In tijd van nood........

....leer je je echte vrienden kennen. En dat klopt. En soms zul je zelfs merken dat er mensen beter bevriend zijn met je dan je zelf voor mogelijk hield.
Zaterdag 16 juni is een goed voorbeeld. Ik had, in verband met een vakantie van de andere medewerkers, storingsdienst op de museumtramlijn. Terwijl ik gewoon aan het werk was, kwam een telefoontje, een probleem met de bovenleiding. Op dat moment moet de spanning uitgeschakeld worden. Ik was toevallig al op de weg, belde naar het werk dat er een calamiteit was, en ik dringend weg moest. Het was geen probleem, en ik ging op weg. De bovenleiding was in no-time uitgeschakeld. Op de remise was een ploeg bezig met het onderhoud. Van hen kreeg ik de vraag of zij mochten gaan kijken, en eventueel herstellen. Graag natuurlijk, immers, ik zit in mijn werktijd. En zo kreeg ik een paar uurtjes later een telefoontje dat alles weer hersteld was. Maar goed ook, een paar uur later stond een trouwrit gepland, en ik kon de bovenleiding weer veilig inschakelen.

Eindelijk, zomer.

En daar zit ik dan, op mijn balkon van mijn avondeten te genieten. Beter gezegd, na te genieten, het eten is mijn gebit reeds gepasseerd.
Het zal maar kort zijn, dat ik hier zit, straks ga ik weer sleutelen op het trammuseum, en daarom geniet ik dubbel van dit rustpuntje.
Hoewel, een echte rustpunt is het nou ook weer niet, hoewel ik nu even van de zon geniet, en het eten zich een weg baant naar mijn darmen voor verdere verwerking, is hier net een kolonie kraaien geland, en gaat zodanig tekeer, dat de zangvogels, die hier ook rondvliegen, niet meer te horen zijn.
Maar wat betreft het weer, hoor je mij vandaag niet klagen, zeker niet als ik de weersverwachtingen van morgen zie, er zijn buien verwacht.

Hoe slecht hebben wij het eigenlijk?

Afgelopen week had ik een duscussie met iemand, zoals wel vaker trouwens. Het ging over de levensstandaard in Nederland in vergelijking met andere landen, en wij moesten tot de conclusie komen dat we het eigenlijk niet zo slecht hebben. Natuurlijk, we hebben mensen in de bijstand, mensen die minder te eten hebben dan ze zelf willen, maar zaken zoals krottenwijken en ondervoeding kennen wij eigenlijk niet, evenals mensen die medische zorg wordt ontzegd omdat men geen geld heeft.

Wat op dit moment een groot probleem is is het feit dat de werkende generatie in redelijke weelde is opgegroeid. Beter gezegd, veel van onze ouders zijn al van vlak na de oorlog, of hebben de oorlog amper bewust meegemaakt, terwijl hun ouders er misschien wel twee hebben meegemaakt, en tijden van voedselschaarste, de tijd dat voedsel op de bon was.

Misschien speelt er ook een stukje jaloezie of iets dergelijks aan ten grondslag. Beantwoord maar eens eerlijk deze vraag, heb jij een platte TV gekocht toen jouw oude toestel nog speelde? Vaak wordt deze vraag met “ja” beantwoord, en als je doorvraagt blijkt dat “een toestel met een toeter niet meer in de moderne huiskamer thuishoort”. Bij deze jongen staat er een toestel met een toeter, welke tien jaar oud is, en waarschijnlijk zal deze er ook nog een tijdje blijven staan. Hetzelfde gebeurt ook met kleding en vele andere zaken. Vind je het vreemd dat er mensen, met een normaal inkomen, toch in de financiele problemen komen? Sterker nog, diverse gegevens laten zien dat het Gooi binnen niet al te lange tijd een van de armste regio's zal zijn. De reden, vele mensen lenen geld om hun levensstijl te kunnen voortzetten, die men voor de crisis ook al had, omwille van de status tegenover de omgeving.

Eigenlijk moet je jezelf de vraag gaan stellen, laten we ons niet gek maken? Misschien ben ik zelf een beetje asociaal, maar mij kan dit helemaal niets schelen. Diegenen die mijn huis kennen, weten dat ik er geen luxe leefstijl op nahoud, iemand anders gelukkig maken kan bij mij veel meer voldoening geven dat dat iemand dat bij mij doet.

En misschien is dit ook meteen mijn zwakke punt, zodra er ergens een probleem is, waarbij ik kan helpen aan een oplossing, wil ik mij daar ook vaak voor inzetten, en is het mij ook al een paar keer overkomen dat ik vrijwel direct in een bestuur van de desbetreffende vereniging of stichting terecht kwam. Bij vele van die clubs heb ik mensen gezien die het echt slecht hebben.....

Aanhalingstekens

Als er een ding is, dat door computers naar de maan is geholpen, zijn het de aanhalingstekens. Het juiste gebruik van aanhalingstekens is, je begint met de aanhalingstekens aan de onderkant, en je sluit af met dezelfde tekens aan de bovenkant, zoals „aanhalingstekens".
Door de diverse, veelal op Amerikaans gestoelde, tekstverwerkers, zijn wij het heel gewoon gaan vinden dat een tekst tussen twee „hoge" aanhalingstekens staan, en zit ik nu een beetje vreemd naar mijn scherm te kijken, omdat deze tekstverwerker de tekens ineens wel correct gebruikt.
Misschien zet deze tekstverwerker, Abiword, een trend. Uiteindelijk bleek de SMS-taal ook een kort leven beschoren na de invoering van de T9-tekstvoorspelling,waarbij het moeilijker is geworden om dat gebrabbel in te voeren dan de correcte woorden.  Dus, als ik e tekst op Abiword schrijf, staan de aanhalingstekens correct.

De zomer is begonnen.

Daar was dan eindelijk het begin van de zomer. Hoewel zomer, de eerste dag zou niet misstaan als een herfstdag.
Hoewel het de hele dag al bewolkt was, en er voor diverse delen een code oranje werd afgekondigd, was het noodweer minder erg dan gevreesd en het duurde niet al te lang.
Gelukkig waren de spoorwegen dit keer beter voorbereid dan tijdens het vorige noodweer, waarbij één blikseminslag in Utrecht genoeg was om vrijwel het hele treinverkeer in Nederland te ontregelen. Een aantal diesellocomotieven was gehuurd om, in geval van nood, treinen te kunnen wegslepen. Het is eigenlijk vreemd dat de Nederlandse Spoorwegen zelf niet over diesellocomotieven beschikt. Tijdens werkzaamheden aan bovenleidingen zijn die dingen verdraaid handig. Daarnaast werden er een stuk of 90 bussen achter de hand gehouden.
De vraag die bij mij door mijn hoofd spookt is waarom een bedrijf, dat al meer dan 150 jaar bestaat, nu ineens dit soort problemen schijnt te hebben.

Zomer

Nog één nachtje slapen, en dan is het zomer. Beter gezegd, vannacht om 1.09 raakt de zon de kreeftskeerkring, hebben we de langste dag, en begint de zomer.
En nu maar hopen dat de zomer beter gaat worden dan de lente, velen die vroeg op vakantie gingen, hebben letterlijk hun vakantie in het water zien vallen.
Wat betreft de temperaturen leek het ook al nergens naar. Wanneer is de laatste keer geweest dat we in de lente blij waren dat de temperatuur boven de 10 graden kwam?
Ach laten we het beste hopen voor de zomer, en deze lente gauw vergeten.

Tja.

Op een ochtend kreeg ik een telefoontje van een klant. De plantenbak, die op zijn TV stond, was gaan lekken, en het water was in zijn toestel gelopen. Dus ik, als de bliksem, het toestel ophalen om te gaan drogen. Gelukkig was de schade gering, en na een kleine reparatie kon het toestel weer terug. Bij het terugbrengen drukte ik nog op het hart hoe gevaarlijk het is om planten juist die plek te geven. De klant beloofde het niet meer te doen.
Nog geen week later, dezelfde klant aan de telefoon, wederom water van zijn planten in de TV gelopen. Een beetje boos ging ik er heen, hoe kun je zo dom zijn?
Bij de klant aangekomen, stak ik het niet onder stoelen of banken dat ik het een domme actie vond. "Maar", zei de klant," ze staan nu ook niet op het toestel, ze hangen er boven." Helaas was de schade dit keer te groot.

Oranjegekte.

Langzaam maar zeker begint Nederland oranje te kleuren, dit keer vanwege het naderende Europees kampioenschap voetbal, dit keer gehouden in Polen en Oekraïne. Over de organiserende landen wil ik geen woord vuil maken, dat zou mij nog een blog opleveren. Grappig is het om te zien hoe eensgezind we kunnen zijn, juist met dit soort toernooien laten de Nederlanders zien wie ze zijn, en hebben het voor elkaar dat er bijna niemand over Nederland of Nederlanders praat, maar alleen over Oranje.....

Adempauze.

Lekker hè, een paar dagen een lekker koel weertje. Spraken we een paar dagen geleden nog over aankomende hittegolven en code oranje, doelend op de droge natuur, nu hebben we weer wat vocht toegediend gekregen, en zijn de temperaturen weer op lentese waardes.
Niet getreurd hoor, over een week of drie begint de zomer pas echt!