zaterdag 24 mei 2014

Een weekje rust in Amstelveen?

Afgelopen donderdagavond, reed ik rustig naar huis. Bij het binnenrijden
van Amstelveen, zag ik een roltekst lopen op de dynamische
reisinformatieborden op de bushaltes. Huh? Een roltekst? Ik weet niets
van een evenement af! Nu ben ik niet van het nieuwsgierige type, maar
wil wel alles weten, en zette mijn auto even in de kant om rustig te
lezen wat het bord te melden had." In verband met een sporenonderzoek
rijden de bussen tussen Amsterdam en het busstation via de Beneluxbaan."
Ik dacht meteen aan de nieuwe rotonde op de Keizer Karelweg- Graaf
Aelbrechtlaan. Deze is, om de veiligheid te verhogen, vorig jaar
aangelegd. Sindsdien menen de fietsers deze rotonde ook linksom te mogen
rijden, hetgeen wederom tot brokken leidt. Dit heb ik al eerder voor
mijn eigen deur gezien, waar de scholieren drie rijen dik tegen het
verkeer in rijden...
Thuis aangekomen, spiekte ik, nog steeds niet nieuwsgierig, op P2000.
Die meldde een aantal ambulances bij de Amsterdamseweg? Huh? Dat is een
recht stuk, goed overzichtelijk, waar eigenlijk nooit iets gebeurt. En
twee ambulances betekent ook meestal een reanimatie. Wat mij wel opviel
was het grote aantal politiewagens die heen en weer reden, meestal een
teken dat er iets groots aan de hand is. En dat bleek korte tijd later
dan ook te zijn, een van de, zoals de pers dat later omschreef,
Amsterdamse topcriminelen was in het pittoreske Amstelveen met meerdere
schoten om het leven gebracht.
De volgende dag reed ik over diezelfde weg. Automatisch kijk je even
naar de plek waar de schietpartij had plaatsgevonden. Het leek wel alsof
er een wildwest had plaatsgevonden, diverse ramen hadden kogelgaten, en
ook de straat lag bezaaid met glas. En later bleek dat er met
automatische geweren geschoten is. Je zult er maar in de buurt geweest
zijn! Hoewel het aantal moorden in Amstelveen op een hand te tellen
zijn, moet ik er niet aan denken dat je rustig over straat loopt, om
vervolgens een kogelregen om je oren te krijgen. Gezien de schade, sta
ik er versteld van dat er geen onschuldige gewonden zijn gevallen.
En zo gaan we het weekeinde in, in het altijd rustige Amstelveen.

dinsdag 20 mei 2014

Wat een week.

Als we deze week kort mogen omschrijven zal dat als volgt zijn,„na regen komt zonneschijn", want regen hebben we gehad, en flink ook. En dat terwijl ik iemand, die onderweg was naar Nederland, al een paar weken had geplaagd dat de lente flink was losgebarsten. Gelukkig sloeg het weer om op de dag dat deze persoon ons land betrad.
Voor mij was het iets minder, tijdens de zondag met regen ik een vrij, de zondag met zon zat ik op de tram. Goed, het is vrijwillig, maar niet vrijblijvend. Ach, ik doe die hobby bijna 31 jaar, dus ik weet niet beter. Aan het einde van de dag was ik ook zeer blij met mijn douche, om vervolgens mijn voeten eens flink te verwennen.
Ik was die dag niet de enige met voetproblemen. Tijdens mijn dienst op de tram stapte een groep wandelaars in. Deze groep wilde naar Bovenkerk, en de 7 kilometer teruglopen, en dus bestelde deze groep een enkele reis. Een paar uurtjes later trof ik diezelfde groep. In verband met blaren en andere grappen, wilde men toch retour met de tram...
Maar toch hoop ik dat ik aankomende zondag nog een beetje van het mooie weer mag gaan genieten, hoewel. Voor dinsdag is alweer een code geel afgegeven vanwege naderend onweer. We gaan het zien, na zonneschijn blijkt toch regen te moeten komen.....

zondag 11 mei 2014

Terugkijken, vooruitkijken.

Wat ga je doen op een regenachtige zondagmiddag? Nou, een blogje
schrijven zoals deze, lekker gaan zeuren over van alles en nog wat. Als
ik over het weer ga zeuren, dan zul je mij snel gelijk geven, met deze
regen ben je blij om binnen te zitten, zit je binnen vraag je jezelf af
of je echt niet naar buiten kunt.

Als ik over politiek begin, zit ik direct op glad ijs. Met zoveel
miljoen inwoners heb je even zoveel meningen, maar vestig je wel
aandacht op jouw schrijfsels. Bijkomend probleem is dan wel dat je
direct kleur moet bekennen.
Over die politiek gesproken, we mogen op 22 mei weer een keertje bij de
stembus opdraven. Dit kunnen heel interessante verkiezingen worden, niet
vanwege de politieke kleur maar wel vanwege de, te verwachten,
proteststemmen. Net zoals in Nederland, nota bene een van de
grondleggers van de Europese Unie, zijn er in meer en meer andere
West-Europese landen "tegenstromingen" op gang gekomen. Het gevaar
schuilt in het onbestuurbaar raken van de EU.
Ook binnen de partijen rommelt het. Zo is de Italiaan Berlusconi
kandidaat voor de Christelijke fractie. Daar is men dan weer bij het CDA
tegen. Moet je je voorstellen, een man die een vervangende straf
ondergaat als gezicht van jouw samenwerkende partij.

O, je wilt nog wat horen van de verkiezingen uit Zuid-Afrika? Het enige
dat ik hier over te zeggen heb is dat de jeugd langzamerhand een stem
begint te krijgen. Die jeugd zal heel belangrijk voor het land gaan
worden, een jeugd die weet dat samenwerking beter zal werken dan
scheiding op ras en rijkdom, zoals momenteel nog altijd gebeurt.

Ach, is er geen spreekwoord dat verteld dat je moet leren van de fouten
uit het verleden?

Daar krijg je toch een sik van?

Dinsdag, donderdag en zaterdag het songfestival gezien? Nee? Dan ben je,
net zoals ik, een van de gelukkigen. Het werd al voorspeld dat de
toptalenten het moeten afleggen tegen artiesten die zich zo vreemd
mogelijk uitdossen of uit het Oostblok komen. Via de diverse media kreeg
ik berichten over de puntentelling, en kon meegenieten hoe Oostenrijk,
met jurk, baard en snor, op kop ging. Dus een kleine tip voor Ilse, als
je nog een keer meedoet weet je wat jou te doen staat.

De afgelopen week kregen we te maken met storm en regen. Het lijkt
daardoor meer op herfst dan op lente. En zo zien we het
temperatuuroverschot, dat we afgelopen winter hebben opgebouwd, weer
langzaam verdwijnen, en hebben we de kachels weer aangezet.

En daar krijg ik dan weer een sik van.

maandag 5 mei 2014

Bye bye Wordpress.

Als er een site is waar ik een hele korte carrière had, is dat bij Wordpress. Door een recommandatie had ik mij daar aangemeld. Ach ja, als iemand mijn blog wil lezen,( ja, er zijn mensen die dat willen) en zonder veel moeite kan ik op jouw favoriete site posten, dan zal ik dat doen.
In dit geval bleek er een hele grote haak aan te zitten, en het bijbehorende oog kan ik nog steeds niet vinden. Zoals misschien bekend, post ik de meeste berichten via email, hetgeen mij een hoop gedoe met inloggen en opmaak scheelt omdat de meeste blogsites de mail automatisch omzetten naar hun opmaak.
Tot zover ging dat goed, ook bij Wordpress. Ok, ik vergeet nog wel eens de opmaak te verwijderen, waardoor je vreemde afgeknipte zinnen te zien krijgt, maar dat is mijn eigen schuld en daar zal ik dan ook niet over gaan zeuren.
Maar wat mij wel stoort is het feit dat, wanneer je de post ook naar een andere website stuurt, de post gewoon niet verschijnt, maar wel jouw oude berichten die op een andere site staan.
En zo besliste ik maar om alleen op Tumblr door te gaan, met een kopie naar Blogspot, een van de sites waar ik ooit begonnen ben.
Ach, zo kan ik lekker blijven zeuren, eh.. bloggen.

Vrijheid, wees er zuinig op.

Zoals zovelen, mag ik mij gelukkig prijzen dat ik nog nooit oorlog of extreem geweld heb meegemaakt. En ook ik vind het zo normaal dat ik niet eens aan een oorlog denk, terwijl er op dit moment dingen bezig zijn die de wereldvrede ernstig kunnen bedreigen. Een van de bekendste is Oekraïne, waar het niet ondenkbaar is dat de Amerikanen en Russen tegenover elkaar staan in plaats van de binnenlandse groepen, zoals de nieuwsdiensten ons doen geloven.
En een wat minder bekende brandhaard is Afrika, waar grote moordpartijen aan de orde van de dag zijn. Door het de Arabische lente te noemen, kwamen de tegenstellingen in de Arabische wereld ineens in de schijnwerpers te staan, waarbij Syrië het voorbeeld is dat er na de lente niets zal veranderen en in Egypte inmiddels ook wraakacties aan de gang zijn.
Als jij je dit nu een goed realiseert, dan moet je blij zijn dat je in Nederland mag leven. Goed ook wij hebben klachten. Maar zegt het spreekwoord niet:" Als de boeren niet meer klagen, dan moet je gaan oppassen?"

zaterdag 3 mei 2014

Hoe perfect ben jij?

Is dit een mooie vraag of niet? Ik denk dat bijna iedereen wel iets te klagen heeft over zichzelf. Maar het zijn misschien juist deze mensen, en dus misschien jij wel, die perfecter zijn dan de mensen die zelf denken perfect te zijn. Zelf ben ik een keer tegen iemand aangelopen die beweerde perfect te zijn. Ach ja, een grap maken we allemaal. Maar mijn mond viel open van verbazing toen bleek dat deze persoon het echt meende, en verbaasd was dat ik het zelfs in twijfel durfde te trekken. Hij werd helemaal boos toen hij er achter kwam dat ik serieus dacht dat hij een grap maakte.
Maar zeg nu eens zelf, ben jij de perfecte persoon wel eens tegengekomen? Ik niet. En misschien zal ik die persoon nooit tegenkomen.
En dat het lijkt alsof deze tekst zonder spelfouten is komt omdat ik een spellingscontrole gebruik die, in deze tekst alleen al, twee keer is afgegaan.
Maar ja, ik ben dan ook niet.........