Sinterklaas

Dit was het tweede Sinterklaasweekeinde. Op het trammuseum hadden we de Sint op bezoek, en moesten de pieten met de kinderen op zoek naar de rode ballonnen. Een aardige meneer had ze gevonden, ik dus, en was met een tram onderweg naar het Haarlemmermeerstation. Terwijl de kinderen in een heerlijk verwarmde tram zaten, had ik een onverwarmde werkwagen bij mij. Ik ben geen koukleum hoor, maar de hele dag bij een maximum van vier graden breekt je langzaam op, vooral als je daarna lekker bij een kacheltje gaat zitten. Het resultaat is dat ik nu, het is half acht, aardig rozig ben.
Het belangrijkste is natuurlijk de Sint, althans in de ogen van de kinderen. Dat was te merken toen ik de Sint naar het station bracht. De kinderen waren in het station zo luid aan het zingen, dat ze op straat te horen waren. Zodra de Sint afgeleverd was, speerde ik, natuurlijk met conducteur en ballonnen, de lijn op, immers je moet het verhaal wel geloofwaardig houden. Een paar minuten later arriveerden ook de eerste speurneuzen, en ik had in no-time niet een ballon meer in de tram. Echt waar, de Sint had gezegd dat de ballonnen goed vastgehouden moesten worden, dus waren de touwtjes, waar de ballonnen aan vast zaten, zelfs niet meer met een breekijzer uit de kinderhandjes te bevrijden, eh, spreekwoordelijk dan.
Het ballonnen opblazen was een belevenis op zich. Dit gebeurde met helium. Ja, er zijn ballonnen weggevlogen of geknapt. Maar ook was er een meelbiet die wat van dat helium inademde, en daar was de smurfpiet.
Ik hoop dat iedereen een leuke dag heeft gehad. Volgens mij hadden mijn collega's het ook naar de zin. Ik wens iedereen alvast een fijne pakjesavond aankomende vrijdag. Gelukkig heb je daarna het hele weekeinde om van de overtollige pepernoten af te komen.
Groetjes,
Robert.

Spam.

Je kent het wel, de mailtjes over de meest belovenswaardige pillen of iemand die je bankrekening even wil lenen, spam dus. Even terzijde, wist je dat de Nederlandse merknaam van Spam Smac is? Je weet wel, dat goedje wat op vrijwel iedere tafel te vinden was, het lipje afbrak bij het openen, om je vervolgens je vingers open te snijden aan het blik. Een andere vorm van spam is natuurlijk de telefoonterreur tijdens het eten. Ik ben inmiddels wat kortaf tegen die gasten geworden. De truc die de telefonisten leren is om de regie van het gesprek over te nemen. Dit doen ze door zeer snel te gaan praten. Het is geen kunst, ze hebben een voorgedrukte tekst voor liggen. Zoals ik in een voorgaande blog al eens schreef, geven dit soort gesprekken stof tot schrijven. Had ik dat nou maar niet gedaan, ik word praktisch niet meer gebeld! En dat terwijl er is gewaarschuwd dat internationale bendes flinke bedragen betalen voor telefoonnummers en E-mailadressen die onder andere van deze site Blogspot of van Hyves worden gehaald, om je vervolgens lastig te vallen met allerlei "aanbiedingen". Dat zijn de leukste telefoontjes. Laatst vroeg een Chinese dame of ik wel eens olie kocht." Natuurlijk", antwoordde ik. "Welke?", vroeg de vrouw, en ik noemde het merk. Op welke beurs deze aandelen genoteerd stonden. Ik kon de dame alleen vertellen dat deze olie bij de autohandel in het schap staat. Ik zou de dame verkeerd begrepen hebben. Ik had allang door dat ze mij aandelen van een of ander tweederangs bedrijf wilde aansmeren, om zo de koers omhoog te krijgen. Resultaat, de verkopen verdient veel geld, en jij zit met waardeloze aandelen, want die koersen zakken weer als een pudding in elkaar. Met de moed der wanhoop probeerde ze mij duidelijk te maken dat het geen olie betrof maar aandelen. Inmiddels waren mijn aardappels gaar, en moest ik een einde aan het gesprek gaan maken. Ik dankte de dame voor de prettige conversatie, en hing op.
Afgelopen dinsdag was het weer raak. Dit keer ging het gesprek in het Nederlands. Het Duitse RWE. Deze jongens ken ik nog wel uit de Nokia-tijd, ze waren de huisleverancier van de fabriek in Bochum. Glashard werd gezegd dat ik teveel voor mijn energie betaalde." Hoe weet u dat?", vroeg ik."Nou, dat staat hier in de computer", antwoordde de dame. "Dan maak ik bij deze bezwaar dat mijn gegevens in uw computer voorkomen, en eis dat deze direct verwijderd worden." De dame was blijkbaar overbluft. Ze maakte haar excuses, en hing op. Ik verheug mij nu al op het volgende gesprek.
Een paar maanden geleden was ECI in actie. "U kunt lid worden van onze club, en dan krijgt u grote kortingen.""Maar die kortingen krijg ik toch ook al als ik geen lid ben?" (ECI is een zusterbedrijf van BOL.com en ook een dochter van Bertelsmann.) "Nee hoor." "Nou, als ik op een andere site van jullie concern bekijk, kan ik gewoon boeken bestellen wanneer ik dat wil." Gek hè, dat ze de afgelopen tien jaar de helft van de leden hebben zien verdwijnen. Ik had de tijd, dus ik probeerde het gesprek nog wat te rekken, en ik merkte duidelijk dat de tegenpartij het gesprek het liefst zou afbreken. Ik heb haar niet al te lang vastgehouden, en heb opgehangen.
Een leuker ding was een telecomfirma, en dit keer geen Pretium, die zal waarschijnlijk nooit meer bellen na onze laatste actie. Deze belde duidelijk via een internetverbinding, net zoals ik trouwens. Hoewel het telefoonnummer gemaskeerd was, was het IP-nummer, het internetadres, gewoon zichtbaar. "Met welke telefoonmaatschappij belt u meneer?" "Met Nonoh.""Dan wens ik u een prettige avond", en er werd opgehangen. Dit was meteen de kans om een een IP naar IP gesprek te proberen. Dus ik bel terug. "Had ik u net aan de lijn?" "Ja", stamelde de man."Hoe komt u aan dit nummer?""Dat heb ik jou ook niet gevraagd", antwoordde ik. Ik was toch uiterst benieuwd welke aanbieding hij had. Hij kon mij 25% korting aanbieden op de kosten van KPN. Ja, dat is inderdaad geen kunst. Ik wenste hem veel succes en hing op.
Ja sorry hoor, men breekt in op jouw privéleven, en dat mag ik niet?
Groetjes,
Robert. En zo heb ik weer een aardige lap tekst in elkaar gezet.

Een beter ritje dan vorige week.

Vandaag zat ik weer eens in België. Inderdaad, de rit was een stuk rustiger dan vorige week. Het ritje naar Leuven ging vrijwel vlekkeloos, de ring van Brussel had, zoals wel vaker, last van files, en ben ik dus via Zemst en de N26 naar Leuven gereden. Wat mij overigens opvalt is dat in België de informatie via TMC veel uitgebreider is dan in Nederland.
Voor een kennis in Leuven had ik iets typisch Nederlands meegenomen, speculaas. In België kent men wel speculoos, wat qua uiterlijk wel lijkt op onze speculaas, maar de smaak is volledig anders. De specerijen zijn vervangen door gebrande suiker, en het botergehalte is lager. Na het lezen van de voedingswijzer, kwam de kennis er ook achter dat zij na het eten van de koekjes "op regime" moet, wat zoiets betekent als lijnen.
Na Leuven moest ik naar Dendermonde. Vandaar ging de rit terug naar Uithoorn. Rechtstreeks? Nou niet helemaal. In Merksem ben ik nog even een supermarkt ingedoken om wat typisch Belgische producten op te halen. Voor mijn tante, die we aankomende week gaan bezoeken, heb ik koekjes gehaald, voor mijn broer( en mijzelf) martinosalade, een soort filet americain met mosterd en uien, en kip-kerrie salade. Kip-kerrie? Ja, dit is niet de bak mayonaise met wat kip en een snufje kerrie, maar een echte bak pittige salade.
"Volgeladen" reed ik weer terug naar Nederland, niet voordat ik mijn tank voor 94,4 cent de liter had volgegooid.
Of de terugreis vlekkeloos verliep? Nou? Bij Brecht kreeg ik al een melding dat bij de brug bij Gorinchem een groeiende file stond, dus werd ik omgeleid via Rotterdam. En daar ging mijn navigator voor het eerst de mist in. Om een file op de A20 te ontwijken, wilde het apparaat mij via Hillegersberg sturen. De filemelding bleek juist door deze afrit veroorzaakt te zijn.
Ach, ik ben weer heel thuis gekomen. Groetjes,
Robert.

Smart shops dicht.

Volgende week is het zover, de smartshops moeten dicht. Ja, als kind wisten we al dat het eten van paddestoelen, dat ik nog steeds zonder tussen-n schrijf, dodelijk kon zijn. Met begeleiding is het al een stuk beter, en bij hele volksstammen is de paddestoel niet uit de keuken weg te denken. Dat de paddocultuur in de schijnwerpers is gekomen, kwam door een Frans meisje die van de IJ-tunnel afgesprongen is na het gebruik van paddo's. Daarna kwamen de berichten van meerdere buitenlanders die de gekste dingen uithaalde, zoals uit hotelramen vallen.
Oké ik ben tegen elke vorm van verslaving, het maakt je op een of andere manier afhankelijk van een normaal niet noodzakelijk middel. Maar wordt het niet meer tijd om alcohol en agressie aan te pakken? Hierbij vallen slachtoffers, die helemaal niets met de verslaving van de persoon te maken hebben. Dan vallen die paar slachtoffers van de paddestoelen in het niets. In mijn kennissenkring heb ik aardig wat mensen die in allerlei openbare functies werken.
Nu we het toch over agressie hebben, waarom steekt er nou niemand eens een vinger uit? Een paar jaar geleden reed ik bij het Amstelstation achter een gelede bus aan, voor de mensen die een beetje bekend zijn, vanaf de Hugo de Vrieslaan naar de standplaats. Een aannemersbusje kwam van de Amstelzijde. Denk je dat hij die bus even doorliet? Op een paar centimeter na miste dit busje de bus. Het busje stopt, en twee kerels stappen uit. Ik was eigenlijk al voorbij gereden, maar zette meteen mijn auto in de achteruit. De twee mannen waren de bus al ingestormd. Ik zette mijn wagen zo neer dat het busje niet meer weg kon, en ben die bus ook ingegaan. Toen was het twee tegen twee. Hoewel de bus vol was, zelfs met staanplaatsen, was er niemand die het besef had om die twee gasten uit de bus de gooien? Nee, meestal volgt er een brief naar de klantenservice omdat de bus te laat vertrok.
Maar goed, geniet dit weekeinde nog maar eens van de pizza funghi, championpaté of een schnitzel met championsaus. Deze konden nog wel eens verboden gaan worden.
Groetjes,
Robert.

Waterschapsverkiezingen.

Wat waren ze spannend hè, die waterschapsverkiezingen? De uitslag zal pas aankomend weekeinde bekend worden gemaakt. Nou, nou, is de opkomst dan toch zo hoog geweest?
Een paar weken geleden kreeg ik, zoals vele andere Nederlanders, het stembiljet voor de verkiezingen. Nu ben ik regelmatig bezig met politiek en zijn de meeste lokale politici mij niet geheel onbekend. Deze mensen zie je dan later in de provinciale, landelijke en Europese politiek terug. Op dit stembiljet vond ik letterlijk niet één persoon die ook maar een schim van bekendheid bij mij had. Toen ik daarover klaagde, en graag een partijprogramma wilde hebben, kreeg ik als antwoord dat er snel een publiciteitscampagne zou starten. Nou, die werd gestart, en we zagen de hoofden van de Haagse politici weer op het scherm verschijnen. Wij moesten echt gaan stemmen, en natuurlijk op mensen van hun partij. Jaja, maar nog steeds geen informatie over de kandidaten, dus de vraag blijft welke kandidaat mijn standpunten verdedigt.
Of ik negatief ben? Nee hoor. Ik ben zelfs blij dat een onbekende bereid is om mijn voeten droog te houden, wat jij?
Groetjes,
Robert.

Gewoontes

Heb je wel eens bij jezelf gekeken naar je gewoontes? Ik eigenlijk niet. Dit veranderde een paar maanden geleden toen mijn vriendin en ik bij een chinees binnen liepen, en de serveerster opmerkte dat wij zeker voor de mau pah kwamen. Ze had gelijk. Zo hebben we meer van dit soort gewoontes. Bij de meeste van onze vaste adresjes hoeven we niet eens meer te bestellen, men weet al wat wij willen. Om maar gelijk de daad bij het woord te voegen gaan ze straks een broodje warme kip-kerrie halen.
Groetjes,
Robert.

Gladjes

Dat gladheid altijd onverwacht komt, hebben we afgelopen weekeinde helaas met 10 doden moeten bekopen. En nog zag ik vanmorgen zelf nog een paar auto's die de weg kwijt waren. Blijkbaar dringt het nog steeds niet door dat gladheid verraderlijk is.
Jaren geleden heb ik zelf flink last gehad van gladheid. Oud en nieuw viel zodanig dat een kleine vakantie gevierd kon worden. Dat betekende destijds voor mij auto volladen en wegwezen. Mijn doel was destijds Marburg in Duitsland, zo'n drie uurtjes rijden. Naar mate ik verder naar het oosten reed, des te witter werd het, totdat ik door dikke sneeuwbuien reed en zo min eindbestemming bereikte. Dat was sinds lange tijd, dat ik oud en nieuw in de sneeuw heb gevierd. Op de terugrit wisten we dat er een ijzelfront achter ons aan zou komen. Helaas haalde deze ons vlakbij de Nederlandse grens in. Zonder schade wist ik de auto, na een rit van 350 KM, veilig voor mijn deur te parkeren. Echter, toen ik mijn koffers uit de auto ging pakken, vonden de omstandigheden het nodig mij de aarde eens van dichtbij te laten bekijken. Resultaat, wat blauwe plekken. Achteraf moest ik er wel om lachen, na een lange gladde rit, op je stoep onderuit gaan.
Doe in ieder geval voorzichtig.
Groetjes,
Robert.

Domme koe.

Ik weer. Ik heb net mijn computertje weer aan de gang, de EEE wel te verstaan.Vorige maand schreef ik over de versie 8.10 van Ubuntu die net uit was. Meestal wordt kort daarop al een voorproefje gegeven van de versie die komen gaat. De volgende versie gaat het nummer 9.04 krijgen, en heeft als releasemaand april 2009. Diegenen die Ubuntu een beetje kennen, weten dat je de updates via de update-manager kunt krijgen. Als je een beetje met het systeem kunt omgaan, kun je ook updates doen die nog niet vrijgegeven zijn. Dit laatste had ik gedaan. Het systeem meldde dat de versie 9.04 beschikbaar was. Pas toen ik ging installeren, keek ik wanneer de eerste testversie beschikbaar zou zijn. Deze komt op 21 november. Gevolg, mijn computertje zocht zich rot naar programma's die er nog helemaal niet waren. Vanmorgen heb ik de EEE versie van Ubuntu weer op het dingetje gezet, en zie, ik ben er weer!
Groetjes,
Robert.

Sarah Bettens

Afgelopen week las ik een weblog op de site van RTV-Noord. Tussen de VRT en RTV-Noord is een uitwisseling van journalisten. Voor RTV-Noord is Sacharko Broere naar Brussel getrokken. Daar werd hem gevraagd een item te maken over Sarah Bettens. Voor hem en de meeste Nederlanders een onbekende, maar wereldberoemd in heel België, en niet onterecht. Bij deze blog zit een live-optreden van haar met het nummer Leef. Dit nummer heb ik regelmatig zitten meebrullen in de auto.
Druk op het pijltje en geniet.

Respect

De afgelopen tijd duiken er zo nu en dan berichten op over het aanrijden en mishandelen van verkeersregelaars, politieagenten, buschauffeurs en gewone burgers op straat. De verkeersregelaars en buschauffeurs zouden op een speciale cursus moeten om deze vorm van agressie de baas te kunnen. Jaja. Dus omdat iemand anders zich niet kan gedragen, moet jij op cursus. Dit is compleet de omgekeerde wereld. Dus, als jij een agressieveling tegeover je vind, ben jij degene die blijkbaar iets moet bijleren. Is dit hetzelfde als de twee scheidsrechters die tegen de vlakte werden geslagen, omdat een speler het oneens was met de kaart? Dan zijn we lekker bezig. Maar het allerergst vond ik toch het fluitconcert dat de "PSV-aanhang" gaf tijdens de minuut stilte in het Ajax-stadion ter nagedachtenis aan Sjakie Wolfs. Als zelfs dat greintje respect ontbreekt........

Weekeinde

Zo, ik ben weer onbeschadigd het weekeinde, of weekend, doorgekomen. Het was een lekker weekeinde, waarin ik geen verplichtingen had. De verjaardag van mijn vriendin hebben we dunnetjes gevoerd in het verpleeghuis bij mijn moeder. Vorig weekeinde hadden we het al uitgebreid gevierd in Groningen.
Ik mocht dus zondag lekker uitslapen. Ik werd ook pas rond negen uur wakker. Na lekker gedoucht te hebben, ging het richting mijn vriendin, waar een brunch stond te wachten, het was inmiddels elf uur.
Een lekker rustig dagje dus.
De zaterdag was ook al lekker gegaan. Ik moest naar het zuiden, en had daarvoor een half uurtje extra uitgetrokken, omdat de A27 afgesloten was. Hoewel de omleidingsroutes via de A16 en de A2 waren, stuurde mijn navigator mij toch de vrijwel uitgestorven A27 op om mij, vanaf Meerkerk, binnendoor naar Dordrecht te sturen. Met maar tien minuten vertraging kwam ik in Antwerpen aan. En een ritje door het prachtige Zuid-Hollandse landschap is best aan te raden. Daarna ging de rit verder naar Leuven, waar ik onderweg bij het knopppunt Machelen van de Brusselse ring, een Nederlandse personenwagen achterstevoren tegen de vangrail aan geparkeerd zag staan, met fikse schade natuurlijk. Gelukkig hebben deze mensen het er heelhuids van af gebracht. Minder goed ging het die nacht, waarbij drie jongedames het leven lieten door bij Schoten tegen een viaduct aan te rijden.
Ik ga mij maar weer eens vermoeien.
Groetjes,
Robert.

Sinterklaas

Sinds gisteren zijn ze weer in het land, de Sint en zijn pieten. Voor de kleintjes een spannende tijd, wat zullen de cadeaus dit jaar zijn? Voor mij is vooral de vraag welke straten er waar en wanneer worden afgesloten worden. Vanmorgen was het al zover. Mijn vriendin had bedacht om te gaan brunchen. Vol goede moed ging ik onderweg, om vervolgens vast te lopen in een enorme menigte. Men had bedacht de Sint via de Amstel de stad in te laten komen. werkelijk waar, ik zou geen artiest weten die het voor elkaar krijgt om op zondag voor elf uur half Amsterdam uit bed te krijgen. De Sint wel, en hoe! De bruggen en kades stonden vol en het wemelde van de pietermannen, en waarschijnlijk ook vrouwen. Kortom, ik kwam vast te staan in een zingende menigte. Na een paar minuten kon ik weer verder rijden.
Op weg naar dit gebeuren, viel het mij op dat er nogal wat politie op de been was bij de snelweg A2, vlakbij de afrit Ouderkerk. Wat was het geval? In het stadion was een voetbalwedstrijd, en de politie greep deze gelegenheid aan om eens wat boetes te gaan innen. In totaal werd er 92 duizend euro aan achterstallige belastingen en boetes geïnd. Daarnaast werden een stuk of wat auto's in beslag genomen, en werden vier mensen wegens dronkenschap opgepakt.
Mooi begin van de Sinterklaastijd.
Groetjes,
Robert.

Voetbal.

Dat voetbal een loterij is, hebben Standard Luik en Vitesse gemerkt. Beide clubs zijn uitgeschakeld door een, op papier althans, mindere club. Standard moest het afleggen tegen KV Kortrijk, die de landskampioen uit het bekertoernooi schopte. Bij Vitesse was het amateurclub FC Lienden die de Arnhemmers naar huis stuurde, RKC mocht vertrekken na een ontmoeting met Achilles '29 en Ajax had de ontmoeting met hekkesluiter Volendam ook anders voorgesteld.
Nu is dit een paar jaar geleden in België al eens gebeurd, en een stuk spectaculairder. De West-Vlaamse club Zulte-Waregem werd van een simpel clubje, een van de meest gevreesde clubs. Tijdens een eerste wedstrijd tegen club Brugge speelde de club zeer defensief, en won de wedstrijd met 1-0. Omdat men het zelf niet kon geloven, werd de tweede wedstrijd offensief gespeeld, immers tegen Club winnen, dat was gewoon onmogelijk. Het werd 2-0. En zo hoort voetbal te zijn, onvoorspelbaar, vol spanning en vooral zonder rellen. Bovendien was het ook nog normaal op televisie te bekijken. Zou het dan toch weer een vlokssport kunnen worden?
Groetjes,
Robert.

Even geen contact

Gisterenavond en vanmorgen ging het westen van Nederland gebukt onder een pinstoring. In Amsterdam- Zuidoost was een datakabel stuk getrokken bij graafwerkzaamheden. Hoewel gisterenavond de winkels dicht waren, waren het vooral de treinreizigers die geen kaartjes meer uit de automaten konden trekken. Zo zie je maar weer hoe kwetsbaar centrale systemen zijn. Dit kan in de toekomst ook gebeuren met de OV-chipkaart. Het zal mij benieuwen hoe men dat zal oplossen.
Groetjes,
Robert.

Lekkage

Een paar maanden geleden was er in onze regio een vervuiling van het drinkwater. Dit werd veroorzaakt door vogelpoep, dat via een lek dak in een bassin terecht kwam. Na een aantal dagen was de besmetting verdwenen, maar moesten de leidingen nog doorgespoeld worden. Dit werd gedaan door de brandkranen in de straat een tijdje open te draaien. Bij deze kraan is het dichtdraaien niet helemaal goed gegaan, en bleef lekken. Vandaag stond er een graafmachine met wat werklui er omheen. Zelf dacht ik dat het lek werd gerepareerd. In het echt is het gaatje een echt gat geworden.
We wachten af.
Groetjes,
Robert.

Bel me niet

Eindelijk is er een bel me niet register. Via de website bel-me-niet.nl kun je je aanmelden voor dit register. Hierdoor zou het zo moeten zijn dat we weer rustig kunnen eten zonder gestoord te worden door iemand die je weer een abonnement of dienst wil aansmeren. Of ik mij ga aanmelden? Natuurlijk niet. Ik moet toch stof tot schrijven hebben?
Groetjes,
Robert.

11 november.

Gisterenavond was het al op buienradar te zien. Een leuk regenfront was onderweg, het KNMI had al gewaarschuwd voor wateroverlast, dus stond er ons wat te wachten. Zo rond negen uur 's avonds begonnen de eerste druppels te vallen, niet lang daarna gevolgd door een enorm noodweer, waarbij in Amsterdam de straten blank kwamen te staan. Ik was blij dat ik de Kia bij mij had, deze staat lekker hoog op de wielen. Die was bijvoorbeeld bij de Canadabrug handig, terwijl de personenauto's tot aan de drempels door het water gingen, had ik geen last. Wat mij opviel was dat in Amstelveen de straten een stuk droger waren. Dat zal vast komen omdat we daar onder zeeniveau liggen, en het riool leeggepompt wordt.
Vandaag is ook de dag van Sint Maarten, de heilig die zijn doek deelde met een arme die het koud had. Dit wordt in grote delen van het land gevierd door de kinderen, die met lampionen de deuren langs gaan om snoep op te halen. Overigens krijgen de kinderen die bij mij aankloppen een mandarijn.
In het zuiden van het land is natuurlijk om 11.11 uur de raad van 11 geïnstalleerd. Daar is de carnavalstijd aangebroken.
Nog verder naar het zuiden, in België en Frankrijk wordt het einde van de eerste wereldoorlog herdacht. Hoewel, in Ieper gebeurt dit iedere avond om acht uur aan de Menenpoort, en dit al vanaf 1928.

De coffeeshop

We hebben echt een regering die begint door te schieten als het gaat om de bewaking van normen en waarden, beter gezegd, hun normen en waarden. Zelf ben ik van christelijke afkomst, en zou mij dus moeten kunnen herkennen in de beleidsmaatregelen die de diverse bewindslieden willen nemen. Zo wist een krant te melden dat minister Rouvoet graag een einde zou willen maken aan de losbandige manier, waarop jongeren met relaties omgaan. Dat is een heftige uitspraak. Alleen zoals meneer het omschrijft, zou ik om de haverklap stuikelen over de vrijende paartjes. toch wat overdreven nietwaar?
Als het gaat om de coffeshops, heb ik ook een dubbel gevoel. Leg mij het verschil eens uit tussen iemand die een joint rookt, en iemand die een biertje drinkt. Afgezien van de stank die eerstegenoemde veroorzaakt, zie ik geen verschil. Zeker niet als je heroine gelijk stelt met jenever. Je kunt aan beide verslaafd raken, en zowel een junk als een alcoholist zijn afhankelijk geworden. En zie er dan maar eens vanaf te komen.
Als de regering zich eens om de laatstgenoemden gaat bekommeren, en vooral zorgt dat de reden waarom men is gaan gebruiken verdwijnt.
Als je dan coffeeshops wilt gaan sluiten, doe de kroegen dan ook dicht. Want, wat te denken van de mensen die luidruchtig hun drank op straat gebruiken, en vervolgens luidruchtig de kroeg verlaten. Dan vraag ik mij af waar je meer last van hebt. Beter gezegd, met iemand die een joint gerookt heeft, kan ik meestal nog wel praten. Af en toe moet ik die mensen wel eens wegjagen van mijn slaapkamerraam. Daar zul je de rest van de avond ook geen last meer van hebben. Met kroeggangers is dat wel anders. Die gaan het liefst nog met je in discussie, en ben jij ineens de lastpak, terwijl je niets anders deed dan van je nachtrust genieten.
Mijn verslaving? Werken! Zou daar een afkickprogramma voor bestaan?

Rijvergunning

Op AT5 stond een stukje over de slachtoffers van het taxiongeluk vorige week. Daarin werd gemeld dat de veroorzaker door het rood is gereden, en dat de slachtoffers het vreemd vinden dat de man nog steeds een rijbewijs heeft en gewoon aan het werk is. Zelf vind ik het ook vreemd. Als ik op de museumtramlijn een overtreding maak, ben ik direct mijn rijbewijs kwijt. Pas na een onderzoek kan ik mijn rijbewijs terug krijgen. De naam rijbewijs stoot mij al tegen de borst. In de meeste talen heet dat papiertje ook geen bewijs, maar een vergunning. Je mag een voertuig besturen. Een bewijs zou betekenen dat je het kunt. Waarom wordt zo een bewijs dan niet wat sneller ingenomen. Iemand die met een noodgang rijdt, door rood gaat, links blijft rijden of geen richting aangeeft, geeft toch aan geen voertuigbeheersing te hebben? Om maar te zwijgen van de mensen die achter het stuur zitten te lezen, TV kijken( ja, echt!) of te eten. Dit wordt, net als mobiel bellen, slechts bestraft met een geldboete. Neem zo iemand gewoon het rijbewijs eens voor een dagje af.
Veel veiligheid toegewenst,
Robert.

Humeur.

Vrijdagochtend stond ik op met hoofdpijn. "Een lekker vooruitzicht", dacht ik nog, en dacht dat het niet erger kon. Totdat ik mijn voorgevel in de spiegel ging aanschouwen. Deze was helemaal rood van het bloed. Ik had 's nachts een bloedneus gehad. Dit gebeurt wel vaker als ik verkouden ben. Verschrikt realiseerde ik mij dat mijn bed ook best eens in een bloedbad veranderd kon zijn. En inderdaad, mijn kussen en kussensloop hadden een totaal andere kleur dan de fabrikant oorspronkelijk had bedoeld. Als de bliksem haalde ik mijn bed af, gooide alles in de wasmachine, en startte deze. Als er nu een rechercheur mijn rioolwater had gezien, had ik op zijn minst een inval verwacht. Tijdens de voorwas was het water redelijk rood gekleurd.
Donderdag zou ik de achterband van mijn fiets verwisselen. Zou, want ik mocht deze eerst gaan plakken. De nieuwe band bleek lek.
Vrijdagochtend kon ik, nadat ik de sporen van het bloedbad van die nacht had uitgewist, op pad. De band hield zich goed, evenals mijn neus, het blijft natuurlijk een gok. Na een paar klanten bezocht te hebben, waarbij ik flink moest tillen, brak de theepauze aan. Uit mijn neus kwam een zacht warm gevoel. Ja hoor, een bloedneus. Terwijl ik aan het tillen en sjouwen ben gebeurt er niets, ik ga rustig zitten, en het is gelijk bingo.
Alles ging goed. Tot ik zaterdagavond, tijdens het even weer een flinke bloedneus kreeg. Alsof het dan zo moet zijn, was dit een flinke. Het keukenpapiertje, dat ik bij de hand had, was in een oogwenk doordrenkt, en zat er niets anders op dan boven een wastafel wachten tot het zou stoppen.
Tot nu toe is het verder droog gebleven.
Groetjes,
Robert.

Verkiezingen.

De verkiezingskoorts heeft weer toegeslagen. Je kun geen krant openslaan, of er staan allerlei verhalen in over mensen die wij niet kennen, zich verkiesbaar stellen en, of we het willen of niet, invloed op ons leven zullen krijgen. Zelfs vanuit Den Haag komt een stemadvies. Inderdaad, ik heb het natuurlijk over de waterschapsverkiezingen. Wat dacht jij dan?

Is dat Vista?

Je hebt wel eens van die dagen, dat je denkt, kan dit stommer. Terwijl ik met mijn EEEPc bezig was, zat ik met iemand te discussiëren over de diverse besturingssystemen. Zoals ik als schreef, gebruik in Windows voor de hoogst noodzakelijke dingen, zoals communicatie met mijn GSM's. Ik had twee versies Windows,98 en XP op de zwaardere computers en Xandrox op de EEEPC draaien. Zoals ik al eens had geschreven, heb ik de hele boel nu op Ubuntu draaien, wat gratis is, moet je gebruiken nietwaar? Voor de EEEPC gebruikte ik overigens de versie 8.04.1 Netbook. Een maand of twee geleden kwamen de eerste redelijk stabiele alpha-versies uit van Ubuntu 8.10. Dit keer wilde ik wel eens meemaken hoe dit zich ontwikkelde. Wat ik wel weet is, dat ik een aardig dataverkeer heb veroorzaakt, ik had twee computers geüpgrade. Gemiddeld waren er zo'n 50 updates, en dat waren niet altijd de kleinste. Maar goed, het EEEPC-tje wilde ik ook op Ubuntu hebben, omdat ik bij Xandros toch tegen wat kleine irritaties opliep. Zo draaide er nog Firefox 2 op en Open Office 2.0, en was het een heidens karwei om de Nederlandse woordenboeken erop te krijgen. Dus ontkwam ook dit ding niet aan Ubuntu. Ubuntu betekent voor iedereen.
Terwijl ik aan mijn gesprekspartner het systeempje liet zien, denkt er iemand interessant te kunnen gaan doen. Ineens steekt dit figuur, die niets met dit gesprek te maken had, het hoofd tussen ons in. "Is dat nou Vista?", klonk het. En, stommeling die ik ben, ik geef nog antwoord ook. Ik had de grootste moeite het oorspronkelijke gesprek weer aan de gang te krijgen. Steeds trachtte deze stoorzender het gesprek naar de maan te helpen, hoewel ik liever dat figuur daarheen zag gaan.
Groetjes,
Robert.

Stoom afgeblazen

Zo, ik heb lekker mijn stoom kunnen afblazen. Ik heb in ieder geval aardig van ambtenaren aan het werk kunnen zetten, daar worden ze uiteindelijk voor betaald. Ik kreeg een leuke vergelijking voor de chipkaart en het EPD van Klink. Stel, je koopt een huis. Dan vraag je of je er in kunt wonen. Neem je dan ook genoegen met het antwoord:"Probeer het nou maar. Wij vinden dat je daar best kunt wonen." Ik niet. Ik heb nog steeds een strippenkaart op zak en ik heb momenteel geen DigiD.
Ik zie trouwens een gebeurtenis over een jaar of tien al voor mij. Met de auto rij ik naar een P+R plaats, ga daar met de bus de stad in, en stoot mij hoofd. Omdat er een apotheek dichter in de buurt was, koop ik daar mijn pleister. In Den Haag ziet men dan waar ik met de auto heb gereden door de kilometerheffing, middels de chipkaartdatabase ziet men waar ik ben uitgestapt en via het elektronische patiëntendossier kant men zien dat ik mijn hoofd heb gestoten. Deze inkijk wordt natuurlijk uitgewist. Een echt geruststellend idee. Zelf maakt het mij niet uit, dat iedereen alles van mij weet, ik heb niets te verbergen. Sterker nog, als ik in de anonimiteit wil leven, wat doe ik dan met een blog? Ach, de aankomende tijd zal het weer gezellig worden in de kamer.
Groetjes,
Robert.

Big Brother Klink.

Ik kreeg een paar mailtjes met de vraag waarom ik zo tegen het EPD ben. Op zich ben ik niet tegen uitwisselen van gegevens tussen medici. Sterker nog, mijn huisarts, apotheker en ziekenhuis( ja, ik ben daar ook wel eens geweest) wisselen al jaren de gegevens met elkaar uit. Ik moest een keertje naar de dokter, en kreeg daar een receptje mee voor de apotheker. Bij de apotheek aangekomen, bleek deze al klaargemaakt te zijn. Het receptje hadden ze alleen nodig voor de handtekening van de huisarts. Het werkt dus al! Nu komt de regering met een zwaar verouderd systeem, waar alle medici zich op moeten aansluiten. Verzekeringen zouden geen inzicht hebben, alleen medici, zoals artsen. Ik heb de eerste reclame al gehoord. "Onze artsen kunnen u begeleiden." Weg privacy. Trouwens, was ons niet beloofd dat onze medische gegevens op onze identiteitskaart komen?
Vanuit de medische wereld wordt al gewaarschuwd voor dit systeem. Het werkt slecht, en de artsen die ermee werken hebben al gevraagd of de proef stopgezet kan worden. Nogmaals, er bestaat al een werkend systeem. Het probleem voor de overheid is natuurlijk, dat ze er geen controle en inzage over heeft.
Groetjes,
Robert.

Weekeinde

Terwijl mijn vriendin tracht te pinnen, zit ik lekker in de zon dit stukje te tikken. Ze zijn sinds lange tijd weer eens naar de oosterse markt. De voorraad flikken moest nodig aangevuld worden. We nemen gelijk de gelegenheid te baat om de meest exotische etenswaren te kopen bij een gigantische chinese supermarkt. Ah, mijn vriendin staat nu aan de pinautomaat een deel van haar rijkdom uit de muur te rukken. Ze gaan weer verder. Later!
Na een bezoekje aan mijn moeder, zijn we weer thuis. Meteen laat de zon zich ook niet meer zien. Gelukkig was het weer vandaag een stuk beter dan gisteren. Hebben jullie ook zo een regen gehad? Nou, ik wel, en dan nog op de wekelijkse rit België. Door de regen waren er diverse slippartijen. Dit komt omdat er op de meeste wegen afgevallen blad ligt. In combinatie met vocht krijg je een substantie die nog verraderlijker is dan ijs. Onderweg heb ik eenmaal een ongeval gezien, waarbij iemand zijn wagen niet tot stilstand heeft kunnen krijgen, en twee auto's waar ik in de koplampen keek, in een bocht remmen op de snelweg is toch niet zo een slimme actie. Ik hoop alleen maar dat er geen gewonden bij zijn gevallen.
Ik ben in ieder geval het grootste deel van het weekeinde weer heel door gekomen.
Werkse,
Robert.

Elektronische overheid.

De afgelopen week werd bekend gemaakt dat men in Rotterdam vanaf 2009 de strippenkaart gaat afschaffen. Dit systeem is nog verre van perfect, het werkt met verouderde hardware en software en is al diverse keren gehackt. In de regio waar ik woon kun je de chipkaart wel gebruiken, het vervoerbedrijf , Connexxion, verdedigt zich door te roepen dat dit slechts een proef is.

Deze week kwam in het nieuws dat het Ministerie van Volksgezondheid een brief zou sturen over een opt-out voor het elektronisch patiëntendossier. Een opt-out? Dat betekent dus dat als je geen bezwaar maakt, je automatisch wordt opgenomen in dat dossier. Dit riekt naar een overtreding van artikel 365 van het wetboek van strafrecht, waar de burgerij wordt beschermd voor dwang die de ambtenarij kan opleggen. Met andere woorden, de ambtenaar die dit op zijn geweten heeft, kan een gevangenisstraf riskeren.

Die brief, die we vandaag in de brievenbus zouden krijgen, heb ik trouwens niet ontvangen. Ik heb via de mail het ministerie al laten weten hier niet mee akkoord te gaan, en stappen te zullen ondernemen indien ik merk dat mijn gegevens in het systeem zijn opgenomen. Of ik mijn gegevens niet wil laten opnemen? Dat wel, maar ik ben principieel tegen het systeem opt-out, en principes moet je respecteren. Trouwens, mijn huisarts is aangesloten op een lokaal systeem dat perfect werkt. Als ik bij de huisarts een recept krijg voorgeschreven, is het ook bekend bij de apotheek. Het geschreven recept wordt slechts ter controle gebruikt. En als een branche al een systeem in werking heeft, waarom moet Den Haag zich er dan mee bemoeien? En, zoals gewoonlijk, is dat systeem dan vol met kinderziektes, en maakt het gebruik van allerlei verouderde en gekraakte systemen.

Deze week was ik ook al in de slag met DigiD. Het bleek dat mijn account weer actief was, terwijl ik deze toch echt opgezegd had. De beveiliging van dit systeem is vrij amateuristisch. De overheid kan beslissen dat een beveiligingsniveau hoog, midden of laag moet zijn, de consument heeft hier niets over te vertellen.

Of ik altijd zo ben? Ik heb dit al een keertje eerder meegemaakt met het bedrijf Certipost, dat zomaar, op de naam van onze firma een elektronische brievenbus opende. Het bleek later dat de firma Q8 hierachter zat. Om deze brievenbus op te zeggen moest ik een uittreksel van de Kamer van Koophandel insturen met een opzeggingsbrief. Ik werd nog gewaarschuwd. Als ik de algemene voorwaarden zou overtreden, dan zou de brievenbus opgeheven worden. Drie keer raden wat ik gedaan heb..