maandag 24 december 2012

Laat je zien!

Een tijdje geleden laaide er weer een discussie op over dodehoekspiegels op bestelauto's. Deze zouden het verkeer een stuk veiliger gaan maken. Dat zal best, maar een hoop ligt ook aan het gedrag van de chauffeurs op die wagens, maar ook van de medeweggebruikers. Dat deze spiegels niet het ultieme middel zijn blijkt uit het feit dat er bij de vrachtwagens nog steeds ongevallen gebeuren die te wijten zijn aan die dode hoek.
Natuurlijk is het handig om een schuldige aan te wijzen, zo kun je tenminste een onderzoek afsluiten, maar stel jezelf eens deze vraag, als een vrachtwagen of bestelwagen op je af komt, zoek jij dan oogcontact met de bestuurder? Met andere woorden, controleer jij wel of hij/zij jou gezien heeft? Zo nee, dan ben je per saldo al levensgevaarlijk bezig.
Nu zijn dit een paar voorbeelden, motorrijders weten maar al te goed dat ze contact moeten zoeken, vooral onervaren bestuurders kunnen hen in de meest hachelijke situaties brengen.
Maar het belangrijkste blijft de betekenis van het woord verkeer, het met elkaar gebruik maken van de openbare ruimte. En, om je extra zichtbaar te maken, heeft de wetgever bepaald dat je, bij gehinderd zicht of duisternis, je licht moet aanzetten, iets wat vooral fietsers nogal eens vergeten. Hierdoor treedt nog een extra gevaar op, overstraling. Je bent dan bijna onzichtbaar omdat de straatverlichting en de verlichting van andere voertuigen soms verblindend werken.
Ach, maar jij let toch wel op?

woensdag 14 november 2012

Relais 109

Vorige week is mijn VW-caddy naar de garage geweest voor een onderhoudsbeurt. Vanwege de aankomende winter is het toch handig als de wagen nog een beetje nagelopen is. Zonder veel problemen, en binnen een dag was de wagen terug. Eind goed al goed, zou je zeggen. Echter toe kwamen pas, buiten de schuld van de garage, de problemen pas.
Vanaf de garage op de terugweg naar mijn werk, hikte de motor een keertje. Kan gebeuren, immers, het brandstoffilter is ook vervangen, en dan zit er altijd lucht in het systeem.
Een paar dagen later sloeg de motor echt af. Geen probleem, het was starten en weer lopen, maar ik maakte mij wel zorgen, de wagen zal mij eens laten staan.
Maandagavond, ik had ook nog eens haast, liet de wagen mij echt staan. Na wat gefrutsel, dacht ik het gevonden te hebben, tot ik dinsdag weer tot stilstand kwam. Een beetje rondvragen gaf tot resultaat dat ik "relais 109" moest gaan vervangen omdat er losse contacten op de print zitten. Losse contacten, print? Dat zijn woorden die mij wel heel bekend voorkomen. En zo lag in een oogwenk het relais uit elkaar, en werd zowat verwelkomd door die contacten.
De contacten baden nu in het soldeer. Nu maar afwachten of alles geholpen heeft.

maandag 12 november 2012

Oplichterij via het net?

Met de opkomst van de webwinkels wordt inmiddels duidelijk dat de criminaliteit deze winkels ook ontdekt heeft. Omdat er vrijwel nooit een fisiek contact plaatsvind, zijn deze winkels een stuk kwetsbaarder voor allerlei manieren van oplichterij. Zo is het mogelijk een product op een niet in gebruik zijnt adres af te leveren. Of bij iemand af te laten leveren die het product niet besteld heeft, en het daarna doodleuk bij die mensen de bestelling op gaan halen.
Andersom zijn er ook oplichters actief die een webwinkel starten, bestellingen opnemen en niets uitleveren. Of een slecht produkt uitleveren, met de noorderzon vertrekken, en jou, zonder enige vorm van garanitie achterlaten.
Niet helemaal nieuw is de oplichterij met betaalkaarten, en credticards in het bijzonder. Dit werkt als volgt. Je bestelt iets met een gestolen bankkaart. Vervolgens komt de rechtmatige eigenaar achter dat er onrechtmatig van zijn of haar kaart wordt afgeschreven. Vervolgens wordt het bedrag teruggeboekt, en zo heeft de webwinkel een product afgeleverd zonder een cent te ontvangen. Dit laatste overkomt de supermarkten ook meer en meer. Eigen schuld, men propageert zelf “klein bedrag, pinnen mag”.
Overigens, besef je dat die pinpas op zichzelf een kapitaal is? Uiteindelijk wordt iedere maand je hele salaris op het ding gestort, en loop je ermee over straat. Een beetje vreemd is het wel, vroeger liep je ook niet met je hele salaris op zak over straat? Inderdaad, normaal neem je niet meer geld mee dan dat je nodig hebt voor de boodschappen zelf?

Misschien valt de hele digitale wereld onder de noemer schijnveiligheid? En deze wereld is nog helemaal niet voor ons allemaal.

Oude bekenden

Heb jij dit ook wel eens, dat je aan mensen zit te denken, plannen hebt om contact met ze op te gaan nemen, en dat diezelfde personen ineens voor jouw neus staan?
Dit gebeurt mij de laatste tijd regelmatig, en ook mensen waar ik het contact volledig mee verloren heb,” kruisen” soms mijn pad. Of ik het leuk vind? Natuurlijk, er zijn weinig mensen waar ik ruzie mee heb. Hoewel er een kennis is die ik niet meer bezoek vanwege het gedrag van zijn familieleden. Bij deze oude kennis laat zijn vader blijken sympathie te hebben voor de nazi’s, terwijl meneer zelf de oorlog heeft meegemaakt, en flikte de broer van dezelfde kennis om, achtereenvolgens, de vrouw van die kennis te bedreigen, en een paar dagen later mijzelf midden op straat. Nu was hij in kennelijke staat, maar je zult begrijpen dat ik dat contact heb verbroken, al was het maar dat ik van mijzelf weet dat ik een ruzie niet uit de weg zal gaan. Dus voor de pais en vree leek het mij verstandiger........

donderdag 8 november 2012

Wat nou, uitproberen?

Stel, je wilt iets kopen. Dan is het toch de normaalste zaak van de wereld dat je dat product wilt uitproberen? Zeker als dat product alleen per tien wordt geleverd? Daar denken ze bij Nespresso anders over.....

De eerste zondag in november was voor mij een bijzondere dag. Ten eerste was het de eerste zondag dat ik niets te doen had, normaal ben ik wel voor een of andere stichting bezig of ben ik ergens op bezoek. Ten tweede is de eerste zondag van de maand een koopzondag in Amstelveen. Daar mijn vriendin een “aanbieding van een zeer exclusieve” soort koffie van bovengenoemd koffiemerk had gekregen, konden we meteen twee vliegen in een klap slaan, een bezoek aan het winkelcentrum, en mijn vriendin lekker genieten van die nieuwe smaak.
Na wat gewinkeld te hebben, gingen we naar de winkel van het koffiemerk. Deze bleek, als een van de weinigen, gesloten. Gelukkig zit er ook een groot warenhuis met een vestiging van datzelfde koffiemerk. Daar aangekomen vroeg mijn vriendin of het mogelijk was die nieuwe smaak te proeven, iets wat zij wel vaker doet, en voorheen ook zonder problemen ging. Een uiterst vriendelijke dame vertelde dat dit absoluut niet mogelijk is, en dat je deze smaak maar moet kopen. Als het dan nog per stuk zou gaan is er nog iets voor te zeggen, maar zelfs dit is niet mogelijk, je kunt dit alleen per 10 “capsules” afnemen.
Ik hoop dat dit een foutje van de verkoopster was, maar ik ben eigenlijk benieuwd hoe Nespresso zelf gaat reageren.

zondag 21 oktober 2012

Knipperend lampje.

Gisterenavond begon, op het dashboard van mijn auto, een lampje te knipperen. "Motormanagement" aldus de gebruiksaanwijzing van het voertuig, en zo stond ik op het punt om naar de garage te gaan. Zo eigenwijs als ik ben ging ik op zoek, en kwam de tip dat het mijn remlichtschakelaar kon zijn. Een korte controle bracht aan het licht dat deze inderdaad kuren had. Na wat gesleutel deed de schakelaar het weer, en doofde ook het lampje op het dashboard.

zaterdag 20 oktober 2012

23%

Het lijkt er op dat we langzamerhand een regering aan het krijgen. Op zich een goede zaak, hoewel ik niet helemaal gecharmeerd ben van sommige zaken. Zo is de BTW onlangs verhoogd naar 21%, zeer tegen de zin van zowel VVD als PvdA. En wat schets onze verbazing, de BTW gaat nog verder omhoog. Kortom, in plaats van bezuinigingen worden de lasten nog verder verzwaard.
Wat betreft die BTW ben ik benieuwd wie daar de verantwoording voor gaat nemen, immers, beide partijen brulden hoog van de toren dat dit een van de maatregelen was die teruggedraaid zouden worden.
Dit bewijst wel een ander ding, de beide partijen willen water bij de wijn doen.

zondag 7 oktober 2012

Pinnen moet?

Een paar maanden geleden kreeg ik bij de supermarkt het vriendelijke, doch dringende, verzoek om voortaan te gaan pinnen. "Dat is veiliger voor ons, en het kost u niets", was de verklaring. Kost mij niets? Ik moet anders wel betalen voor een pasje dat ik nooit gebruik. Sterker nog, ik zou niet eens een pincode weten. En wat betreft de veiligheid, er zijn hele volksstammen die één rekening hebben, en hun hele salaris op laten storten, kortom een geweldige prooi voor een overvaller.
Maar, de winkelier waant zich veilig, alle risico's en kosten zijn voor de klant. En ik betaal gewoon contant.

Groeten uit.

Als jij dit stukje zit te lezen, ben ik weer terug van een weekeindje Groningen. Inderdaad, je hebt nergens gelezen dat ik daar heen ging. Dat klopt, je mag bijna alles van mij weten, maar om iedere voetstap op internet te publiceren gaat mij ook te ver. Maar er zijn mensen die letterlijk alles neer schrijven, zelfs de momenten dat ze gaan slapen en opstaan. Zelfs zijn er die hun hele agenda publiceren. Handig voor het inbrekersgilde, die kunnen uitrekenen wanneer jij thuiskomt. Voor hen is het helemaal handig dat je met vakantie bent.
Zal ik eens schrijven dat ik vanavond niet thuis ben, om vervolgens de ongenode gasten een warm welkom te heten?

Rust.

Voor menig mens is het een heel normaal ding, één dag in de week dat je vrij bent en dingen voor jezelf kunt doen. Vandaag heb ik zo'n dag, hoewel dat voor mij een bijzonderheid is. Komt door een karaktertrekje van mij, ik kan slecht stil zitten. En als ik dan stil zit, ga ik dit soort stukjes zitten schrijven.
Je hebt gelijk, ik zit alsnog niet te niksen.

donderdag 27 september 2012

Laat je lichtje schijnen.

Nu het weer vroeg donker wordt zie je ze weer, fietsers zonder licht. Wat de mensen ertoe beweegt is mij een raadsel, of het moet een vorm van levensmoeheid zijn. Veelal zijn het dezelfde gasten die zich al telefonerend door het verkeer begeven. Vooral een combinatie maakt het extra spannend, zonder licht en bellend, of liever nog SMS-end, tegen het verkeer inrijden, en hopen dat een of andere automobilist jou van de fiets af rijdt. En wie denk je dat de schuld krijgt?
Kortom, zet je licht aan!

maandag 10 september 2012

Is het dan ook mogelijk te bloggen op een telefoon?

Dit is mijn eerste poging om een blog te schrijven op een GSM met een aanraakscherm. Ik moet zeggen dat het een hele uitdaging is, zeker met die dikke vingers van mij.
En waarom ik op een aanraakscherm zit te tikken? Om twee redenen, een GSM steek je gemakkelijk in je broekzak, en iedere keer een extern toetsenbord gebruiken is ook zo'n toestand. Ach, heb jij dan altijd een computer bij je?

zondag 2 september 2012

Mijn eerste blog op Android.

Dit is de eerste keer dat ik op een android-telefoon zit te bloggen. Niet met een aanraakscherm, waarmee dat ding is uitgerust, maar met een oud toetsenbordje die ik vroeger heb gebruikt op mijn HP-pda-tje. Dat ding kon uitsluitend bediend worden met een aanraakpen, dus was ik zowat verplicht om een toetsenbord aan te schaffen. Dat pda-tje is allang verleden tijd, maar het toetsenbordje lag al die tijd weg te stoffen. Totdat deze android-telefoon in beeld kwam, en mijn vingers te dik bleken voor het scherm. Kortom, de kleine telefoon staat nu in een standaard van een toetsenbord dat bijna groter is dan de telefoon zelf.
Ach, het werkt, en dat is toch het belangrijkste?

De week voorbij.

Aan het begin van de nieuwe week is het soms aardig om achteruit te kijken.
Gisteren was er wederom een grote brand in Amstelhoek, net zoals twee weken geleden. Werd het de vorige keer donker vanwege de dikke rookwolken, dit keer rook ik eerst de brandlucht. Ik was op dat moment een voeding aan het uittesten, en schrok mij rot, ik dacht, in eerste instantie, dat de lucht van die voeding afkomstig was.
En dan zijn de Paralympics weer begonnen. Leuk is dat er, bij deze editie, ook over gesproken werd, en er op de eerste dag een bronzen medaille voor een Nederlandse zwemster was. De NOS zendt op internet de spelen integraal uit, kijken dus!
En ik mocht zaterdag voor het eerste over een snelweg rijden waar 130 toegestaan is. Het enige voordeel, als je gaat inhalen kun je dat iets sneller doen. Voor de tijdwinst, in mijn geval zou het 4 minuten zijn, moet je het niet doen, zeker niet vanwege de extra brandstof die je verstookt, en daar de brandstof al duur genoeg is.
In de diverse verkiezingsprogramma's komt het woord kilometerheffing weer boven water. Wat dit betreft geef ik de Duitsers gelijk om het systeem af te blazen. Daar heeft men de heffing in de brandstofprijs verwerkt. Zo betalen de bezitters, van een zuinige auto, minder heffing. Het knappe is het feit dat de brandstof daar nog altijd goedkoper is dan de brandstof hier.
Trouwens, die verkiezingen zullen een van de moeilijkste gaan worden. Ik vermoed dat de uitslag een uiterst versnipperde zal zijn. Dat wordt een hele interessante formatie.
En dan was Nederland nog even in het nieuws vanwege een vliegtuigbom uit de tweede wereldoorlog, die op Schiphol gevonden werd. Dat het soms mis gaat bleek de dag daarvoor in München, waar de bom afging. Gelukkig waren er geen gewonden bij gevallen.
En nu beginnen we aan de nieuwe week....

woensdag 22 augustus 2012

Zomerspurt #fb

De afgelopen paar dagen ben ik flink wat slaap aan het inhalen geweest, slaap proberen te vatten bij temperaturen boven de 25 graden is niet mijn ding Ik weet niet wat jullie er van vonden, maar die temperaturen die nu heersen zijn voor mij een stuk aangenamer en, zoals reeds eerder gemeld, ik slaap weer als een roos.
Klein probleempje is er wel, de warmte hangt nog in mijn huis. Op zich is dit op te lossen door de boel lekker te laten doortochten, maar dat gaat niet helemaal goed door een ander probleem. Door de natte aanvang van de lente, gevolgd door de hittegolf tijdens diezelfde lente, is een van onze inheemse diersoorten volop aanwezig, muggen. Deze dames hebben mij flink lek gestoken. Mijn wraak was zoet, zover ik kan nagaan heeft geen van deze dames mijn vliegemepper, nu in dienst als muggemepper, mijn huis levend verlaten...

woensdag 8 augustus 2012

Snelle en trage leerlingen.

Zoals de meesten van jullie weten, vind ik het ook leuk om kennis over te dragen aan iemand anders. Nu is les geven niet helemaal het juiste woord, maar het zit er vaak dicht tegenaan. En ook ik heb dan te maken met mensen die het sneller oppikken dan een ander. Zo heb je leerlingen waarvan je vrijwel zeker weet dat de eindstreep niet gehaald wordt, en je op een bepaald moment aan deze persoon mag vertellen dat het einde verhaal is. Daarentegen zijn er ook mensen die zo snel alles opnemen, dat je zelf afvraagt of je niets overgeslagen hebt.
Voor mij is het altijd een domper om iemand te moeten zeggen dat ik met hem of haar niet verder kan gaan. Maar een vrolijk gezicht van iemand die er wel doorheen komt, en de complimenten die zo iemand, en soms ik ook, ontvangt, maakt alles weer goed.

zondag 5 augustus 2012

Dag woekerpolis.

Ook ik ben een slachtoffer van een woekerpolis van ASR, je weet wel, die verzekeringsmaatschappij uit Rotterdam. Ik zocht al een tijdje een uitweg om er vanaf te komen. Sinds een paar jaar, toen de woekerpraktijken aan het licht begonnen te komen, was het ineens mogelijk de maandelijkse storting te verlagen. Lekker, nu kon er tenminste geld naar mijn spaarrekening die wel rendement oplevert.
Het feest werd helemaal compleet toen de regering een eind aan deze praktijken ging maken, de woekerpolissen vielen per 2012 vrij. Ik zag, in gedachten, het saldo van mijn bankrekening een dag later stijgen. Nou, daar dacht de verzekeraar anders over. Misschien wel door de massale opzeggingen, kwam er pas in mei schot in de zaak, mij wel waarschuwend voor de gevaren van de belastingdienst. Ach, dat kan ik er nog wel bij hebben. In ieder geval is het n niet meer de verzekeraar die nog meer centen kan afpakken....

woensdag 18 juli 2012

Zonnig?

Ik schrijf 18 julì 2012. Normaal zou ik in de zon moeten baden. Niets is minder waar, het doet niet anders dan regenen. Goed, dat was voorspeld, maar er was ook voorspeld dat het vandaag een droge dag zou zijn. Niet dus, en ik ben, naast dat ik dit stukje aan het schrijven ben, aan het opdrogen.
Maar wat heb ik te klagen, aan de andere kant van de oceaan staan oogsten op mislukken vanwege de droogtes die daar heersen, en schieten de voedselprijzen op dit moment al omhoog. Dit zal binnenkort al de eerste extra hongerdoden al gaan veroorzaken, mensen die sterven omdat ze eenvoudigweg het eten niet meer kunnen betalen.
Ben ik toch nog blij met deze regen......

Opleiding? Leuk!

Afgelopen week mocht ik, onder begeleiding van een instructeur, met een tram door Amsterdam rijden. Op zich niets bijzonders, ik heb wel vaker onder toezicht een tram door de stad gereden, sterker nog, mijn eerste kilometers heb ik in de stad afgelegd. De reden is dat er weer museumtrams door de stad rijden, en dit in de toekomst vaker gaat gebeuren. Daarom zijn er meer bestuurders nodig. Ik voel mij zeker vereerd dat ik gevraagd ben om de opleiding tot stadsbestuurder te gaan volgen. Het eerste deel heb ik nu achter de rug, waarbij ik moet aantekenen dat ik op een type tram heb gereden, de combino, waar ik waarschijnlijk voorlopig niet meer op kom te rijden.
Een tweede deel volgt nog, een tour door de stad met een van de museumwagens. Daar kijk ik echt naar uit, rijden met wagens die je al kent, hoewel die moderne tram binnen een paar minuten ook vertrouwd aanvoelde.
Maar gevaren zijn er ook. Op de museumtramlijn zijn die vooral de onvoorspelbare combinaties van baasjes en loslopende honden, waarbij ik het nog steeds niet begrijp waarom hondeneigenaren wel op een levensgevaarlijke spoorbaan hun viervoeter uitlaten, en vaak zelfs loslaten, terwijl ernaast een fietspad, en soms zelfs een voetpad ligt.
In de stad zijn het dan niet zo zeer de huisdieren, maar fietsers, voetgangers en vooral toeristen die, met een doodsverachting, zomaar voor jouw wielen plegen te gaan bivakkeren. Net zoals de hondenuitlaters op de museumtramlijn, is bellen voor dovemansoren, pas als de bel op minder dan een meter het dovemansoor is genaderd, schijnt deze pas opgemerkt te worden.
Maar leuk is het wel!

donderdag 12 juli 2012

Daar ben ik weer.

Zo, vorige week had het trammuseum de theatergroepen Troost en Toetssteen op bezoek. Op zich niets bijzonders, wel dat er, ondanks de weervoorspellingen, alle 5 de voorstellingen gespeeld konden worden, wat, met de repetitieavond als zesde, er vorige week zes korte nachtjes waren. Gemiddeld lag ik er tussen half twee en twee uur in mijn bed, om zeven uur liep mijn wekkertje weer af. Kun je je voorstellen dat ik mij een beetje brak voel, en op dit moment al slaap zodra ik mijn bed ruik? Ik weet het dat "bijslapen" niets helpt, maar als je moe bent.........

dinsdag 10 juli 2012

Puinhoop in Noord.

Vandaag had ik een ritje naar Amsterdam-Noord. Op zich niet bijzoner, ware het niet dat de IJ-tunnel is afgesloten, en daarnaast aan de Waddenweg wordt gewerkt. Resultaat, het hele verkeer liep vast, en zelfs zo erg dat het busverkeer werd omgeleid naar de ponten. Ik blijf mij toch afvragen waarom de werkzaamheden niet afgestemd worden. Aan een van de omleidingen, de Schellingwouderbrug vinden namelijk ook werkzaamheden plaats.
Misschien wordt het weer eens tijd om een oude spreuk uit Amsterdam tevoorschijn te halen:" Weet u nog een plein, straat of weg die nog niet is opengebroken, bel de gemeente, men komt zo spoedig mogelijk langs."

donderdag 5 juli 2012

Puffen.

Zo is de zomer, bijna letterlijk, Nederland binnengevallen, met temperaturen boven de 25 graden. Dit, in combinatie met de hoge vochtigheidsgraad, maakt dat we lekker kunnen puffen. En, om de zomer helemaal "Nederlands" te maken, wordt het geheel opgeluisterd door een keur van regenbuien, variërend van motregen tot fikse onweersbuien.
Maar, wij mogen nog van geluk spreken, grote delen van het Noordelijk Halfrond zuchten onder temperaturen van 30 graden en meer, sommige delen zelfs boven de 40.
Maar ja, wat is het weer zonder op- of aanmerkingen?

woensdag 27 juni 2012

In tijd van nood........

....leer je je echte vrienden kennen. En dat klopt. En soms zul je zelfs merken dat er mensen beter bevriend zijn met je dan je zelf voor mogelijk hield.
Zaterdag 16 juni is een goed voorbeeld. Ik had, in verband met een vakantie van de andere medewerkers, storingsdienst op de museumtramlijn. Terwijl ik gewoon aan het werk was, kwam een telefoontje, een probleem met de bovenleiding. Op dat moment moet de spanning uitgeschakeld worden. Ik was toevallig al op de weg, belde naar het werk dat er een calamiteit was, en ik dringend weg moest. Het was geen probleem, en ik ging op weg. De bovenleiding was in no-time uitgeschakeld. Op de remise was een ploeg bezig met het onderhoud. Van hen kreeg ik de vraag of zij mochten gaan kijken, en eventueel herstellen. Graag natuurlijk, immers, ik zit in mijn werktijd. En zo kreeg ik een paar uurtjes later een telefoontje dat alles weer hersteld was. Maar goed ook, een paar uur later stond een trouwrit gepland, en ik kon de bovenleiding weer veilig inschakelen.

dinsdag 26 juni 2012

Eindelijk, zomer.


En daar zit ik dan, op mijn balkon van mijn avondeten te genieten. Beter gezegd, na te genieten, het eten is mijn gebit reeds gepasseerd.
Het zal maar kort zijn, dat ik hier zit, straks ga ik weer sleutelen op het trammuseum, en daarom geniet ik dubbel van dit rustpuntje.
Hoewel, een echte rustpunt is het nou ook weer niet, hoewel ik nu even van de zon geniet, en het eten zich een weg baant naar mijn darmen voor verdere verwerking, is hier net een kolonie kraaien geland, en gaat zodanig tekeer, dat de zangvogels, die hier ook rondvliegen, niet meer te horen zijn.
Maar wat betreft het weer, hoor je mij vandaag niet klagen, zeker niet als ik de weersverwachtingen van morgen zie, er zijn buien verwacht.

zondag 24 juni 2012

Hoe slecht hebben wij het eigenlijk?


Afgelopen week had ik een duscussie met iemand, zoals wel vaker trouwens. Het ging over de levensstandaard in Nederland in vergelijking met andere landen, en wij moesten tot de conclusie komen dat we het eigenlijk niet zo slecht hebben. Natuurlijk, we hebben mensen in de bijstand, mensen die minder te eten hebben dan ze zelf willen, maar zaken zoals krottenwijken en ondervoeding kennen wij eigenlijk niet, evenals mensen die medische zorg wordt ontzegd omdat men geen geld heeft.
Wat op dit moment een groot probleem is is het feit dat de werkende generatie in redelijke weelde is opgegroeid. Beter gezegd, veel van onze ouders zijn al van vlak na de oorlog, of hebben de oorlog amper bewust meegemaakt, terwijl hun ouders er misschien wel twee hebben meegemaakt, en tijden van voedselschaarste, de tijd dat voedsel op de bon was.
Misschien speelt er ook een stukje jaloezie of iets dergelijks aan ten grondslag. Beantwoord maar eens eerlijk deze vraag, heb jij een platte TV gekocht toen jouw oude toestel nog speelde? Vaak wordt deze vraag met “ja” beantwoord, en als je doorvraagt blijkt dat “een toestel met een toeter niet meer in de moderne huiskamer thuishoort”. Bij deze jongen staat er een toestel met een toeter, welke tien jaar oud is, en waarschijnlijk zal deze er ook nog een tijdje blijven staan. Hetzelfde gebeurt ook met kleding en vele andere zaken. Vind je het vreemd dat er mensen, met een normaal inkomen, toch in de financiele problemen komen? Sterker nog, diverse gegevens laten zien dat het Gooi binnen niet al te lange tijd een van de armste regio's zal zijn. De reden, vele mensen lenen geld om hun levensstijl te kunnen voortzetten, die men voor de crisis ook al had, omwille van de status tegenover de omgeving.
Eigenlijk moet je jezelf de vraag gaan stellen, laten we ons niet gek maken? Misschien ben ik zelf een beetje asociaal, maar mij kan dit helemaal niets schelen. Diegenen die mijn huis kennen, weten dat ik er geen luxe leefstijl op nahoud, iemand anders gelukkig maken kan bij mij veel meer voldoening geven dat dat iemand dat bij mij doet.
En misschien is dit ook meteen mijn zwakke punt, zodra er ergens een probleem is, waarbij ik kan helpen aan een oplossing, wil ik mij daar ook vaak voor inzetten, en is het mij ook al een paar keer overkomen dat ik vrijwel direct in een bestuur van de desbetreffende vereniging of stichting terecht kwam. Bij vele van die clubs heb ik mensen gezien die het echt slecht hebben.....

Aanhalingstekens

Als er een ding is, dat door computers naar de maan is geholpen, zijn het de aanhalingstekens. Het juiste gebruik van aanhalingstekens is, je begint met de aanhalingstekens aan de onderkant, en je sluit af met dezelfde tekens aan de bovenkant, zoals „aanhalingstekens".
Door de diverse, veelal op Amerikaans gestoelde, tekstverwerkers, zijn wij het heel gewoon gaan vinden dat een tekst tussen twee „hoge" aanhalingstekens staan, en zit ik nu een beetje vreemd naar mijn scherm te kijken, omdat deze tekstverwerker de tekens ineens wel correct gebruikt.
Misschien zet deze tekstverwerker, Abiword, een trend. Uiteindelijk bleek de SMS-taal ook een kort leven beschoren na de invoering van de T9-tekstvoorspelling,waarbij het moeilijker is geworden om dat gebrabbel in te voeren dan de correcte woorden.  Dus, als ik e tekst op Abiword schrijf, staan de aanhalingstekens correct.

zaterdag 23 juni 2012

De zomer is begonnen.


Daar was dan eindelijk het begin van de zomer. Hoewel zomer, de eerste dag zou niet misstaan als een herfstdag.
Hoewel het de hele dag al bewolkt was, en er voor diverse delen een code oranje werd afgekondigd, was het noodweer minder erg dan gevreesd en het duurde niet al te lang.
Gelukkig waren de spoorwegen dit keer beter voorbereid dan tijdens het vorige noodweer, waarbij Ć©Ć©n blikseminslag in Utrecht genoeg was om vrijwel het hele treinverkeer in Nederland te ontregelen. Een aantal diesellocomotieven was gehuurd om, in geval van nood, treinen te kunnen wegslepen. Het is eigenlijk vreemd dat de Nederlandse Spoorwegen zelf niet over diesellocomotieven beschikt. Tijdens werkzaamheden aan bovenleidingen zijn die dingen verdraaid handig. Daarnaast werden er een stuk of 90 bussen achter de hand gehouden.
De vraag die bij mij door mijn hoofd spookt is waarom een bedrijf, dat al meer dan 150 jaar bestaat, nu ineens dit soort problemen schijnt te hebben.

woensdag 20 juni 2012

Zomer

Nog één nachtje slapen, en dan is het zomer. Beter gezegd, vannacht om 1.09 raakt de zon de kreeftskeerkring, hebben we de langste dag, en begint de zomer.
En nu maar hopen dat de zomer beter gaat worden dan de lente, velen die vroeg op vakantie gingen, hebben letterlijk hun vakantie in het water zien vallen.
Wat betreft de temperaturen leek het ook al nergens naar. Wanneer is de laatste keer geweest dat we in de lente blij waren dat de temperatuur boven de 10 graden kwam?
Ach laten we het beste hopen voor de zomer, en deze lente gauw vergeten.

woensdag 6 juni 2012

Tja.

Op een ochtend kreeg ik een telefoontje van een klant. De plantenbak, die op zijn TV stond, was gaan lekken, en het water was in zijn toestel gelopen. Dus ik, als de bliksem, het toestel ophalen om te gaan drogen. Gelukkig was de schade gering, en na een kleine reparatie kon het toestel weer terug. Bij het terugbrengen drukte ik nog op het hart hoe gevaarlijk het is om planten juist die plek te geven. De klant beloofde het niet meer te doen.
Nog geen week later, dezelfde klant aan de telefoon, wederom water van zijn planten in de TV gelopen. Een beetje boos ging ik er heen, hoe kun je zo dom zijn?
Bij de klant aangekomen, stak ik het niet onder stoelen of banken dat ik het een domme actie vond. "Maar", zei de klant," ze staan nu ook niet op het toestel, ze hangen er boven." Helaas was de schade dit keer te groot.

vrijdag 1 juni 2012

Oranjegekte.

Langzaam maar zeker begint Nederland oranje te kleuren, dit keer vanwege het naderende Europees kampioenschap voetbal, dit keer gehouden in Polen en Oekraïne. Over de organiserende landen wil ik geen woord vuil maken, dat zou mij nog een blog opleveren. Grappig is het om te zien hoe eensgezind we kunnen zijn, juist met dit soort toernooien laten de Nederlanders zien wie ze zijn, en hebben het voor elkaar dat er bijna niemand over Nederland of Nederlanders praat, maar alleen over Oranje.....

Adempauze.

Lekker hè, een paar dagen een lekker koel weertje. Spraken we een paar dagen geleden nog over aankomende hittegolven en code oranje, doelend op de droge natuur, nu hebben we weer wat vocht toegediend gekregen, en zijn de temperaturen weer op lentese waardes.
Niet getreurd hoor, over een week of drie begint de zomer pas echt!

vrijdag 18 mei 2012

Facebook, de volgende zeepbel.

Na Worldonline en Ajax staat de volgende aandelenemmissie met een zeepbelwaardering op stapel, Facebook. Voor een, niet-realistisch, bedrag kun je jezelf de trotse eigenaar noemen van een bak gebakken lucht. Beter gezegd, iedere Facebookgebruiker is honderd euro waard, althans als je de geschatte inkomsten gaat delen door het aantal gebruikers.
De waarde wordt vooral gemaakt door de reclame-inkomsten en de tijdlijngebruikers.
Tja, die reclames. Mijn halve scherm stond er vol mee, en tijdlijn besloeg de rest van mijn scherm, waardoor het een janboel was. Gelukkig zijn er dan whizzkids die een stukje software in elkaar zetten, zodat je je eigen scherm gewoon weer kunt indelen.
In ieder geval ga je vandaag een hoop mensen zien, die in het aandeel Facebook geloven, dhr. Zuckerberg nog rijker maken, en zelf er geen cent aan gaan overhouden.
Let the show begin!

donderdag 17 mei 2012

Een gat in mijn kies, gevolgd door...

Afgelopen week moest ik naar de tandarts. Bij controle was gebleken dat een van mijn eetgereedschappen in een staat van ontbinding verkeerde, kortom, een gaatje. Nu is dit op zich niet zo'n probleem, maar wel waar het gaatje zich bevindt, ik moest het natuurlijk weer vlak boven mijn tandvlees hebben.
"Moet je een verdoving hebben?", vroeg de tandarts. Nu neem ik nooit een verdoving, de tijd dat je pijn hebt van het boren is niets vergeleken met de ellende die je krijgt na een verdoving. Buiten dat, moest ik een keer een verdoving hebben omdat ik een wortelkanaalbehandeling nodig had. Dit liep een beetje verkeerd af, na het toedienen van de verdoving, voelde ik helemaal niets meer, beter gezegd, ik was zo diep ontspannen, dat ik compleet van de wereld was geraakt.
Het gaatje dat ik nu had zat ook nog eens aan de binnenkant, dus zit, bij het vullen, de tong in de weg. Nou, daar heeft de tandarts een heel handig stuk gereedschap voor, de afzuiger, die aan de onderkant van de mond wordt geplaatst, fungeert meteen als een apparaat om jouw tong even opzij te leggen. En natuurlijk kreeg ik tijdens de behandeling kramp in diezelfde tong...
Het leek wel uren, maar in werkelijkheid was ik binnen het half uur klaar. En dan het voordeel van een behandeling zonder verdoving, de pijn verdwijnt langzaam, en na een uurtje heb je nog slechts pijn op Ć©Ć©n plek, jouw portemonnee..
Over een half jaartje is de volgende controleafspraak....

zondag 13 mei 2012

En ineens zijn de Nederlanders terug. Wietpas.

Ooit werd de Europese Gemeenschap opgericht, met als doel alle Europeanen dezelfde rechten en plichten te geven. Zo ben ik, als Nederlander, bijvoorbeeld vrij om te gaan wonen en werken in België, evenals een Belg dat in Nederland kan. En overal in Europa wordt ik behandeld alsof ik in het desbetreffende land woon, en zo zou het omgekeerd ook moeten zijn.
De wietpas, een pas die nodig is om een "coffeeshop" te bezoeken, is sinds kort verplicht in het zuidelijke deel van Nederland, en wordt alleen verstrekt aan mensen met een Nederlandse identiteitskaart. Dit is geheel tegen de Europese regels, die vrijheid van personen voorstaat. Nu is het een misverstand dat verdovende middelen legaal zijn, ze worden slechts gedoogd. Maar om een scheiding te gaan maken op basis van nationaliteit is een foute zaak Om een heel krom voorbeeld te nemen, kan een Belg, woonachtig in Maastricht, niet meer aan spullen komen, terwijl een Nederlander uit Leuven dit wel kan. Krom natuurlijk, zo komt de illegale straathandel weer op gang, wat inmiddels al gebeurd is.
Feit is wel dat deze regeling nu bij de rechtbank ligt ter beoordeling. De klacht is discriminatie, welke best nog eens toegewezen kan worden.
Wordt vervolgd.......

zaterdag 5 mei 2012

Ed, eerlijkheid duurt het langst, maar je moet soms....

In 1988, ten tijde van het EK-voetbal dat door Nederland gewonnen werd, was ik op vakantie in Spanje, in Blanes om precies te zijn. Op zich een leuk stadje met, toen al, veel toerisme. Vandaar dat ik het plaatsje als uitvalsbasis gebruikte voor mij reisjes naar de binnenlanden, maar dit terzijde.
Na de gewonnen finale brak er ook in Spanje een feest uit bij de Nederlanders, waarbij de Guardia Civil liet zien geen lieve jongens te zijn, als iets met een oranje hemd een andere richting op ging, werd met de gummiknuppel duidelijk gemaakt in welke richting er wel gegaan mocht worden.
De volgende dag kwam voor veel mensen de kater, en kwamen sommige mensen er achter wat meer geld gespendeerd te hebben dan gepland, zo ook Ed, een totaal vreemd figuur, die ik toevallig in de bus naar Spanje was tegengekomen, en ook een paar keer in Blanes was tegen gekomen." Kun je mij een tientje lenen?", vroeg hij," ik ben dom geweest, en heb niet eens geld om te eten. Je krijgt het terg." Jaja, de jongen komt uit Rotterdam, ik wist dus bij voorbaat dat ik dat tientje op mijn buik kom schrijven. En inderdaad, in Nederland aangekomen, stapte Ed over op de bus naar Rotterdam, en ik in die naar Amstelveen, we zouden elkaar nooit meer zien, dag tientje.....
Een paar jaar later, kwam het idee om naar Rotterdam te gaan. Ik was er, buiten een paar zakelijke bezoekjes, nooit geweest. Halverwege de dag loop ik daar nietsvermoedend op straat, toen mijn naam ineens over straat geschreeuwd werd, en een man komt op mij afrennen." Hier, heb je je tientje terug." Inderdaad, Ed.

dinsdag 1 mei 2012

Beleefdheid

Als mij naar een groot verschil tussen Nederlanders en Vlamingen gevraagd word, zal ik direct antwoorden:" Beleefdheid". Niet dat Nederlanders onbeschoft zijn en Vlamingen overdreven vriendelijk, maar je merkt wel dat een Vlaming meer moeite doet om het jou naar je zin te maken.
Als voorbeeld noem ik de bediening in een gemiddeld restaurant, en beter gezegd de hele sfeer. Als je in Vlaanderen gaat eten, word er alles aan gedaan om dit in alle rust te doen, en heb je zelfs de indruk dat je, zelfs al ben je in vakantiestemming, nog gehaast bent.
Zelfs in een broodjeszaak, blijft de eigenaresse tegen je praten, terwijl ze jouw bestelling aan het klaarmaken is, en legt ze nog vriendelijk uit wat die andere broodjes voor ingrediƫnten hebben( en wat is een stokbroodje smos-preparƩ lekker als je dat een paar jaar niet meer gegeten hebt....).
Vanmorgen werd ik weer duidelijk op de feiten gedrukt, toen ik met mijn vriendin weer in Amsterdam een broodje ging eten, de eigenaar even snel de bestelling opnam, naar achteren liep op dit klaar te maken, het uit serveerde, om vervolgens met een emmer sop naar buiten te lopen om het terras schoon te gaan maken....
Verschil moet er zijn......

zondag 29 april 2012

Ik kan weer bewijzen dat ik een Nederlander ben!

Een paar weken geleden viel een brief in mijn bus, die waarschuwde dat mijn identiteitskaart ging verlopen, dus was een gang naar het gemeentehuis noodzakelijk." Maak een afspraak, dan wordt u snel geholpen", stond er in diezelfde brief. Een afspraak, makkelijk gezegd, tijdens de normale openingstijden ben ik aan het werk, en tijdens de opening op donderdagavond weet ik niet of er wat tussendoor komt. Een paar dagen later stond er in de krant een artikeltje in de krant over het kinderpaspoort. Nu was dat artikel op zich niet belangrijk voor mij, maar wel de laatste regel in het artikel, waar te lezen viel dat je binnen het half uur geholpen wordt. Moet je dan nog een afspraak maken? Ik ben het type dat probeert een kwartiertje eerder op die afspraak te zijn, dus zou het afspreken, met alle stress erbij, mij maar een kwartiertje tijdwinst geven.
Op 'n donderdagavond deed ik mijn stoute schoenen aan. Inderdaad, binnen vijfentwintig minuten stond ik weer buiten. Het grootste probleem was het afrekenen, dat men het liefst via de pin doet. Zelf ben ik een fel tegenstander van dat gepin, omdat je vrij snel het overzicht over je uitgaven kunt verliezen, terwijl je, als je het contant doet, je jezelf kunt budgetteren. Dus ik moet mijn veertig euro en een beetje afrekenen, waarbij al het geld elektronisch wordt gescand. Het muntgeld ging prima, het papiergeld bleek een probleem. Ik kreeg ineens heel veel respect voor de baliemedewerkster, op het punt dat ik dat apparaat allang door het raam naar buiten had gegooid, bleef zij, nog steeds vriendelijk lachend, volharden.
Een week later mocht ik het document ophalen, en kan ik weer bewijzen dat ik een Nederlander ben.....

zondag 22 april 2012

Halfnaakte motorrijders.

Heb je ze alweer gezien, die motorrijders die met een spijkerbroek, of liever nog een korte broek, en gympies op de motorfiets zitten? Net zoals jij vind ik dit oliedom, een klein schuivertje en je zult merken dat huid niet gebouwd is om een schuiver op te vangen.
In de landen om ons heen is deze manier van kleden inmiddels verboden, en staat er, op het niet dragen van motorkleding, dezelfde boete als het rijden zonder helm. En wees nu eerlijk, wat heeft het voor nut om een helm te dragen als je de rest toch niet beschermt. Ja, ik weet dat het warm zal zijn, maar wat heb je liever, dat je je wat meer moet douchen, of bij de eerste de beste schuiver heel veel operaties moet ondergaan?

donderdag 19 april 2012

Duur weekje.

Deze week vloog het geld haast letterlijk uit mijn handen. Dinsdag moest ik even voor een controle naar de tandarts. Een half uur later stond ik gecontroleerd en gereinigd buiten, bijna vijftig euro lichter.
Vandaag ging ik naar het gemeentehuis voor een verlenging van mijn identiteitskaart. Ook hier stond ik een half uurtje later buiten met veertig euro en vijf cent minder in mijn zak.
Binnenkort krijg ik een uitnodiging om het document op te halen. Hoewel je binnen Nederland je redelijk kunt redden zonder die kaart, is het in de meeste Europese landen verplicht een dergelijke kaart op zak te hebben, en wordt er richting Engeland zelf op gecontroleerd, hoewel dit volgens het verdrag van Schengen niet toegestaan is, eenmaal binnen een Schengenland ben je vrij om naar de andere Schengenlanden te reizen.
Ach, ik ga over een paar weken een dagje naar een ander Schengenland, waar je wel met 120 kilometer per uur over de grens mag rijden.

Rijdende snackbar?

De laatste paar dagen lijkt het steeds erger te worden, mensen die achter het stuur zitten te eten of drinken en het liefst op volle snelheid op de snelweg. Is het nu echt zo moeilijk om die kar even aan de kant te zetten om het een stuk veiliger te nuttigen.
Nog zoiets, dames die hun volledige make-up gaan doen of heren die zich, al rijdend, scheren. Dat laatste is al thuis zittend op een stoel een heidens werk, waarbij je je hoofd in allerlei standen moet houden, en ik het daardoor niet kan begrijpen dat je het doet.
En dan het telefoneren. Dat wordt inderdaad minder, maar om nu te gaan zitten chatten of andere internetgein uit te gaan halen........

woensdag 18 april 2012

Respect voor het oude.

Afgelopen week kreeg ik een hele leuke reparatieopdracht. Een, bijna tien jaar oude, Salora televisie, een Opera voor de insiders, had de geest gegeven. Of we het apparaat konden repareren." Natuurlijk", was ons antwoord. Of het een probleem was dat het toestel in Almere stond. Ach, een stukje rijden, en de klant wilde er ook nog voor betalen.
Het leuke was nog dat het toestel ter plekke hersteld kon worden. De klant was blij, zeker omdat hij geen zin heeft om een LCD aan te schaffen. Eerlijk gezegd heeft hij gelijk, zelf kijk ik ook naar een toestel van bijna elf jaar oud, ook een Salora, een Gala, en mijn volgende zal waarschijnlijk ook weer een beeldbuistoestel zijn.

maandag 26 maart 2012

Ballentent.

Ik kreeg een telefoontje van de Lotto. Of ik mee wilde spelen, en dat mocht een maand gratis. Jaja, dat ken ik, en daarna zit je dan zeker vast aan een of ander abonnement. Als je mij kent weet je dat ik mij sowieso niet laat overhalen door colporteurs of telefonische verkopers, als ik iets wil koop of regel ik het zelf, en vaak nog goedkoper dan die verkopers.
Toen ik op mijn telefoon keek, bevreemde mij een ding, het nummer waarop ik gebeld werd. Ik ben in het bezit van meerdere telefoonnummers, waarvan een in het telefoonboek staat, en overal gepubliceerd staat, en een andere intern bekend nummer. En juist op dat laatste nummer werd ik gebeld. De narigheid van mij is dat ik zo'n gesprek netjes wil afhandelen, terwijl ik het eigenlijk meteen wil afbreken, en misschien moet ik dat voortaan ook maar doen ook......

Wie het laatst lacht.

Zondag verscheen ik in een overhemd op het trammuseum. Ik had die ochtend al gezien dat de temperatuur, die rond acht uur nog slechts vijf graden bedroeg, aardig zou kunnen gaan oplopen, en omdat ik bijna de hele dag op de baan zou zijn, leek het mij handig om mij zo dun mogelijk aan te kleden.
Al snel bleek dat ik geen verkeerde keuze had gemaakt. Nu moet ik er al bij vertellen dat ik het al vrij snel warm heb, maar toen de zon doorbrak, zag ik bij velen de jassen uitgaan, en bij anderen zelfs de melkflessen tevoorschijn komen.

vrijdag 23 maart 2012

Lentezon.

Heb jij al genoten van de zon? Nou, ik had even een paar minuutjes over, en heb even genoten van de rust van het water. Stom eigenlijk, dat je kunt wegdromen door geluiden die je hoort. In principe kun je dit ook thuis doen met een hoofdtelefoon op. Maar de zon, die doet het hem, vooral als je net uit de winter komt, en we nog een beetje last hebben van onze winterdepressie, die bij sommigen naadloos overgaat in een voorjaarsblues.
Door deze zonnige en warme dag, 17 graden eind maart mag je wel warm noemen, merk ik wel iets anders. Sinds kort ben ik in het bezig van een zonnebril met Polaroidglazen, en probeerde ik bij mijn tekstverwerkertje annex GSM-telefoon op het scherm te kijken. Zwart was het scherm, wat komt omdat ik het scherm een kwartslag moet draaien om te kunnen tekstverwerken. De reden. De lichtfilters zijn ook een kwartslag gedraaid, en kun je het scherm in zijn geheel niet aflezen, maar dit terzijde. Het ging over de lente......
Goed, terwijl ik dit schrijf probeer ik mijn huid nog een paar tinten donkerder te krijgen. De vraag is alleen welke kleur? Ik ben nogal van het type dat eerder roodtinten dan bruintinten aanneemt. Maar dit kan mij niet meer ontnomen worden. Geniet van de lente!

donderdag 22 maart 2012

De week voorbij.

Zo, de laatste dagen van de herfst hebben we ook weer achter de rug, en de lente is inmiddels met volle kracht begonnen. Gisteren mocht ik alweer lekker op mijn balkon van de zon genieten, en de eerste poging gaan wagen om van mijn kleurloze huid een beetje kleur te laten krijgen.
Op de tweede lentedag ging het natuurlijk mis bij de spoorwegen, en ik ben benieuwd wat de uitleg gaat zijn. Het gerucht gaat dat men de software de schuld gaat geven. Ik geloof dat het het stuifmeel was.
Over stuifmeel gesproken, het hooikoortsseizoen is ook weer begonnen. Zij die gaan niezen groeten u, hatsie.

donderdag 15 maart 2012

Hij is gekrompen.

Een collega van het trammuseum sprak mij aan:" Is het jou al opgevallen dat jouw auto gekrompen is?" Dat klopt, na zeven jaar trouwe dienst heeft de Kia Pregio het veld geruimd voor een Volkswagen Caddy. Bij het laatste bezoek aan de garage werd ons duidelijk gemaakt dat er flink wat kostbare reparaties aan zaten te komen aan zaken zoals de zuigerveren, koppakking en koppeling. Omdat de wagen eigenlijk te groot is voor haar doel, kwam de overweging om ook eens te kijken naar wat anders. En zo kwam deze Caddy, met 1,9 SDI-motor, in het vizier. In het verleden hebben we een vergelijkbare wagen in de Seat-uitvoering gehad, waarbij de wagen regelmatig 1 op 20 haalde, terwijl we bij de Kia, met haar "superzuinige" Euro 3 commonrailmotor, blij mochten zijn als we niet onder de 1 op 10 zakten. Na de eerste ritten in deze Volkswagen lijkt het erop dat de wagen inderdaad dezelfde lage verbruikscijfers als de Seat heeft.
Ach, maar klein is ook fijn.....

donderdag 1 maart 2012

Vraagje.

Het volgende verhaal is gebaseerd op een waar verhaal. De plek en de bestemming heb ik alleen veranderd. Het zou namelijk kunnen zijn dat de passagier meeleest.
Twee oudere dames kloppen op de deur van de bus. De chauffeur doet open. Zonder te groeten vraagt Ć©Ć©n van de dames,"Chauffeur, weet u waar de bus naar Hillegom vertrekt.""Natuurlijk",antwoord de chauffeur. "Weet u ook hoe laat deze vertrekt?" "Inderdaad.""Gaat u het ons nog vertellen of niet?""Als u het vriendelijk vraagt wil ik dat best doen." De dames lopen briesend weg.
Een paar dagen later wordt hij op het matje geroepen. Hij zou onbeleefd zijn geweest." Onbeleefd?", zegt hij," iemand die je bus instormt en niet eens de moeite neemt je fatsoenlijk te groeten beticht mij van onbeleefdheid? Ik heb toch alle vragen netjes beantwoord?" Waarop ook de chef in lachen uitbarst. Hij zou nog contact opnemen met de klagers.

Gesloten, wegens beƫindiging

Al jaren hebben mijn vriendin en ik de vaste gewoonte om op dinsdagochtend te gaan "brunchen". Dit komt door een gewoonte die Amsterdammers hebben, zij denken dat je maandag gesloten bent.
Het brunchen doen we altijd bij hetzelfde tentjes. De oorzaken dat we "overstappen" is meestal te wijten aan het beëindigen van het bedrijf, of door een nieuwe eigenaar die, zo nodig, een nieuwe kaart moet introduceren, waar onze broodjes nou net niet opstaan.
Een ander geval was bij een tent die nog wel bestaat. Daar kochten we altijd een broodje ham met mosterd-honing-dressing, waarbij de ene week de honing en de andere week de mosterd ontbrak. Mijn vriendin heeft daar een keer op het punt gestaan om de spullen zelf mee te nemen.
En het afgelopen tentje kondigde vorig jaar al aan te gaan sluiten, alleen hield men geheim wanneer het zou gebeuren. Tot een paar weken geleden waren wij dan ook trouwe bezoekers, tot de dag dat de bediening zo ondermaats was, dat we ons zaten te ergeren. Het duurde al een tijdje voordat onze, vaste, bestelling werd opgenomen, om het vervolgens al een tijdje klaar te zien staan om aan ons geserveerd te gaan worden.
Dit deed ons direct besluiten om naar een ander tentje over te stappen.
Afgelopen week kwam de aap uit de mouw. We wisten dat het, door de invoering van betaald parkeren, rustiger was geworden op het winkelcentrum, en dat er winkeliers zijn die het hoofd niet boven water kunnen houden. De tekst "faillissementsverkoop", die nu op de ramen prijkt, zegt mij genoeg.

Privacy, bestaat dat nog?

De laatste paar dagen laait de discussie over onze privacy weer op. Allereerst omdat Facebook en Google hun beleid hebben aangepast, waardoor alle historie terug te vinden is/ zal zijn, en de nominaties voor de "Big Brother award".
Dat we, bedoeld of onbedoeld, onze privacy aan de wilgen hebben gehangen, is zo langzamerhand bekend, immers wie is er niet bezig met Hyves, Facebook of haar soortgenoten, om maar te zwijgen van het vele E-mailverkeer.
Er is natuurlijk ook een andere kant. De servers van de diverse communitysites, om maar eens een prachtig Nederlands woord te gebruiken, draaien niet op lucht. Sterker nog, deze slurpen zoveel energie dat het elektriciteitsnet rondom een dataserver aangepast moet worden. Naast de aanschafkosten, moeten de gebruikskosten ook betaald worden. En dit laatste gebeurt door de opbrengsten van het verkopen van onze, geanonimiseerde, gegevens. Doordat ik vrijwel dagelijks het woord "thee" twitter, en deze tweets ook op Facebook terecht komen, is mijn openingspagina bezaaid met reclames over thee.
Maar voorzichtig moet je ook zijn. Diegenen die mij echt kennen, weten dat ik wel eens van een grapje hou. Nu is het zo dat veel onderzoekers de sites gebruiken om een mening over jou te vormen, vaak vergelijkbaar met het beeld dat wij vormen van een artiest door zijn of haar optredens. En dat kan de plank vaak lelijk misgeslagen kan worden. Zo zijn komieken vaak hele serieuze mensen en komen er zelfs opmerkingen uit de sociale media als "waarheid" in kranten. Feitelijk kun je concluderen dat de wereld niet kan omgaan met sociale media, en dat je redelijk voorzichtig moet zijn met je opmerkingen, voor je het weet heb je een of ander label opgeplakt gekregen.
Zelf heb ik regelmatig last van mensen met verkeerde bedoelingen. Maar ach, dat soort types belden ons normaal tijdens etenstijd. Ik heb dan liever dat men mij via de mail lastigvalt, die berichten kun je binnen de seconde weggooien, terwijl je vaak minuten bezig bent om een ongewenste beller duidelijk te maken dat je al bij het juiste energiebedrijf zit.......

maandag 27 februari 2012

Lente in zicht!



Voor de meteorologen is het donderdag zover, voor hen begint de lente. Voor ons, normale stervelingen, duurt het nog een paar weken, wij wachten op het moment dat de zon de evenaar passeert, de equinox. Het unieke van deze dag is dat het overal op de wereld even lang dag en nacht is.
Wat betreft de winter, zijn de laatste sporen ijs zowat verdwenen. De natuur heeft daar flink moeite mee gehad. Na een week met temperaturen flink boven nul, zag je op diverse sloten en plassen nog steeds vliesjes ijs liggen.
Verder doet de natuur ook haar best, de krokussen zijn al flink in bloei, en de, veel te vroeg uitgekomen, narcissen, heffen zich langzaam maar zeker weer op, na bevroren te zijn geweest.
Maar als ik een verzoek mag doen, mag het dan weer een echte lente worden, en niet zo warm als vorig jaar? Want temperaturen boven de 25 of, waar de kranten over spreken, 30 graden, dat is nu iets teveel van het goede, om maar van een laatste winterprik te zwijgen...

vrijdag 24 februari 2012

Kabeltelevisie


De kabeltelevisie is een mooie uitvinding, behalve als er een storing is. Deze week mocht ik weer eens naar een klant, die meende dat zijn televisie defect was. Vanwege zijn melding, geen ontvangst, was ik al beducht op iets wat wel vaker bij de kabeltelevisie voorkomt, signaaluitval. Een korte meting leerde mij dat zijn signaal inderdaad uitgevallen was, of beter gezegd, onterecht afgekoppeld. Het geval wil dat een aantal maanden geleden zijn bovenburen zijn verhuisd. Dan is de gewoonte van de kabelmaatschappijen om het signaal na een tijdje af te koppelen. Nu zijn de labeltjes aan de aansluitingen vaak even oud als de kabels zelf, bij de meeste maatschappijen zo’n jaar of twintig oud, en daardoor slecht leesbaar. En zo is het mijn vriendin al meer dan vijf keer gebeurd dat haar avondje TV-kijken onmogelijk werd gemaakt door de lokale kabelboer.
In het geval van mijn klant, had de klant zelf gebeld, en zou er pas over twee weken een monteur langskomen. Een telefoontje van mij, en men komt al na het weekeinde.

zondag 12 februari 2012

De eerste griep.

Vorige week was het dan zover, ik was één van de gelukkigen die getroffen werd door een of ander bacil. Nu ben ik niet het type om direct plat te gaan liggen, maar als ik 's avonds thuiskwam wist ik niet hoe snel ik mijn bed moest induiken.
Vorige week zondag werd mij daardoor een weekeindje Arnhem door de neus geboord, hoewel ik in de middag door de zon naar buiten werd gelokt. Dik ingepakt ben ik een wandeling gaan maken naar de Poel in Amstelveen, deze was sinds zeer lange tijd dichtgevroren. Enfin, de filmpjes staan op Youtube.
Nu, een weekje verder gaat het stukken beter. De afgelopen week ben ik nog een paar keer vroeg het bed in gedoken, waardoor ik lekker uitgerust aan de week kan beginnen.

zondag 29 januari 2012

Midwinterblues

Merk je het ook, dat er veel mensen prikkelbaar zijn en nergens meer zin in hebben? Misschien heb je het ook dat je op dit moment overal tegenop ziet. Dan heb je waarschijnlijk de midwinterblues te pakken. Maar het is ook een periode om triest van te worden, de meeste dieren zijn in winterslaap, de boeren hebben het vee naar binnen gehaald, en het weer werkt ook niet sfeerverhogend. Er was vandaag zon, maar het was guur koud en de lucht was maar akelig grijs alsof er ieder moment noodweer kon losbreken.
Zelf merk ik het wel, normaal sta ik lekker vroeg op om van de zondag te genieten. Vanmorgen stond ik ook op, keek naar buiten, zag het trieste weer, en besloot maar een lekker rustig aan te doen.
Misschien heb ik zelf de blues te pakken?

Grote schoonmaak.

Facebook heeft weer eens wat nieuws, Timeline. Met deze mogelijkheid kan iedereen, die toegang heeft tot jouw pagina, alles berichten zien die jij ooit geplaatst hebt.
Dit was voor mij een reden om eens een flinke schoonmaak te houden, en wat dingen los te koppelen. Wees nu eerlijk, waarom moeten Twitterberichten ook op FB of Hyves staan? Mensen die jouw willen volgen kunnen dat ook via Twitter zelf.
Een ander probleem is dat teksten verkeerd uitgelegd kunnen worden, dingen die een paar maanden geleden gezegd konden en mochten worden, kan misschien nu als aanstootgevend ervaren kunnen worden. Diegenen die twitteren weten hoe snel een tekst op internet staat, en hoe moeilijk het is deze vervolgens te verwijderen.
Inmiddels is Facebook helemaal opgeschoond, berichten ouder dan een maand haal ik tegenwoordig weg. Bij Hyves heb ik nog een beetje werk.

vrijdag 20 januari 2012

Typisch weer 'n Nederlandse winter.

Van Stads en landgezichten
Dit is echt een winter die in het rijtje thuishoort van de afgelopen seizoenen, een lente als 'n zomer, een zomer als een herfst, de herfst die meer aan de lente en zomer tegelijk leek en nu de winter waar zelfs de natuur van denkt dat het lente is. Kijk maar eens om je heen, van diverse planten en bomen komen de knoppen al uit en de narcissen staan al volop in bloei, en als klap op de vuurpijl "mogen" de hooikoortspatiƫnten nu al hun medicijnen innemen.
Het zal mij benieuwen wat de aankomende lente gaat brengen, en natuurlijk de resterende tweederde van deze winter.

woensdag 18 januari 2012

The noise of Holland.

Hoewel ik sowieso geen fan ben van dit soort programma's, zie ik wel de vele klachten over "the voice of Holland". De verkeerde kandidaten die doorgaan, en goede zangers en zangeressen die vervolgens het veld moeten ruimen. Dit effect is heel simpel te verklaren. Deze programma's maken gebruik van televoting. Dit, in combinatie met de eeuwige drang om minderbedeelden nog een kans te bieden, maakt dat de stemmers niet op de beste kandidaat stemmen, maar op diegene die de meeste steun kan gebruiken. En dit maakt het zo oneerlijk, waardoor niet de voice maar de noise waarschijnlijk gaat winnen.....

zondag 15 januari 2012

Lekker fietsen.

Van Amsterdamse Bos
Wat hebben we een heerlijke zondag achter de rug. Zon, een graadje of vijf en bijna geen wind. Omdat ik vandaag wat kleine dingetjes langs de museumtramlijn moest doen, had ik de keuze uit de auto of de fiets. Voor het laatste voertuig heb ik gekozen, en meteen misbruik gemaakt van het feit dat de lijn tegen het Amsterdamse Bos aan ligt, ik heb er een flinke fietstocht door gemaakt, ook om eens met eigen ogen te zien wat de afgelopen stormen voor schade hebben aangericht. Ik schrok er wel een beetje van, er was geen stuk wat onbeschadigd was, er lag overal wel een boom om, en minimaal een stel takken. Maar mooi was het wel, en velen met mij hebben genoten, zeker het Amsterdamse Bos was vrij druk, zoals je op mijn filmpje op Youtube kunt zien. Ach, laat het maar zo blijven tot aan de lente, en je hoort mij niet klagen.

woensdag 11 januari 2012

Piratebay...

De kogel is door de kerk, Ziggo en XS4ALL worden door de rechter gedwongen om de toegang tot Piratebay te blokkeren. Dat is heel leuk bedacht, en in het verleden zijn pogingen gedaan om malafide servers te blokkeren, maar dit is haast onmogelijk. De dag dat deze blokkade een feit zal zijn, zal de site nog gewoon bezocht worden. Op internet zijn diverse knooppunten, die je ook rechtstreeks kunt aanroepen. Zeker de mensen die zich met het downloaden via torrents bezighouden, zullen deze ontsnappingsroute waarschijnlijk al gebruiken voor het downloaden vanaf de geblokkeerde servers in het Oosten.

Ik wacht af....

dinsdag 10 januari 2012

Een beetje weinig geblogd de laatste tijd.

Het is een tijdje geleden dat ik een blogje heb geschreven. Om jullie gerust te stellen, er is niets mis met mij, ik heb het gewoon een beetje druk, en dus geen tijd om te bloggen. En verder heb ik in de vrije tijd genoten van de rust. Zoals misschien bekend hebben we op het trammuseum een flinke aanloop van nieuwe medewerkers gehad, waardoor het niet meer mogelijk bleek om de opleidingen tijdens de dienst te doen. En zo heb ik de afgelopen maanden mijn enige vrije avond, de maandag, gebruikt om deze opleiding te geven. Of ik het leuk vind? Natuurlijk, en in maart ga ik met een volgende ploeg aan de gang. En voor nu ga ik weer eens naar een vergadering......

woensdag 4 januari 2012

Storm en regen, winter 2012.

Als er iets is dat mijn totaal geen wintergevoel geeft, is dit het weer dat op dit moment ons land teistert. Geef zelf toe, de stormen en regenbuien van de afgelopen paar dagen geven toch meer een herfstgevoel?
En ik ben niet de enige die geen wintergevoel heeft, de hooikoortspatiënten mochten al naar de pillen grijpen, omdat diverse bomen in bloei zijn, ongeveer anderhalve maand te vroeg.
Voordelen heeft dit wel, de kachel hoeft minder te stoken, en rond deze tijd liepen we bijna allemaal met spierpijn van het sneeuwruimen.
Ach, zo hebben we altijd wat te mekkeren over het weer.

maandag 2 januari 2012

Nieuwjaar

We hebben het jaar 2011 achter gelaten, en zijn zo het jaar 2012 ingerold. Komt bij mij de vraag, was het nu weer nodig om hulpverleners lastig te vallen? Diverse hulpverleners zijn bekogeld met vuurwerk en andere projectielen, waarbij er diverse hulpverleners gewond zijn geraakt. In de meeste gevallen was het excuus dat de dader dronken was. Wat nou excuus? Als je gaat drinken, en zodanig dat je dronken dreigt te worden, ben je toch een halve zool dat je nog door gaat drinken? Zeker als je je daarna nog tussen ander volk gaat mengen. Ik heb geen medelijden met dit soort figuren, ze moeten gewoon zwaar gestraft worden, en niet gaan zeuren over ontoerekeningsvatbaar zijn, immers, toen het eerste drankje naar binnen ging, was het figuur nog volledig toerekeningsvatbaar, hoewel we over de intelligentie kunnen twijfelen, maar dat is een andere zaak. Eigenlijk zou het een goede straf zijn als deze gasten, na hun straf, vijf jaar lang vanaf 24 december tot 2 januari een "vakantie achter de tralies" doorbrengen.
Dan zijn er een aantal vuurwerkgewonden gevallen, kortom een kostenpost voor de samenleving. Wordt het niet eens tijd om ook dit soort kosten op de daders te gaan verhalen? Beter gezegd, een aantal slachtoffers raakt arbeidsongeschikt, en mag gaan leven van een uitkering. Het zou niet meer dan redelijk zijn als de dader de inkomsten van het slachtoffer gaat aanvullen tot het normale loon.
Zelf was ik tijdens het afsteken van het vuurwerk niet op straat te vinden, ik zat, net zoals vorig jaar, bij een hond die het maar een angstige bedoening vindt. Gelukkig werd ook dit dier na een tijdje rustig. Ik blijf het zielig vinden dat honden niet doorhebben dat ze in huis veilig zijn.