Tijd speelt geen rol.

Vanavond kwam ik een vrouw tegen. Zij was koekverkoopster op de markt van Amstelveen." U was toch pas geleden nog op de markt?", vroeg ze heel resoluut. Pas? De laatste keer dat ik op de markt ben geweest was ik 1996.

Sorry.

Sorry dat ik de laatste tijd weinig heb geblogd, ik had er botweg geen tijd voor. Ik heb namelijk nogal wat chat en mailverkeer. Hoewel de huidige computers geen probleem maken van multi-tasking, ben ik slechts uitgerust met één stel hersens en één paar handen.
De oorzaak van dit alles is een actie op Facebook, waar weddenschappen lopen om zoveel mogelijk leden voor een groep te werven. In mijn geval kwam ik bij de groep Nederlandstaligen terecht. Eind goed, al goed, althans zo leek het. Tot een Zuid- Afrikaan zich ging bemoeien met de Belgische zaak Brussel- Halle- Vilvoorde, en ik hem probeerde uit te leggen wat dat inhield. Toen bleken de verschillen tussen Afrikaans en Nederlands te groot om dit soort dingen uit te gaan leggen, en besloot ik de taal te gaan leren. De grammatica bleek geen ramp, hoewel de zinsopbouw vaak tegen mijn taalgevoel in druist. De woorden is iets lastiger. Net zoals die verschillende betekenissen voor eenzelfde woord bestaan tussen Nederlands en Vlaams, denk maar eens aan het woord poep, bestaan die nog meer richting Afrikaans. Vertel een Afrikaan nooit dat hij of zij aardig is. Aardig heeft in die taal een weer negatieve betekenis. Om de taal te oefenen, ging ik wat online-kranten lezen, en raakte ik in gesprek met wat mensen ter plekke, zoals een Nederlandse bijenhouder uit Kaapstad. Via wat andere groepen kwam ik ook terecht bij de bevolking zelf. De verhalen die ik toen hoorde zijn in mijn vorige blogs beschreven. Het feit is wel dat de wereld diezelfde berichten moet gaan krijgen.

Na een paar dagen van afwezigheid, was de Qat-markt vandaag weer open.....

Goedenmorgen meneer.

Vanmorgen had ik weer eens een ritje België. Omdat ik er toch was, ben ik ook even naar een supermarkt gegaan. Ik blijf het stom vinden dat koekjes met aardbei- of frambozenvulling niet te krijgen is. Ook diverse reinigingsprodukten zijn hier niet te krijgen.
Bij de kassa aangekomen werd ik vriendelijk begroet door de cassiere, in het Vlaams trouwens kassierster genoemd. " Goedenmorgend meneer", zei ze vriendelijk. Ik groette terug, en maakte een grapje over de feit dat ik meneer werd genoemd." Zolang ge mij maar geen meneer noemt", antwoordde ze vliegensvlug. Vervolgens vroeg zij mijn bonuskaart." Die heb ik niet". " Die kan u bij ons onthaal halen", vervolgde zij, " zeker als u regelmatig komt." Tsjonge, ik kom er inderdaad bijna iedere week, maar dat ik daardoor herkend wordt.....
Na dit bezoek heb ik nog even de tank volgegooid om vervolgens weer terug naar Nederland terug te gaan, terug naar het harde leven en de harde G...

Wat hebben we het eigenlijk goed.

Een gezegde in Nederland is:" De grootste rijkdom is je gezondheid." Hoewel we klagen over de tarieven in de gezondheidszorg en de onveiligheid op straat, ben je in de Benelux vrijwel zeker dat je het eind van de maand redt zonder vermoord of door geweld zwaar gewond te raken. En als je al eens 's avonds iets overkomt, kun je het meestal navertellen en de daders worden vroeg of laat vrijwel altijd gepakt.
En zijn er mensen die echt uit Nederland vluchten omdat ze hun leven niet zeker zijn? Moet jij je eens voorstellen hoe Nederland er uit zou zien als er gemiddeld 13 moorden per dag worden gepleegd.
Begrijp je nu misschien waarom wij aan de vooravond staan van de "terugkeer" van de blanken uit Afrika?

Daar komen de verkiezingen weer!

In de lage landen mogen we in juni naar de stembus. In Nederland gebeurt dat op de 9e, in België op de 13e. Hoewel, mogen. In België moet men nog stemmen. Daar kent men nog een stemplicht!
In elk geval wordt er weer lekker geruziet tussen de diverse partijen.
Één van de punten die mij de laatste tijd begint te interesseren is het immigratiebeleid. Als je het tot vorige maand ter sprake bracht, dacht ik ook alleen maar aan mensen van andere culturen. Echter, diegenen die vaker mijn blog lezen, kan het niet ontgaan zijn dat ik mij weer eens met iets ben gaan bemoeien, waarvan ik niet weet waar ik zal eindigen. In het verleden heb ik zoiets al eens meegemaakt, toen ik voor een kleine Duitse vakbond wat dingetjes heb gedaan.
Dit keer ben ik bang dat we aan de vooravond staan van de terugkeer van onze afstammelingen in Afrika. Na Zimbabwe, waar we vorig jaar nog een actie tegen hebben gevoerd, worden nu de omstandigheden in Zuid-Afrika steeds grimmiger. Misschien heb je vanmorgen de voorpagina van de Telegraaf gezien, waar onze veiligheidsdiensten verslag doen van hun gesprekken met hun Zuid-Afrikaanse collega's. De conclusie is schokkend, men is totaal niet voorbereid, en kan beter aan stel huurlingen inhuren.
Ik zou helemaal niet vreemd op kijken als, binnen nu en een paar maanden, Europa overspoeld gaat worden met blanke vluchtelingen........

Protestplaatje.

Vorige week schreef ik hoe leuk het was om een vierde variant van het Nederlands, het Afrikaans, te leren. Toen ik eenmaal een beetje contacten begon te krijgen, en ook mijn eerste commentaren in Afrikaans ging schrijven( ik denk dat men daar af en toe onder tafel zal liggen van mijn mal taalgebruik), kwam ik ook in aanraking met de donkere kant van het land, geweld. Op mijn vraag hoe ernstig het dan wel zou zijn, kwam vrij snel een antwoord met een vergelijking met Irak. Irak een onrustig land met ongeveer 30 miljoen inwoners, heeft de afgelopen zeven jaar 104 duizend inwoners verloren door moorden en oorlogshandelingen. Zuid- Afrika, volgens ons dus een land in vrede met 40 miljoen inwoners, heeft in diezelfde periode bijna 128 duizend inwoners vermoord zien worden. Ik schrok mij rot, zeker toen in mijn realiseerde dat er dagen zijn dat er zestig moorden op een dag worden gepleegd.
Toen mij gevraagd werd om een beetje te helpen met het bekender maken van deze duistere kant kon ik natuurlijk niet weigeren. Waarschijnlijk is dit de aard van het beestje, als ik kan helpen.......
Op 19 mei zal er overal in Zuid-Afrika actie gevoerd worden tegen het geweld. De mensen aldaar wordt verzocht iets roods aan te trekken, zodat het land rood zal kleuren. Het verdere verzoek is om een logo als profielfoto te gebruiken. Hoewel ik verder niets met het land te maken heb, heb ik aan dit laatste verzoek gehoor gegeven. Dit is meteen de reden waarom mijn profielfoto op Hyves en Facebook, zeker deze week, is vervangen voor het protestplaatje.

Zonder mijn beroep.

Een tijdje geleden kreeg ik het aan de stok met een bekende Nederlander. Hij liep rond met de poeha waar je u tegen zegt. Toen hij ook nog tegen mij begon was de maat vol. Het "weet je wel wie ik ben" werkt bij mij als een rode lap op een stier, we moeten allemaal werken voor onze centen. Ik maakte hem duidelijk dat hij zonder mijn beroep waarschijnlijk veel minder bekend zou zijn geweest, en ik liep weg. Toen hij achter mij aankwam, en vroeg wat voor werk ik dan wel deed, antwoordde ik dat ik reparaties en verkoop van consumentenelektronica deed, en trouwens nog steeds doe. Hij moest mij gelijk geven......

En zelfs dit.........

Dit cassetterecordertje werd afgelopen week binnen gebracht ter reparatie. Het ding had, volgens de klant, een tijdje stil gestaan. Dat is te merken, het loopwerk zat muurvast en de snaren waren volledig vergaan. Één van de loopwerken loopt inmiddels weer, nummer twee is aan het "oefenen".

Kwartet

Zaterdag draaide uit op een meertalige dag. 's Morgens ben ik eerst begonnen met het beantwoorden van een aantal mailtjes. Deze zijn, sinds afgelopen week, niet alleen in het Nederlands en Vlaams, maar ook in het Afrikaans. Daarna volgde een ritje naar België, gevolgd door werkzaamheden in de werkplaats in Uithoorn.
Zo ben je sluipenderwijs al met drie talen aan de slag geweest. Diegenen die trouwens nog steeds denken dat Nederlands en Vlaams dezelfde taal is.........
's Avonds ging de rit, via Groningen, naar Hoogezand. Daar gaf Wia Buze voor het veertiende jaar een optreden. Één van de zangeressen, die er optrad, had aan mijn vriendin gevraagd eens te blijven. Zij en mijn vriendin mailen elkaar wel, dus wilde ze ook eens zien met wie ze mailde. En zo kwam ik in de vierde taal van de dag terecht, het Gronings.
Nu is dat normaal niet zo'n probleem, maar wel als je, na een lange dag, moe bent en de talen ook nog op elkaar lijken. Je loopt dan het gevaar de boel door elkaar te mixen.

De natuur heelt alles.

Is het je wel eens opgevallen dat tijdens milieurampen er nog geen tien procent van de rommel wordt opgeruimd, en de boel er na een paar jaar weer brandschoon uitziet? Net zoiets zie je op de foto. Op deze plek stond een verffabriek, en de natuur is haar werk aan het doen, datgene opruimen dat door de mens is achter gelaten.

En daar is hij dan!

Zaten we een paar jaar geleden rond deze tijd in een hittegolf, dit jaar blijven de temperaturen achter bij de normale waardes "voor de tijd van het jaar". Het is zelfs zo koud, dat diverse buitenbaden alweer gesloten zijn.
In ieder geval is er een begin van het mooie weer. Nu maar hopen dat de temperaturen dit jaar zo tussen de twintig en vijfentwintig graden blijven hangen, want een hittegolf, daar zit niemand op te wachten.

Einde strippenkaart.

Op 3 juni is het dan zover, de strippenkaart verdwijnt hier uit de bussen en trams om plaats te maken voor de ov-chipkaart. Inmiddels roept de halteomroep in het openbaar vervoer dit om. Voor de meeste Nederlanders die regelmatig gebruik maken van het openbaar vervoer is het ding gemakkelijk, je hoef nooit meer met de chauffeur in discussie over het aantal zones, de kaart regelt alles zelf. Nadeel is wel dat de kaart zelf zeven euro vijftig per vijf jaar kost, en dat toeristen deze kaart ook moeten aanschaffen om mee te mogen. Ik hoop dat men voor de toeristen een iets nettere manier zal uitvinden.

Nieuwe schoenen.

Op zich is het niet we bijzonder dat ik af en toe eens nieuwe schoenen nodig heb. Af en toe koop je een paar die echt lekker lopen. Door mijn werk, en daardoor vele knielen, ben ik meestal na een paar maanden van mijn schoenen af. Vorig jaar echter, vond ik in een dumpwinkel in Antwerpen een paar stevige stappers. Deze zijn zo stevig, dat ze nog niet geheel versleten zijn. In Nederland wordt dit merk schoenen wel verkocht, maar, zoals wel vaker, niet dit model. De laatste keer dat ik, of beter gezegd wij, gingen winkelen in Antwerpen, was dit model uitverkocht. Dit keer bleek de schoen weer gewoon te koop, en heb ik weer een paar aangeschaft.

Geen vuiltje aan de lucht?

Vanavond zijn mijn vriendin en ik naar het centrum van Amsterdam geweest. We moesten toch bij het Centraal Station zijn, dus was de verleiding groot om een rondje via het Damrak en Warmoesstraat te lopen. Omdat er veel horeca zit, en de vuilnis na een week toch wat begint te stinken. De vuilnisbult van de foto's, is inmiddels bijna twee meter hoog. Om het boeltje uit het zicht te onttrekken, hebben de ondernemers er een oranje zeil overheen getrokken. Met stift staat het verzoek geschreven om de vuilnis achter het zeil neer te gooien.

Wij zijn eigenlijk best wel slordig.

Ik kreeg een artikel onder ogen over de teloorgang van de Nederlandse taal. De algemene indruk is dat we voor nieuwe woorden gewoon het Engelse woord gebruiken, en dat maar zo laten, met als gevolg dat onze taal steeds meer Engels gaat bevatten.
Die angst is op zich terecht. Toch merk je dat er toch woorden vertaald worden. Neem heel simpel het woord "monitor". Bijna niemand gebruikt dit woord meer, maar gebruikt het woord "beeldscherm". Zo is dat ook gebeurd met het woord celfoon, wat al direct in de kiem is gesmoord, en al vrij snel, in Nederland, de naam 06-je of mobieltje kreeg. Onze zuiderburen noemen het ding gewoon een GSM.
Toch zijn er woorden die best nog vertaald kunnen worden, en soms in de dialecten wel al vertaald zijn. Wat te denken van "airbag"? Daar heb ik in een dialect al het woord "plofzak" voor gehoord, en voor "CD" of "DVD" het woord "spiegelplaatje"? Misschien slaat dat nog eens over naar het Nederlands. Overigens begint het woord "klimaatbeheersing" in plaats van "airconditioning" wel langzaam in te burgeren.

Afrikaans

Waar Facebook al niet toe kan leiden. Ineens heb ik contact met een aantal Zuid-Afrikanen. Voor mij is het wel grappig, ik vind het leuk om het Nederlands in diverse variëteiten te horen. We kennen natuurlijk de verschillen tussen het Nederlands, Vlaams, Antilliaans en Surinaams, het Afrikaans komen we in Europa wat minder tegen. Zelfs toen ik nog in Amsterdam werkte, met 177 nationaliteiten een mengelmoes, kwam ik het Afrikaans maar zeer weinig tegen, zeker omdat de Zuid-Afrikanen, als ze al in Nederland zijn, zich meestal bedienen met Engels.
Zelf ben ik een jaartje of 15 geleden een keertje tegen het Afrikaans aangelopen. Vlak bij het Okura-hotel zat destijds de Zuid-Afrikaanse handelsmissie. Een man kwam onze winkel binnen lopen. Hij moest iets hebben wat even uit het magazijn moest komen. Mijn moeder gaf het bestelde aan mij, en ik bedankte haar met de woorden:" Mijn dank is 1,71, langer ben ik niet." De klant schoot daarbij in de lach, en moest bekennen een Afrikaner te zijn. Ik vertelde hem dat hij in Nederland gerust Afrikaans kan praten, met een klein beetje moeite is deze taal prima te volgen. Ik moet eerlijk zeggen dat de rest van het gesprek een stuk sneller verliep.
Ik moet zeggen dat de dingen die ik uit het land lees, "baie" ofwel zeer interessant zijn. Ik moest alleen, om de kringeltjes onder de teksten weg te krijgen, een Afrikaanse spellingscontrole installeren. Gelukkig draait mijn computer onder het systeem Ubuntu, welke haar oorsprong heeft in... Zuid- Afrika...

Wat een paniek.

In 2300 zou de aarde te warm zijn voor de mensen. Wat een paniek! Inderdaad is het statistisch aan te tonen dat dit zo zal zijn. Gelukkig laat de aarde zich niet leiden door statistieken, er bestaan namelijk ook nog dingen zoals vulkaanuitbarstingen, wat we nu in Europa ondervinden. Buiten de hinder van het vliegverkeer, is het een stuk kouder. Wees nou eerlijk, regen en zes graden is zelfs voor Nederland te koud?

Lente in Nederland.

Regen, harde wind, koud en dus de kachel weer aan, kortom, het is lente in Nederland!

Ik, de bemoeial.

Ik was vanmorgen op het postkantoor. Toen ik klaar was, wilde de volgende klant een strippenkaart hebben. Ik waarschuwde haar dat de strippenkaart per 3 juni niet meer geldig is op de bussen in de regio. De dame in kwestie bezwoer het aan een buschauffeur gevraagd te hebben, en die verzekerde dat de kaart geldig bleef. Na een beetje doorzeuren van mijn kant bleek dat ze het aan een chauffeur op lijn 130 naar Breukelen had gevraagd. Deze lijn valt onder de provincie Utrecht, en daar wordt de strippenkaart nog niet afgeschaft.
De medewerkers van het postkantoor bedankten mij hartelijk, ze hadden er ook wat bijgeleerd.
Maar ik blijf een bemoeial .........

Giro d'Italia

De eerste sporen voor de Giro d'Italia zijn duidelijk zichtbaar in de steden. De eerste auto's zijn weg gesleept, de borden zijn geplaatst en inmiddels staan de hekken in de stad. Ik wens iedereen veel plezier met de Giro. Zelf zal ik er niet bij zijn, ik ga naar die andere stad die de Giro binnen de poorten heeft gehad.

Mafkees.

Aan het einde van de middag had ik een ritje vanuit Amstelveen naar Amsterdam. Deze rit voerde mij over de A9, die ik tot de afrit van de S112 volgde. Diegenen die de weg kennen, weten dat er bij Holendrecht een scherpe bocht naar rechts zit, gelijk gevolgd door een afslag, de S111. Allereerst zijn er altijd figuren die keihard op deze bocht komen afrijden, de wagen voor je jouwe gooien, om vervolgens vol in de remmen gaan om niet de bocht uit te vliegen, wat, gezien de vele schades aan de vangrails, niet altijd lukt. Ik ben dit idiote gedrag inmiddels wel gewend, en neem al ver voor deze bocht de snelheid eruit. Zoals altijd zijn er nog grotere idioten. Dit keer werd ik in de bocht zelf ingehaald en vervolgens afgesneden. De automobilist moest de afslag S111 hebben, en ging dan ook, na mij afgesneden te hebben, vol in de remmen staan om de afslag niet te missen, zonder richtingaanwijzer aan te zetten natuurlijk. Van mijn kant werd de snijer getrakteerd op een licht- en toeterconcert. Dit figuur beseft niet dat het busje, waar ik in reed, meer dan anderhalve ton weegt, en niet zomaar ik een bocht ga afremmen. Gelukkig ging het dit keer goed, en ik hoop dat de man snapt dat dit soort geintjes bloedlink zijn en ik die twee seconde ruimte niet voor mijn lol respecteer.

De Giro komt.

Aankomend weekeinde is het zover, de Giro d'Italia gaat van start in Amsterdam. Voor mij betekent dit dat klanten uit Amsterdam even niet op mij kunnen rekenen. Je kunt erop rekenen dat er een verkeersopstopping zal ontstaan door enerzijds de mensen die naar het evenement willen gaan kijken, anderzijds van mensen die gewoon hun ding willen gaan doen en merken dat ze een omleiding moeten gaan volgen, die naar een plek verwijst waar men helemaal niet heen wil. Vooral dit laatste ontaardt in Amsterdam tot oeverloze discussies tussen verkeersregelaars en automobilisten.
Één troost, maandagmiddag is alles voorbij. De karavaan trekt dan naar het zuiden.
Inmiddels zijn de eerste auto's uit Italië al gearriveerd. Ik zou niet gek opkijken als morgen de eerste renners gaan trainen. Of ze weer van de snelweg moeten worden afgeplukt, zoals dat destijds in Groningen het geval was.......

Anoniem.

Door de steeds verder toenemende automatisering zal het woord anoniem steeds betrekkelijker worden. Een klein voorbeeld is de veelbesproken OV-chipkaart, die je in een anonieme versie kunt kopen, maar vervolgens wel met je giropas moet opwaarderen. Of wat te denken van de bonuskaarten? Zou je denken dat die gegevens echt niet aan je girorekening zijn gelinkt.

Midden tussen twee gekke weken.

Hoewel het vandaag zondag, en voor de meesten dus een rustdag, is, lig ik zelf uit het ritme, al was het maar omdat we vrijdag een vrije dag hadden vanwege Koninginnedag en we woensdag een vrije dag hebben vanwege een lustrum van bevrijdingsdag.
Zelf heb ik het simpel opgelost, aankomende woensdag ben ik aan de slag op het trammuseum. Een viertal trambestuurders doet examen, en ik kon het niet beter plannen. Normaal gezien zouden de bestuurders al in februari examen gedaan hebben, ware het niet dat, de altijd hardwerkende, baanploeg een lang stuk baan aan het vervangen waren. Ik moest dus een andere dag zien te vinden waarop zoveel mogelijk mensen vrij zijn. De keuze viel op de 5e mei. Ik heb vertrouwen in de vier kandidaten, menig bestuurder kan een voorbeeld nemen.
Volgende week donderdag is wel een probleem. Het is dan Hemelvaart. Ik denk dat ik er eens, zeer tegen mijn aard, een luie dag van maak.

Daar wordt je depri van.

Vanmiddag belde ik mijn zwager in Groningen op om hem te feliciteren met zijn verjaardag. En, zoals gewoonlijk bij een telefoongesprek, vraag je naar het weer. Beter gezegd, het begon zondagochtend vroeg hier al te regenen, en ik maakte een opmerking over het trieste weer." Triest weer?", klonk het verbaasd aan de andere kant," we zitten lekker in de tuin van de zon te genieten!" Dat is toch om depri van te worden?

Economisch slecht?

In mijn vorige blog vertelde ik nog trots hoe ik een file had ontweken op de weg. In de supermarkt ontstond ook even een file. Gelukkig bleek deze even snel verdwenen als dat ze ontstond.
Overigens hebben wij de Belgische economie een handje geholpen. Alleen blijft het slepen van tassen een nare bedoening.
Over economie gesproken. De winkels van de keten Carrefour waren allemaal geblokkeerd door stakers. Het bedrijf moet bezuinigen omdat het prijspeil zodanig gezakt is, dat er geen droog brood meer te verdienen valt. Dat klinkt vreemd uit de mond van een bedrijf, die heel wat markten heeft kapot gemaakt door tegen zulke lage prijzen te leveren, dat anderen het leven lieten. Het bewijs voor "bradage", ofwel prijsafbraak, is in ieder geval geleverd, zelf overleven ze het ook niet. Het betekent wel weer een zware slag. Aan de ingang van een filiaal aan de Groenplaats hing een waslijst van winkels die gingen sluiten. Daar werd je niet blij van, vooral niet als je beseft hoeveel gezinnen van hun inkomsten afhankelijk zijn van dit bedrijf.