Ziek op vakantie.

Afgelopen lente waren er mensen over uit Zuid-Afrika. De meesten waren verkouden en grieperig, immers er was daar, op dat moment, een griepgolf de eerste in hun herfst. Uit ervaring weet ik hoe naar het is om op vakantie ziek te worden. Mij overkwam het in de jaren 90.
Ik was, samen met mijn ouders en toenmalige vriendin, naar Spanje op vakantie gegaan. Onze eerste gang is het opzoeken van een lekker restaurantje voor het avondeten. En die vonden wij snel. En zo hadden we een paar avonden lekker gesmikkeld. Echter, ik kreeg vrij snel problemen, en ook de rest van de club had een abonnement op de wc. En op dat moment kun je je voor de kop slaan dat de norit nog thuis staat.
De volgende dag gingen mijn moeder en broer naar de apotheek, en haalden een Spaanse uitvoering van norit. Stoppen deed het, maar alle lust om iets te doen, verdween ook. Ik moet zeggen, ik heb heerlijk uitgerust.
Na een paar dagen gingen we weer naar het restaurant. De kok kwam naar ons toe." Hebben jullie verstand van boilers?" Ach ja, we kunnen altijd even gaan kijken. Aangekomen bij die boiler zagen we een verwarmingselement dat volledig verkalkt was, en ook niet meer functioneerde. En nu werd ons heel veel duidelijk, de man had geen warm water, en wij een samonellavergiftiging.
Na deze constatering gingen we iedere avond met de trein naar een naburig dorp, waar een restaurant was waarvan wij de hoge kwaliteit kende.
Maar deze vakantie was verknald.

Klereherrie.

Een paar weken geleden had ik mijn lof uitgesproken aan de organisatie van "Day at the park" omdat we er eindelijke eens geen last van hadden. Festivalgangers hadden wel klachten, men kon geen gehoorsbeschadiging oplopen. Kortom, voor iedereen een plus. Maar toch was er iemand die het nodig vond om een sneer naar mij te doen." als je niet van dit soort geluid houdt, moet je de randstad uit", niet wetende dat de wetgever daar anders over denkt.
Maar goed, afgelopen weekeinde was ik buiten de randstad, in Groningen wel te verstaan. En wat schetst mij verbazing, in het Stadspark was het evenement "Dance in the park", en het zou tot middernacht duren. Huh, middernacht? Dan lig ik normaal al een paar uurtjes plat. Ik was vooral benieuwd of het geluid in de huizen hoorbaar was. Nou, dat heb ik geweten, tot middernacht was het een gedreun van jewelste die binnenshuis zelfs voelbaar was. Nu snap ik waarom er in Groningen meer klachten over dit evenement zijn dan bij ons in het Westen, het Stadspark ligt tegen de bebouwing aan, en regels zijn veel minder streng.

Friet van de chinees.

In Amstelveen zit al sinds jaar en dag een eetcafé met de naam "Carel's eetcafé". Zo Nederlands als de naam klinkt, zo Chinees is de eigenaar. De zaak wordt al jaren door hen gerund, en men biedt, naast de gebruikelijke snackbarkaart, ook chinees-indisch voedsel. En zo kun je daar bami met een frikandel bestellen.
Maar, een voorbeeld doet volgen, en zelfs zo dat er in Vlaanderen een eigen woord voor deze mensen is ontstaan, frietchinees. Helaas is het wel zo dat de meeste frietchinezen alleen de snackbarkaart hanteren.....

Hoe gratis is free?

Als ik het woord "free" zie, denk ik aan gratis, omniet.... Echter, veel bedrijven zijn niet zo "free" als ze lijken. Denk maar eens aan de Free record shop. Ik heb ze niet gevonden. Een abonnement bij de voormalige provider "Freehosing" kostte 6 euro per maand. En als je dan denk dat men tot inkeer komt, komt er ineens een bedrijf "Fit for free". Hoe free is bijna 16 euro per maand.
Ja, ik blijft fit for free, ik pak lekker mijn fiets en ga een stukje rijden, for free.

En dan blog je met iets moderners.

Met excuses voor de layout van de vorige twee blogs, ik had een computer gebruikt om te bloggen, terwijl ik dit normaal, nog steeds, op een oude Qtek 9100 schrijf. Die computer had de tekst opgemaakt voor zijn eigen scherm, en ik had er niet bij stil gestaan dat deze opmaak mee zou gaan.
Nou ja, al doende leert men.....

Onderweg bellen?

Was het vroeger de bellende weggebruiker waar de pijlen op gericht waren, tegenwoordig wordt er, al rijdend, de sociale media bijgewerkt. Er zijn kennissen die het vreemd vinden dat, als ze een sms-je sturen, het uren kan duren voordat er antwoord komt, onderweg kijk ik niet op mijn scherm. Dit is de reden dat ik geen whatsapp heb, men verwacht dat ik 24/24 zit te lezen.Maar terugkomend op die gasten die wel achter het stuur of op straat blijven tikken. Inmiddels schijnt het zo te zijn dat bij veel ongevallen een van de bestuurders met de "smartphone" bezig was. En dit zou mij niet verbazen. Wanneer ik weer eens een auto zie slingeren, en ik er voorbij kan komen, zie ik meestal de bestuurder naar alles kijken, behalve naar de weg.Een voordeel heeft dit wel. Werd er voorheen veel getelefoneerd in de bus of tram, tegenwoordig zit men ook daar te tikken.....