dat ik geen haast had.
Per 1 januari blijkt United Mobile 19 cent per ontvangen gesprek in rekening te brengen. Het wordt dus weer tijd om te gaan winkelen.
Een paar weken geleden kreeg ik steeds aanbiedingen van deze telefoonmaatschappij. Of ik een andere kaart wilde aanschaffen. Ik krijg er een gratis telefoon bij, mijn zoveelste, en een nummer uit Liechtenstein. Ik was verbaasd. Eerst moest ik met alle geweld over naar een provider in de UK, en nu weer terug? Al gauw kwam de aap uit de mouw. De kaart was mij verkocht met de belofte dat ik in de hele EEG geen roamingkosten hoef te betalen. En uitgerekend in België, het land waar ik het meeste kom met mijn ritten, blijk ik ineens wel kosten te moeten gaan betalen. Maar ach, zijn beloften er ook niet om gebroken te worden?
Blijkt dat de Engelse kaart helemaal de gratis optie kwijt is. De telefoon met kaart is al binnen. Deze bleek al een dag na mijn akkoord vanuit Zwitserland, het dorp Kloten trouwens, naar mij verstuurd te zijn. Een dag daarna was het ding al bij mij thuis. En ik had nog gezegd dat ik geen haast had.
Per 1 januari blijkt United Mobile 19 cent per ontvangen gesprek in rekening te brengen. Het wordt dus weer tijd om te gaan winkelen.
Andries Knevel
Hoe gevoelig de evolutietheorie ligt bij evangelisch Nederland heeft Andries Knevel van de EO aan den lijve ondervonden. Zoals zoveel mensen, vindt hij het iets om naar te kijken. Wetenschappelijk is allang bewezen dat er een evolutie heeft plaats gevonden. Sterker nog, ze vindt nog steeds plaats. Een heel simpel voorbeeld is een kruising tussen dieren, of, om het op de mens te projecteren, de halfbloedjes. Er zijn mensen die de bijbelteksten zeer letterlijk nemen, en het Heilige Schrift niet zien in het perspectief van de tijd waarin het geschreven werd. Als je een paar duizend jaar geleden verteld zou hebben dat de aarde een paar miljard jaar oud en rond was, kon je zo al op de brandstapel belanden. De mensen moesten al aan het idee wennen dat er maar één God zou bestaan in plaats van het assortiment goden die ze tot dan toe hadden. Zeker toen de Romeinen de eengodsgodsdienst instelden. Wist je trouwens dat het Credo een romeinse wet was?
Het allerbelangrijkste van geloven is de waarde van alles erkennen. Hierbij wordt nogal eens vergeten dat je dit ook moet doen met je medemens. Een geloof mag je uitdragen, maar zeker nooit opleggen. En wie zegt dat wat jij gelooft ook inderdaad het juiste is?
In ieder geval heeft Andries zijn excuses aangeboden aan de leden. Jammer. Dit had een mooi moment geweest om eens te laten zien dat christenen ruimdenkend zijn. Blijkbaar is er een groep die er anders over denkt. Alleen weet deze groep je het leven behoorlijk zuur te kunnen maken, over christelijk gedrag gesproken. Het is juist deze groep extremisten die eens de oren flink gewassen moet worden.
Het allerbelangrijkste van geloven is de waarde van alles erkennen. Hierbij wordt nogal eens vergeten dat je dit ook moet doen met je medemens. Een geloof mag je uitdragen, maar zeker nooit opleggen. En wie zegt dat wat jij gelooft ook inderdaad het juiste is?
In ieder geval heeft Andries zijn excuses aangeboden aan de leden. Jammer. Dit had een mooi moment geweest om eens te laten zien dat christenen ruimdenkend zijn. Blijkbaar is er een groep die er anders over denkt. Alleen weet deze groep je het leven behoorlijk zuur te kunnen maken, over christelijk gedrag gesproken. Het is juist deze groep extremisten die eens de oren flink gewassen moet worden.
Yes, I spreek nederlands.
Een paar weken geleden kwam een man op de zaak, en vroeg of wij zijn vintage platenspeler konden repareren die hij op een brocante had gekocht. Vintage, brocante? Het eerste woord komt uit het Engels en betekent zoiets als ouderwets of antiek. Brocante komt uit het Frans en betekent antiekhandel, maar kan ook gebruikt worden voor een rommelmarkt.
Het schijnt nog steeds mode te zijn om Engelse woorden te gebruiken terwijl ze allang een Nederlandse tegenhanger hebben. Pak bijvoorbeeld het Engelse woord monitor. Daar zegt iedereen wel beeldscherm tegen en tegen keyboard wordt ook toetsenbord gezegd. Maar bijvoorbeeld te technische dienst van een bedrijf heet ineens maintenance.
Dat ik op dit verhaal kom, komt door het programma Kassa van gisteren, waar de verkooppraktijken van Pretium Telecom, een maatschappij waar ik ook over geschreven heb, weer eens toegelicht werden. De advocaat ven het bedrijf zat zo met Engelse woorden te gooien, dat mijn vriendin even de draad kwijt raakte.
Misschien wordt het weer eens tijd dat Dingetje een plaat gaat maken als vervolg op "praat geen poep?".
See you,
Robert.
Het schijnt nog steeds mode te zijn om Engelse woorden te gebruiken terwijl ze allang een Nederlandse tegenhanger hebben. Pak bijvoorbeeld het Engelse woord monitor. Daar zegt iedereen wel beeldscherm tegen en tegen keyboard wordt ook toetsenbord gezegd. Maar bijvoorbeeld te technische dienst van een bedrijf heet ineens maintenance.
Dat ik op dit verhaal kom, komt door het programma Kassa van gisteren, waar de verkooppraktijken van Pretium Telecom, een maatschappij waar ik ook over geschreven heb, weer eens toegelicht werden. De advocaat ven het bedrijf zat zo met Engelse woorden te gooien, dat mijn vriendin even de draad kwijt raakte.
Misschien wordt het weer eens tijd dat Dingetje een plaat gaat maken als vervolg op "praat geen poep?".
See you,
Robert.
vrijdag 13 februari 2009
Scheuvel
Binnenkort moeten alle "leenreclame's" op televisie voorzien zijn van een logo. Deze bestaat uit een mannetje die met een ketting aan een blok vastzit. De diverse maatschappijen hebben natuurlijk geprotesteerd, met DSB en haar dochtermaatschappijen voorop. Nu vraag ik mij af of veel redenen, die in de reclames genoemd worden, wel legitiem zijn. Een lening afsluiten omdat je je keuken zat bent, of omdat je een serre wilt aanbouwen. Voor de eerste reden zou ik mij rot schamen, en eigenlijk het advies geven om het geld op een rekening te zetten, lekker rente te trekken, en dan later een veel mooiere keuken te kopen. De tweede reden zou meer iets zijn voor een hypotheek.
Wat mij opvalt is het logo van de DSB-bank. Daar is een schaatser in verwerkt. Nu is het Groninger woord voor schaats scheuvel. Het woord scheuvel heeft ook de betekenis van mal mens of dom figuur. Zou dit de gedachte zijn achter het logo?
Groetjes,
Robert.
Wat mij opvalt is het logo van de DSB-bank. Daar is een schaatser in verwerkt. Nu is het Groninger woord voor schaats scheuvel. Het woord scheuvel heeft ook de betekenis van mal mens of dom figuur. Zou dit de gedachte zijn achter het logo?
Groetjes,
Robert.
Op de vlieg mikken.
Over hygiëne gesproken. Valt het je wel eens op dat er voor de toiletten nog wel eens een rij staat, maar vrijwel nooit bij de wastafels? Beter gezegd, er zijn gasten die zonder de handen te wassen het toilet verlaten.
Zelf zag ik het tafereel dat een man zonder de handen te wassen de toiletruimte verliet en een snack voor hem en zijn vrouw cq. vriendin kocht. Dat zal lekker gesmaakt hebben!
Groetjes,
Robert.
maandag 9 februari 2009
Toeval bestaat niet.
Afgelopen week was ik bij mijn oudpapierman om de nodige emballage in te leveren. Zoals bekend is het in Nederland zo geregeld dat bedrijven hun afval netjes gescheiden kunnen inleveren. Zo gaat bij ons het papier naar een liefdadigheidsinstelling, het karton naar de voornoemde oudpapierman en de oude toestellen en onderdelen naar het Regionaal Overslag Station in Amsterdam.
Nadat ik mijn karton had gelost, liep ik even het kantoor van de man binnen. “Heb jij interesse in oude televisies? Dat is handig voor onderdelen.”, en hij neemt mij mee naar een stapel toestellen. Ik was stomverbaasd, wat moest een oud papierman nu met televisies? De man vervolgt:”Dat doen we in opdracht van een klant. Éen derde van de container wordt gevuld met papier en verder gaan er spullen in die de Ghanesen in de winkel bestellen, en de rest wordt afgevuld met oude televisies en koelkasten? Vervolgens exporteert dat bedrijf het met de boot naar Ghana.” Toen ik de man zei dat hij hiermee zwaar in overtreding is, reageerde hij met:” Maar ik exporteer het toch niet?” Na een beetje doorvragen bleken de toestellen afkomstig van een van de grote electronicaketens in Nederland. Als reden van deze export gaf de man dat de oudpapierprijs zo laag is, dat hij regelrecht failliet gaat als hij er geen handel bij had gezocht.
Afgelopen week kwam er in het nieuws dat de haven van Antwerpen de spil is in de export van afgedankte electronica naar de derde wereld. De douane probeert dit een halt toe te roepen, maar teveel spullen ontglippen hen, en komt daardoor in Azië en Afrika terecht. Zelfs vanuit Amerika worden spullen naar Antwerpen getransporteerd voor verder vervoer. Toeval, ik denk het niet. Mij gebeuren vaker van dit soort dingen. Ik denk eraan, en een ander voert het uit zonder dat ik ooit contact met diegene heb of ooit zal krijgen.
Maar nu het volgende. Als ik dit ga melden bij onze authoriteiten, weet de man direct dat ik het geweest ben die hem aangegeven heeft. Ik hoop maar op een beetje toeval.
Nadat ik mijn karton had gelost, liep ik even het kantoor van de man binnen. “Heb jij interesse in oude televisies? Dat is handig voor onderdelen.”, en hij neemt mij mee naar een stapel toestellen. Ik was stomverbaasd, wat moest een oud papierman nu met televisies? De man vervolgt:”Dat doen we in opdracht van een klant. Éen derde van de container wordt gevuld met papier en verder gaan er spullen in die de Ghanesen in de winkel bestellen, en de rest wordt afgevuld met oude televisies en koelkasten? Vervolgens exporteert dat bedrijf het met de boot naar Ghana.” Toen ik de man zei dat hij hiermee zwaar in overtreding is, reageerde hij met:” Maar ik exporteer het toch niet?” Na een beetje doorvragen bleken de toestellen afkomstig van een van de grote electronicaketens in Nederland. Als reden van deze export gaf de man dat de oudpapierprijs zo laag is, dat hij regelrecht failliet gaat als hij er geen handel bij had gezocht.
Afgelopen week kwam er in het nieuws dat de haven van Antwerpen de spil is in de export van afgedankte electronica naar de derde wereld. De douane probeert dit een halt toe te roepen, maar teveel spullen ontglippen hen, en komt daardoor in Azië en Afrika terecht. Zelfs vanuit Amerika worden spullen naar Antwerpen getransporteerd voor verder vervoer. Toeval, ik denk het niet. Mij gebeuren vaker van dit soort dingen. Ik denk eraan, en een ander voert het uit zonder dat ik ooit contact met diegene heb of ooit zal krijgen.
Maar nu het volgende. Als ik dit ga melden bij onze authoriteiten, weet de man direct dat ik het geweest ben die hem aangegeven heeft. Ik hoop maar op een beetje toeval.
donderdag 5 februari 2009
Kovviemeulen
In Amsterdam zie je ze veel rondrijden, de brommobielen. Omdat deze dingen geen APK hoeven te hebben, zijn ze in allerlei onderhoudstoestanden te vinden, van blinkende voertuigen tot koffiemolens, zoals bijgaande foto bewijst. Dit ding hangt van plakband in elkaar en maakt de woonbuurt bij mijn vriendin onveilig. Het apparaat loopt op diesel, heeft amper een uitlaat en, volgens mij, zijn de gloeikoppen ook richting de eeuwige jachtvelden. Bij het starten, dat lang duurt, komt een zwaar ratelend geluid uit het motorblok en verschijnen zware rooksignalen zodat het orgel compleet uit het zicht verdwijnt. Zodra het apparaat zich in beweging zet verschijnt het als een goocheltruc uit het rookgordijn. Een gemiddelde goochelaar zou een vermogen neertellen voor zo een spectakel.Vanwege deze geluiden noem ik deze dingen koffiemolens of, op z'n Gronings, kovviemeulen.
Groetjes,
Robert.
woensdag 4 februari 2009
Back to basics
Zoals jullie hebben kunnen lezen, is de computer waar het meeste mee speel, de EEEPC. Toen ik het apparaatje gekocht had, en las dat er diverse versies Ubuntu op kunnen werken, wilde ik dat meteen proberen. Het gevolg is dat de computer een stuk trager was met opstarten. Vandaar heb ik gisteren weer het minimale systeem geïnstalleerd, et voilá, de computer is weer binnen de halve minuut opgestart. Met de ervaring, die ik inmiddels heb met de diverse varianten van Linux, heb ik het systeem opgesmukt.Zo zie je maar weer. Soms is het goed om terug naar de basis te gaan.
Groetjes,
Robert.
OV-chip, in een dip?
Gisterenavond zat ik op het trammuseum met een paar collega's te praten over de OV-chipkaart. Een paar van deze mensen zijn ook werkzaam in het openbaar vervoer, en hebben dus ook met die kaart te maken. Voor de bestuurders hebben de uitvinders van de kaart het volgende bedacht, als de kaartlezer één piepje geeft is de kaart in orde, komen er twee uit dan niet. Op het display krijgt de klant te zien wat er mis is. Dat laatste stuit op wat problemen. "Bestuurder, mijn kaart doet het niet. Kan u effe kijken wat er aan de hand is?", is nog de vriendelijke uitvoering. Vervolgens moet de bestuurder zich als een slangemens uit zijn cabine over de lezer gaan hangen, om er dan vervolgens achter te komen dat er gewoon een saldotekort is.
Een leuk grapje is bij de NS. NS heeft aangegeven dat men de OV-chipkaart wel wil invoeren. De borgsom tijdens de reis heeft NS gesteld op veertig euro. Maar, hoeveel kun je op de OV-chipkaart zetten? Dat is toch niet meer dan dertig euro?
Nu gaat ook nog eens het Europees parlement zich ermee bemoeien. De OV-chipkaart wordt gezien als een creditkaart. Om die te mogen uitgeven moet je erkent zijn als financiële instelling. Er is één uitzondering, als het beheerde bedrag minder dan zes miljoen euro is, is de toestemming niet nodig. Met de omschakeling in Rotterdam is dit bedrag vrij snel bereikt, of is het, op het moment dat ik dit schrijf, al bereikt.
Dan nog het probleem van het sterrenabonnement. Heel veel stedelingen hebben een twee-ster abonnement om met het openbaar vervoer door de stad te kunnen reizen. Omdat er niet meer met zones, maar met kilometers gewerkt wordt, moet er nog een nieuw systeem worden uitgedacht. U leest het inderdaad goed, dit is nog niet geregeld.
Maar, in het kader van gedeelde smart is halve smart, heb ik ook zo'n kaart aangevraagd.
Dipje?
Robert.
Een leuk grapje is bij de NS. NS heeft aangegeven dat men de OV-chipkaart wel wil invoeren. De borgsom tijdens de reis heeft NS gesteld op veertig euro. Maar, hoeveel kun je op de OV-chipkaart zetten? Dat is toch niet meer dan dertig euro?
Nu gaat ook nog eens het Europees parlement zich ermee bemoeien. De OV-chipkaart wordt gezien als een creditkaart. Om die te mogen uitgeven moet je erkent zijn als financiële instelling. Er is één uitzondering, als het beheerde bedrag minder dan zes miljoen euro is, is de toestemming niet nodig. Met de omschakeling in Rotterdam is dit bedrag vrij snel bereikt, of is het, op het moment dat ik dit schrijf, al bereikt.
Dan nog het probleem van het sterrenabonnement. Heel veel stedelingen hebben een twee-ster abonnement om met het openbaar vervoer door de stad te kunnen reizen. Omdat er niet meer met zones, maar met kilometers gewerkt wordt, moet er nog een nieuw systeem worden uitgedacht. U leest het inderdaad goed, dit is nog niet geregeld.
Maar, in het kader van gedeelde smart is halve smart, heb ik ook zo'n kaart aangevraagd.
Dipje?
Robert.
maandag 2 februari 2009
Tv van de Aldi
Een paar weken geleden moest ik naar een klant voor problemen met de geluidsinstallatie. Omdat ik er toch was, vroeg de klant of ik de balken uit het beeld van haar breedbeeldtelevisie kon halen. Toen ik voor het apparaat kwam te staan merkte ik dat het geen breedbeeldtelevisie was, maar een monitor. Deze apparaten kunnen niet zoomen, en dit toestel zou altijd de balken houden. Ik was nieuwsgierig welke handelaar het voor elkaar krijgt om dit soort toestellen te verkopen. Het bleek de Aldi te zijn. Nu krijg je het volgende. De omschrijving van de mogelijkheden klopt en het toestel vertoont geen defect, en de klant keek er al een paar maanden naar. Je hebt dan geen recht op omruil. De klant heeft uiteindelijk een ander toestel bij mij gekocht. De klant had er geen moeite mee. Zelf vind ik het vreemd dat er nog mensen bij dit soort bedrijven koopt. Die toestellen komen daar niet zomaar.
Groetjes,
Robert.
P.S. Deze televisie is aankomende week weer bij de Aldi te koop.
Groetjes,
Robert.
P.S. Deze televisie is aankomende week weer bij de Aldi te koop.
zondag 1 februari 2009
Tot op het bot........
De weersverwachting voor vandaag was lichte sneeuw en wind uit het oosten. Omdat de voorraad flikken een beetje eb begon te worden, was er voor vandaag een ritje oosterse markt gepland om de voorraad weer aan te vullen.
Na de onvermijdelijke gang door Chinatown, gingen we naar de chocoladekraam. De won in de rug maakte het aangenaam. Terwijl we de flikken aan het inladen waren, begon het lichtjes te sneeuwen. Omdat het meteen weer ophield, leek er niets aan de hand, en gingen we, zoals gebruikelijk, hot chicken eten. Op het moment dat we naar buiten liepen, begon het te sneeuwen, stak de oostenwind weer op en verdween de zon. De vijf minuten, die we nodig hadden om naar de auto te komen, waren voldoende om ons beiden tot het bot toe af te koelen. Bij de auto aangekomen bleek het voorraam dicht gevroren, waardoor ze niet alleen onszelf maar ook de auto moesten ontdooien.
Groetjes,
Robert.
Na de onvermijdelijke gang door Chinatown, gingen we naar de chocoladekraam. De won in de rug maakte het aangenaam. Terwijl we de flikken aan het inladen waren, begon het lichtjes te sneeuwen. Omdat het meteen weer ophield, leek er niets aan de hand, en gingen we, zoals gebruikelijk, hot chicken eten. Op het moment dat we naar buiten liepen, begon het te sneeuwen, stak de oostenwind weer op en verdween de zon. De vijf minuten, die we nodig hadden om naar de auto te komen, waren voldoende om ons beiden tot het bot toe af te koelen. Bij de auto aangekomen bleek het voorraam dicht gevroren, waardoor ze niet alleen onszelf maar ook de auto moesten ontdooien.
Groetjes,
Robert.
Abonneren op:
Posts (Atom)