Zeepsopthee.

Afgelopen week hing er tijdens de theepauze een zeepsoplucht. Ach, dat kan gebeuren, alles wordt immers afgewassen. Echter, toen ik de thee onder mijn neus wilde schuiven werd de lucht alleen maar sterker. Dit kon maar een ding betekenen, Earl Grey, en deze was nog sterk ook. Nu ben ik al helemaal niet van de vreemde theetjes, ik snap niet wat men aan al die smaakjes vindt, bovendien stinkt deze thee. Kortom, voor mij alleen gewone thee.
Zo, en nu een lekker bakkie om de smaak weg te werken.

Treintjes op de snelweg.

Afgelopen week stond in de krant een artikel over "treintjes op de A2". Treintjes, zonder rails? Bij nadere bestudering bleek het artikel te gaan over automobilisten die hun cruise-control aanzetten en stoïcijns op een van de linker rijbanen blijven rijden, zonder ook maar het besef te hebben dat er rechts van hen ook nog rijbanen zijn. Nu is dat niet zo erg, er zijn wel vaker automobilisten die denken dat ze in Engeland rijden, maar wel als dat met een zodanige snelheid gebeurt dat jij, die wel netjes rechts houdt, de keuze krijgt óf om rechts te passeren óf om een aantal rijbanen naar links te gaan om die auto te passeren om vervolgens een slinger te maken naar de, verplichte, rechter rijbaan. En dan heb je ook nog gasten die achter zo'n figuur blijven hangen, waardoor je op de rechter banen prima kunt doorrijden, terwijl er links opstoppingen ontstaan.
Is het misschien een idee om die rijbanen buiten de spits af te sluiten, totdat er een manier is gevonden om het gedrag van deze mensen te veranderen?

Wie durft mij wakker te maken?

Na een lekker druk weekeinde, met een paar extra vervoertjes op de museumtram en een leuk en, onverwacht, druk dagje op de museumtramlijn, besloot ik vroeg mijn bed in te duiken. Als een zombie moet ik naar mijn badkamer zijn gelopen om vervolgens lekker te gaan knorren. Ik bedoel, toen ik wakker werd was dat gewoon in mijn bed, van het ritueel van gisterenavond kan ik mij weinig herinneren.
Rond een uurtje of zes hoorde ik wat gezoem. Verdakke, een mug, dat kun je er dan nog bij hebben. Hoewel je eigenlijk weet dat het geen nut heeft, geef je toch een klap in het donker, wetende dat die mug je alleen zal uitlachen. Het vreemde was, dat het toch stil was.
Toen ik door de wekker gewekt werd, zag ik een zwarte vlek op mijn hoofdkussen, de klap bleek dus toch raak te zijn geweest. Maar toch was ik nieuwsgierig hoe dit beestje binnen was gekomen. De schuldige bleek mijn keukenraam te zijn. Als gewoonte doe ik dat raam altijd open als ik thuis kom, en normaal doe ik dan ook de balkondeuren open, niets is lekkerder dan het huis even doortochten. Maar, zoals eerder gemeld, ben ik slaapwandelend naar de slaapkamer gegaan, en heb dat raam open gelaten...

IBAN

Zo, ben jij al over op IBAN? Dan ben jij sneller dan een slordige 20.000 bedrijven, die vanaf nu een probleem hebben. Een ding is zeker, het zijn die bedrijven die nog nooit zaken met het buitenland hebben gedaan. Is dat wel het geval, dan heb je al te maken gehad met de BIC en SWIFT-codes.  Wat wel verandert is het feit dat je nu weer moet weten bij welke bank iemand zit. Op de oude postbanknummers na, waren alle rekeningnummers zo gemaakt dat men aan de code kon zien bij welke bank een rekeningnummer hoorde. Nu kun je het op twee manieren zien, door de bankcode en dat verwerkte rekeningnummer.
Op de vraag of ik mijn IBAN-nummer uit mijn hoofd ken, moet ik je ontkennend antwoorden, maar kan hem wel in elkaar zetten. De code begint met NL gevolgd door het nummer 54( waar dat voor staat mag Joost weten) de bank INGB( dat vroeger PSTB was), een zwik nullen om de boel op te vullen en mijn rekeningnummer.