Laatste loodjes.

De laatste maand ven het jaar 2015 is alweer aangebroken. De jaar waarin we in Europa een golf van vluchtelingen en geweld te verduren kregen. Maar ook een jaar die de geschiedenisboeken ingaat als het warmste jaar ooit. Volgens de ene wetenschapper is het de opwarming, waaraan de mens schuldig is, die de oorzaak van dit alles is. Andere wetenschappers komen weer met berichten dat het steeds kouder op de polen wordt, en er helemaal geen sprake is van enige opwarming. Weer andere wetenschappers wijzen erop dat de aarde in haar hele bestaan verschillende temperaturen heeft gehad, met als dieptepunt de ijstijden. En om eerlijk te zijn, toen ik op school zat, waren er al experimenten met een omgeving met een hogere kooldioxidegehalte, die toe 0,3% is, en deze waarde nog steeds heeft. Het resultaat was eigenlijk voorspelbaar, de planten groeiden als kool. Logisch, de planten zetten kooldioxide om in suiker de voornaamste voedselbron, met als afvalproduct zuurstof.
Eerlijk gezegd is het wel handig om om te schakelen naar duurzame energie, de landen waar wij nu van afhankelijk zijn zijn niet de landen die uitblinken door de leefomstandigheden. Wanneer ik deze opmerking in de landen zelf zou doen, zou dit op zijn minst een celstraf opleveren. Ooit is al uitgerekend dat er maar een heel klein stukje Sahara volgezet moet worden met zonnecellen om de hele wereld van energie te kunnen voorzien. Het grootste probleem die we dan gaan krijgen is de opslag van die energie, de huidige accu's bevatten nog flink wat zware metalen. Dit laatste maakt dat een Hummer nog steeds milieuvriendelijker is dan een Prius. Zelf ben ik voorstander van waterstof, omdat daar het afval uit zoetwater bestaat. Het enige probleem is dat de waterstoftanks onder een hoge druk staan.Positief is wel dat Amsterdam overweegt om met trolleybussen te gaan rijden. Zo kan het drukste openbaarvervoerbedrijf van Nederland een behoorlijke bijdrage aan het milieu leveren.
En nu de hamvraag, wat gaat 2016 brengen?

Zorgverzekering

De jacht is weer open, de nieuwe tarieven van de zorgverzekeringen zijn binnen. Ik ben er ook eens een keer voor gaan zitten. Een paar jaar geleden wist ik mijn verzekering om te zetten naar een verzekeringsdiscounter. Zoals dat heet, heb ik de afgelopen jaren de zorg niet gebruikt, wat als resultaat heeft dat een gemiddelde zorgvergelijker mij direct op een goedkope verzekering zet. Nieuwsgierig geworden naar het nieuwe tarief van mijn verzekeraar, ging ik naar zijn website. €94,75 stond er met trots. Tegen mijn gewoontes in, ging ik daarna naar een nieuwssite zonder de cookies te wissen. In een van de vele reclamebalkjes stond een aanbieding van een vergelijkingssite, €92 euro. Op die site aangekomen, want nieuwsgierig ben je toch, stond er inderdaad een aanbieding voor dat bedrag. Maar ook deze site had advertenties staan verwijzend naar een concurrerende site. Daar aangekomen, stond een aanbieding van €86 euro, maar die moest ik wel zelf afsluiten... Wat? Alsof je op een vergelijkingssite niets hoeft te doen. In ieder geval scheelt het winkelen mij 8 euro in de maand.

De blauwe enveloppe verdwijnt

Vanaf 1 november wil de belastingdienst meer via een eigen systeem van elektronische mail gaan doen. Het versturen van post kost handenvol geld, en zo kan er een aardige hap centen worden bespaard. Met deze woorden in mijn hoofd, ging ik eens kijken wat voor een dienst het is. In de algemene voorwaarden begint het al met de waarschuwing dat je regelmatig in de inbox moet kijken. Goh, is dat niet ooit de reden geweest dat ik een grote heibel met het bedrijf Certipost kreeg?

Goed, om in te loggen moet ik gebruik maken van DigiD. Omdat ik de SMS-dienst heb aangevraagd, komt er een SMS, mijn browser logt automatisch in. Dit betekent dus dat ik per jaar minstens 52 SMSjes ga gebruiken om alleen te controleren of er mail is. Kosten voor de belastingdienst zal zo rond de 5 euro liggen, nutteloos, en 10 cent per echte mail. Ik ontvang doorgaans 5 brieven per jaar van de dienst, hetgeen aan port rond de 3,50 euro zal zijn, om maar te zwijgen over het papier, wat slechts een centenkwestie is. In mijn geval is het dus al duurder.

Als je het goedkoper wilt doen, waarom doet men dan niet hetzelfde als bij de ondernemers, gewoon een mailtje sturen met alle tekst erin, en klaar is kees. Mocht je de brief kwijt zijn, dan kun je alsnog naar de website van de belastingdienst die, voor ondernemers, gewoon bruikbaar is zonder DigiD( dit is trouwens ook de reden dat mijn DigiD iedere keer verloopt).

Met mij verwachten een heleboel mensen hetzelfde debacle als met het elektronische systeem bij de banken, er zal te weinig gebruik van gemaakt worden en de kosten blijken te hoog. Bij mijn rekensommetje vergeet ik namelijk het legertje ICT-ers dat het systeem aan de gang zal moeten houden. Zoals gebruikelijk, zal er weer aanbesteed zijn, waarna de goedkoopste het systeem mocht bouwen. Dit bedrijf gaat natuurlijk zijn geld verdienen met het meerwerk.

Nutteloze reclame.

Iedere maandag puilt mijn brievenbus uit van de reclamefolders. Oké, ik kan dit voorkomen door een "nee-nee"-sticker, maar dan heb ik weer minder om over te schrijven. Wat mij opvalt is de hoeveelheid nutteloze reclame. Ik zal even mijn situatie schetsen, ik woon alleen in een huurflat. Wat doet dan een reclame van een schoorsteenveger in mijn brievenbus? Ik heb namelijk een cv-ketel die de afvoer via de muur heeft. Ja, er staan nog schoorstenen op onze flat, maar deze zijn jaren geleden al afgekeurd, wat ook de reden is dat de kachels vervangen werden door ketels. Een andere giller is een folder van een bedrijf dat schuren en dakkapellen bouwt.

En dan de echte onzinadvertenties zoals van een helderziende. Ik weet meteen dat het een kwakzalver is, een echte helderziende had allang gezien dat ik niet op dit soort advertenties reageer.

En dan heb je de krantjes waarvan ik mij het nut afvraag. Zo krijg ik steevast een foldertje van een supermarkt, waar ik niet kan vinden waar deze gevestigd is. Na wat zoekwerk blijkt deze in Aalsmeer gevestigd. Wat heb ik te zoeken in Aalsmeer? Hetzelfde voor bedrijven uit Amsterdam, die nog steeds denken uniek te zijn.

Er is hier geen WIFI!

Vorig jaar, tijdens de donateursdag van de museumtram, stapt er een man op mij af. "Meneer, u weet vast wel het wachtwoord van het WIFI-netwerk van het station." Huh? Het station heeft helemaal geen internetverbinding, laat staan een WIFI-verbinding. Zwaar voeterend gaf de man zich gewonnen. Ik deed dit af als een incident, je kunt toch wel een dagje zonder WIFI? Tot ik ergens een rondleiding aan het geven was. Een man was driftig aan het fotograferen, en begon op een bepaald moment driftig aan zijn telefoon te rommelen. Terwijl ik nog aan het vertellen was, dacht ik dat hij een hele interessante vraag ging stellen. En die kwam:" wat is het wachtwoord?" Wachtwoord? Waar heeft die man het over? "Van het WIFI-netwerk dat ik hier ontvang." De mensen om hem heen keken een beetje vreemd. Wat heeft WIFI te maken met hetgeen ik aan het vertellen was? De vijf minuten die daarna volgden waren gewoon gênant te noemen. Ik moest de man overtuigen dat ik het wachtwoord niet wist. Tierend vervolgde de man zijn "werkzaamheden", mij en de bezoekers verbaasd achterlatend. Ik had ineens medelijden met deze man. Hij is waarschijnlijk een internetjunk en kreeg nu een coldturkey te verwerken. Zijn hele wereld was ingestort en al wat zijn omstanders deden was hem aankijken en verder niets.

Kun jij nog zonder WIFI?

Het balletje gaat rollen.

De laatste twintig jaar is er maar één ding waarmee je flink geld kunt verdienen, het milieu. De fabrikanten hebben het zelfs voor elkaar weten te krijgen dat de gloeilamp, bestaande uit wat glas en metalen, worden geweerd ten gunste van de kwikhoudende spaarlamp of de arseen bevattende led-lamp. Oké, de gloeilamp zet dan slechts vijf procent van de energie om in licht, maar je kunt je afvragen of die vijfennegentig procent warmte weggegooide energie is. Zeker in Nederland, zet je de verlichting aan wanneer de avonden koeler zijn, en de verwarming meestal ook staat te snorren. Inmiddels zijn de meeste gloeilampen dan ook gewoon weer te koop, zij het met een klein truc, ze worden verkocht als werklicht met, op papier, wat dikker glas.

Ach ja, dit is dan een redelijk onschuldig voorbeeld van om de tuin leiden.

In de auto-industrie begint nu de beerput langzaam te openen, en gelijk staat de hele boel op zijn achterste benen. En een zondebok is er ook al gevonden,Volkswagen. Maar, waarom wordt VW zo hard aangepakt? Kia, die de verbruikscijfers van haar Picanto te gunstig voorstelde, is ermee weg gekomen.

En wat denk je van elektrische auto's? Heb jij je al eens gerealiseerd hoe die elektriciteit wordt opgewekt, vooral nu de gaskraan in Groningen gedeeltelijk is dichtgedraaid. Inderdaad, met kolen, want de windmolens en zonnecellen geven ook nog te weinig energie.

Ach, zolang er maar geld wordt verdiend.

Ziek, of niet?

Vorige maand had ik mij er op verheugd, een vrije zondag in Groningen. Ik zat er een beetje doorheen, en had er wel zin in. Even een dagje niksen en weer wat energie bij elkaar grabbelen voor de aankomende week. En zelfs zo dat ik er op zaterdag al naartoe was gereisd. En moe was ik. Toen ik aankwam en heerlijk gegeten had, had ik de grootste moeite om mijn ogen open te houden. Gelukkig was mijn vriendin ook moe, dus konden we niet al te laat het bed in duiken. Om eerlijk te zijn, kan ik mij weinig meer herinneren vanaf het moment dat ik in bed lag. 

Rond een uur of vier werd ik wakker door een verschrikkelijke pijn in mijn voorhoofdsholtes. Na een paar minuten wakker te zijn geweest, zakte de pijn weer, en kon ik weer verder slapen. Een paar uurtjes later, begon het verhaal weer van voor af aan. Omdat het zeven uur was, de tijd dat ik normaal opsta, dacht ik er kort aan om werkelijk op te gaan staan. Maar, de pijn zakte wederom, zodat ik toch maar weer onder de wol kroop.

Een paar uurtjes later was het echt tijd om op te staan, en ik had wederom last van mijn voorhoofdsholtes. Leuk vooruitzicht om zo de zondag door te moeten. Een douche deed de klachten helemaal verdwijnen, heerlijk. Maar, na een paar uurtjes kwam het weer langzaam terug. Ik zat mij al suf te piekeren hoe ik dit opgelopen kon hebben. Het gebeurt wel eens dat je met een open autoraam rijdt of dat je op de tocht hebt gezeten, wat met dit weer niet zo gek is. Maar de laatste tijd had ik helemaal niet met een open raam gereden. Waar ik wel tegenop zag was de rit naar het westen, ik hou ervan om lekker ontspannen achter het stuur te zitten, maar zag dat ik mij twee uur lang moest gaan concentreren.

En toen gebeurde iets vreemds. Mijn vriendin en ik nemen afscheid, rijden Groningen uit, en mijn klachten verdwenen binnen het kwartier. Ben ik ineens allergisch voor Groningen geworden?

Voorzichtig bloggen.

Als je blogs schrijft, moet je opletten dat je geen onzin gaat opschrijven, zeker niet als deze over personen gaat. Dit overkwam een Amsterdamse krant, waar een “zeurende buurvrouw” op de hele omgeving zit af te geven. Een journaliste vond dat leuk, en ging er een dagelijks artikel van maken. Het duurde dan ook niet lang totdat de een buurman een van de artikelen onder ogen kreeg. De beste man verklaarde in een open brief dat hij zijn buurvrouw al negeerde vanwege haar gedrag, maar dat het zwartmaken toch iets te ver gaat. Hij krijgt inmiddels bijval van andere buren.

Het is natuurlijk leuk om over jouw omgeving te schrijven, en daarbij kunnen “slachtoffers” vallen, maar je moet er dan wel voor zorgen dat de feiten niet weerlegbaar zijn. Het zou anders nog wel eens kunnen dat het verhaal een vervelend staartje kan krijgen.

Een ander voorbeeld is een bericht onder embargo. Het is natuurlijk leuk om het bericht alvast in elkaar te zetten, maar dan moet je er wel voor zorgen dat het bericht niet voortijdig online komt. In de tijd dat er nog geen internet was, had ik een keer een artikel geschreven voor een buurtkrant, die via diverse edities over heel Amsterdam werd verspreid. Dit artikel ging over de problemen tijdens de bouw van de tramlijn naar Amstelveen. Omdat een en ander nog niet bevestigd was, had ik het artikel wel bij de redacteur ingeleverd, maar wel met de restrictie om even te wachten met publiceren. Tot mijn stomme verbazing lag er een paar dagen later een boze brief van de desbetreffende aannemer bij de redactie op de deurmat viel. Hoe ik aan de gegevens kwam. De redacteur bleek mijn verhaal nagetrokken te hebben, en mijn verzoek, om het niet te publiceren, genegeerd. Dit was overigens de laatste keer dat ik voor dat blad geschreven had. Hoewel mijn naam was verwijderd en de redacteur zijn eigen naam eronder had gezet, wisten de vaste lezers direct dat het stuk van mij afkomstig moest zijn.

En daar is ie dan.

Dit stukje begin ik te tikken op mijn Android-netbook, maar zal ik waarschijnlijk afmaken op een Chromebook. Ik zit al tijden te loeren op zo'n apparaat, echter de prijs weerhield mij om er een aan te schaffen, 400 euro voor een apparaat dat niet meer is dan een veredelde webbrowser, is een beetje veel. Totdat ik afgelopen week eentje in de surplus tegenkwam. Surplusmachines zijn apparaten die niet meer normaal verkocht kunnen worden. Dit apparaat heeft een, voor Nederland ongebruikelijk, Engels toetsenbord, terwijl we in Nederland meer gewend zijn aan de Amerikaanse toetsenborden. En zo kon ik voor iets meer dan €200,= eentje scoren. En, zoals ik al in het begin van dit stuk meldde, zit ik dit stuk van de tekst te tikken op de Chromebook. Ik maak mij wel een heel klein beetje zorgen over het ‘end of life’-artikel in de algemene voorwaarden, met een koopdatum in juli 2015 is de eol op einde 2018 vastgesteld. Maar goed, van de Acer C700 was het einde van het leven voor deze maand vastgesteld, terwijl, als je nu in de tabel kijkt, het leven van deze computer ineens met een jaar is verlengd.

Televisieavond

Het gebruiken van tegenstellingen schijnt tegenwoordig de basis te zijn voor een programma met hoge kijkcijfers. Dit viel mij op toen ik afgelopen zaterdag eens televisie aan het kijken was en de typetjes van Carlo en Irene, het programma "Hotter than my daughter" en "De jongens tegen de meiden" zat te kijken. Hoewel, kijken is een groot woord. Het was gewoon gezellig en de televisie fungeerde als een soort bewegende schemerlamp.

Om met dat programma "Hotter than my daughter" te beginnen, wat is er nou zo leuk aan om iemand op die manier voor joker te zetten? In de uitzending van afgelopen zaterdag was duidelijk te zien dat de "slachtoffers" hulp en een zetje nodig hadden om zichzelf te kunnen vinden en een beetje opgepept moesten worden om wat meer zelfvertrouwen te krijgen. Dan zit ik mij inwendig op te winden dat die mensen op een dergelijke manier worden geëxploiteerd. En dat is jammer, het doel van het programma is op zich een goede, laten zien dat je ook wordt geaccepteerd als je jezelf normaal uitdost.

Ik denk dat ik maar een oude aflevering van de "Weekendkwis" ga kijken, en herinneringen ophaal van een ouderwetse zaterdagse tv-avond...

Luilak.

Op de zaterdag voor Pinksteren is het raak, Luilak, een oude traditie uit de tijd dat de mensen op zaterdag moesten werken. Inderdaad, er was een tijd dat alle mensen zes dagen in de week werkten. Behalve op de zaterdag voor Pinksteren. En dat is de aanleiding voor deze traditie. Want, wat doe je op een vrije zaterdag. Oké, men was op zondag vrij, maar deze dag werd bezet door de verplichte gang naar de kerk, waardoor je alsnog vroeg uit de veren moest. En als er dan een dag zonder verplichtingen was, was het zeer verleidelijk om de wekker eens niet te zetten, en lekker uit te slapen. En dit is waar de jeugd een stokje voor stak door flink herrie te gaan maken. En, zoals gewoonlijk, wist de jeugd er nog een slaatje uit te slaan ook. Wie kent er niet het versje:" Rommelpotterij, geef mij een cent dan ga ik voorbij"? Een rommelpot is een blikje waar een stok, ingesmeerd met hars, aan vast zat. De herrie, die dat ding maakt, is niet om te harden. Begrijp je nu waarom die cent grif werd betaald?
Helaas is de traditie later veranderd in een soort vrijbrief om vernielingen te verrichten. Toen ik in Amsterdam werkte, wist je gewoon dat er vuilnis over de weg lag, alle bushokjes langs de weg waren vernield, en er overal teksten op gevels waren gekalkt, kortom, niets dat met luilak te maken had.

Nee, dit is mode.

Toen ik afgelopen week een gat in mijn broek ontdekte, was de conclusie snel getrokken, weg met dat ding. Normaal draai ik mijn hand niet om voor een klein gaatje of een torntje, maar als de stof versleten is, is het niet meer verstandig om het te gaan dragen. Althans, tot op heden. Valt het jou ook op dat er steeds meer mensen zijn die met kapotte kleding lopen? Opengescheurde knieën en gaten zijn tegenwoordig heel normaal, en er schijnt flink geld voor neergeteld te worden. Zal ik voortaan mijn kapotte kleding maar bewaren? Er zal altijd een gek zijn die er flink geld voor wil neertellen.

Gokken.

Word jij ook gek van die gokspelletjes op commerciële TV? Met name de reclames uit de "van Eeghenstraat" waarmee ik de loterijen bedoel die uit die straat, om precies te zijn van nummer 70, komen? En vooral de manier waarop stoort mij mateloos. De reclames zijn zo luidruchtig, dat ik het vermoeden heb dat er meer mensen met een hartverzakking zijn dan mensen die ooit een prijs zullen winnen. En dan de intimiderende teksten zoals" deze kans laat u toch niet aan u voorbij gaan?" waarbij een of ander figuur bestraffend de huiskamer in wijst.

Kijk, het heet niet voor niets gokken, maar als ik zie in wat voor een luxueus pand de diverse gokinstanties zijn gevestigd, vraag ik mij af wat het uitkeringspercentage is. Dat hoef ik een ding niet te gokken, deze zal laag zijn, dat pand en al het personeel zal door iemand moeten worden betaald.

Zelf gok ik er op dat ik niet ga gokken.....

Wat een week.

Wat we voor onmogelijk hielden, is toch gebeurd, een Europees vliegtuig dat door de piloot opzettelijk is neergestort.

Deze week kwam er ineens heel veel uit het privéleven van Willem Holleeder naar buiten, over zijn jeugd, maar ook bandopnames waarbij hij zijn zus bedreigde en toespelingen deed op meerdere moorden waarvan hij van betrokkenheid wordt verdacht. De algemene indruk is dat deze man niet, zo niet nooit, meer vrij rond zal lopen.

Vond jij het ook niet rustig, voor wat betreft de schietpartijen, deze week? Nou, donderdag waren er meteen twee. Eentje in Amsterdam, waarbij de passerende agenten het vreemd vonden dat een man zich al kruipend over straat bewoog, en eentje in het Gooi, waarbij iemand zwaargewond is geraakte nadat hij even daarvoor zijn ex-vriendin probeerde te ontvoeren. Onduidelijk is zelfs wie hem om het leven heeft gebracht, er wordt zelfs over politiekogels gesproken. Het laatstgenoemde heerschap had zijn ex met een taser bewerkt, uit een winkel gesleurd waar zij werkzaam was, en haar over straat gesleept.

Overigens begon de week nogal rommelig, ik moest van alles regelen om bij een interview aanwezig te kunnen zijn, hetgeen gelukt zou zijn als de geïnterviewde zou komen opdraven. Terwijl ik onderweg was, hoorde ik dat het gebeuren niet zou doorgaan.Omdat ik mijn vriendin al had gezegd dat ik die avond niet zou komen, had zij zelf plannen gemaakt, wat er dus op neerkwam dat ik zelf mijn potje mocht gaan koken( ook niet erg, ik vind koken best leuk).

De week werd afgesloten met een stroomstoring en een flinke ook. In grote delen van Noord-Holland was het ineens donker, en ook delen van Flevoland moesten eraan geloven. En zo merk je hoe afhankelijk wij zijn van elektriciteit, mensen begonnen 112 plat te bellen, waardoor het mobiele netwerk er de brui aan gaf, het netwerk schakelt in geval van een stroomstoring ook op noodstroom over. Ook de diverse elektriciteitsleveranciers kregen een stroom aan telefoontjes te verwerken. En zo raakte het telefoonnetwerk weer eens overbelast. Leren mensen het nou nooit om tijdens calamiteiten de netwerken vrij te houden? Voor diegenen, die denken hier een slaatje uit te slaan, heb ik een mededeling, er wordt pas uitgekeerd wanneer de stroomstoring langer dan 4 uur duurt.

Om meteen maar over de nieuwe week te beginnen, vergeet je niet om zondag de klok een uur vooruit te zetten?

Netbook

Ik zit dit stukje op mijn telefoon te tikken. De reden? Mijn netbook heeft het begeven. Niet de oude EEEPC,die heeft zijn leven inmiddels gebeterd, maar de moderne Android-broer. Voordat je mij de schuld geeft, dit kwam na een normale update van het programma Hangout. Kortom, ik heb weer wat te sleutelen want, net zoals ik mijn EEEPC weer aan de praat heb gekregen, wil ik natuurlijk ook weer het netbookje aan de praat krijgen. Inmiddels ben ik bezig nieuwe firmware te laden. Laten we hopen dat dit het is, dan is het netbookje weer snel in orde.

------------------------------------------------

Het bleek inderdaad een probleem in de firmware. Met angst en beven heb ik er nieuwe opgezet en zowaar werkt het netbookje weer.....

-------------------------------------------------

Die angst blijkt ongegrond, inmiddels ben ik allerlei firmware aan het uitproberen, waarbij er soms nieuwe mogelijkheden aan het apparaat worden toegevoegd. In ieder geval is het apparaat weer bruikbaar en zit ik deze tekst alweer op het netbookje te tikken.

-------------------------------------------------

Nog een laatste update gevonden, waardoor het netbookje geroot is, een stuk stabieler draait en Android 4.1 draait. Kortom, elk nadeel heeft zijn voordeel.

De week voorbij.

Deze week was een lekker bewogen weekje. Er waren verkiezingen, K3 stopt ermee en de lente lijkt ineens verder weg dan ooit.
Om met K3 te beginnen, werd het eerlijk gezegd eens tijd voor een verandering. Ik heb niets tegen de dames, maar om nou op je 40e met paardenstaartjes rond te rennen en teksten te zingen over tienerliefde vind ik een beetje ver gaan, je bent niet meer geloofwaardig. Er zit best toekomst in de huidige bezetting, maar dan zullen de dames andere teksten moeten gaan krijgen. In ieder geval kunnen Nederland en Vlaanderen zich weer gaan opmaken voor een commerciële zoektocht met de titel" K3 zoekt K3", en zal worden uitgezonden door VTM en SBS.
En dan de verkiezingen. Wat mij gelijk opviel was dat er geen woord wordt gerept over de waterschapsverkiezingen. Ik heb niets gehoord over exitpolls of iets dergelijks. Over de verkiezingen van de Provinciale Staten wordt dan weer wel behoorlijk over bericht. Het is dan wel weer storend dat de landelijke thema's van stal worden gehaald en de provinciale problemen ondersneeuwen. Oké, in Groningen was dan de gaswinning een thema, maar voor de rest lijkt het alsof deze verkiezingen een afrekening zijn voor de landelijke partijen. Het is dan wel zo dat de leden van de Provinciale Staten de leden van de Eerste Kamer kiezen, en daarmee de Tweede Kamer een hoop last kunnen gaan bezorgen, maar dat hoort een bijzaak te zijn. Ook hier ben ik eerlijk. Het is dat ik een beetje contact heb met de politieke wereld, anders zou ik niet eens weten waar de partijen voor staan! En wat mij mateloos stoort is het feit dat de politici nu weer onzichtbaar zijn tot een volgende verkiezing. Het is dat de organen zelf af en toe iets doen om openheid te geven, maar de politici zie je eigenlijk nooit op straat. Hoewel, helemaal niet is ook weer overdreven, een paar jaar geleden zag ik een landelijke politicus in actie als straatcoach, en zelf ben ik ooit met een lijsttrekker op stap geweest, maar voor de gewone burger zijn dit onzichtbare acties.

Deze week doemde ook de vraag op wat de definitie is van amusement op televisie. Ik heb nog de tijd meegemaakt van de grote familieshows, waar het de bedoeling was om het hele gezin voor de buis te krijgen. Wie kent ze niet, de "weekendkwis", Fred Oster met de marmotten of Willem Ruys, die zich vaak nog drukker maakte dan de kandidaten zelf! Als je niet weet waar ik het over heb, ga dan eens kijken op Nostalgienet of op een van de vele online videodiensten.
Tegenwoordig moeten we het doen met "Utopia" of platvloerse amusement zoals in "Beste vrienden", waar iemand door een aantal "vrienden" wordt ingefluisterd met de bedoeling een onbedoeld slachtoffer verschrikkelijk te beledigen. Kijk, een keer een grap uithalen is leuk, en misschien een item voor "Banana-split", maar om er meerdere afleveringen mee te gaan maken, gaat mij te ver.
Vrijdag kregen we dan de zonsverduistering. Het was de bedoeling dat we een verduistering door de maan zouden krijgen, maar het werd er een door de wolken veroorzaakt. Nou ja, het is pech, dus mogen we wachten tot de volgende komt, in 2026.
Om de week af te sluiten, ben ik lekker bij de museumtramlijn bezig geweest. Over twee weken begint het rijseizoen en moet al het rijdend personeel een proef van bekwaamheid hebben afgelegd. Vanwege het prachtige weer was het geen straf om de hele dag buiten te zijn.
Met dat lekkere weer is het goed om de nieuwe lenteweek Nederlands te beginnen, rond het vriespunt.

Veiligheid

Zoals mijn volgers op Twitter al hebben kunnen zien, ben ik in een zware discussie met een paar banken beland. Reden, de mogelijkheid om dingen te betalen zonder pincode. En dan heb ik het niet over het contacloos betalen, dat heb ik al vanaf dag 1 uitgeschakeld, maar over het kunnen gebruiken als creditcard en het pinloos betalen van parkeergelegenheiden, met de werknaam "Dip&Go". In mijn situatie is dat lastig, ik gebruik mijn pinpas bijna nooit meer, ik ben weer geheel terug naar contant betalen, waardoor ik er toevallig achter zou moeten komen dat mijn pinpas weg is. Nu is de enige beveiliging voor de pinpas de pincode. En daar de banken deze mogelijkheid, weliswaar onder voorwaarden, deels uitzet, is de pinpas, onder diezelfde voorwaarden, vogelvrij verklaard. De banken zeggen de schade te vergoeden, indien jij je aan de regels hebt gehouden. Ja, dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Een van die regels is dat je regelmatig de afschriften moet controleren. En dan komt de vraag, wat is regelmatig? Zoals ik reeds gemeld heb, ben ik weer terug naar contant, en gebruik ik mijn rekening alleen nog om de vaste lasten te betalen.
Gelukkig heeft mijn bank nog de mogelijkheid om de pas" op nul" te zetten, zodat de pas onbruikbaar is om te betalen, cq. mijn bankrekening te plunderen. Zolang de banken geen mogelijkheid bieden om het pinloos betalen uit te zetten, zult u het volgende zien al ik moet pinnen en het echt niet contant kan, de pinpas gaat in de kaartlezer, het bedrag verschijnt, ik log in bij mijn bank, geef het bedrag vrij dat ik moet betalen, wacht op mijn TAN-code, en ga daarna, al dan niet met pincode, betalen. Al met al zal dit ongeveer twee minuten duren, maar dit zal weinig gebeuren, ik mijdt dat soort winkels, en, bij mijn weten, zijn er bij mij in de buurt geen winkels meer waar alleen met plastic betaald kan worden, de laatste was de Spar, waar men een experiment  hield met het uitbannen van contant. Op die dag heb ik gepast geld neergegooid, en ben de zaak uitgelopen.
Hoewel je met die pin ook grappen kunt uithalen. Wat dacht je van gaan pinnen en dan zeggen:"  laat de rest maar zitten."
Inmiddels laat de Rabobank weten het betalen zonder pin uit te kunnen zetten.

Betalen zonder PIN. Terug naar contant.

Een paar jaar geleden, kocht mijn vriendin een aantal boeken in Antwerpen bij de Standaard Boekhandel. Onze verbazing was toen groot dat er geen pincode ingetoets hoefde te worden, terwijl het toch om een redelijk bedrag ging. Nog groter is mijn verbazing dat de banken het pinloos betalen stiekem aan het uitrollen zijn. Ter geruststelling, per keer kun je in Nederland slechts 50 euro betalen, in het buitenland tot 100 euro. Jaja, per keer. Liep ik al te hoop tegen het contactloos betalen, waarbij een daglimiet van 50 euro geldt, bij deze manier is er geen limiet, en moet jij bewijzen dat de pas is misbruikt. Hoe kan ik dat? Mijn enige beveiliging is de PIN-code, die nu dus niet meer nodig blijkt. Ja, het gaat sneller, zegt men dan, alsof het intoetsen van vier cijfers zoveel tijd in beslag neemt, en de kans op skimmen is ook kleiner. Kleiner? Als je de pas van het slachtoffer te pakken hebt, kun je al aardig wat schade aanrichten, zeker nu, door een gerechtelijke uitspraak, weer anoniem parkeren mogelijk is, en niemand ooit zal kunnen achterhalen wie met jouw pas heeft betaald.
En zo klom ik in de pen met mijn bank, de ING." Dit kun je niet uitzetten", was de eerste reactie van deze bank, terwijl deze dienst niet eens door hun, maar door Mastercard wordt aangeboden. Met die firma heb ik al helemaal niets te maken. De enige bank die de zorgen snapt is de Rabobank. Bij deze bank is het mogelijk het betalen zonder pincode geheel uit te zetten.
Eigenlijk hoop ik dat de andere banken volgen, hoewel ik daar een hard hoofd in heb. In ieder geval is deze jongen weer volledig om, ik betaal weer cash. En mijn pinpas? Die heb ik zodanig ingesteld dat in ieder geval een TAN-code moet worden gebruikt om er ook maar een cent vanaf te krijgen.

Verrassing.

Heb jij ook het bericht gekregen dat je voor diverse dingen geen pincode meer hoeft in te toetsen? Ik heb het niet over contacloos betalen, dat kun je tenminste nog blokkeren, wat ik meteen heb gedaan. Nee, dit is een "dienst" van Mastercard die ons wordt opgedrongen. Het viel mij al een keer op dat mijn vriendin in een winkel in België geen pincode hoefde in te voeren, een handtekening was voldoende. Nu wordt deze dienst uitgebreid naar de parkeerautomaten in Nederland en de tolwegen in heel Europa. Nu is het fijn als de bank een extra dienst wil aanbieden, maar waarom ongevraagd? Zo kregen we al contactloos betalen opgedrongen, en nu dit, terwijl ik privé nooit in gebieden kom met parkeerautomaten, er zijn immers genoeg winkelgebieden met gratis parkeren, dit worden er gelukkig steeds meer en kennissen die in dat soort gebieden wonen komen maar naar mij toe.
Ik blijf mij afvragen, waarom blijven banken dingen introduceren waar we niet om vragen?

Soms.....

Zoals de meeste weten, ben ik nogal actief op sociale media. Maar het valt mij op dat er mensen zijn die de meest vreemde toevoegingen achter hun naam zetten, waarbij ik mij afvraag wat deze er toe doen. Zo stond er ineens bij een kontakt "zangeres" achter de naam. Zangeres? Het enige wat die dame misschien ten gehore zal kunnen brengen is het geluid dat je de eerst maandag van de maand op twaalf uur over de straat hoort schallen. Of een ander figuur met de toevoeging "kunstschilder" waarvan ik weet dat hij zelfs zijn eigen plafond niet kan witten.
Ik vraag mij dan ineens af, doet men dit om interessanter te lijken of denkt men" ach, op sociale media kun je alles neerzetten?" In beide gevallen ben je verkeerd bezig, vroeg of laat val je toch door de mand. En wat heeft het voor nut? Blijf gewoon jezelf.........