Slaap.

Zoals ik gisteren al meldde via Twitter, had ik gisterenavond wat problemen met het openhouden van mijn ogen. Ik was dan ook lekker vroeg het bed in gedoken. Binnen het halve uur was ik al een studie aan het maken van de binnenzijde mijn oogleden.
Ik sloeg er verder geen aandacht op, tot ik vandaag in een gesprek anderen dezelfde klachten bleken te hebben.
Hadden we gisteren misschien een massale baaldag?

Sinterklaasfeest.

Vandaag heeft op het trammuseum dan toch het Sinterklaas plaats gehad. Door de brand van vorige week moest er wel geïmproviseerd worden, er is schade aan de bovenleiding op het stationsgebied. En aldus sleepte ik de trams met de dieseltram van en naar de lijn.
Het was even werken, maar als je al die blije kinderkoppies ziet, weet je waarvoor je het deed.
Via deze weg ook dank voor alle medewerkers die mee hebben geholpen om het feest te laten slagen, met name de mensen uit Nieuwendam.

Het laatste ritje.

Vandaag was het laatste ritje van de Seat in België. Op bijgaande foto hangt ze voor de laatste keer te lurken aan de dieselpomp. Wel mal hoor. Sinds 2005 is het mijn vaste maatje op die ritten, afgewisseld door de Kia als er wat meer te vervoeren was.
Wordt vervolgd.

Reclame voor je bedrijf.

Veel bedrijven zouden er van dromen, tweemaal per dag gratis op televisie. Minder is het als het in twee verschillende consumentenprogramma's is, en je er niet zo positief uitkomt.
Vanmiddag zat ik tijdens de pauze naar Omroep Max te kijken. Daar was het programma Knelpunt, welke gewijd was aan autobedrijf Arco uit Hoofddorp. Naar aanleiding van diverse klachten was men er met een verborgen camera gaan "winkelen". Een auto werd gestart. Deze liet gelijk alle alarmbellen rinkelen." E80, deze motor dient meteen nagekeken te worden", stond er op het display te lezen. Als een auto zo bezig is, is het goed mis. In dezelfde uitzending kwam ook een klant aan het woord, die een auto met diverse gebreken had gekocht.
Nieuwsgierig geworden, wilde ik op de site kijken. Over de site van het bedrijf wordt namelijk gezegd dat de modellen die erop staan, helemaal niet worden aangeboden, en de klanten krijgen andere wagens aangeboden. De site blijkt uit de lucht.
Vanavond zit ik naar Kassa te kijken. Ook hier een klacht over een autobedrijf uit Hoofddorp. Ik maak nog het grapje of Arco misschien van naam is veranderd. De directeur van het bedrijf bleek dezelfde als van Arco. Op de site van Autobedrijf Hoofddorp blijkt het bedrijf op hetzelfde adres gevestigd te zijn als Arco. Ook dit bedrijf blijkt niet helemaal serieus te werk te gaan. Bij het inruilen van een auto was men "vergeten" een vrijwaringsbewijs af te geven, en werd de klant achtervolgd door RDW om de wegenbelasting te blijven betalen. De "belbus" moest eraan te pas komen om de zaken recht te zetten.
Ook op internet zijn de commentaren en waarschuwingen niet van de lucht. Ik begrijp niet dat, als er klachten zijn over je bedrijf, je niet probeert ze zodanig op te lossen dat ze niet meer terug komen.

Daar is Pretium weer.

Vandaag moest ik naar een klant. Ze had net een verbouwing van haar huis achter de rug, en haar televisie deed het niet meer. Wat verkeerd aangesloten snoeren en een digitale ontvanger die daardoor de kluts kwijt was bleken de oorzaak. Binnen het half uur had ik de dame weer aan beeld geholpen. Met een heer die bij haar de financiële zaken doet, raakte ik in gesprek." Komt dit door een router?", vroeg hij. Een router? De dame heeft niet eens een computer, wat moet ze dan met een router? En ja hoor, ik kon haast weer raden wie haar zo'n ding had weten aan te smeren, precies, ye good ole Pretium Telecom. Na de heer eerst gerust gesteld te hebben, dat de televisie niet onder die geintjes te lijden heeft gehad, heb ik hem wat tips gegeven om deze praktijk te beëindigen. Pretium maakt vaak de misser om contracten niet te registreren, en stuurt vaak ook geen bevestigingen.
Beste mensen van Pretium. Als jullie al iemand een poot willen uitdraaien door een internet met bellen pakket aan te smeren aan iemand van bijna negentig jaar, vraag dan eerst of ze wel een computer heeft. De verkooppraktijken zijn bekend, en ik hoop van harte dat deze dame onder dit contract, welke ze nog steeds niet ontvangen heeft, uit kan komen.
Mocht je trouwens proberen mij wat aan te smeren of proberen mij te bekeren, zal het je beste dag niet zijn. De gelaatsafdrukken van menig volk dat mijn pleegt lastig te vallen aan de deur, zit in die deur. Mijn deur is pas weer geverfd, dus het valt momenteel niet zo erg meer op, en ik zou de deur ook voorlopig graag netjes willen houden. Het verzoek is dan ook om niet meer aan te bellen, maar uw product als shampoo te gebruiken. Je zult merken dat je alles in je haar kunt smeren.

Helderziende?

Je zou nu eens naar je provincie moeten bellen. "Kunt u mij vertellen hoe hoog de nieuwe heffing wordt na invoering van de kilometerheffing?" Geen ambtenaar die u op dit moment een zinnig antwoord kan geven. En toch weet minister Eurlings het zeker, de kosten zullen niet hoger worden. Heel slim, hij belooft dat de automobilist niet meer zal gaan betalen. Er zijn miljoenen mensen zonder auto, die nu ook moeten gaan betalen.
Ik weet niet in welke categorie ik meneer Eurlings moet indelen. Of hij is een slimme verkoper, een handige prater, of misschien zelfs helderziende.
Ik ben het eens dat er iets moet gebeuren. Zelf probeer ik de files te vermijden door mijn ritplanning aan te passen.
De bittere pil is voor de mensen die in de jaren 70 en 80 door de overheid uit de steden zijn gejaagd. Nu dit gelukt is, is het tijd om een slaatje uit te slaan. Is dat misschien de achterliggende gedachte?
Ach, misschien zijn de volgers van Eurlings iets te goedgelovig?

Zonnetje in huis.

Terwijl de wetenschappers zich zorgen maken over de opwarming van de Aarde, zijn astronomen bang voor een nieuwe ijstijd. De zon zou twee jaar geleden weer aan een nieuwe actieve cyclus moeten zijn begonnen, maar houdt zich tot op heden opvallend rustig. Dat de zon een enorme invloed op ons klimaat heeft, is bekend. Wetenschappers zijn het er over eens dat in de half 17e tot begin 18e eeuw een mini-ijstijd heeft plaatsgevonden.
Al jaren geleden had een proef al uitgewezen dat de kern van de zon best al eens dood kan zijn. Op Aarde staan een aantal meters die specifieke elementen van de zon opvangen. Deze metingen waren destijds ook al verontrustend.
Nu is er langs de rand voldoende brandstof aanwezig om ons nog eeuwen van licht te voorzien, dus zorgen hoeven wij ons voorlopig nog niet te maken, maar dat er een koude tijd aan zit te komen, lijkt vrij onafwendbaar, tenzij de zon toch nog tot leven komt. Misschien gaan we dan juist extra CO2 produceren om de Aarde warm te houden.......

Netlog

Hallo Netlog.
Mijn eerste schreden op Netlog zijn gezet. Voor de meelezende Nederlanders, Netlog is het Belgische broertje van Hyves. Ik kwam er toe omdat ik wat gegevens zocht over F.C. De Kampioenen, een van de langst lopende series op televisie. Deze serie gaat medio 2011 na 20 jaar stoppen. Niet vanwege de kijkcijfers, deze blijven onverminderd hoog, maar simpelweg moet er eens een einde aan komen.
Zo zag ik gegevens van deze serie op Netlog, en heb mij daar ook aangemeld. U kan dus nu kiezen uit Hyves, Facebook, Netlog, Blogspot of Twitter om mijn berichten te lezen. Ach, u kan mij ook gewoon bellen.
Dag hè.
Robert.

Qat

In Uithoorn vind iedere dag rond het middaguur een flinke handel in qat plaats. Dit is een plantje die een stimulerende stof bevat, en in heel Europa verboden is, zo ook in Nederland. Echter, in Nederland kennen we ook een gedoogbeleid, waarin staat dat een gemeente toestemming mag geven voor kleinschalige handel, en bij overlast moet ingrijpen.
Deze handel wordt gedomineerd door Somaliërs en geeft, zoals u kunt zien, behoorlijk wat overlast. De mannen zijn luidruchtig, zeker als ze gebruikt hebben, en redelijk agressief. Door overmoed gebeuren er ook met de regelmaat van de klok ongevallen.
De herkomst van de handelaren is divers. Omdat er alleen hier gehandeld mag worden, komen ze uit heel Europa. Zelf kijk ik regelmatig naar de kentekens, en zie er vaak ook diplomatieke tussen.
Omdat ik eerste rang zit, heb ik ook al een paar keer buitenlandse politie op bezoek gehad.
Natuurlijk hebben we overleg gehad met de overheid. De wethouders zijn het eens dat er wat moet gebeuren. Helaas wil de burgemeester er niet aan, en zullen we moeten wachten tot volgend jaar, als een nieuwe zal aantreden.

Iets te gretig

Toen Camiel Eurlings gisteren de tegenaanval opende op de oppositie over het rekeningrijden, vond ik hem behoorlijk snel met het roepen dat men maar een motie van wantrouwen moet gaan indienen. Dit is natuurlijk koren op de molen van de oppositie, en ik ben bang dat deze er ook gaat komen, en misschien zelfs doorheen komt. Zelf denk ik dat Eurlings graag van dit dossier wordt afgehaald, hijzelf was altijd een fervent tegenstander, en verdenk ik hem ervan om deze motie te gebruiken als escape.
Wat denk jij?

Nog maar een heffinkje?

Vandaag opende minister Eurlings het tegenvuur, de kilometerheffing zou geen kostenverhoging voor de burgers veroorzaken. Huh? Ik heb de provincies toch echt iets anders horen zeggen. Omdat alle autobelastingen in de staatskas gaan vloeien, gaan de provincies extra heffingen invoeren om de "gepikte" gelden weer aan te vullen. Volgens mij heb je dan toch echt een verhoging te pakken.
Trouwens, een paar jaar geleden was er een kamerlid, die toenmalig minister Netelenbos volkomen belachelijk maakte toen zijn kilometerbeprijzing wilde gaan invoeren, en haar de bijnaam Tineke Tolpoort bezorgde. Dat was dezelfde meneer Eurlings.
Naar mate ik de kilometerheffing meer vorm zie krijgen, des te benauwder krijg ik het. Omdat de transportkosten hoger zullen worden, momenteel gaat men uit van een verdubbeling van de kosten in het vrachtverkeer, zullen daardoor de prijzen stijgen, en komen de vakbonden automatisch met een looneis. Onze broze economie zal dit niet kunnen opvangen, en minister Bos zal een hoop werk krijgen met het wederom redden van banken. Naast de claim die de Amerikaanse overheid zal gaan leggen vanwege misbruik van het GPS-systeem, zullen de ontwikkelingskosten en onderhoud van het systeem zelf ook de nodige centen kosten. In Duitsland kost het systeem van de vrachtwagenheffing zeventig miljoen euro per jaar, en heeft men er spijt van dat het systeem er ooit doorgedrukt is. De contracten werden twee dagen voor de verkiezingen getekend, waardoor er geen weg terug was. Verdere uitbouw van de heffingen zal er niet komen. De heffingen daar zijn in de brandstofprijzen verwerkt. En nog is benzine er goedkoper dan bij ons.
Eurling heeft gevraagd aan de oppositie om een motie van wantrouwen in te dienen. Het zou best wel eens een goed idee kunnen zijn. Misschien komt er dan een overzicht van de echte kosten.
En minder files zullen er niet komen. De regelingen in het verleden hebben laten zien dat mensen op alles bezuinigen, maar de auto blijft rijden.

De nieuwe auto

Gisteren sprak ik een kennis. Ik legde het probleem voor dat we hadden. De twaalf jaar oude Seat moet opgeknapt worden. Om nu nog een wagen van die leeftijd op te knappen is niet echt lonend. Omdat voor 11 december de keuring voor deze wagen moet plaatsvinden, was het zaak voor deze datum een oplossing te hebben. Een tourtje langs een paar garages gaf al aan dat we gauw drie maanden verder zouden zijn, dus gingen we op tweede-hands-jacht. Een Seat, zoals we al hadden, en een Citroën kwamen in beeld.
Mijn kennis zou even gaan rondkijken of hij een nieuwe auto kon scoren. Verdorie, dat kon ik ook gaan proberen. We hadden interesse in een Fiat Fiorino. Op internet stond een Citroën Nemo te koop. Deze is afkomstig van dezelfde fabrikant. Terwijl we in de eerste berekeningen rond de twaalfduizend euro uitkwamen, waren we nu voor nog geen tienduizend klaar. Als extra komen er nog airco, autoradio en elektrische spiegels en ramen op de wagen. Maar het allerbelangrijkste is nog dat de wagen 1 december zal gaan rijden, en dus ruim op tijd binnen zal zijn.

Brand Haarlemmermeerstationterrein.

Via deze weg wil ik iedereen bedanken voor de belangstelling tijdens de brand op het Haarlemmermeerstationterrein, zondagmorgen. Door de massale belangstelling, was ik slecht bereikbaar geworden.
In tegenstelling tot de eerdere berichtgeving in de landelijke pers, zijn het Haarlemmermeerstation, de remises en de werkplaatsen van de museumtram niet getroffen door de brand. Wel is onze keerlus momenteel versperd door de loodsen die door de brand verwoest zijn, en zal inspectie moeten uitwijzen of er schade aan baan en/of bovenleiding is.
Namens alle medewerkers van de Museumtramlijn wens ik alle getroffenen veel sterkte, met name de mensen van Keep Them Rolling, die een verzameling unieke, soms onvervangbare, legervoertuigen in vlammen op hebben zien gaan.

Robert Logger, Voorzitter Rijdend Electrisch Trammuseum.

Brand

Vanmorgen was ik onderweg naar de remise van de museumtram toen ik boven de stad enorme rookwolken zag. Naar mate ik dichter bij het station kwam, werd het duidelijk dat het op het remiseterrein was. In ieder geval was het direct duidelijk dat er vandaag geen rit gereden gaat worden.
De pers ging alleen de mist in, waarschijnlijk vanwege de rook. Men meldde dat ons station in de brand zou staan. Het enige roodgloeiende apparaat was de telefoon. Medewerkers, donateurs en pers wilden het laatste nieuws hebben.
Helaas is de loods van onze buren van KTR wel tot de grond toe afgebrand.

Laatste rit België met de Seat.

Waarschijnlijk was het vandaag de laatste keer dat ik de Seat mee had op de rit naar België. Dat heb ik ook geweten. Toen ik vanmorgen om half zes uit mijn raam keek, was er weinig te zien. Een potdichte mist maakte het onmogelijk om ook maar de parkeerplaats te zien. Mijn vertrek had ik gepland om zes uur.
Bij het vertrek was de mist alweer zodanig opgetrokken dat het verantwoord was om te gaan rijden, dus ik vertrok. Bij Utrecht was de mist verdwenen, en werd afgewisseld door regen. Gelukkig maar, door de werkzaamheden op de A2 is het altijd een verrassing hoe je de werkzaamheden kunt passeren. Klein vraagje aan mijn collega-automobilisten. Is het nou zoveel gevraagd om er 90 te rijden?
Bij Breda klaarde het helemaal op, zodat ik bij Antwerpen kon genieten van een schitterende zonsopgang. De weg was trouwens weg nat, wat menig automobilist niet weerhoud om gewoon door te blijven rijden. Zo ook de bestuurder van een grijze auto die mij wist te passeren ter hoogte van Borgerhout op de ring. De man was, net zoals ik, onderweg richting de E19 naar Mechelen, ging de beruchte bocht in richting Craeybeckxtunnel, en ging remmen. In combinatie met de achtergebleven neerslag zocht de wagen van deze man de "linkse geleider" op. Terwijl ik op mijn dooie akkertje de bocht inging, stond de man al buiten de wagen het verkeer te waarschuwen. Omdat de Antwerpse ring over wegsignalering beschikt, nam ik direct contact op met de politie." Bij welke kilometerpaal is het ongeval gebeurd?", vroeg de centraliste vriendelijk. Oei, daar had ik niet op gelet, en ik vroeg mij eigenlijk af of er op de brug een kilometerpaal staat. Ik kon haar duidelijk maken waar het ongeval had plaatsgevonden. Even later werd ik door de bemanning van de dienstdoende politiewagen opgebeld en bedankt voor het doen van de melding. Als er nog ooit iemand zegt dat de Belgische politieagenten nors zijn.......
Op de terugrit werd het trouwens nog heel gezellig op diezelfde ring. Een paar mensen hadden elkaar ontmoet op de afrit Merksem, en stonden een stel kunstwerken te bewonderen waarvan ik het vermoeden heb dat deze uit voormalige autoonderdelen bestonden. Kunst is prima hoor, maar om je rommel op de snelweg neer te zetten gaat mij ook te ver.
Terug in Nederland aangekomen, hadden mijn broer en ik nog een klusje in Zeevang, even ten noorden van Purmerend. Na de storm van afgelopen week was een schotelantenne verdraaid. Zo stonden mijn broer en ik in een zompige polderweide een schotel uit te richten. Dit kan toch alleen in ons kikkerlandje?

De eerste president.

Vanaf vanavond is President van Rompuy gekozen. Op zich een mooie gebeurtenis, ware het niet dat België momenteel een zwaar verdeeld land is, waar de taalstrijd in volle hevigheid zal losbarsten. Met de overstap naar Europa is België zijn premier kwijt geraakt, en hangen de Waalse en Vlaamse politici als aasgieren te loeren op deze functie. Deze winter zal een warme winter worden.
Sterkte,
Robert.

Dag Seat.

Volgende maand moet onze Seat naar de jaarlijkse autokeuring, de APK. Om verrassingen op het laatste moment te voorkomen, laten we die keuringen altijd wat eerder plaatsvinden. Wettelijk mag dit tot twee maanden van tevoren plaatsvinden. De Seat tuft alweer bijna 12 jaar haar rondjes, en is daarmee de wagen die het het langst uitgehouden heeft.
Vanmiddag kwam een heel naar telefoontje. De balken aan de achterzijde van de wagen zijn aangetast door roest, en zou een enorme opknapbeurt moeten ondergaan om weer in orde te komen. Zoals ik op deze blog al had geschreven, was ik al aan het winkelen geslagen, en ik had al een wagentje op het oog. Vandaag werd het dus tijd om eens te informeren wanneer die wagen geleverd kan worden." Over 14 tot 16 weken", zei de verkoper heel vriendelijk. Ai, dat betekent dat we 10 weken moeten zien te overbruggen, dus moet er een alternatief komen.
Waarschijnlijk zal dit een tweede-hands gaan worden. Zeker met het huidige kabinetsbeleid is het niet handig om een nieuwe wagen aan te schaffen.

Stormpje.

Ik hoop dat iedereen vandaag zonder al te veel schade door deze dag is gekomen. Voor mijzelf viel het mee, ik had vandaag maar drie ritjes, naar Mijdrecht, Amstelveen en ééntje binnen Uithoorn. Het was natuurlijk wel oppassen voor overstekende vuilnisbakken in Uithoorn, en bomen die naast hun blaadjes complete takken lieten vallen. Ik heb dan altijd medelijden met de fietsers. Zij sparen moeder natuur, en worden door dezelfde moeder natuur bekogeld met alles wat los en bijna vast zit. Als je dan al schuin hangt vanwege de wind, en je dan nog een tak voor je hoofd krijgt......
Het stormt nog even lekker door. Waarschijnlijk zal Aalsmeer wel wat gaan merken, er is net een boom bovenop een elektriciteitshuisje gevallen.
Doe voorzichtig.
Robert.

De meteropnemer

De kilometerheffing zal nog heel wat voeten in aarde gaan krijgen. De kastjes, die vast in de auto gemonteerd gaan worden, zullen samen met het kenteken gestolen moeten worden. Dit zal een ware toename van het aantal autoinbraken tot gevolg hebben.
Ik vraag mij af of het niet een stuk simpeler kan. Er bestaat namelijk ook zoiets als de nationale autopas, waarin alle kilometerstanden staan van de garagebezoeken. In de congestiezones hoef je dan alleen een tolsysteem op te zetten en je bent klaar. Voorwaarde is wel dat heel Europa moet meedoen.
Bij verkeerscontroles is er dan een extra taak voor de politie weggelegd. Naast het controleren op rijbewijs en autopapieren kan ook de kilometerstand opgenomen worden. Daarmee wordt oom agent een soort meteropnemer.

Als je te laat wilt komen........

Heb je de nieuwe reclame gezien van NS? Daarin laat men diverse voorbeelden zien van mensen die te laat komen. Als oplossing wordt voorgesteld om, als je ergens op tijd wilt zijn, je beter de trein kunt nemen. Als er een vervoersmiddel is dat door de jaren heen onbetrouwbaar is gebleken, is dat de trein wel. Als het een beetje vriest of regent zijn er gelijk sein- en wisselstoringen. Door het inhalen van achterstallig onderhoud aan het spoor, zijn regelmatig trajecten volledig buiten dienst. Nu is er wel een voordeel, als er vertraging is, krijg je een deel van je reisgeld terug, iets wat bij de auto niet gebeurt.
De trein heeft natuurlijk een heel groot nadeel, ze stoppen vrijwel nooit in de buurt van je bestemming. Er zal dus vrijwel altijd voor- en natransport moeten plaatsvinden.
Ik vraag mij dan ook af of hier geen sprake is van misleiding. In ieder geval weet je waar een deel van het geld van het treinkaartje naartoe gaat, de televisiereclame.

Snif.

Vandaag moest ik afscheid nemen van haar. Iedere keer als ik het wilde, klemde zij een paar boterhammen aangevuld met kaas, ham of allebei vast, soms aangevuld met een ananas. Hartverwarmend gewoon, en de warmte die ze uitstraalde was van verre te voelen. Als ik het weer terug kreeg voelde ik nog steeds de warmte. Ik moest natuurlijk wel opletten dat ik op tijd mijn spullen terug haalde, anders pakte er donkere wolken boven haar samen. Nu is ze er niet meer, en moest ik naar een ander uitkijken. Of ik gek ben? Nee hoor, maar een tosti-ijzer blijft verdraaid handig.

Kilometerheffing.

De regering wil de kilometerheffing dan toch door gaan zetten. Zoals gewoonlijk is het bedrijfsleven weer de pineut. Een bedrijfswagen moet maar liefst 16,5 cent per kilometer gaan betalen. Ook zal menig automobilist als boodschappenkarretje op de brommobiel, liefst op mengsmering of diesel, gaan overstappen, omdat deze vrijgesteld zijn van alle heffingen. Voor de snelweg komt de driewieler met motorkenteken weer in beeld. Het is dus een prachtig idee. Ook zullen er meer motoren op de weg gaan komen. Misschien kan de regering dit nog wat meer stimuleren door het toestaan van B-bestuurders op motoren tot 125 cc, zoals in België gebruikelijk is. Dan komt natuurlijk de oude truc bovendrijven, de leasebak uit Luxemburg, al heel gewoon voor dure personenwagens. Dit zal ook interessant gaan worden voor bedrijfswagens. Binnen de Benelux mag je namelijk in alle drie de landen vrij vervoeren.

Ik vraag mij ook af wanneer de Amerikaanse overheid door gaat krijgen dat het GPS-systeem misbruikt gaat worden voor belastingheffing. Volgens de algemene voorwaarden die ik ken, mag het systeem uitsluitend worden gebruikt voor navigatie.

In ieder geval zal transport duurder worden, en daarmee de prijzen de lucht in schieten. Goed plan voor de regering, omdat daarmee meer BTW geheven zal worden en er dus nog meer geld in het laadje komt. Omdat de motorrijtuigenbelasting vervalt, zullen de provincies een andere geldbron moeten gaan aanboren.

Diegene die nu nog roept dat de kilometerheffing kostenneutraal zal gaan werken, moet zich nu diep gaan schamen. We zullen allemaal diep in de buidel moeten gaan tasten.

We wachten af.

Blogje

Sorry, dat er op dit moment niet al te veel verschijnt. Ik ben momenteel wat langere epistels aan het schrijven, die ik misschien ook op de blog ga zetten. Deze gaan vooral over mijn belevenissen in het Duitsland en België. Vooral over België krijg ik de laatste tijd veel vragen. Ik vermoed dat het vooral te maken heeft met de aandacht die K3 naar zich toe weet te trekken, in combinatie met de berichten van de afgelopen week.
Ik heb mij verder een paar dagen een beetje moeten ontzien. De darmkramp, waar ik vrijdag al over berichtte via twitter, blijkt iets hardnekkiger te zijn dan ik dacht. Ik was dan ook blij dat ik afgelopen zaterdag in Nederland mocht blijven. Aankomende zaterdag wordt het anders, dan staat er weer een rit België op het programma.
Tot later,
Robert.

Gezellig

Op dit moment wordt ik getrakteerd op een van de winterse ongemakken. Waarschijnlijk heb ik het op een of andere manier voor elkaar gekregen om een lottje te vatten, en is deze letterlijk gezakt, naar mijn darmen wel te verstaan. Ik was dan ook blij dat ik vandaag in Nederland, of beter, in Amstelland mocht blijven. Als de nood dan hoog mocht worden, dan is de redding in ieder geval nabij.
Ja, ik blijf van de taco's en kidney-bonen af.
Robert.

Goedemorgen

Vanmorgen werd ik in alle vroegte gewekt door het geluid van ijzeren staven en een hoop getimmer. Nu wordt er in mijn buurt veel gebouwd, dus het gebeurt wel vaker. Toen ik buiten kwam, stond bovenstaande stellage tegen de buurflat.

Een nieuw bord

Na een paar jaar is dit bord vernieuwd. Kan het de volgende keer iets sneller?

N201

Deze panoramafoto wil ik jullie niet onthouden. Deze is gemaakt vanaf de Europarei in Uithoorn, en toont het nieuwe tracé van de N201 in Amstelveen.

11 november, drie feesten op één dag.

Vandaag, 11 november, zijn er drie feesten, bevrijdingsdag 1918, welke in Nederland niet wordt gevierd, zottendag, in de zuidelijke regio's en Sint Maarten of Sint Martinus in het noorden en westen van het land.

Bevrijdingsdag 1918 wordt in onze regio alleen in België gevierd. Nederland was in die oorlog neutraal, waar de vijandige troepen dankbaar gebruik van maakten, over Nederlands grondgebied werd België aangevallen. Deze oorlog begon in 1914 en zou tot 1918 duren.

In de Brabant en Limburg is 11 het gekkengetal. Dit getal is een rode draad door caravalest Zuid-Nederland. Zo wordt de raad van 11 op 11 november om 11.11 bekend gemaakt, en worden plaatsnamen ineens omgedoopt. Zo wordt bijvoorbeeld Den Bosch ineens Oeteldonk en verandert Eindhoven in Lampegat. Bij diverse importeurs van navigatieapparatuur is het mogelijk om een tijdelijke update op te halen.

Sint Maarten/Martinus is een heilige die vooral bekend is vanwege het delen van zijn doek met een arme die het koud had. Hoewel het oorspronkelijk vooral in de Zaanstreek werd gevierd, zie je tegenwoordig de kinderen met lampionnetjes vrijwel overal in het land.

In ieder geval, veel plezier vandaag.

Berlijn 1987-750 jaar-Brandenburger Tor.

In 1987 bestond Berlijn, toen nog een gedeelde stad, 750 jaar. In West-Berlijn werd dat flink gevierd, en op een dusdanige manier, dat de Oost-Duitsers de ogen uitgestoken zouden worden.

Het eindfeest werd gehouden op het oude vliegveld Tempelhof. Deze luchthaven was normaal verboden gebied voor de normale burgerij, maar dit keer mocht iedereen de luchthaven op. Er was wel strenge bewaking door de militaire politie, wat destijds normaal was, immers, Duitsland was destijds officieel nog steeds bezet door de geallieerden. Op die luchthaven was een enorm vuurwerk georganiseerd. Wat ik mij afvroeg was de reden dat het vuurwerk juist op deze plek werd afgestoken. Het antwoord was simpel, de luchthaven grensde direct aan Oost-Berlijn. Toen stelde ik de vraag hoe men het in Oost-Berlijn zou beleven. Een paar jaar later leerde ik iemand kennen die aan" de andere kant" had gestaan.

In 1987 ben ik ook naar de Brandenburger Tor geweest. Deze stond op een stuk niemandsland tussen de muren in. Vlakbij de Brandenburger Tor stond een plateau, waardoor je over de muur heen kon kijken. Je stond trouwens meteen oog in oog met een grenswacht die je met een verrekijker stond op te nemen. Het stomme is dat ik in 1991 onder de Brandenburger Tor doorliep, en toch even moest slikken.

Maar de sfeer die West-Berlijn destijds had, die is verdwenen. Het is een normale grote stad geworden, waar het individualisme hoogtij viert.

Het hangt aan de muur en het tikt.

Dit was een grapje van 20 jaar geleden. De oplossing was dan ook" een oost-berlijner".

Ik heb Berlijn meermalen voor mijn werk bezocht. De eerste keer was in 1987, vanaf 1991 kwam ik er bijna iedere twee jaar vanwege de Funkschau, waar destijds echte noviteiten werden getoond.

In 1987 was de sfeer totaal anders dan heden ten dage. Hoewel West-Berlijn even groot is als de provincie Utrecht, men voelde zich destijds gevangen, en dat gaf een vreemd soort gezelligheid, die ik er later nooit meer aangetroffen heb. Berlijn was alleen te bereiken via Oost-Duitsland of met buitenlandse vliegtuigen. Toen ik er heen moest, ging ik met KLM naar Hamburg om daar vervolgens met Pan-Am door te vliegen naar Berlijn. Dit was een belevenis op zich. Als een buschauffeur behandelde de piloot zijn kist. We moesten ook in een hokje wachten op het vliegtuig, waar een dienstregeling hing zoals in een bushalte gewoon is. Een paar minuten voor vertrek kwam een bus voorrijden, en reden we naar een lege plek op het vliegveld. Terwijl wij onderweg waren, bleek het vliegtuig te landen. Bij de, toen nog lege plek, stond een lege bus. Toen het vliegtuig geland was, werden twee trappen aangeschoven, en konden de vliegtuigpassagiers het vliegtuig via de achterdeur verlaten. Wij konden vrijwel meteen via de voordeur naar binnen. Tijdens het instappen hoorde ik de piloot al toestemming vragen om te vertrekken. Toen de deuren dicht waren, werden de motoren in een keer vol open gegooid, en werd er met een noodgang getaxied, en direct opgestegen. Het was dat ik met KLM een andere manier van taxiën had gezien, anders zou ik direct een aanval van vliegangst hebben gekregen. Toen we eenmaal opgestegen waren, werd ons nog even snel de noodprocedures uitgelegd, werden er reclamefilmpjes getoond, en ging het licht uit. Na een korte vlucht werd de landing ingezet. Ook hier werd nogal grof geland. De kist werd gewoon op de landingsbaan gegooid en met een noodgang werd er naar de terminal gescheurd. De deuren gingen open, en wij konden uitstappen. Terwijl wij aan het uitstappen waren, stapten de nieuwe passagiers alweer in. Terwijl we naar de aankomsthal werden gereden, zagen we de kist alweer de lucht ingaan.

Eenmaal in Berlijn kwam ik in gesprek met een lokale bewoner."Weet je dat er aan deze stad iets mist?" Een beetje verbaasd keek ik de man aan." Het dak. Welke kant je ook opgaat, je komt altijd de muur tegen. Als ze nou ook eens een dak gebouwd hadden, was het gebouw compleet." Niets is beter dan zelfspot.

Mist.

Vandaag begon met mist, en het lijkt erop dat we ook met mist gaan eindigen. Zo lijkt ons kleine landje nog kleiner. Dat de mist problemen kan verergeren, is gebleken in Flevoland. De Ketelbrug, die al een tijdje met een storing kampt, en alleen nog maar met stenge veiligheidsmaatregelen geopend mag worden, bleef vanochtend dicht. Het zicht was te slecht. Vanmiddag werd de brug alsnog geopend.
Ik mag straks de rit Groningen-Amsterdam door de mist afleggen. Ik zal dus iets later arriveren.
......................
Het viel mee. De mist bleek dunner dan verwacht, nergens was het zicht minder dan 300 meter. En dan heb je nog mensen die hun mistlampen ontsteken( dat mag pas bij minder dan 50 meter).

9 november 1989.

In de jaren tachtig was ik een vaste bezoeker van het Bundesland Hessen, en met name de omgeving van Kassel. Dit kwam door een kennis die in de stad Hofgeismar woonde. Helaas is de beste man inmiddels overleden. Hij was trambestuurder op het trammuseum, en we hadden de afspraak gemaakt dat ik hem Nederlands zou leren, en hij mijn Duits zou gaan bijschaven. Ik sprak natuurlijk het schoolduits, waardoor ik direct door de Duitsers eruit werd gepikt. Deze man had mij de spreektaal geleerd, en ik heb mij zelfs het plaatselijke dialect eigen gemaakt.

In Kassel kreeg ik contact met Oost-Duitsers. Als ik vroeger naar Kassel ging, was dat met de trein die doorreed naar de DDR, dus ik had al eens met Oost-Duitsers gesproken. Het contact dat ik in Kassel kreeg verliep hartelijk, en we wisselden telefoonnummers en adressen uit. Toen men mij vroeg wanneer ik eens naar het Oosten kwam, antwoordde ik dat dat pas zou gebeuren zodra de muur zou vallen. Je moet je voorstellen dat, als je als westerling dat gebied in ging, je tot op de minuut moest opgeven waar je heen ging, je sowieso 25 mark moest wisselen en de politie het voor elkaar wist te krijgen dat je een verkeersovertreding beging die altijd 50 mark kostte. Omdat je maar 25 mark bij je had, moest je dat natuurlijk met westgeld betalen. Ik had daar geen trek in.

Op de beruchte avond ging de telefoon. Mijn moeder nam op, hoorde dat het Duits was en gaf de telefoon aan mij door. Door een krakende lijn klonk een zacht stremmetje:" Heb je de televisie aanstaan?" "Nee", zei ik. "Doe dat maar heel snel. De muur is vanavond gevallen, wanneer kom je?" Oef, belofte maakt schuld, dus ik beloofde met de aankomende vakantie te komen. In 1990 kwam de omwisseling van de Oostmark in de Westmark. In die week ging ik net op vakantie. De eerste dag dat de Oost-Duitsers de westmark in handen hadden, was er in Kassel geen verkeer meer mogelijk, alle wegen stonden vol met Trabbi's en Wartburgs. Levensmiddelen waren 's morgens al niet meer te krijgen. Ik wilde eigenlijk kennissen gaan bezoeken. Gelukkig had ik mijn fiets bij mij, en kon alsnog naar die kennissen toegaan. Overigens, mijn fiets is er een met terugtrapremmen, en had dus flink bekijks in die stad. De Duitsers wilden graag weten hoe ik mijn fiets tot stilstand kreeg. Helemaal vreemd vond men dat ik zonder versnellingen tegen de bergen op reed. Voor de mensen die het daar een beetje kennen, ik moest van de camping aan de Giesewiese naar Harleshausen. Ik ontweek natuurlijk wel de steile Querallee.

De eerste rit naar, toen nog, de DDR was een belevenis. Ons doel was Arnstadt. De snelwegen hadden al 40 jaar geen onderhoud gehad, waardoor er bijna geen betonplaat onbeschadigd was. Ook het tanken was even een probleem, ik rij al jaren diesel. Op school had ik geleerd dat boeren een commune vormden, en daar tractoren op diesel rijden, probeerde ik daar mijn geluk. Inderdaad trof ik een tankstation met diesel. De beste man begon mij in allerlei vreemde talen aan te spreken. Toen ik hem vroeg of hij Duits, Nederlands of Engels sprak, stond hij verbaasd dat ik uit Nederland kwam. Hij had in zijn leven nog nooit een Nederlander gezien, en wist niet dat wij ook gele kentekens met zwarte letters hadden. Ik kreeg mijn diesel. Mijn kennissen heb ik kunnen zien.

Het jaar erop ben ik echt op vakantie erheen gegaan. De beide Duitslanden waren toen net verenigd. Dit was de eerste keer in mijn leven dat ik mij ergens ongemakkelijk voelde. De mensen waar ik te gast was, waren voor DDR-maatstaven niet arm, maar kregen door de hereniging de beschikking over luxe-artikelen, die ze niet konden betalen. Een voorbeeld was dat een vriendin van ons aan het sparen was voor een flesje parfum van 35 Mark, zo'n 17 Euro. Ter vergelijking, een vierkamerwoning kostte daar 25 Mark per maand en men verdiende 90 Mark per maand. Ik heb toen stiekem dat flesje gekocht. Ik mijn leven heb ik nog nooit iemand zo gelukkig gezien.

Helaas is ook dit deel van Duitsland aan de haastige maatschappij ten prooi gevallen. Ik hou er goede herinneringen aan over, en ik zal nog wel eens schrijven over belevenissen die ik daar beleefd heb. Ik heb er destijds een hele andere wereld leren kennen, welke mij voorgoed veranderd heeft.

Herfst

Dit plaatje wilde ik jullie niet onthouden.
Prettige dag, en doe voorzichtig.

Herfstweer

Vanavond wordt onze regio getroffen door zware regenbuien. Voor het verkeer is dit vrij lastig. Belangrijk is het met dit weer om, zoals gewoonlijk, afstand te houden. Een ander ding is het vermijden van plots remmen en gasgeven, je grip is minder. Besef ook dat water bij hogere snelheden zo hard is als steen, en dat je auto gaat drijven, het zogenaamde aquaplaning. Je kunt trouwens zelf zien of je auto al aan het planen is. Zolang je nog droge sporen achter je wagen ziet, heb je nog grip.
En raak je dan toch in planing, ontkoppel je motor, blijf rustig en vermijdt plotselinge bewegingen.
Dan nog een laatste tip. Als je je ruitenwissers aanzet, ontsteek dan ook je lichten.
Veel veilige kilometers.
Robert.

En toch kun je niet zonder mij.

Een paar jaar geleden dacht een "bekende Nederlander" mij eens even de les te moeten lezen. Begrijp mij goed, merendeel van de BN-ers gedragen zich net zoals jij en ik, maar je hebt natuurlijk uitzonderingen. Het handelt zich hier om een presentator die het nodig vond om te roepen:" Je weet toch wie ik ben?" Dat wist ik inderdaad. Ik vertelde hem meteen dat hij maar zeer aardig tegen mij moest zijn, en dat, als mij beroep niet bestond, hij deze baan niet zou hebben. De beste man vroeg aan mij wat mijn werk dan inhield. Ik heb hem gezegd dat hij dat van mij te horen kreeg als hij zich normaal tegen mij ging gedragen en ik liep weg.

Ik heb mij daarna rot gelachen, de beste man ging aan de mensen om mij heen vragen wat ik bedoelde. Toen hij er achter kwam dat ik audio- en videoapparatuur verkocht, en trouwens nog steeds verkoop, moest hij mij gelijk geven.

Andersom heb ik ook meegemaakt. Het trammuseum schijnt een aantrekkingskracht te hebben op bekend Nederland. Een van deze hobbyisten kwam zelfs op het trammuseum rijden. Een keertje was ik conducteur op zijn wagen. Toen een passagiere vroeg of zij hem niet eerder had gezien, antwoordde hij dat het best mogelijk was. Hij was immers al jaren actief op de museumtramlijn. In moest ineens in ijltempo het toilet op gaan zoeken.

Hectisch

Zondag, toen we van Amsterdam naar mijn moeder in Amstelveen gingen, kwamen we ten hoogte van Amsterdam-zuidoost, beter bekend onder de oude naam Bijlmer, vast te zitten in het verkeer. Ik had er helemaal niet bij nagedacht dat er die zondagmiddag de wedstrijd Ajax- Feyenoord gespeeld werd. Voor alle zekerheid verliet ik de snelweg om via Ouderkerk naar Amstelveen te rijden. Ook daar stond het vast. Wat bleek. De Rotterdammers waren helemaal niet naar de wedstrijd geweest. De twee clubs mogen hun eigen publiek niet meenemen naar deze topper, waardoor Feyenoord feitelijk de twaalfde man miste. Ajax heeft daar dankbaar gebruik van gemaakt, en met flinke cijfers gewonnen. Voor mij blijft het een raadsel door wie de file werd veroorzaakt. Of zouden er in Rotterdam ook Ajax-fans wonen?

Leuk filmpje

 Toen we nog cursussen kregen voor nieuwe apparatuur, waren er in de pauzes altijd filmpjes te zien. Die testbeelden waren ook zo saai. Dit filmpje werd ooit op een cursus van Thomson gedraaid.
Veel kijkplezier!
Robert.

Zo'ndag

Vandaag hebben we er een lekker rustig dagje van gemaakt. Voor mij is het tramseizoen voorbij en verder had ik geen afspraken en hadden we het plan om ons na de lunch op in het koopzondaggedruis te storten. De lunch werd wat erg gezellig en we bleven wat langer aan tafel dan gepland en zo werd onze koopdrift om weer geholpen.
Na het bezoek aan mijn moeder zijn kregen we trek in een kipsate. Om afwas te vermijden hebben we deze ter plaatse soldaat gemaakt. Omdat het nog voor zevenen was nam mijn vriendin nog een koffie. En zo was onze zondag zo voorbij. En nu zitten we lekker na te genieten van deze dag.

Te koop aangeboden?

Een advertentie voor bovenstaand apparaat zou kunnen luiden:"Te koop aangeboden. Rollator met klein defect." Dit ding stond vanmiddag buiten geparkeerd toen we bij mijn moeder op visite gingen. Waarschijnlijk heeft de technische dienst van het verpleeghuis geen tijd om het ding op te knappen en is weggooien de weg van de minste weerstand.
Zonde hoor, iemand die zijn linkerarm mist kan er jaren plezier aan beleven.

Herinneringen aan een busje

 Dit wagentje reed tot vorig jaar bij ons bedrijf. Deze hadden we van een bedrijf overgenomen, dat tot 2005 in ons pand zat. Inderdaad, een Hyundai H100. Op zich een leuk apparaat, alleen aardig zijwindgevoelig, kleine tank en lawaaierig. Dit is ook de reden geweest dat er in 2005 een tweede busje erbij kwam, een Kia Pregio, met een grotere tank en een stillere motor. De tank is een pré op de ritten naar België, zodat je je geen zorgen hoeft te maken over je brandstofvoorraad.
 In 2008, toen deze wagen eigenlijk meer stilstond dan reed, nam ik hem mee naar Leuven. Ik zag geen probleem. In gooi de tank toch altijd vol in Antwerpen, dus de slag Antwerpen-Leuven-Antwerpen moet makkelijk op één tank kunnen.
 Vol goede moed begon ik de rit. Vanaf Amstelveen rij ik dan via de A2-A27 en A16 naar Antwerpen. Vanaf Antwerpen kun je via de E19,  Brusselse ring, E40 en E314 naar Leuven. Om de Brusselse ring te mijden, pak ik op de E19 de afrit Zemst, en ga via de N267 en N26 naar Leuven. De rit duurt dan een paar minuten langer, maar de zekerheid die je op deze route hebt dat je kunt doorrijden is vele malen groter dan de Ring, die bij het minste of geringste last heeft van filevorming.
 Vrolijk draai ik de N26 op. Deze weg wordt richting Leuven steeds heuvelachtiger. Toen bleek de Hyundai nog iets te hebben, een zwakkere motor dan de Kia. Op sommige hellingen moest het motortje echt stampen, iets wat ik met de andere wagens nog nooit meegemaakt had.
 Een maand later kregen we een leuk bod op de wagen. We hebben niet lang hoeven denken, en hebben haar verkocht. Volgens de koper zou de wagen naar Afrika gaan.