Eerlijkheid....

1988, Nederland is in extase vanwege het winnen van de EK-voetbal. Tijdens die wedstrijd zat ik vakantie te vieren in Spanje. Ook daar waren Nederlanders een beetje aan het feestvieren, de Guardia Civil had de handen vol aan de Nederlanders die een beetje te erg aan het feesten waren geslagen. 

Ik was daar met een groepsreis, mijn relatie was het jaar ervoor op de klippen gelopen, en ik had zin in wat nieuws in plaats van mijn routinematige vakanties naar Duitsland. In die tijd was het zeer goedkoop om naar Spanje te gaan, mijn reis was twee weken met vol pension en kostte slechts 199 gulden. Probeer nu eens voor minder dan 100 euro twee weken vakantie te houden... 

Terug naar de vakantie in Spanje, na het winnen van het EK kwam een van mijn reisgenoten, Ed, in financiële problemen en hij vroeg of ik 10 gulden kon lenen. Lenen? De man kwam uit Rotterdam en ik uit Amstelveen, hoe zou ik dat geld weer terug krijgen? Ik gaf de man de tien gulden in de wetenschap dat ik het geld nooit meer terug zou krijgen. 

In 1988 kwam een tram uit Grenoble naar Rotterdam. Vanwege de afmetingen kon het ding daar alleen in Zuid te rijden, het toenmalige domein van lijn 2. Technisch gezien had Rotterdam twee gescheiden tramnetten, vandaar dat men zelfs eigen dieplader had. Ik Rotterdam aangekomen was het tijd om de desbetreffende wagen op te gaan zoeken. Na een ritje met die wagen ging ik nog met wat andere wagens meerijden, ik had veel gehoord over de 700-en. Na dat gerij wilde ik ook nog een stukje wandelen, een stad ontdek je vooral te voet. Totdat ik ineens mijn naar hoor roepen. In Rotterdam? Dat zal niet voor mij zijn.... "Hier jouw tientje!" Verhip, het was Ed. "Wat leuk om jou hier te zien", vervolgde hij. Na wat gebabbel ging ik weer huiswaarts, om Ed daarna volledig uit het oog te verliezen. Maar ik moest nageven dat hij goudeerlijk was.... 

Foutje bedankt.

Als je een pakketje verwacht, en je de melding krijgt dat het pakket afgeleverd zou zijn, sta je echt vreemd te kijken wanneer je een mailtje van een wildvreemde krijgt dat het pakketje bij diegene is afgeleverd. Het vreemde geval is dat ik later een melding kreeg dat mijn pakket bij de buren afgeleverd zou zijn. 

Met de ontvanger van "mijn" pakket had ik al snel een afspraak gemaakt waardoor ik het pakket al snel in mijn bezit had. Bij het ophalen van mijn pakket vroeg ik aan de ontvangster of zij misschien ook op iets zat te wachten. Dit bleek inderdaad zo te zijn, waarop ik al de grap maakte dat dat pakket misschien bij mij afgeleverd zou worden. 

's Middags werd er ineens een pakket bij mij afgeleverd. De buren, hele aardige mensen, hadden het pakket aangenomen. "Hier, voor jou." Het bleek een behangerstafel te zijn, die niet voor mij was. Hoe moest ik de beste man duidelijk maken dat die zware behangerstafel niet voor mij was? Het pakketje dat voor mij bestemd was, bevatte slechts een zak onderdelen. 

Het bleek al snel dat die tafel in plaats van mijn zending was geleverd. Ik belde de trotse koper dat het ding bij mij stond. "Ik heb geen auto", zei de dame. Ach, het was toch een gekke dag, dus heb ik het ding maar even langs gebracht. 

Moraal van dit verhaal, controleer of hetgene dat je ontvangt wel voor jou is.