De derde K.

Heb je zaterdagavond nog voor de buis gehangen en gekeken naar" K2 zoekt K3"? Mijn vriendin en ik zitten er iedere zaterdag klaar voor. Bij de start van de uitzendingen, hield men het hart al vast hoe de Vlamingen zouden reageren op de Nederlanders( hoewel?) in de jury, het programma wordt namelijk ook in België uitgezonden. Hoewel VTM, de Belgische zender die dit uitzendt, het programma "opkuist", is het duidelijk dat de Vlamingen niet echt gediend zijn van de directe manier van commentaar geven door de Nederlanders in de jury. Het is zelfs zodanig dat het de krant terecht is gekomen. Vooral Patty kreeg er flink van langs in Het Laatste Nieuws nadat het filmpje van de SBS versie van het programma waarin een patatbakster, door de krant frituriste genoemd, auditie deed. Patty vond haar leuk maar niet goed genoeg. Dat is nou een van de grote verschillen tussen Vlamingen en Nederlanders, een Vlaming zal tot het einde toe uiterst vriendelijk blijven, terwijl een Nederlander de mening niet onder stoelen of banken steekt. Vandaar dat het programma in Nederland alleen als amusement wordt gezien, terwijl het voor de Vlamingen een bevestiging zal zijn van de Nederlandse botheid.
Maar goed dat Henk-Jan Smits niet in deze jury zit, maar in die van Popstars, waar wel een patatbakker door is naar de volgende ronde......

Rust in nachtelijk Amstelveen

Ik kom gisterenavond thuis na een lange dag en korte nacht. Vrijdag was ik naar mijn peettante op visite geweest. Hoewel het dit keer niet laat werd, normaal vertrekken we pas ver na middernacht, lag ik toch pas om half een in bed, terwijl ik de volgende, herstel dezelfde ochtend om half zes weer moest opstaan. Een ritje België stond op het programma.
Na die rit, en nog wat werken in Uithoorn, ben ik door mijn vriendin lekker vertroeteld met lekker eten en een kopje thee, eh, meerdere kopjes thee. Omdat ik mijn vader beloofd had hem bij mijn moeder op te halen en naar huis te brengen, ging ik op tijd weg. Ik was lekker vroeg thuis, en had mij voorgenomen om meteen mijn bed in te duiken.
Terwijl ik mijn schoenen nog aan het uittrekken was, hoorde ik buiten ineens drie enorme knallen, het geluid van vuurwerk. Ik dacht aan kwajongenswerk. Vrijwel direct hoorde ik een politieauto met toeters en bellen aankomen, gevolgd door een ambulance. Niet lang daarna kwamen er nog meer politieauto's, hondengeleiders en een overvalwagen. Hoewel ik niet nieuwsgierig ben aangelegd, ging ik toch maar eens kijken wat er aan de hand was. Met zoveel herrie op straat was er geen danken aan om te gaan slapen. De politie bleek met een actie bezig te zijn in het flatgebouw naast mij, en reed af en aan met auto's om de arrestanten af te voeren, en zat buiten de flat achter mensen aan die probeerden weg te komen. Er bleken er undercoveragenten actief, die gewoon tussen het publiek bleken te staan en zich ineens in het "feestgedruis"mengden.
Al met al kon ik ook deze nacht niet snel mijn slaap vatten. Ik heb nog geen idee wat er loos is geweest.
-----------------------------------
Net is bekend gemaakt dat het een vechtpartij was tussen een stel jongeren en buurtbewoners. De jongeren hadden vuurwerk afgestoken, en toen de buurtbewoners daar wat van zeiden, is de boel geëscaleerd.

Eindelijk!

Een paar jaar geleden zagen we in ons "stameethuisje" een leuke poster hangen. "Good morning" stond er, een goed motto, daar we er bijna iedere dinsdagochtend gaan brunchen. Een paar jaar geleden deden we al eens een poging om aan deze poster te komen." Ik zal voor u informeren", zei de eigenaar. De poster was ooit door een etaleur opgehangen, en er zou gevraagd worden of hij aan een kopie kon komen. We hoorden er eigenlijk nooit meer wat van. Tot we afgelopen dinsdag er weer gingen eten, en de poster niet aan de wand zagen hangen. Hij stond bij de kassa, met een vrijwel onleesbaar briefje "te koop" er op. De koop was vrij rap gesloten. Vreemd was het wel dat men nooit aan ons heeft gedacht toen ze er vanaf wilden.
Nu nog even het ding ophangen.

C-day

Over een uurtje is het zover, C-day. Dan mag alleen de OV-chipkaart worden gebruikt in de metro van Amsterdam, zoals dat al eerder het geval is in Rotterdam. Over een paar uurtjes zullen we ook weten hoe de spits is verlopen.Vooral vanuit Amstelveen kan dit leuke problemen opleveren. Op het metrotraject zijn namelijk de in- en uitgangen vanaf heden afgesloten met poortjes, die alleen te openen zijn met die kaart. Daarbij moet de kaart geactiveerd of, in goed Nederlands, ingecheckt zijn. Doe je dit niet, kom je het station niet uit. Nu kun je in Amstelveen gewoon zonder kaartje de sneltram, die ook over het metrotraject rijdt, instappen. Ik zal niet gek staan opkijken als men gewoon met een abonnement instapt, zoals men dat al jaren gewend is, en vergeet in te checken. Dan gaat het poortje in Amsterdam niet open.
Nu is het zo dat op last van de brandweer de poortjes met lichte druk toch open moeten kunnen. Mij benieuwen wat de jeugd hiermee gaat doen. In Rotterdam heeft de jeugd inmiddels ontdekt hoe je door de poortjes kunt breken, hetgeen met regelmaat gebeurt.
Morgenavond weten we meer.

En ik verklaar....

Zo, we komen net bij mijn ouders vandaan. Het was al een paar weken geleden dat ik bij hen op bezoek ben geweest. Op de terugweg hebben we nog dankbaar gebruik gemaakt van de zondagmiddagopening van een supermarkt, en zijn door via het centrum van Amsterdam terug gereden naar Amsterdam-Noord. En hij is weer open, de IJ-tunnel. Dat nog niet veel mensen het weten, was te merken, het was er vanmiddag erg rustig.
Wordt volgend jaar vervolgd.......

Amsterdam uit zomerslaap.

Morgen is het zover, dan komt Amsterdam uit haar zomerslaap. Er is flink gewerkt aan de IJ-tunnel, het Meester Visserplein en zelfs aan de Noord-Zuidlijn. Alle drie de werkzaamheden hadden flinke omleidingen tot gevolg. Het verkeer rond het Meester Visserplein en de IJ-tunnel werd omgeleid via de beide andere tunnels, met soms fikse files op de aanvoerwegen tot gevolg, de werkzaamheden aan de Noord-Zuidlijn zorgde ervoor dat er geen metroverkeer mogelijk was rond Station Zuid, waardoor de passagiers van de, doorgaans stampvolle, sneltram met bussen moest worden vervoerd. Omdat het vervoersbedrijf in de zomer veel "last" heeft van mensen die op vakantie gaan, werden onder andere Poolse chauffeurs ingezet, waardoor er ook tolken op de bussen moesten meerijden.
Nog een paar uurtjes, en we rijden weer door de IJ-tunnel en kunnen weer gewoon met de sneltram. Hoewel. Vanaf donderdag mag je alleen met een OV-chipkaart in de metro reizen. Omdat de sneltram het eerste stuk gewoon op de straat rijdt, en je dus zonder poortjes in kunt stappen, zal mij benieuwen hoeveel mensen vergeten de kaart te gebruiken. Als je op het metrotraject vervolgens probeert uit te stappen, zul je een probleem hebben omdat de poortjes niet uit zichzelf zullen openen maar alleen met behulp van die chipkaart.
Die chipkaart is trouwens het toppunt van vriendelijkheid naar de toeristen. Dat ding gaat zeveneneenhalve euro kosten, waarna je er nog een saldo op moet zetten. Voor vijfitg cent meer heb ik in België al een tienrittenkaart voor het stadsverkeer.
De rest van de zomer kan nog heel heet aflopen.
-------------------------------------------------
Ik was iets te voorbarig. Lijn 51 rijdt wel, alleen niet verder dan Amstelveen-Centrum. Het zou ook te mooi zijn om waar te zijn........

Buren in je voortuin.

Zoiets kun je alleen in Amsterdam verzinnen. Bij mijn vriendin hebben gisterenavond een paar buren van verderop in haar straat de voortuin, die bij het portiek hoort, ingenomen. Nog niet zo erg als een paar jaar geleden, toen had men een hele tent in de tuin gezet, maar het begin is er weer. Het is natuurlijk terreinvredebreuk, waarvoor je de hele handel kunt laten verwijderen, maar of dat de sfeer nog verder bevorderd. Goed, we hebben in het in Amstelveen ook meegemaakt dat een groep studenten ineens in een zwembad van wildvreemde waren gedoken.
Nu moet je weten dat deze mensen flink roken en drinken, hetgeen stank en herrie betekent. Het ergste is dat men het zelf niet door heeft hoe storend hun gedrag is, en, als je ze er op aanspreekt, je nog verwensingen naar je hoofd kunt krijgen.
Nu moet je weten dat er voor een paar duizend euro, speciaal voor deze mensen, twee terrassen zijn aangelegd. Deze zijn tot gisteren ook flink door hen gebruikt. Waarom die voortuin toch zo een aantrekkingskracht op deze meute heeft, begrijp ik ook niet. Wat ik overigens helemaal niet begrijp, ik zie deze mensen alleen maar bij elkaar zitten. Bij deze mensen vraag je je af wat hun levensvreugde is. Drinken, roken en herrie maken? Get a life!

Wie zwijgt......

Afgelopen maand kreeg ik een brief van Debitel. Het bedrijf stopt, en heeft haar klanten aan KPN over gedragen. KPN op haar beurt doet een enorm "goede" aanbieding. Nu ken ik KPN uit het verleden, en weet dat er altijd addertjes onder het gras zitten. Ik heb een belpakket voor mijn GSM met 150 belminuten. Hiervoor betaal ik op dit moment 12,50 euro. Regelmatig ben ik bijna door deze minuten heen. KPN doet een ongevraagd aanbieding voor 130 minuten voor 10 euro. Op het eerste gezicht lijkt het een goede deal. Als je wat beter onderzoek doet, blijkt dat men allereerst alle minuten in het geheel berekent, buiten de bundel maar liefst 30 cent per minuut rekent, en tussentijds het tarief kan verhogen. Als ik niets van mij laat horen, kom ik automatisch op dit abonnement uit.
Al met al kom ik er dus slecht van af. Sowieso heb ik het niet op bedrijven die ongevraagd het abonnement veranderen. Tijd dus om de klantenservice lastig te vallen. Ik gaf aan niet naar KPN te willen, en zeker niet naar Telfort. Deze laatste firma heeft in het voorjaar mijn internettarief verhoogd. Inderdaad, ik heb direct opgezegd. Zo ook bij dit gebeuren. Ik gaf aan dat men kon kiezen, of het huidige abonnement voortzetten, of opzeggen. Bij Debitel gaf men aan dat mijn abonnement per 6 september zou aflopen. Ik moest dus binnen een maand een ander abonnement opzoeken en nummerportering doen, immers mijn telefoonnummer wil ik behouden. Alles leek geregeld. Totdat ik vandaag een mailtje ontving Debitel heeft de nummerportering afgekeurd. Ik meteen weer bellen met de klantenservice. Een wat onvriendelijke medewerker nam op. Ik ben natuurlijk nummer zoveel deze manier van werken niets vind. Hij probeerde mij op alle mogelijke manieren toch een abonnement aan te smeren, en werd steeds onvriendelijker toen het hem niet lukte. Toen kon ik kiezen voor de optie," ik wil geen abonemment bij KPN/Telfort." Toen de medewerker mij deze optie aanbood, greep ik deze mogelijkheid natuurlijk met beide handen aan." U moet wel rekening houden dat uw abonnement plotseling kan ophouden, ik weet niet wanneer." Inmiddels heb ik wat meer informatie en weet dat mijn abonnement per 15 januari zal aflopen.
Waar ik mij nog het meest kwaad over maakte was het feit dat, als ik niet zou reageren, ik ongevraagd een KPN-abonnement aangesmeerd zou krijgen. Ik was nog aan het overwegen om het te laten gebeuren, om dan vervolgens op de juridische weg te gaan, maar ach, KPN heeft het al zo moeilijk, dat ze andere bedrijven moeten overnemen om nog aan nieuwe klanten te komen.
Wordt dus vervolgd.

Hoe een olifant een mug wordt.....

Werd er een paar maanden geleden nog moord en brand geschreeuwd over de Mexicaanse griep, is deze hetze toch een behoorlijk eind geluwd. Nu langzamerhand blijkt dat die griep een redelijk normaal verloop gaat krijgen, komen ook de complottheorieën. Zo heeft de producent van Tamiflu nog een behoorlijke voorraad van dat spul liggen. Dit was bedoeld voor de vogelgrieppandemie, die nooit uitgebroken is. De houdbaarheidstermijn verloopt in 2010.
Natuurlijk moesten er ook vaccins komen. Klink bestelde meteen voor de hele bevolking, terwijl de getallen uit Australië, waar het griepseizoen nu bezig is, laat zien dat er niet zoveel aan de hand is, de griepgolf verloopt vrij normaal.
Ach, laten we het gewoon zien als een goede oefening voor het geval er echt iets aan de hand is. Het beste medicijn is een goede conditie. Naast de normale gezondheid betekent dit goed rusten, eten en bewegen.

Het is bijna weer herfst.

Je zou het bijna vergeten, volgende maand begint de herfst." Nog even een eindsprintje maken", moet de zomer hebben gedacht. Zo zitten we met temperaturen van 20 graden of minder, wordt er vandaag en morgen 30 graden of meer voorspeld, typisch Nederlands dus. Om het beeld helemaal compleet te krijgen, zal het vanaf vrijdag weer gaan regenen, en is het zelfs niet eens zeker of we de donderdag droog gaan doorkomen. Kortom, het is te warm om te werken, en te onbestendig om er op uit te gaan.
Let je trouwens wel op dat het tijdens regenbuien spiegelglad kan worden? Door de warmte smelt een deel van het asfalt, en dat geeft, in combinatie met regenwater, een heel glad goedje. Inmiddels heeft het KNMI ook nog een weeralarm afgegeven. De combinatie van veel neerslag en harde windstoten kan wat overlast gaan bezorgen. We wachten af.
Is het dan lekker weer?
Robert.

EHBO

Bijna 15 jaar geleden kwam de toenmalige voorzitter van het trammuseum naar mij toe. Of ik een EHBO-cursus wilde gaan volgen. Ach, waarom niet? Een pleister opplakken kan bijna iedereen, hoewel dat ook vaak fout gaat, maar een grotere verwonding, dat is wat anders. In 1995 deed ik examen, en hoe dit mijn leven zou veranderen, kon ik toen niet vermoeden.
Vlak na mijn examen meldde de instructrice dat we ook naar de vereniging in Amsterdam-noord mochten komen. Zo gezegd, zo gedaan. Hoe ik het voor elkaar krijg moet je mij niet vragen, maar als ik in een vereniging terecht kom, kom ik vroeg of laat in het bestuur terecht. Bij de EHBO-vereniging is dat niet anders.
Dat je in een vereniging nieuwe mensen leert kennen, is niet vreemd. Maar dat je er je vriendin leert kennen..... Inmiddels zijn we alweer elf jaar bij elkaar.
Als je je diploma net hebt, lijkt het alsof je ongeluk aantrekt. En zelfs dan kun je leuke dingen beleven.
Bij het Concertgebouw ging een dame onderuit. Ik zette mijn auto aan de kant. Omdat het een wat oudere dame betrof, liet ik voor de zekerheid een ambulance aanrukken. Inmiddels arriveerde ook de politie. "Kan ik wat doen?", vroeg de agent. "Nou, als jij ervoor zorgt dat je collega's mij geen prent geven, ben ik je al dankbaar." Toen de ambulance arriveerde, bleek één van de broeders een instructeur te zijn die op onze vereniging les geeft. Hij herkende mij ook, en gaf zijn collega te kennen dat ik hem zou helpen. "Kun je met een schepbrancard omgaan?", vroeg hij. Ik had zoiets wel eens gezien, maar ermee omgaan is iets anders. "Voor alles is een eerste keer." En zo stond ik voor het voor het eerst in mijn leven, met een echt slachtoffer, een brancard te tillen.
Een paar maanden later kwam ik dezelfde broeder nog een keer tegen. Nu moet je weten dat zich voor mijn flat een kroeg bevindt. Een rolstoelrijder had flink aan Bachus geöfferd, en was uit zijn stoel getuimeld. Ik kreeg het pas door toen ik de sirene van de ambulance hoorde, en ging kijken. Ook nu werd ik herkend. Het slachtoffer was inmiddels in gevecht met de broeders. "Kom effe helpen", klonk het. Ik antwoordde dat ik benieuwd was hoe professionals dit zouden oplossen. Met z'n drieën lagen ze bovenop de man. In plaats van een aftocht met de ambulance werd de man afgevoerd door de, inmiddels gearriveerde, politie. Het probleem was alleen om de elektrische rolstoel af te voeren. De politie had een idee. Één van de agenten nam plaats in het apparaat, en reed het op eigen kracht naar het huis van de dronkelap, tot grote hilariteit van de omstanders. De rolstoeler was trouwens niet gewond.
Een ander voorval was in een zwembad met een wespenplaag. Toen een jochie naast mij door zo'n beest werd gestoken, bedacht ik mij geen moment, en begon op zijn steekwond te zuigen. Het is belangrijk om zoveel mogelijk zuur te verwijderen voordat de huid zich sluit. Zo werden nog een paar mensen gestoken, zodat er weinig van zwemmen kwam. Totdat een meisje tussen haar benen werd gestoken. Die benodigde handelingen heb ik door de moeder laten uitvoeren.
In Amsterdam-zuidoost moest ik naar een klant toen een jongen schreeuwend over straat liep met de handen voor zijn gezicht. Hij bleek met pepperspray bespoten te zijn. Een vrouw had vanwege het tumult haar deur open gedaan. Ik bedacht mij geen moment, nam de jongen onder de arm en stoof bij de vrouw naar binnen om de ogen van de jongen uit te spoelen. De vrouw riep dat ze het huis moesten verlaten omdat ze anders de politie zou bellen. Ik heb haar hartelijk bedankt voor haar vriendelijkheid en gevraagd of ze meteen wilde melden dat ik met een slachtoffer van pepperspray bezig was.
Soms snap je niet waar je het lef vandaan haalt om dit soort opmerkingen te maken.
Groetjes,
Robert.

Hoe parkeren?

In Amsterdam-noord heeft het stadsdeel de Amsterdamse manier van geldkloppen ingevoerd, betaald parkeren. Hoewel geldkloppen. In dit stadsdeel is het niet toegestaan om met geld de parkeermeter te betalen. Dit mag alleen met pin of met een creditcard. Als je al eens pint bij de supermarkt, weet je hoe lang het duurt voordat de betaling gebeurd is. Normaal is de handeling simpel, je mikt je munten ik de automaat, drukt op de groene knop, en het ongewenste kaartje verschijnt. Binnen 30 seconden is het geld van je afgetroggeld. In Noord is het anders. Als volleerd wizzkid moet je je kenteken ingeven, en daarna gaan pinnen. Dat, in combinatie met de weinige parkeermeters, heeft meteen een rij tot gevolg.
Ook voor de vrachtwagens heeft men een systeem. Deze moeten eerst fout parkeren, een kaart halen om de palen te laten zakken om het laad en losterrein op te kunnen. Omdat tijdens het zakken van de palen de vrachtwagen dwars over de weg moet staan, ontstaan er levensgevaarlijke situaties, de fietsers, vaak niet belast met enig verkeersinzicht, gaan zich tussen het overige verkeer een weg banen. Ik voorspel dat daar binnenkort de eerste gewonde gaat vallen. Het openbaar vervoer krijgt met iets te maken, waarmee het voorheen niet te kampen had, vertraging. Je kunt namelijk veel zeggen over Amsterdam-noord, maar het openbaar vervoer daar rijdt wonderbaarlijk goed, dit in tegenstelling tot de delen van de stad aan de andere kant van het water.

Twitter

Vorige week kwam de vraag waarom ik niets meer met twitter doe. Bij het begin heb ik mij inderdaad laten meeslepen om er mee te gaan werken. Ik snap eigenlijk niet hoe je het voor elkaar krijgt. Als er iets interessant is om te melden, heb je het daarmee vaak te druk, en is er voor getwitter geen tijd. Zelfs voor het schrijven van dit stukje heb ik vrijwel geen tijd.

Nog meer vreemde relaties?

Zit ik even op internet te kijken naar een van de nieuwe singles van Wia Buze, zie ik haar in de clip met een of andere acteur door het beeld marcheren. Vraag is natuurlijk of haar man Hans hiervan weet. Wia Buze woont in Termunterzijl, een vissersdorp aan de oostkant van Groningen. Dat, in combinatie met de gebeurtenissen in dat andere vissersdorp, zet mij te denken.
Hoe zou overigens de muziek van die hoek heten. Garnalensound?
Voor de "tuutje nijneers", een clip van de nieuwe "spaigelploat" die in oktober uitkomt.

Gloeilampen

Volgende maand is het zover, de eerste serie gloeilampen mogen dan niet meer verkocht worden. Ze zouden energie verspillen. Nu klopt het dat 95 procent van de energie in warmte wordt omgezet, maar om nou meteen over verspilling te praten. Stel jezelf eens de vraag, wanneer schakel je verlichting aan? Juist, 's avonds, en het meest in de winter. Gewoon gezellig, met de kachel erbij aan. Je hebt dan het volgende effect, de lampen geven warmte af. Wat doe je dus met je kachel? Juist, die zet je lager. Het zal mij dus gaan benieuwen hoeveel minder energie er verbruikt gaat worden. Omdat gloeilampen veel milieuvriendelijker zijn te produceren dan led- en spaarlampen kan er best een milieuramp ontstaan.
Natuurlijk gaat er een levendige zwarte handel komen. Onze grenzen zijn zo lek als een mandje, dus die lampen komen wel binnen. En was het ook niet zo dat gebleken is dat de Hummer beter voor het milieu is dan de Prius?

Stoelendans?

Het is de afgelopen paar weken wel raak in showbizzland. De ene scheiding is nog niet uitgesproken, of het volgende paar gaat alweer scheiden. Het is natuurlijk zo dat de recessie ook daar heeft toegeslagen, en daar diverse relaties zijn begonnen toen men al in de showbizz actief was, en dus bakken met geld verdiende, mag je zelf je conclusies trekken.
Een ander verhaal is de terugkeer van diverse sporters. Hoewel de rentree van Schuhmacher door een ongeluk nog fout liep, na een motorongeluk bleek hij diverse breuken en een schedelbasisfractuur te hebben, is die van Kim Clijsters tot op heden prima verlopen.
Ach, de enige die hier garen bij spinnen, zijn de roddelbladen. Verkeerd? Nee hoor, dit geeft uiteindelijk ook weer werk. En helemaal als er ook onwaarheden worden verteld, dan is er ook extra werk voor de advocatuur.
Tsja, het blijft crisis.
Groetjes,
Robert.

Vriendschap.

Als ik het woord vriendschap hoor, denk ik aan een prima sfeer en aan mensen die leuk met elkaar omgaan. Zo ook toen ik hoorde dat er woensdag een vriendschappelijk voetbalwedstrijd Nederland- Engeland gespeeld gaat worden. Hoewel, vriendschappelijk en voetbal? Dat schijnt nog steeds niet samen te kunnen gaan. Voor de woensdag is er dan ook flink wat politie opgetrommeld om de "supporters" in toom te houden. Deze schijnen te hebben afgesproken om een partijtje te gaan matten. Ik vraag mij dan ook langzamerhand af waar de echte wedstrijd gespeeld gaat worden, binnen of buiten het stadion?

Bericht 350: Ik ben er weer

Sorry. Diegenen die mij mail hebben gestuurd of mij hebben gebeld hebben het gemerkt, ik was eventjes niet bereikbaar. Nee, ik was niet met vakantie. Sterker nog, ik heb mij een week lang het vuur uit de schoenen gelopen. De theatergroep Troost was op het remiseterrein van de Museumtram neergestreken, en ik had beloofd een handje toe te steken. Het zal wel een paar dagen duren voordat ik geheel de oude ben, maar heb het er graag voor over. Voor een groep mensen die lol heeft, daar heb je toch alles voor over?
Een paar jaar geleden kwam één van de mensen van Troost toevallig over het stationsterrein fietsen. Op dat moment alleen maar met het idee om een stuk, dat over een vrouw gaat die toevallig ergens uit een trein stapt, wat meer cachet te geven. Met een beetje heen en weer gepraat, kon een tram in het stuk ingepast worden. Ook ik werd gevraagd om die tram een avond te besturen.
Vorig jaar kwam een wat grotere productie onze kant op. Daarin moest de tram getimed op en af rijden. Er moest dus daadwerkelijk geregisseerd worden. Op één van de avonden kwam ik opdraven. Hierdoor kreeg ik contact met de regisseuse. Voor haar was het een crime om iedere avond aan een andere bestuurder uit te gaan leggen wat er moest gebeuren. Die taak nam ik op mij, waarbij ik zelfs een paar keer moest ingrijpen, omdat de desbetreffende bestuurder een signaal van de regie miste. Tot op één van de avonden ook nog iemand van het publiek lichtjes onpasselijk werd, het was vorig jaar knap benauwd, en ik zowaar eerste hulp moest verlenen. Bij navraag bleek dat men nooit aan eerste hulp had gedacht.
Dit jaar zou er eigenlijk geen voorstelling gedaan worden. Het stuk dat dit jaar in de pipeline zat was niet geschikt om op ons terrein te spelen. Echter, ineens kwam er toch een aanvraag binnen. Er was een stuk, dat op een buitenlocatie gespeeld moest worden. Er komt een bus in het stuk voor en dat is in een theater niet te doen. Naar aanleiding van een overleg vorig jaar, nam ik contact op. Een bus op ons remiseterrein, terwijl een remise vol trams staat? Het probleem bleek uiteindelijk dat de bus een draai niet kon maken, en de stalling van de bus was ook een eindje weg. Terwijl de acteurs hun teksten aan het leren waren, kwam alsnog het verzoek binnen voor een tram. Als de bliksem moest ik allerlei mensen gaan regelen, het heen en weer rijden moet je met minimaal twee man doen. Gelukkig zijn er bij de museumtram altijd mensen te vinden die een handje willen helpen. Ook de kassawagen werd vervangen door een tram. De acteurs kregen dus kort voor de voorstellingen te horen dat er geen bus, maar dat er een tram in de voorstelling zou rijden. Of men simpelweg de tekst bus in tram wilde veranderen.... Nu heb ik in een grijs verleden wel eens voor het schooltoneel moeten optreden, en weet uit die ervaring dat als je een tekst in je hoofd hebt zitten, je deze niet zomaar verandert. Maar ook daar had men een oplossing voor. Iedereen die het woord bus in de mond nam, moest een euro in de pot doen. De stand was de eerste avond direct acht euro.
Ook de trambestuurders werden onder handen genomen. Reden we de eerste avond in ons gewone kloffie, aan het einde van de week hadden we ook een iets ander outfit. Voor de show moesten we met een pruik op lopen. Ik, die al meer dan twintig jaar behoorlijk kaal is, liep ineens met een weelderige bos, die prompt in mijn ogen terecht kwam. Voor de avonden erna heb ik een wat korter kapsel weten te regelen. Er zijn foto's van, die ik zal laten zien zodra ik ze binnen heb.
Groetjes,
Robert.

Toch een klein blogje

Ik had beloofd dat ik deze week niet zou bloggen. Toevallig heb nu een paar minuutjes. Op dit moment heb ik een lekker druk weekje. Naast het werk, ben ik 's avonds bezig op het trammuseum waar we de theatergroep Troost met de voorstelling "Bea, de poldekoningin" op bezoek hebben. Dit is een bewerking op de film "Priscilla, queen of the dessert". Als je het verhaal wilt zien, kun je nog langskomen. Eergisteren kreeg ik in de coulissen een pruik aangemeten. En dan is het te merken dat ik al meer dan 20 jaar geen volle haardos meer heb, ik kreeg een paar haren, weliswaar synthetisch, in mijn ogen, en had moeite deze eruit te krijgen. Voor gisteren had een een andere weten te regelen. Ik hoop binnenkort met wat foto's te komen.
Omdat er in de buitenlucht gespeeld wordt, is men afhankelijk van het weer. Woensdag prikte een kort regenbuitje in de voorstelling. Helaas zijn de weervoorspellingen voor de aankomende dagen slecht, dus valt het te hopen dat we tussen de buien door kunnen werken. Zeker omdat alle voorstellingen vanaf woensdag steevast uitverkocht zijn.

Blogstilte

Aankomende week zal het op de blog nog stiller zijn dan normaal. Ik ben aankomende week op de tramremise te vinden in verband met een optreden van theatergroep Troost. Deze vinden plaats van 3 tot en met 8 augustus plaats.
Dat betekent dat ik weinig achter de toetsen te vinden ben. De week daarna zal ik eerst moeten besteden aan het beantwoorden van de achterstallige mail.
Robert.

T9

T9 zou de code kunnen zijn van een uiterst geheime missie. Niets is minder waar. T9 is een manier van woordherkenning op mobiele telefoons waarmee het mogelijk is om met negen toetsen op een simpele manier teksten in of uit zo'n apparaat te krijgen. Door middel van de cijfertoetsen op het toestel kun je dan een woord intikken waarbij de telefoon probeert te raden wat je bedoelt. Als ik het woord bijvoorbeeld wil hebben toets ik 245866723353 in. Natuurlijk zijn er woorden met dezelfde code, zoals ze en we, die beide tevoorschijn komen als je 93 drukt. Dat heb je natuurlijk pas door als het bericht allang verstuurd is. Ook dit stukje zit ik te tikken met behulp van T9 op een mobieltje. Zo'n ding zit meestal in je broekzak, en je kunt het ding tevoorschijn halen als je even niets te doen hebt. Alleen als je een tikfout hebt gemaakt mag je hopen dat je snel achter een pc terecht kunt kruipen om de fout te corrigeren.
Robert.