zondag 23 maart 2014

De week voorbij.

Het was me een weekje wel, om maar eens met een lekkere verkeerde uitdrukking te beginnen. Verkiezingen voor de gemeenteraden gevolgd door een gigantische rel over en binnen de PVV door een uitspraak van landelijk leider Geert Wilders. Dit laatste maakt dat de uitslag van de lokale verkiezingen ondergesneeuwd zijn geraakt, in plaats van de gebruikelijke perikelen rondom de formatie van de nieuwe gemeenteraden, staan de kranten vol over opstappende leden en tegenvallende peilingen van diezelfde PVV. Het toppunt van de rel is de PVV in Almere, waar ineens twee PVV's bestaan, de een wordt geleid door het enig overgebleven lid, nadat de rest is opgestapt, de ander door die andere leden, die weer melden dat dat ene lid uit de fractie is gezet. Mijn mening? Nou, ik keek met weemoed terug naar de LPF, die de Haagse politiek wat kleur gaven door vechtend over straat te gaan. Misschien gaat het met deze partij niet gebeuren, hoewel de eerste signalen niet al te best zijn. En wat! betreft die uitspraak ben ik duidelijk, wanneer jij onze cultuur respecteert en je aan de regels houdt, wat let je dan om te blijven. Wanneer jij je niet gedraagt, vraag ik mij af wat je hier doet. En dit geldt niet alleen voor mensen die oorspronkelijk van buiten Nederland komen, maar ook uit Nederland zelf. Wees nu eens eerlijk, als we een deel van de gedetineerden in een goedkopere buitenlandse cel zouden kunnen plaatsen....
En dan het noorden, om precies te zijn de aardbevingen in Groningen. Ik zit dit stukje in Groningen te tikken, terwijl er een onweersbui is losgebarsten. Echter, tijdens de eerste klap bleek er ook een aardbeving te zijn geweest, waar ik overigens niets van gevoeld heb. Een ding is langzamerhand wel duidelijk, winning van mineralen is niet zonder risico, iets waar we de laatste paar jaar keihard op gewezen worden, en de Groningers, letterlijk, met de brokstukken worden opgescheept. Omdat de huizen niet gemaakt zijn om aardbevingen op te vangen, is er veel scheurvorming in de woningen. Eigenlijk ben ik benieuwd hoe dit in de Arabische landen gaat, waar een veelvoud aan brandstoffen uit de grond wordt gehaald.

En dan natuurlijk de „Atoomtop" met haast onnederlandse veiligheidsmaatregelen. Waar wij gewend zijn dat de minister-president op zijn fiets door Den Haag rijdt, we handen kunnen schudden met onze Koning of Koningin zijn de buitenlandse leiders onbereikbaar. Diegenen die zaterdag dachten een glimp van de Chinese president Xi op te kunnen vangen kwamen bedrogen uit, naast de enorme inzet van beveiligingsmensen stonden er Chinese beveiligingsmensen met grote schermen om te voorkomen dat de president zag dat er gedemonsteerd werd. Ook dit is voor ons vreemd, onze bewindslieden weten dat er protesten zijn en gaan regelmatig de discussie aan.
De maatregelen maakt ook dat een groep hobbyisten, de vliegtuigspotters, zich in allerlei bochten moet wringen om de „foto's van hun leven" te maken. Zo is er zaterdag een aantal van hen al „getrakteerd" op een boete van 380 euro wegens het overtreden van het fotoverbod. Inmiddels hebben de spotters een plek gevonden om foto's te maken.

Nou ja, misschien heb ik volgende week iets om over te schrijven.......

maandag 17 maart 2014

Oekraïne.

Goed dan, mijn mening wordt meermaals gevraagd in deze kwestie. Wat betreft de machtswisseling in het land, dat verdient geen schoonheidsprijs. Maar hier geldt, wat de meerderheid van de bevolking wil, dient gewoon uitgevoerd te worden.
Wat betreft de Krim is dat natuurlijk hetzelfde. Buiten dat is het zo dat de Krim tot 1954 bij Rusland heeft gehoord. Maar ook hier verdient de gang van zaken geen schoonheidsprijs.
Laten we hopen dat de vrede en rust heel snel terug zullen keren.

zondag 16 maart 2014

En wederom.

En wederom zit ik vandaag op de fiets. Nou ja, op dit moment niet, ik zit nu lekker op een bankje dit stukje te tikken. Ongelooflijk eigenlijk, we zitten nog steeds in de winter, en we hebben allemaal al de zomer in het hoofd. Zelfs de vogels zijn de kluts kwijt, ze zijn al driftig bezig met het bouwen van hun nest.
Maar mij hoor je niet klagen, naast het feit dat dit gewoon lekker weer is, zal mijn gasrekening een stuk lager zijn dan vorig jaar. En, het fietsen is nog goed voor de gezondheid ook. Daarnaast kun je met de fiets op plekken komen waar je te voet of met de auto nooit zult komen. Ik ga nog een beetje genieten van het weer. Hoewel, tegen de tijd dat je dit leest sta ik voor een andere uitdaging, een rit van Amsterdam-Noord naar Amstelveen zonder zon, want die zal tegen deze tijd alweer ondergegaan zijn.

woensdag 12 maart 2014

Fietsen onveilig?

Het zal je niet ontgaan zijn dat er een discussie is losgebarsten over de veiligheid van het fietsen, en niet onterecht. Bij veel fietsers ontbreekt het aan verkeersinzicht, beter gezegd, men toont niet dat dit inzicht aanwezig is, en dit merk je al als je je in de auto tussen deze verkeersdeelnemers terechtkomt, maar als medefietser ben je ook niet veilig. Een heel klein voorbeeld wat in een park in Amsterdam. Het was donker en ook de straatverlichting was, en waarschijnlijk is, daar weinig. Ineens sta ik tegenover een linksrijdende fietser zonder licht. En dan kom je op een punt dat heel gevaarlijk is, men komt van de gekste plekken gereden. Zo zijn trottoirs inmiddels door fietsers overgenomen, is het rijwielpad aan de linkerkant bijzonder aantrekkelijk en zijn verkeerslichten slechts een kleurige versiering van een kruispunt. Wanneer jij dan gaat remmen voor een rood verkeerslicht, wat ik dan wel doe, kun je een scheldkanonade van degene die achter je rijdt verwachten. E! n dan vindt men het vreemd dat kinderen slecht kunnen fietsen. Is dat vreemd? Naast het feit dat de meeste ouders een slecht voorbeeld geven, rijden veel kinderen op wrakken rond of worden ze, zelfs als ze voortgezet onderwijs volgen, door paps of mans naar school gebracht, en komen de kinderen steeds minder op straat door de computer.
Nu zullen er weinig mensen zijn die het oneens met mij zijn, echter, hoe ga je het gedrag verbeteren?

maandag 3 maart 2014

Met de fiets door Amsterdam.

Hoewel het nog een tijdje duurt voordat de lente begint, was het zondag een lekker zonnig dagje. Je weet wel zo'n dag die je gewoon laat voelen dat je buiten moet zijn. De dag begon goed, een tweetal mensen moest examen doen voor hun tramrijbewijs, natuurlijk geslaagd. Dit examen was vroeg gepland, niet tegen mij zin, ik heb een hekel aan zeer langdurig uitslapen. En zo was ik rond een uurtje of twee weer thuis. Na een uurtje heerlijk van de zon genoten te hebben, was het tijd om eens te gaan bedenken hoe ik naar mijn vriendin in Amsterdam zou gaan. Met al die opbrekingen in „de stad" eindigde bijna iedere rit met een hoop schade, dus greep ik liever het blik op wielen.
En zo kwam de keuze op mijn oude trouwe fiets, die ik alweer 25 jaar in mijn bezit blijk te hebben.
Ik denk dat ik hem eens ga verwennen, na die tijd beginnen de trappers toch een wat versleten aanblik te krijgen.

zaterdag 1 maart 2014

Vertrouwen in elektronica.

Vanaf 2015 is het een feit, jouw nieuwe auto krijgt Ecall. Dit systeem zorgt ervoor dat jouw auto ten aller tijde online zal zijn. De mogelijkheden die dit systeem biedt zijn onder andere het automatisch laten aanrukken van de pechhulp als je met panne staat, nieuwe updates voor de auto, management op afstand. Dit laatste betekent dat je kunt luisteren wat er in jouw auto gebeurt, je de motor kunt uitschakelen, maar ook nuttige dingen zoals verbruik en afstanden kunt uitlezen. De Europese Commissie heeft in haar wijsheid besloten dit systeem verplicht in te voeren onder het mom van een stuk extra veiligheid. Het systeem kan namelijk ook zelfstandig alarm slaan. Dit laatste baart de hulpverleners grote zorgen, immers men moet voor iedere 112-melding uitrukken, net zoals men dat doet voor de 95% valse meldingen die automatische brandmelders veroorzaken. Bedenk maar eens, de auto alarmeert zodra de airbags afgaan. Hoe vaak kom je gewond uit een aanrijding? Dus, wat gebeurt er, ! je stapt uit, vervolgens probeert de 112-centrale jou te bereiken, wat niet gaat omdat je buiten de auto staat. Ik wil jouw ogen wel eens zien als je ineens nutteloos een ambulance ziet aankomen.
Ook bij de hulpverleners zelf rijst de twijfel, immers, bij de eerste proeven bleek 85% van de meldingen vals.
Wat ik mij afvraag is, wie gaat dit betalen? De autoindustrie wil geen verantwoordelijkheid dragen voor dit systeem, en ik, als consument, wil dit ook niet. Gelukkig heeft dit systeem een GPS- en een GSM-antenne nodig. Het is een kwestie van zoeken en afkoppelen. Probleem opgelost.