Kerst 2011

Kerst 2011 staat voor de deur. Maar om nou te zeggen dat ik een echt kerstgevoel heb, nee. En inmiddels ben ik er ook achter hoe dat komt. Normaal is Kerst er de oorzaak van dat een hele week door elkaar wordt gegooid door twee extra vrije dagen. Dit jaar komen we er heel karig vanaf, slechts één extra vrije dag, waarbij je ook nog eens moet bedenken dat 2012 nog slechter begint, nieuwjaarsdag 2012 valt op een zondag.

Voor twee landen in de stille oceaan zal het einde van het jaar helemaal vreemd gaan verlopen. Deze landen hebben besloten aan de andere kant van de datumgrens te gaan zitten. Hoe men dit gedaan heeft is doordacht en amusant tegelijk, de 30e december 2011 wordt overgeslagen. De twee ministaatjes liggen vlakbij Australië, en liepen, qua datum, altijd één dag achter. En zo wordt dit probleem opgelost. Een ander land, Amerikaans Samoa, blijft wel aan de "juiste" kant van de datumgrens, en is daarmee de plek waar je de laatste zonsondergang van de dag kunt meemaken.

Een bewogen week.

Zo, dit was een bewogen week, waarin van alles en nogwat gebeurde. Even in het kort, de lancering van André Kuijpers, de bekendmaking van de dood van Rienk Kamer, het overlijden van Kim-young-il en de "Ajax-supporter" die de keeper van AZ wilde uitschakelen. Kim-young-il was er de oorzaak van dat een filmpje van een verzekeringsmaatschappij massaal werd bezocht.
En ook "de trap" zal ook lang doordreunen. Hoe is het mogelijk dat iemand met een stadionverbod wordt meegekomen door een andere "liefhebber"?
Voor mij gebeurde er ook wel een en ander, bijvoorbeeld het opstappen van een medewerker bij een van de verenigingen waar ik actief ben. Inmiddels is het gat opgevangen, maar het geeft weer een hoop werk.
Bij een andere vereniging is het omgekeerde aan de gang, ik moet daar oppassen dat er mensen worden vergeten om in te schrijven. Daar is het nu winterpauze, zodat ik daar een klein beetje kan freewheelen.
En dan natuurlijk het werk, waar we de laatste tijd weer allerlei leuke opdrachten afwerken, zoals het opknappen van een luidsprekerbox, en deze week zelfs een DCC-recorder passeerde. Tja, DCC, op zich een mooi systeem, ingehaald door de schijfjes. Deze laatsten worden op hun beurt meer en meer vervangen voor kaartjes.
Wat het verder zo vreemd maakt is het aankomende Kerstweekeinde. Ik krijg maar geen kerstgevoel, al is het maar dat het in een weekeinde valt, en je dus gewoon in je werkpatroon blijft. Vooral voor veel winkeliers, die op maandag toch al gesloten zijn, zal het een bijzondere ervaring zijn, Kerst zonder één extra vrije dag.

Code oranje.

Voor vrijdag is code oranje afgekondigd. Toen ik het bericht in eerste instantie hoorde, vlak na het sportnieuws, dacht ik aan een grapje van de nieuwslezer, en verwachtte een bericht over een of andere nationale ploeg. Tot mijn schrik verscheen de weerman in beeld, die een weerwaarschuwing afgaf. Donderdagavond en vrijdagochtend zullen delen van ons land te maken krijgen met extreem weer.
Nu hadden de Amerikaanse weerdiensten daar inderdaad al dinsdag een soortgelijke waarschuwing gegeven, terwijl de Nederlandse weerdiensten had wel over neerslag en een aantrekkende wind hadden, maar niet wat ook maar in de verste verte op een weerwaarschuwing lijkt.
In iedere geval, de waarschuwing is afgegeven. Doe voorzichtig, morgenavond zien we wie er gelijk heeft......

Nieuwe bushalte, maar de bus is weg.

Bovenstaande foto heb ik voor de deur van mijn flat gemaakt, maar deze foto kun je bijna overal in Amstelveen maken, een opgeheven bushalte. Nu wordt er bij een wijziging wel vaker een buslijn opgeheven, maar dat een paar wijken vrijwel zonder openbaar vervoer komen te zitten is een ander verhaal.
Maar, zoals je aan de bovenstaande foto kunt zien, is deze halte nog niet zo lang geleden opgeknapt, en dat klopt. De laatste haltes zijn pas afgelopen zomer aangepast voor de lagevloerbussen.
Als we het dan toch over bezuinigen hebben.......

Ja hoor.

Terwijl het buiten regent en stormt zit ik dit stukje te tikken. Eigenlijk wel vreemd om de eerste herfststorm in december mee te maken. Maar, dit is beter dan de sneeuw die we de afgelopen twee jaar getrakteerd kregen. Herinner je nog 17 december 2010, dat er om 12 's middags besloten werd om het busverkeer in het grootste deel van het land stil te gaan leggen, hetgeen in het weekeinde daarna nog een paar keer gebeurde? Nee, geef dan maar liever deze storm.

Als je maar een ander de schuld kunt geven.

Tijdens het wachten op ons volgende ritje op het trammuseum, zat ik, met wat collega's naar buiten te kijken. Tijdens de eerste rit hadden we echte najaarsomstandigheden, donkere wolken, regen en een flinke wind. Na de middag begon het lekker op de klaren, kwam de zon tevoorschijn en begon de boel op te drogen.
Terwijl we aan het babbelen zijn, kwam er een snorfiets aanscheuren, om vervolgens vol in de remmen te gaan vanwege een bus die op de voorrangsweg reed, waarbij de snorfiets onderuit ging, immers, de weg was nog nat. Gelukkig voor de snorfietser, had hij geen andere weggebruikers geraakt. De snorfietser stond op, en leek weg te gaan. De bus, die met het voorval niets te maken had, reed het busstation op naar de halte.

Toen de bus stilstond, was die snorfietser ook bij die bus. Samen met een "collega" versperde hij de weg. Mijn collega's en ik keken elkaar aan, en besloten maar eens bij die bus te gaan kijken.

Daar aangekomen was de snorfietser, samen met een "collega", aan het proberen een schuldgevoel aan te praten. Tja, dan ben je heel goed bezig. En wat het ergste is, er was geen passagier die een vinger uitstak. De snorfietser eiste dat de chauffeur zijn naam aan hem gaf, wat hij uiteraard weigerde. Een behoorlijke discussie volgde, waarbij ik moet erkennen dat de chauffeur de enige was die kalm bleef, en stonden mijn collega's en ik ons drukker te maken over de situatie dan hij. De snorfietser begon te merken dat hij de situatie niet meer onder controle had, en droop af met het verhaal dat hij naar een wedstrijd van Ajax onderweg was.

Ach ja, het was leuk geprobeerd.

Verdwaald zonder beltegoed.

Donderdagavond wandelde ik naar huis, in plaats van de fiets te pakken. Ik wilde de werkzaamheden aan de Kastanjelaan in Amstelveen bezoeken, en wist dat de fiets letterlijk een sta in de weg zou zijn. Het bleek juist, het werd een soort survivaltocht door een stukje Amstelveen. Men is in dat gebied de riolering aan het vervangen, waarbij de straat volledig is opgebroken.
Nadat ik deze tocht had afgerond, fietste een jongedame mij tegemoet. "Mag ik uw mobiel even gebruiken?", vroeg ze vriendelijk. Het leek mij niet het beste idee, immers, waar gaat ze naartoe bellen? De dame, uit Amsterdam afkomstig, bleek verdwaald, was niet bekend in Amstelveen, en het afgesproken bij de kerk aan de Keizer Karelweg. Deze zou in de buurt van het Stadshart moeten zijn. Ik wilde niet meteen de betweter uithangen, maar aan die weg is helemaal geen kerk. Het dichtste bij is de Kruiskerk, maar om te zeggen dat die aan die weg ligt.....
Inmiddels had ik het telefoonnummer van haar, mannelijke, afspraak gekregen, en belde ik hem op. Ook hij bleek totaal onbekend, en op zoek naar die kerk. En ga eens iemand die de weg niet kent naar je toe begeleiden......
Na een paar minuten verscheen een fiets zonder licht. Ik grapte nog:" Iemand zonder licht, die komt vast uit Amsterdam", hetgeen waar was, het was haar afspraakje. De twee tortelduifjes hadden elkaar gevonden. Ik vraag mij alleen af of ze de weg terug naar Amsterdam gevonden hebben.......

Kies jij tussen vrienden?

Ik leg je dit keer een vraag voor die binnenkort voor mij actueel kan worden. Ik heb twee mensen waar ik goed mee kan schieten. Voor beiden zal ik ook door het vuur gaan. Nu zit er tussen die twee een ruzie aan te komen, waarbij de een gelijk heeft, maar de ander in de toekomst minder schade gaat berokkenen.
Zie je mijn probleem?

Moe.

Vorige week heb ik aan den lijve ondervonden hoe moe je kunt zijn. Uit mijn werk gekomen, dacht ik een paar minuutjes te gaan liggen. Het was een beetje druk geweest en de combinatie met de omschakeling van zomer- naar wintertijd bleek perfect. De geplande paar minuten werden een paar uur. En zo kwam ik er om half drie 's nachts achter dat de avond geheel anders was verlopen dan gepland. Maar deze jongen had het uiltje niet geknapt, deze was volledig afgeslacht.

De qat aan het spek binden.

Uithoorn is door het openbaar ministerie erop gewezen om niets tegen de qat-handel in die gemeente te doen. Het OM wijst erop dat de overlast en handel binnen de regels is. Pardon? Toen ik in diezelfde straat werkte mocht ik meerdere keren aanschouwen hoe particuliere, zijnde medewerkers van een bedrijf op het industrieterrein, het spul gingen halen, terwijl detailhandel op dat terrein niet is toegestaan. En wat betreft de overlast weten de heren, die op de locatie afkomen, zelf voor een behoorlijke verkeersoverlast te zorgen, waar de tankwagens met gevaarlijke stoffen zich doorheen moeten persen, op weg naar één van de chemische fabrieken of naar de tankstations

Zo maak je het de dieven wel gemakkelijk.

Soms lees je een klein berichtje over een diefstal uit de auto, waarbij een brommertje naast een auto komt staan, het zijraam wordt ingetikt, om vervolgens de handtas "mee te nemen". Je zou langzamerhand gaan denken dat mensen voorzichtiger gaan worden met hun eigen spullen, maar het lijkt erop alsof het niet doordringt dat sommigen wel een hele aantrekkelijke etalage van hun passagiersstoel maken. Alleen al vandaag zag ik complete laptops op de stoel liggen, waarbij één bestuurder zelfs het raam open had! Bij de dames staat vaak de handtas, een betere naam zou trouwens handkoffer kunnen zijn gezien de inhoud, op die plek, waarbij waardepapieren en mobiele telefoon zo voor het grijpen liggen, wat dus ook maar al te vaak gebeurt.
Kleine tip van mijn kant, probeer die tas onder een stoel te frommelen, zodat deze uit het zicht is.

Geluk.

Als er iets is waar een mens nooit genoeg van kan hebben, dan is het wel geluk. De laatste paar dagen heb ik een paar voorbeelden van geluk mogen meemaken, waarbij ik zelfs iemand heb gefeliciteerd met een scheiding.
Op een dag als vandaag realiseer ik mij dat ik best gelukkig ben. Ik ben gezond, heb te eten en ben relatief veilig. Als je dan verhalen ziet van mensen die serieus moeten overwegen om huis en haard te verlaten omdat ze hun leven niet zeker zijn. . . . .

Schrijven.

Dit stukje ben ik echt aan het schrijven, dus niet met een toetsenbord, maar met een aanraakscherm en een pen. Hierbij is het de kunst om zodanig te schrijven dat het mogelijk is jouw spijkerschrift in leesbare tekst om te zetten. Ik hoor je denken:''Waarom gebruikt hij geen toetsenbord?'' Daarop is een simpel antwoord te geven. Het toetsenbord neemt, op dit toestel, meer dan 3/4 van het scherm in beslag terwijl de handschriftherkenning slechts een klein hoekje nodig heeft. Ach, vroeger schreven we alles op, dus echt modern is het ook niet.

Ongemakken.

Maandag meldde iemand dat hij wegens buikproblemen moest afzeggen. Ach, buikproblemen, vast iets verkeerds gegeten waarschijnlijk, of niet? De dinsdag hoorde ik diverse mensen klagen over dezelfde problemen, en ik deed dit wederom een beetje lacherig af. Totdat het dinsdagavond was. In de middag klonk er al regelmatig wat gerommel uit mijn binnenste, 's avonds mocht ik regelmatig naar de wc sprinten, en dit heeft een paar uurtjes geduurd.
Het resultaat? Die avond was mijn sleutelavond bij het trammuseum naar de maan, alsmede mijn humeur. Toen het gerommel een beetje minderde was ik het zat, en had ik nog maar in één ding zin, zo snel mogelijk naar dromenland.
Op dit moment rommelt het nog steeds. Maar vind je het vreemd na die weeromslag? Je moet je voorstellen dat we zondag nog zonder jas naar buiten konden, geen mens die dat nu nog doet!

Sorry

Vandaag werden vrienden van mij ineens getrakteerd met een portie spam.
De mail blijkt afkomstig van Netlog, die hiermee haar nieuwe datingdienst Twoo probeert te promoten. Slecht werk, vooral als je dit ook doet met adresboeken van mensen die zich allang hebben afgemeld. In ieder geval is dit weer een minpuntje, en ik overweeg dan ook sterk om mijn abonnement bij Netlog op te zeggen, de meeste vrienden van Netlog zijn ook actief op Facebook en Hyves.
In ieder geval heb ik een paar berichten gestuurd naar Netlog/Twoo om opheldering te vragen, en wacht nu gespannen op antwoord.
Mocht je nu nog een mailtje ontvangen dat ik je uitnodig voor Twoo omdat dit zo leuk zou zijn, negeer dit, en bedenk vooral dat dit bezijden de waarheid is. Trouwens, wat moet ik met een datingdienst? Ik heb al bijna 13 jaar de liefste vriendin........

Najaar 2011.

Langzamerhand komt dan de herfst op gang. Op dit moment beleven we een mooi en zonnig herfstweekeinde, de rest van de week zal een stuk minder aangenaam zijn. Misschien is het ook beter dat het een onstuimige herfst zal zijn, een rustige herfst betekent vaak een strenge winter, en daar hebben we vorig jaar al mee te maken gehad. Zelf heb ik geen hekel aan vorst, je moet wat voorzichtiger rijden, ramen gaan krabben en je wat dikker kleden, maar de hoeveelheden sneeuw, zoals we vorig jaar kregen te verwerken, hoeft voor mij niet.

Vrije zondag.

Vandaag beleef ik een vrije zondag, geen werk, geen trammuseum en dus geen wekker, echt vrij. Maar je merkt dat je in een bepaald ritme zit, en je een gewoontedier bent, ook al wil je dit ontkennen. Dus rond zeven uur was ik klaarwakker, en besefte dat ik mij nog een keer mocht omdraaien, en geen verplichtingen heb.
Kortom rust.

Sudo apt-get install gnome-panel

Dit was het eerste commando dat ik ingevoerd heb in de terminal van Ubuntu 11.10, het systeem dat sinds afgelopen week op mijn computers is geïnstalleerd. Vanaf versie 11.04 word het bureaubladprogramma Unity geleverd, wat er op zich gelikt uit ziet en voor sommige dingen ook pijlsnel is, maar ik ben nou net die dwarsligger die de andere programma's nodig heeft.
En zo ben ik alweer 4 jaartjes bezig met Gnome, en dat bevalt prima, en waarom zou ik dan overstappen?
En daarom installeerde ik Gnome weer met het commando sudo apt-get install gnome-panel

Nou ja, geen.

Ook ik mag twee keer per jaar, en soms nog vaker ook, naar de tandarts. Nu heb ik het geluk dat ik niet zo kleinzerig ben uitgevallen en ook nog eens een tandarts heb met gevoel voor humor, maar prettig is het naturlijk niet.
In de stoel gezeten kwam de prettige mededeling dat ik geen gaatjes had. Echter, toen kwam een heel eng woord;" maar". Ze vervolgde:" op de röntgenfoto is een afwijking te zien." En, omdat de volgende klant was uitgevallen, had ze tijd om de behandeling meteen te doen. Lekker, ik dacht even snel in en uit te lopen. En zo begon het gepoer aan de kies, en bleek het glazuur inderdaad aangetast, en werd de schade uitgeboord en weer dicht gemetseld.
En zo kan ik weer een half jaartje verder. Het vervolg is in april 2012.

Hij doet het weer.

Misschien heb je het niet eens gemerkt, maar mijn HD-camera had het begeven, de accu had er geen zin meer in. Ik kwam er achter toen ik een paar korte filmpjes in Amstelveen wilde schieten, en ik steeds het lampje zag uitfloepen. Stom toeval is dat ik ooit een namaak heb gekocht van ditzelfde type waar dezelfde accu in zit. En zo heb ik beide accu's omgewisseld. Het vreemde is alleen, nu werken beide camera's weer, zodat ik er waarschijnlijk nooit achter zal komen wat het probleem is geweest.

Dag 0494/294439.

Het is dan zover gekomen, ik heb afscheid moeten nemen van mijn Belgisch GSM-nummer, waar ik bijna 8 jaar plezier van heb gehad. Ik had het nummer aangeschaft omdat ik tot vorig jaar ieder week, en soms nog wel vaker ook, richting België toog, en ik behoorlijke rekeningen kreeg wegens het gebruiken van mijn mobieltje in het buitenland. Besef dat destijds het ontvangen van een gesprek 64 cent per minuut kostte, een heel verschil met de 15 cent van tegenwoordig. Na een paar keer die rekening, wegens gebruik van de GSM in het buitenland, ontvangen te hebben, ben ik een telefoonwinkel binnen gestapt, en heb een prepaidpakket aangeschaft. En zo kwam ik aan dat nummer, waarvan ik jaren plezier heb gehad, en zelfs een paar keer geporteerd heb.
Maar nu kwam het moment dat ik langer dan 6 maanden niet meer in België ben geweest en mijn Belgisch nummer niet meer heb gebruikt, waarmee een einde komt aan de loopbaan van dat nummer. Nu de tarieven enorm zijn gezakt en ik nog slechts twee tot drie keer per jaar België bezoek, maar nu als toerist, heeft het geen zin om het nummer nog langer actief te houden. En mochten de ritten weer terugkomen, een nieuw nummer is zo aangevraagd.

Het licht in de duisternis.

Als er een man voor gezorgd heeft, dat het verkeer een stuk veiliger is geworden, dan is dat Edison, de uitvinder van de gloeilamp. Door zijn uitvinding is het mogelijk gebleken op een eenvoudige manier dingen in het donker te verlichten. Zeker in de langer wordende nachten, is de lamp, al dan niet gloeiend, niet meer weg te denken, en steekt bijna iedereen de verlichting thuis aan om nog wat te kunnen zien.
Nu zie je in het verkeer nog steeds deelnemers, die zich willens en wetens onzichtbaar willen houden, en het vreemd vinden soms onder wat wielen van andere verkeersdeelnemers terecht te komen, en vooral luid gaan vragen of de ander niet beter kan uitkijken. De tegenvraag zou meteen moeten zijn:" jij wil toch onzichtbaar zijn?"
In ieder geval, wees voorzichtig, er zijn nog steeds idioten die denken dat je 's avonds zonder verlichting kunt fietsen.

Zomer?

We gaan waarschijnlijk in 2011 nog een zomer meemaken, en wel in het weekeinde van 10 en 11 september. Nu kunnen we natuurlijk alles negatief gaan bekijken, maar positieve kanten zijn er ook, of ben je vergeten dat we dit voorjaar een neerslagtekort hadden? Deze is, ruimschoots, aangevuld. En de mensen die dit keer een zonvakantie hadden geboekt, zijn dit keer inderdaad bruiner terug gekeerd dan de mensen die in ons eigen land zijn gebleven.
Wel was het zielig voor de buitenlanders die ons land bezochten, hoewel men met volle teugen kon genieten van onze waterhuishouding, hoewel er diverse mensen hebben gemerkt dat er ook nadelen zijn als je een ruimte onder het niveau van het riool hebt, zoals een kelder. Deze zijn wel een paar keer onder water gegaan.
Maar gisterenavond werd het rioolstelsel weer eens op de proef gesteld, toen de regen met bakken uit de hemel kwam, en delen van de ringweg A10 onder water kwamen te staan.
En vandaag verschilt het weer ook niet veel met gisteren, afwisselend is het zonnig en zo warm dat je je jas uittrekt, om vervolgens een bui over je heen te krijgen.
Vind je het gek dat half Nederland loopt te hoesten en niezen?

Drie jaargetijden in een week.

Richting de herfst, met de 'r' alweer in de maand, laat de zomer nog even zien dat het nog een paar weken duurt. Daarentegen kondigt de herfst haar komst ook al aan. Het resultaat hadden we vorig weekeinde, waar een onweersinslag in Uithoorn het einde betekende voor heet wat elektrische apparaten in de Straatsburgflat. De plaatselijke elektricien sprak zelfs over zekeringkasten die volledig uit de muur waren geblazen, en een lift waarvan er van de elektronica niets meer over was. Ook de plaatselijke radiozender werd zwaar getroffen, alles tussen het mengpaneel en de lucht, waarschijnlijk tot de antennes aan toe, is zwaar beschadigd door slechts één inslag. In ieder geval zal het nog een tijdje duren voordat daar alle schade is gerepareerd.
Zondag ging al niet veel beter. Omdat lijn 20 de laatste ritten van het seizoen reed, werd wagen 72, uit het prille begin 20e eeuw, ingezet. De bestuurder staat bij deze wagen in de open lucht, en kon ervaren hoe zijn collega's zich 100 jaar geleden voelden.....

En zo eindigde ook augustus, zoals de rest van de zomer was, nat en koud.

September ging warmer van start, hoewel we ook al de nodige regen hebben mogen ontvangen. Maar voor dit slechte weer hebben we een schuldige, de restanten van orkaan Irene. Misschien wordt het warmer als Irene weer verdwenen is, misschien....

En daar was ie weer.

Als er een ding bij mij direct de oud-papierbak in verdwijnt is dat de telefoongids. Wie gebruikt dat ding nog? En verder, die gouden gids is verre van compleet, op internet heb je een veel completer overzicht van bedrijven dan de gouden gids ooit kan bieden.
Ik heb er veel moeite voor gedaan om van deze gids af te komen, en zelfs, tot twee keer toe, een bonnetje ingestuurd waardoor ik bevrijd zou blijven van dit verschrikkelijke ding. Maar helaas, wederom vond ik hem in mijn bus, zonder de mogelijkheid het ding retour afzender te kunnen sturen. Weet iemand toevallig waar ik die gids zou kunnen inleveren?

Webmail

In de grijze oudheid, voor dat internet betaalbaar werd voor iedereen, bestond een mailboxsysteem op basis van packet-radio. Iedereen met een "bakkie" kon door middel van een modem, met 1200 baud, communiceren met een BBS, wat staat voor Bulletin Board System. Deze BBS-en wisselde weer onderling berichten met elkaar uit. Deze berichten kon je dan met een programma, genaamd Baycom uitlezen. Het nadeel was dat je online moest zijn om je berichten te lezen.
Gelukkig kwam het programma TST-host waardoor het mogelijk werd om de mail op jouw eigen computer te ontvangen, ongeveer zoals Thunderbird, Eudora of een van de andere Emailprogramma's....

Een vereniging, waar ik al jaren actief voor ben, heeft ineens besloten om het gebruik van eigen Emailprogramma's niet meer toe te staan, en ons te veroordelen tot Outlook. Ik voelde mij ineens weer 20 jaar in de tijd terug gezet. Inderdaad, ik heb maar weer een soort TSThost in gebruik genomen......

Verschrikkelijk

Gisteren was ik een wat melig blogje aan het posten op een Afrikaanse site over onze "prachtig" zomer van 2011. Terwijl ik dit blogje aan het posten was, voltrok zich de ramp in Hasselt, en moest ik er snel nog een blogbericht achteraan sturen. Nog even heb ik overwogen beide berichten off-line te halen, maar de berichten bleken al in de cache van Google te zitten.

Mijn gedachten gaan uit naar alle slachtoffers, en wens iedereen heel veel sterkte.

Zomer?

Renato van de Facebook-praatgroep "Praat met ons" vroeg naar de zomerervaringen van de diverse leden. Rijst de eerste vraag, hebben we wel een zomer gehad. De maand Juli, zomermaand bij uitstek, heeft geen enkele dag gekend waarbij het meetstation De Bilt vijfentwintig graden of meer mat, waardoor deze maand sinds lange tijd geen enkele zomerse dag heeft gekend. Voor de geïnteresseerden, voor een tropische dag moet de temperatuur boven de dertig graden komen.

Natuurlijk, het voorjaar begon wel warm, waardoor we meteen allerlei doemdenkers hoorden praten over de klimaatveranderingen. Om met dit laatste te beginnen, als er iets niet stabiel is, is dit de natuur, terwijl de mens graag alles stabiel wil houden.

Mijn zomer is lekker geweest. Doordat het niet zo warm was, kom ik lekker doorwerken, en heb ik zelfs niet eens de behoefte aan een vakantie. Ik vind het wel jammer voor de toeristen, die de bezoeken aan de steden soms in de stromende regen moesten doen, wat dat deed het, regenen. Over het neerslagtekort, waar in Mei nog sprake van was, horen we zelfs niets meer. Wel van ondergelopen panden, zoals zelfs het Watermuseum in Arnhem.

Gelukkig kunnen wij het weer niet beïnvloeden, hoewel kwade tongen beweren dat wij dit allang doen.

Zo dan.

Vanwege het heerlijke weer, maar niet heus, loop ik al een weekje te snotteren, en leek het mij niet verstandig om, door de regen, naar Uithoorn te fietsen. En zo zit ik weer eens in de bus. En zo te zien ben ik niet de enige met deze gedachte, de bus kwam redelijk gevuld bij de halte aan, om vervolgens bij de kantoren in Amstelveen vrijwel leeg te lopen.
En zo rijden we inmiddels Amstelveen uit richting Uithoorn, en begint het steeds minder te regenen.
Had ik misschien dan toch kunnen fietsen?

Kunstfeest.

Van de week zal ik de foto's posten, ik was vanavond bij de opening van Transvaal Art in Amsterdam. Ik heb mij inmiddels laten vertellen dat deze tentoonstelling ook in Zuid-Afrika zelf gehouden gaat worden.
Het was een geslaagde avond, buiten de kunst was er de mogelijkheid om met de meegereisde Afrikaners te praten, waarvan merendeel afkomstig was, hoe kan het ook anders, uit Transvaal, tegenwoordig ook uitgescholden voor Gauteng.
Er was ook een artiest, Charl du Plessis, die een stuk ten gehore bracht, dat ter ere van de "gautrein", Afrikaans voor sneltrein, is geschreven. Het is overduidelijk dat hij van Nederland geniet, en zijn vaderland even uit het oog is verloren, de trein reed vandaag niet vanwege koperdiefstal( ja, ook daar).
In ieder geval heb ik een beetje mijn Afrikaans kunnen oefenen. Maar hoe vaak ik de vraag het moeten beantwoorden hoe het komt dat ik Afrikaans praat.. En ja, er was weer iemand die mij een cursus Afrikaans aanbood. Wat dat betreft heb ik in Zuid-Afrika zelf drie leraressen.....
Tsja, en dan eindigt zo een avond altijd met de opmerking "je moet eens komen." Als het nu twee uurtjes rijden is, had ik er allang gezeten.

En toch mis ik die discussies.

Je zou haast vergeten dat we tot vorig jaar met een strippenkaart op de bus reisde. Je had regelmatig de discussie tussen een passagier en de chauffeur over het aantal zones dat gereisd werd. Vooral als het ook nog buitenlanders betrof, die niet begrepen dat je, als je drie zones reisde, vier strippen moest afstempelen. Deze discussie vind nu plaats tussen de terminal in bus, tram of op het station en jouw ov-chipkaart.
Vanavond geldt dit ook voor mij. Ik zeg alleen "goedenavond" tegen de buschauffeur, gevolgd door de piep van het ov-chip-apparaat.
En daarna er vooral niet vergeten om weer uit te checken. Als je dit vergeet ben je gewoon vier euro lichter.

Mobiel internet...

Nederland leek in rep en roer, omdat de telecomproviders de tarieven voor mobiel internet gaan verhogen. Eigenlijk is die tariefsverhoging al tijden onvermijdelijk, om ons aan het mobiel internetten te krijgen, kwamen er tarieven die, naar nu ook blijkt, veel te laag zijn. Je kunt je natuurlijk ook de vraag stellen of je mobiel internet wel nodig hebt. In veel steden zijn zogenaamde hotspots, en steeds meer particulieren hebben een FON-modem, waarmee het mogelijk is de verbinding te delen met andere die ook bij FON zijn aangesloten.
En dan is er een groep mensen die zijn of haar internetverbinding gewoon open zet. Nobel streven, maar hier schuilt het gevaar dat er ineens een auto met criminelen voor jouw deur stopt, die, via jouw verbinding allerlei rottigheid gaan uithalen.
Of ben jij zo internetverslaafd dat je zelfs op straat moet internetten?

Nog even rijk.

Aankomende maandag zou het zo kunnen zijn dat er heel wat mensen ineens tot de bedelstaf veroordeeld gaan worden. Veel geld is namelijk belegd in aandelen, en het zou mij niets verbazen als heel wat aandelen niet meer waard zullen zijn dan een rol toiletpapier.
Zeker door de eerste afwaardering van de kredietwaardigheid van de VS, waarvan ik mij al langer verbaas dat dit niet allang is gebeurd, zal er maandag behoorlijk paniek gaan uitbreken.
Dus kijk nog maar een keer naar die buurman in zijn grote huis. Binnenkort woont hij nog in een groot huis, maar dan met meerdere bewoners erin.

Humor: Uw Account Update

Het figuur dat deze mail schreef is echt dom. Allereerst de afzender, ten tweede schrijft een van Nederlands oudste internetproviders niet in zul gebrekkig Nederlands.

-----Oorspronkelijk bericht -----
Van: "customercare@xs4all.nl" <seanbcs17@snet.net>
Aan: customercare@xs4all.nl
Verzonden: 1-8-11 03:22
Onderwerp: Uw Account Update

Geachte xs4all klant
Er zijn een aantal veranderingen die nodig zijn om uw e-mail account te upgraden.Stuur ons uw e-mail-ID en wachtwoord, zodat we kunnen upgraden
account en voorkomen onderbreking van de service.
Bedankt, xs4all Support Team

Zomer!

Goed nieuws voor diegenen die van de zomer houden, en tevens slecht nieuws voor de mensen die de regen ontvlucht zijn, het wordt zomer! Nu is het wel weer zo dat de temperaturen dik boven de 20 graden gaan komen, en er zelfs over 30 graden gesproken wordt. Dit betekent voor de thuisblijvers dat de tijd van het bakken in de zon er weer aan komt, evenals dat de barbecue ontstoken kan gaan worden.
En zo kun je goedkoop toch naar de zon, in eigen land.
Lang zal het mooie weer waarschijnlijk niet duren, op woensdag wordt onweer verwacht en 27 graden, wat dus vreselijk benauwd kan aanvoelen. Ach misschien schrijf ik donderdag over hoe lekker een koel buitje regen kan zijn.

Krijgen we dan toch nog......

Zowaar brak vandaag eindelijk weer eens de zon door. Oké, we hebben een warm en droog voorjaar gehad, maar daarna heeft moeder natuur ons beloond door bakken water over ons heen te storten, wat zelfs hier en daar tot wateroverlast heeft geleid.
Maar goed, we hebben weer zon, en met een lekkere 21 graden stond ons maar één ding te doen vanavond, naar buiten! Zelf ben ik, in een poging om mijn melkflessen een kleurtje te geven, op mijn balkon gaan zitten met de laptop op schoot, het ding heet niet voor niets in het Nederlands een schootcomputer.
Ga lekker genieten van het weer, uiteindelijk zijn we in Nederland.

De week bekeken.

Als we iets over afgelopen week kunnen vertellen, zal dat waarschijnlijk vooral over het weer gaan. Klaagden de boeren een paar weken geleden nog over het neerslagtekort, nu glimlachen de boeren weer. Wat anders is het voor de toeristenindustrie, zoals de uitbaters van terrasjes. Je kunt natuurlijk de die-hard gaan uithangen, en glashard een bord soep bestellen terwijl het regent, maar als je langer dan twee uur bezig bent om je bord leeg te krijgen...
En dan zit je uiteindelijk ergens in het bos, en heb je je geïnstalleerd, zet je de radio aan, hoor je bijna niets. Door de uitval van twee zendmasten, kom je er ineens achter dat jij in dat deel van het land zit wat tot de tachtig procent hoort dat zonder signaal zit. Dat het in de lucht zetten van noodzenders ook met de nodige problemen gepaard gaan, zul je gemerkt hebben als je met de auto onderweg bent geweest. Een zender in de lucht zetten is een, maar een tweede, en niet minder belangrijk, is het synchroon laten lopen van die zenders. Het zal je vast opgevallen zijn dat het soms net leek of de nieuwslezer stotterde of woorden inslikte.
En dan het nieuws dat vandaag kwam, het overlijden van Amy Winehouse. Ook hier gaat het over een ongelukkige dame, die beroemd werd, maar het geluk waarschijnlijk niet vond.
En zo is er weer een week voorbij.

En toen was het stil.

Spectaculaire beelden waren het, de instorting van het bovendeel van de zendmast Smilde. Dit is trouwens de tweede keer dat deze toren iets overkomt. Als je even op Google zoekt, vind je foto's van dezelfde zendmast na een aanvlieging door een straaljager, waardoor de mast tijdelijk met een knik door het leven ging.
Tegelijkertijd werd de zendmast van Lopik, ook bekend als de hoogste kerstboom van Europa, uitgeschakeld, na ook door een brand getroffen te zijn geweest.
En daar ontstonden meteen de problemen, beide zenders bestrijken een behoorlijk gebied binnen Nederland, waardoor het in een groot deel van het land stil werd op de radio. Vooral voor de autoradio is het zwaar werk, het ding blijft schakelen tussen de steunzenders die wel, en zwak, te ontvangen zijn

Ben ik zo eng?

Zoals je weet ben ik niet iemand die graag anderen door het stof laat gaan, maar soms moet je wel. En zo gebeurt het wel eens dat je een brief moet opstellen, of laten opstellen, waarvan je bij voorbaat weet dat deze stof laat opwaaien. Ik probeer dit soort dingen dan ook te voorkomen.
En toch moest ik een paar weken geleden zo een brief laten versturen. Maar nu komt het. Diegene aan wie de brief verstuurd is, zwijgt in alle talen, zoals de persoon dat al een tijdje doet, maar weet wel anderen voor het karretje te spannen om een reactie de geven.
Nu de hamvraag. Moet ik deze mensen beantwoorden, of moet ik ze vragen waar ze zich mee bemoeien, en zo hopen dat de persoon ik kwestie eindelijk gaat antwoorden?

Beste mensen van Ziggo.

Heb je de reclame van Ziggo al gezien? Daarin beweren ze dat digitaal de nieuwe standaard gaat worden. "Hiephoi", dacht ik," kunnen de klanten eindelijk onbeperkt digitale televisie gaan kijken." Niets blijkt minder waar, per aansluiting mogen er niet meer dan drie digitale toestellen aangesloten worden, wat men in bedwang houdt door het "gratis" signaal te coderen, waardoor je minimaal een smartcard moet aanschaffen. Waarschijnlijk zal op termijn die smartcard voor het basispakket met stille trom vertrekken, waarbij men hoopt dat de mensen met smartcard, die dus 30 euro voor die kaart hebben betaald, zich koest gaan houden.
Wat dat betreft heeft concurrent Caiway het wel begrepen door het signaal direct ongecodeerd op de kabel te zetten. Anderzijds heeft deze provider in een korte tijd het analoge signaal de nek omgedraaid, waardoor je wel digitaal moest, en dat op een netwerk dat waarschijnlijk nog uit het stenen tijdperk stamt.
Voor de internetproviders, canal digitaal en digitenne is dit goed nieuws. Ook voor hun netwerken heb je insteekkaarten of kastjes nodig, kortom het voordeel van de kabeltelevisie verdwijnt.

Dankie

Het is er dan van gekomen, een blog in de Afrikaanse taal. Voor diegenen die interesse hebben om het te lezen, deze is te vinden op nuus24.com onder het tabje blogs.
De eerste reacties zijn er ook, die best wel grappig zijn om te lezen. Het blijkt dat ik de taal redelijk onder controle heb, hoewel ik gisteren nog gewezen werd op een fout die ik regelmatig maak. Men gebruikt daar het woord 'n in de schrijftaal. Dit is bij ons zowat een doodzonde omdat je laat blijken geen zin te hebben om het volledige woord een te schrijven. Maar daar blijkt het woord een het telwoord één te betekenen. Ach, zo blijf je bezig.

Niets beters te doen?

Een bericht op het nieuws waar ik mij kwaad over kan maken, een agent wordt vervolgd omdat er tijdens een achtervolging van een motordief een ongeluk is gebeurd. Een ongeluk, hoor je, en geen opzettelijk ongeval. Daarbij wordt zelfs overwogen de agent zijn rijbewijs in te trekken, belachelijk gewoon De man doet gewoon zijn werk, en is al hartstikke gespannen, bang dat hij iets fout doet.
Natuurlijk mag het politieman zijn geen vrijbrief zijn tot excessief gedrag, maar de balans kan ook naar de andere kant doorslaan, en eigenlijk ben ik er zelfs voorstander van dat de dader, in dit geval de motorrijder, de beschuldiging van uitlokking in zijn schoenen krijgt geschoven. Wat wees nou eerlijk, als een dader in spé zich normaal gedraagt, reageert een politieman of -vrouw niet eens.

Computer in de wolken.

De laatste hype is losgebarsten, cloud computing. Hierbij is de computer voor je neus eigenlijk niets meer dan een terminal, en vindt de opslag van je documenten op een server, ergens ver weg van jou, plaats. Zo nieuwsgierig als ik ben, ben ik het ook eens gaan proberen. Een van de handige dingen is dat alle aangesloten computers dezelfde indeling en programma's hebben, en je geen last hebt van virussen. Dat laatste betwijfel ik, je kunt je documenten namelijk nog steeds downloaden en lokaal opslaan, zo ook de eventuele virussen.
Twee systemen heb ik getest, Chrome OS en Jolicloud. Laat ik heel kort zijn, het eerste systeem is niet meer dan een internetbrowser op een kaal linuxsysteem, Jolicloud is een hele uitgeklede versie van Ubuntu, ook een linuxsysteem.
Commercieel zal het Chromebook, waar Chrome OS op pleegt te draaien, wel een succes worden. Het is wel knap hoe een fabrikant een laptop, nu netbook geheten, kan verkopen, met slechts 16 GB opslag, voor bijna 400 euro.
Wil je het zelf eens proberen? Hier zijn de adressen.
Google chrome: http://www.getchrome.eu/home
Jolicloud: http://www.jolicloud.com

Rust.

Vandaag is een hele vreemd dag voor mij. Geen werk, vrij van de tram en gewoon thuis. Een dag waarbij je niet op de klok hoeft te kijken, en het enige ding dat aandacht vraagt je maag is, omdat die het hoog tijd vindt gevoerd te worden.

Als je op andermans zak teert......

Afgelopen week was IJsland weer eens in het nieuws. Nederland wil binnenkort, volgens afspraak, wat centen van die mensen terug hebben. Gelijk staan die gasten daar op de achterste benen. Waar wij het vandaan halen om hen aan een afspraak te herinneren, met tevens het bericht dat de betaling waarschijnlijk niet gaat gebeuren. Dan was die herinnering toch terecht.
Ook Zuid-Europa rommelt, en dan met name Griekenland. De reactie van de bevolking is in de trend van dat de West-Euopeanen toch rijk zijn, en die paar miljard niet gaan missen. Men wil daar gewoon met 62 met pensioen, terwijl wij hier al praten over 67 of misschien later met pensioen te gaan. Men zal ook daar moeten leren dat je niet meer kunt uitgeven dan dat je ontvangt. En wat betreft dat ontvangen, zou het misschien iets zijn om belastinginspecteurs van hier in dienst te gaan nemen. In heel Zuid-Europa is een gigantisch zwart circuit. Probeer maar eens een factuur bij een aannemer uit dat gebied te krijgen.
Wat dat betreft was de actie van de PVV niet eens zo gek, om Griekenland te vragen de drachme weer in te voeren. Misschien kan die partij ook eenzelfde verzoek aan de andere landen van die regio doen.....

Ketelkeuring

Gisteren was het weer zover, mijn verwarmingsketel moest haar jaarlijkse onderhoudsbeurt hebben. Op zich niet zo een probleem, ware het niet dat ik het hok, waar die ketel staat, ook als opslag gebruik. Het is toch zonde om die ruimte niet te gebruiken? Wat je dan gaat doen, is het ontdekken van de ware betekenis van het opruimen, de spullen, tot dan netjes gesorteerd, overal in je huis gaan neerzetten, waardoor het net lijkt alsof een bom is geëxplodeerd, overal staat wat. En als die man dan klaar is, ga de als de bliksem weer aan het werk, waardoor je, na uitgewerkt denk te zijn, nog een taak wacht, het weer terug zetten van de spullen. Ik moet nu nog niet aan de verwarming denken, maar van de winter zal ik blij zijn dat ik hem heb....

Weinig blogjes/ Wandeling op Hemelvaartsdag

Inderdaad blog ik de laatste tijd wat weinig. Niet dat ik niets te doen heb, het tegendeel is meer richting de waarheid, maar ik hou haast geen tijd over om een fatsoenlijke blogbericht in elkaar te zetten.
Wat ik de laatste tijd wel vaker doe is het on-line zetten van filmpje van plekken waar ik geweest ben. Naar aanleiding van de reacties ga ik daar voorlopig mee verder. Zeker toen er tussen de reacties een berichtje zat van iemand die aan huis gekluisterd zit, en zo de drukte op straat nog een beetje kan zien. En die drukte brengt mij naar het andere onderwerp van vandaag, wandeling op Hemelvaartsdag.
Mijn vriendin is sinds jaar en dag een vervend jogster, en wilde een keertje haar route laten zien. Daar ik problemen heb met joggen, bij het minste en geringste vlieg ik door mijn enkels, en zij een hekel heeft aan fietsen, kozen we voor een andere optie, wandelen. Het weer vandaag was er perfect voor, en zo begonnen we aan de wandeling die ons pas bijna drie uur later thuis zou brengen. Nu ben ik echte natuurliefhebber, en voor een lange wandeling draai ik mijn hand niet om. En zo gingen we door het landschap van het landelijke gedeelte van Amsterdam-Noord en een stuk door de landerijen van Landsmeer, waar het de vogels, zowel de drijvende als de vliegende exemplaren, en weidedieren zijn die de rust verstoren. En dat de maand juni is begonnen werd duidelijk gemaakt door een koekkoek. Deze klonk als een klok, ware het niet dat een klok er bij twaalf keer mee ophoudt.
De wandeling heeft een paar korte filmpjes opgeleverd, die ik op mijn Youtube-kanaal heb gezet.
En voor mij heeft de dag een rood hoofd opgeleverd.

Oordeel eens over jezelf?

Vorige week stond ik in een winkel, op zich niets bijzonders, dat gebeurt wel vaker. Komt er een vrouw binnenlopen van, ik schat, voorin de twintig. Zij is stiknerveus, en begint ook met," ik zal het wel fout zeggen....", en de vrouw doet haar bestelling. Duidelijk opgelucht is zij als de man, die haar bedient, zegt dat hij haar bestelling in orde gaat maken. De onzekerheid straalde van die dame af, waardoor ik dan de neiging heb om een hart onder de riem proberen te steken. Fout natuurlijk, die mensen moet je gewoon behandelen als een ander, maar ja dat ben ik. Als ik iemand met moeilijkheden zie, jeuken de handen, en wil ik helpen, ook al waarschuwt mijn omgeving dat het niet gaat lukken. Zo ben ik pas weer een paar keer volledig onderuit gegaan. Maar, ik ga liever onderuit dan dat mij verweten kan worden dat ik alleen heb staan toekijken..... En vooral die paar keer dat het goed gegaan is maakt dat ik weer een paar tegenslagen kan hebben.

Geld is alles.

Stel, je hebt een buurman die niet met geld kan omgaan, en deze komt jou vragen of hij honderd euro van jou kan lenen. Zou jij dit dan doen?
Dezelfde vraag speelt met ook met Zuid-Europa. Hoewel de Grieken onder vuur worden genomen, zijn de praktijken van financieel wanbeheer ook de oorzaak van de problemen in de andere landen.
De Nederlanders, die daar wonen, weten daar vaak over mee te praten. Probeer maar eens een fatsoenlijk factuur te krijgen als je een aannemer laat komen. Vaak wil men een deel zwart hebben, en sta je met je rug tegen de muur, immers, de concurrentie doet dit ook!
Vind je het gek dat er steeds meer opstand komt om deze landen te ondersteunen? En natuurlijk gaan de mensen daar ook klagen. Zeker nu ze de rekening krijgen gepresenteerd van het luxe leventje dat ze jarenlang op onze zak hebben gehad. Wist je dat spoorwegbeambten in Griekenland al met 53 jaar met pensioen gaan?
Misschien wordt het zelfs tijd om de hele euro in heroverweging te nemen, en een soort Noord-euro in te gaan voeren...

Het songfestival.

Heb jij nog gekeken? Dan was je samen met nog één miljoen kijkers. En weer was het een oost-europees land met de hoofdprijs naar huis. Zo vervelend als het festival nu is, zo leuk begon het ooit.
Toen de televisie kwam, was er snel de behoefte aan een internationaal televisienetwerk tussen de Europese landen. Omdat er nog geen gebruik gemaakt werd van satellieten, werd Europa vol gelegd met kabels. En zo konden de televisie- omroepen snel beelden uitwisselen. Kort na de opening kwam het idee om ook amusement uit te gaan zenden. En zo ontstond het Eurovisie songfestival. Het idee was simpel, ieder land trad op in haar eigen taal, en liet een stuk van haar cultuur zien en dit alles live, inclusief een groot orkest. Vreemde eend in de bijt was Israël. Hoewel dit land niet in Europa ligt, was het wel aangesloten op Eurovisie. En zo is heel Europa een paar keer naar Israël afgereisd.
Tot de jaren 90 was dit een feestje van het vrije West- Europa.
De sfeer veranderde toen de muur viel, het communisme haar absolute macht verloor en satelliettelevisie haar intrede deed. Dit betekende het einde van Eurovisie en daarmee eigenlijk ook het Eurovisie Songfestival. Nu is het een spektakelshow geworden, dat weinig meer met cultuur te maken heeft.

Soms krijg je rekeningen.....

Vandaag lag er, zoals wel vaker , een telefoonrekening in mijn brievenbus. Het vreemde was wel dat dit van het, inmiddels ter ziele gegane, bedrijf Chippie was. Vreemd, dit bedrijf stuurde haar rekeningen altijd via de email, maar zal dit, in verband met de opheffing, blijkbaar niet meer kunnen. En ach, zo verdienen de posterijen ook weer 92 cent om het pak papier in mijn brievenbus te frommelen.
Toen ik de envelop opende begonnen mijn wenkbrauwen te fronsen. Op de eerste twee papieren stonden een hoop getallen, wat op een totaal kwam van nul euro. Pas op het derde blad kwam een getal tevoorschijn, 7 cent, met de waarschuwing erbij dat dit enorme bedrag binnenkort van mijn rekening wordt afgeschreven.
Goh, al die port en incassokosten, voor 7 cent?

Opgepast op deze mail FW: New Payment Alert.

Vermoedelijk probeert er weer eens een of andere Nigeriaan geld van mij af te troggelen. De sukkel maakt echter een paar fouten. Afgezien van de taalfouten, waarschijnlijk gemaakt door een of ander vertaalprogramma, mailt dit beste figuur mij op een verkeerd e-mailadres en op naam van een club die helemaal geen bankrekening bezit!

Onderstaande mail is afkomstig van deze sukkel. Let op, klik niet op de link!

-----Oorspronkelijk bericht -----
Van: "ING Bank" <online.payment@mijn.ing.nl>
Aan: xxxxxxxx
Verzonden: 21-4-11 15:11
Onderwerp: New Payment Alert.

 
 
Geachte klant ,

You Have A New Payment On Your Account.

U heeft een nieuwe betaling op je account.
 
Klik hieronder naar 'Account Update en betaling ontvangen.

https://mijn.ing.nl/internetbankieren/SesamLoginServlet

Wordt u geadviseerd om uw informatie correct af te stemmen op service schorsing te voorkomen.

Issued for ING Bank 2002 - 2011.

Dag webwinkel.

Gisteren is een vonnis geveld over webwinkels die vanuit woonhuizen worden gerund. Er blijkt vaak sprake van misbruik van woonruimte voor bedrijfsactiviteiten. Dat dit wordt aangepakt is niet geheel onterecht, als bedrijf worden een paar eisen gesteld aan de vestigingsplek, zoals de hinder die je mag veroorzaken. En verder staan de meeste bestemmingsplannen niet zomaar bedrijvigheid in een gemeente toe, maar is dit aan regels gebonden, en vaak zelfs aan een gebied, zoals een winkelstraat of industrieterrein. Verder is er natuurlijk sprake van valse concurrentie, terwijl een normale winkel kosten voor huisvesting moet maken, en allerlei veiligheidsmaatregelen, zoals brandblussers en verzekeringen, moet nemen is een bedrijf aan huis vaak van deze kosten gevrijwaard. Er zijn natuurlijk mensen die zich wel aan de regels houden, en bij hun huis een bedrijfsruimte hebben. Deze bedrijven hebben wel de normale kosten zoals ieder ander bedrijf. In ieder geval wordt weer een stuk oneerlijke concurrentie weggenomen..... Kan er nu nog eens gewerkt gaan worden aan webwinkels die, ondanks een faillissement nog vrolijk online zijn?

Een eindje fietsen.

Vandaag ben ik weer eens heerlijk met de fiets naar het werk gegaan. Vooral de rit door de prachtige Bovenkerkerpolder, waar de rust slechts wordt verstoord door een bromfietser die het bord Fietspad minimaal twee keer per dag over het hoofd ziet. Helaas was het een beetje mistig, maar ik beloof je wat meer foto's uit deze prachtige omgeving.

De complimenten aan Otto.

Vorige week reed ik op de A9 vanaf Amstelveen naar Amsterdam-zuidoost. Op zich niets bijzonders, wel dat ik in mijn linkerbuitenspiegel een auto met een rotgang over de linker rijbaan aan zag komen, knipperend met de koplampen naar eenieder die het durfde om op zijn baan te gaan rijden. En bij diegene die niet opzij ging, kroop de auto haast in zijn voorganger.
Toen de wagen gepasseerd was, stond er achterop die wagen dat je een telefoonnummer kon bellen om de bestuurder te complimenteren met zijn rijstijl. Ik vermoed dat er weinig gebeld zal worden naar deze lijn. Allereerst deugt er niets van die rijstijl, ten tweede reed deze wagen zo hard dat ik het telefoonnummer niet eens kon lezen.
Nu kun je iemand ook flink onderuit halen terwijl het toch lijkt of je een compliment geeft. De bekende voorbeelden komen uit de getuigschriften, die je krijgt als je ontslag neemt of krijgt. Als er bijvoorbeeld de zin in staat "hij kan goed opschieten met de klanten", betekent dit meestal dat de desbetreffende persoon niet met zijn collega's of meerderen kan omgaan, want dat staat niet gemeld in die zin.
En zo zou je deze man ook complimenten kunnen geven. "Beste Otto, ik wil je complimenteren met de rijstijl van jouw chauffeur. Hij verstaat de kunst om zo kort en zo min mogelijk ruimte in beslag te nemen op de weg. Zo zouden meer mensen de rechter rijbanen kunnen leeghouden om ruimte te geven aan mensen die zo dom zijn om zich aan de maximum snelheid te houden. Ook doet uw chauffeur niet mee aan al dat geknipper van de richtingaanwijzers wanneer er van baan wordt gewisseld. Goed vond ik ook de manier waarop hij omging met mensen die dicht op zijn voorbumper bleven hangen, door deze te waarschuwen met lichtsignalen. Hulde voor uw chauffeur."
Zou dit voldoende zijn voor een artikeltje 5?

En gelijk heeft hij.

Toen een jochie, van een paar turven hoog, naar een tekenfilm van de Ninja Turtles zat te kijken, vroeg ik aan hem of hij zelf vond dat dit geschikt zou zijn voor kinderen van zijn leeftijd. " Ach meneer", zei hij," ik ben wel wat gewend. Vroeger kreeg ik veel engere verhalen voorgelezen door mijn vader en moeder, en het liefst vlak voor het slapen gaan." En het kereltje somde een aantal dingen op waaronder het verorberen van grootmoeder van Roodkapje door een wolf, om dat beest vervolgens weer open te snijden, het vergifigtigen van de dames Sneeuwitje en Doornroosje, de eerste door een appel, de tweede door middel van een naald.
Tsja, ik moest het ventje gelijk geven. Bij de Ninja Turtles worden geen deelnemers vergiftigd, opgegeten of opengesneden....

De lente is er weer.

De lente heeft zich met volle kracht gemeld, meteen al vanaf de eerste dag worden we getrakteerd op veel zonneschijn, lekkere temperaturen en geen spat regen. En meteen zie je het resultaat. Naast de bekende beelden van volle terrassen, zie je mensen weer hun huizen gaan schoonmaken en sommigen wagen het er zelfs op om de buitenboel een likje verf te geven.
Het dierenrijk laat ook zien dat het lente is. Zo zijn de eerste trekvogels alweer terug, lopen de eerste dieren weer in de wei en zijn vogels druk bezig met nestmateriaal te verzamelen.
Het enige minpuntje is natuurlijk de hooikoorts. We leven in een land met veel groen. Dit is prachtig natuurlijk, en er is de laatste jaren ook aandacht voor groen in de steden, maar lastig is dit wel.
Voor mij betekent het dat de museumtrams weer van stal komen. Eerst gaan alle bestuurders en conducteurs hun herinstructie, een soort proef van bekwaamheid, doen, vanaf Pasen mogen de passagiers weer mee.
Wat betreft Pasen is er wel een slecht bericht. Vanwege de hoge cacaoprijs zullen de paaseieren behoorlijk duur zijn.
Maar ach, de zon kost niets......

Swiss Money report (vervolg)

Een tijdje geleden heb ik een stukje geschreven over SMR, wat de tongen losmaakt op internet, zoals het volgende bericht.

-------- Originele bericht --------

Onderwerp:	[Mijn belevenissen, mening, etc, kortom mijn Blog. http://t.co/9TH3X6w] Nieuwe opmerking over Swiss money report..
Datum:	Mon, 21 Mar 2011 15:07:17 -0700 (PDT)
Van:	Anoniem <noreply-comment@blogger.com>
Aan:	rc.logger@gmail.com

Anoniem heeft een nieuwe reactie op uw bericht "Swiss money report." achtergelaten:

ALMELO - Studente Rowena Pareja (23) uit Almelo krijgt dagelijks dreigbrieven en ongefrankeerde postpakketten toegestuurd omdat ze beleggingsadviezen zou spammen per fax. Rowena heeft echter niets te maken met het internationaal beruchte beleggingsadviesbedrijf Swiss Money Report.

Het bedrijf misbruikt haar adres als zogenaamde vestigingslocatie en laat vervolgens midden in de nacht overal in Europa faxen ratelen. In de faxen belooft het bedrijf gouden bergen, aandelen met rendementen van wel duizend procent. Tot grote ergernis, woede en frustratie van de ontvangers die er niet in slagen de ongevraagde stroom faxen te stoppen. Rowena krijgt post uit meerdere landen en weet niet meer wat ze ermee aan moet. Ze is bang dat mensen verhaal komen halen op haar adres. De politie kijkt nu of ze de Almelose studente kan helpen. De Opta heeft inmiddels meerdere spamklachten ontvangen over Swiss Money Report en onderzoekt de zaak. De AFM waarschuwt niet in zee te gaan met het beleggingsbedrijf omdat er 'iets niet in de haak is'.



Geplaatst door Anoniem op Mijn belevenissen, mening, etc, kortom mijn Blog. http://t.co/9TH3X6w op 21 maart 2011 23:07

Gewoon op zijn plaats.

Maandag moest ik even in onze loods zijn. Voor de deur aangekomen merkte ik dat de sleutel niet in mijn zak had zitten, en deze ook niet op de plek hing waar ik deze normaal achter laat. Nu was het zo dat ik er zondagavond laat nog snel wat naartoe gebracht, en daarna snel naar huis om mijn bed op te gaan zoeken. Dus ik ging na waar ik mijn spullen had neergelegd. Niets. Ik had dus waarschijnlijk de deur achter mij dicht getrokken en de sleutel zou dan binnen moeten liggen. Dus regelde ik de reservesleutel, en ging naar binnen. Niets.
Vanmorgen haal ik mijn computertas, die ik zondag bij mij had, leeg, en wat denk je?

De lente komt eraan.

De bloemen komen uit de knop, de eerste bladeren hangen alweer aan de bomen, de vogels komen terug uit het zuiden, of gaan juist terug naar het noorden, en over een paar weken gaat de klok weer een uur vooruit, kortom de lente is weer in aantocht.
Dat de lente altijd al een belangrijke plaats innam blijkt uit het paasfeest, dat in het weekeinde wordt gevierd na de eerste volle maan in de lente. Bij dit feest vieren we het achterlaten van al het oude, en verwelkomen we het nieuwe. Voorheen was het dan ook zo dat maart de eerste maand van het jaar was, wat je kunt zien aan februari, die als laatste maand de onvolkomenheden van de rest van de kalender moet opvangen. Verder zie je het aan de namen van de diverse maanden, waarbij september bijvoorbeeld gewoon de zevende maand is geweest, en niet de negende zoals nu.
En net zoals met Kerst, is ook het Paasfeest in het christendom opgenomen. Denk maar eens aan het nieuwe leven als je de Paaskaars, tijdens de Paasmis, driemaal in het water ziet dalen.

Gesprekje met mijn energieleverancier.

Gisteren belde mijn energieleverancier mij op naar aanleiding van mijn klacht. Men had gemeend de jaarafrekening voortaan alleen elektronisch te gaan verzenden, en dit zonder toestemming van de klant te doen. Nu is opt-out, zoals dit heet, niet zomaar toegestaan, en dus had ik die klacht ingediend.
Na wat heen en weer gepraat begreep de dame ook dat een papieren versie voor mij handiger is. Als belastingbetaler moet je je documenten een aantal jaren bewaren, en dan is het gemakkelijker een papier op te slaan dan je computer. Ze zag mijn punt.

In de aanbieding: grofvuil.

Een paar weken geleden heeft mijn vriendin zichzelf verwend met een nieuw bed, beter gezegd een nieuwe lattenbodem en nieuw matras. Nadat deze spullen geplaatst waren, doemde het volgende probleem op, hoe kom je van het oude spul af? Geen probleem, in het boekje, wat het stadsdeel uitgeeft, staat een telefoonnummer dat je moet bellen voor een afspraak. Mijn vriendin doet een poging en komt vervolgens in de spaghetti van een keuzemenu terecht. Na een paar pogingen geeft ze het op. Terwijl ze nog in zichzelf loopt te voeteren, komt een wagentje van de reiniging langs rijden met een telefoonnummer erop. Ze besluit dat nummer te bellen. Al gauw wordt haar duidelijk gemaakt dat ze toch via die spaghettibrij contact moet zien te krijgen. Met de moed der wanhoop probeert ze het weer en krijgt uiteindelijk contact. "Afspraak maken? We komen iedere maand bij u langs", was het antwoord.
En zo mocht mijn vriendin nog een paar weken van het uitzicht van haar oude bedonderdelen genieten, en al slalommend de weg door haar slaapkamer zoeken.
Zondagavond was het dan zover, het spul mocht naar buiten om de volgende dag opgehaald te worden. Vol goede moed brachten we het spul naar buiten. Nu kon de straat gaan meegenieten van het uitzicht. Dit zou niet lang duren. In Amsterdam heb je morgensterren, mensen die de vuilnishopen langs lopen voor iets bruikbaars. Maar ook dit zijn snelle jongens geworden. Niets ochtend, maar meteen de avond ervoor gaan struinen, en ook de benenwagen heeft plaats gemaakt voor een exemplaar op benzine. En zo gebeurde het dat we, toen we net zaten om een kop thee naar binnen te werken, een hoop herrie op straat hoorden. Een auto was gestopt, en de bestuurder was, tot onze stomme verbazing, driftig bezig het ijzeren frame in zijn auto te krijgen. De rest van de bedbodem liet hij voor wat het was, en ging weer weg, met een frame rijker, dat wel. De rust keerde terug, en wel gingen verder met ons theetje.
Een paar minuten later stopte er weer een auto. Het bleek dezelfde morgenster te zijn, die interesse bleek te hebben voor het matras. Dus zagen we ook dit ding in zijn voertuig verdwijnen.
En zo stond er alleen nog de bedbodem, ontdaan van het, eerdergenoemde, frame.
En zo bleef er maar een klein deel van het bed over voor de afvalverwerking. Ik hoop dat de man gelukkig zal zijn met het frame en het matras met kuil, wat de reden was om deze weg te mikken.

Is een goed doel een gok waard?

Ik werd weer eens opgebeld. "U mag gratis meespelen met onze loterij!", klonk het heel blij aan de andere kant van de lijn. Het bleek de postcodeloterij. Om mij nog extra over te halen benadrukte de dame dat je er een goed doel mee steunt. Het is wat je een goed doel noemt, het in stand houden van een kapitaal monumentaal pand kan een doel op zich zijn. De dame bleef vriendelijk en gaf duidelijk te kennen dit niet te bedoelen. Ik ben altijd voorzichtig met dit soort telefoontjes, het bedrijf achter de ontelbare loterijen maakt gebruik van een call-center dat gevestigd is in een gevangenis. Voor die mensen is het een stap op weg naar de vrijheid, en ik wilde haar niet te hard tegen de haren strijken, en dus meldde ik haar dat, als ik aan goede doelen geef, ik dit rechtstreeks doe, en niet via een loterij. En zo eindigde het gesprek.
Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik in België wel aan goede-doelen-loterijen heb meegedaan, maar deze werden dan ook door het goede doel zelf georganiseerd.
Maar met die toko uit Zuid wil ik sowieso niets te maken hebben, al was het alleen maar omdat men ineens zonder enige toestemming geld van mijn rekening begonnen af te schrijven, en het bijna onmogelijk bleek dit te stoppen. De enige manier om deze gein te stoppen was door maar een 0900-nummer te bellen. Natuurlijk heb ik dat niet gedaan, ik heb gewoon naar het bedrijf gebeld. Deze gasten durfden nog te beweren dat ik toestemming had gegeven. Ik verzocht ze om een kopie van de handtekening, of anders het geld direct terug te storten. Na een paar dagen stond het geld weer op mijn rekening, en kreeg ik thuis een excuusbrief, met twee loten bijgesloten. De oud-papierman zal er gelukkig mee zijn geweest.

De bus wilde geen afscheid nemen.

Ik wilde vanmorgen eigenlijk helemaal geen blog schrijven. Ik had gisterenavond een redelijk zware vergadering gehad, en wilde vanmorgen lekker rustig de dag beginnen.
Op vrijdag ga ik altijd op de fiets of met de bus naar het werk. Vandaag was het de beurt aan de bus. Na het instappen, checkte ik in, zoals dat moet met een chipkaart, en ging lekker zitten, rustig genietend van het uitzicht En zo tufte ik even na achten het pitoreske Uithoorn binnen, om een paar minuten later op het busstation aan te komen. In de bus brak paniek uit, de chip-apparatuur weigerde alle dienst, en de chauffeuse had haar tas al ingepakt om afgelost te worden. En zo beende de hele, volle, bus naar die arme chauffeuse, die declaratieformulieren moest gaan uitdelen.
Zou het niet handig zijn als er, in zo'n situatie, het mogelijk zou moeten zijn om in een andere bus uit te kunnen checken?

Fwd: Waarschuwing!

Je bent toch dom om dit te geloven!

-------- Original Message --------

Subject:	Waarschuwing!
Date:	Thu, 17 Feb 2011 03:21:45 +0100
From:	Warning!!! <dror1z@012.net.il>
Reply-To:	accounts@xnmsn.cn

Geachte Authorize klant,

Het spijt ons u mede te delen dat uw online diensten zijn verstreken, en moet worden
onmiddellijk verlengd, als u van plan om deze mailbox diensten gebruik in de
toekomst, en te voorkomen dat soortgelijke situaties moet u actie te ondernemen in een keer!

Opnieuw valideren uw mailbox klik dan op de onderstaande link:

http://i12.admin/setup-account

Opmerking: Als de bovenstaande link niet werkt, neem dan onderstaande gegevens te sturen naar de
systeembeheerder e-mailadres: accounts@xnmsn.cn


Voornaam :..............
Achternaam :...............
E-mail :..................
Gebruikers Naam :..............
Wachtwoord :............

Bedankt

Systeembeheerder





‭‮

Stoofvlees.

Als er iets is waar ik in België aan verslingerd ben geraakt is dat stoofvlees. Het is dan ook vaste prik om, als mijn vriendin en ik daar zijn, tussen de middag dit te gaan eten. Goed, je kunt het zelf maken, en af en toe doet mijn vriendin dat ook, maar het gerecht eten in het land van herkomst...
Nu gebeurt het ook dat gerechten uit het buitenland hier ook te krijgen zijn. Denk maar eens aan de pizza's of shoarma. Op een dag stond er bij de lokale patatboer een bord dat hij stoofvlees verkocht, dus gingen we een paar dagen later goed gemutst naar die frietboer. De man ging aan de slag en er verscheen daadwerkelijk iets voor onze neus waarvan alleen de patat herkenbaar was. Het andere deel van ons bord was gevuld met iets wat het meest aan kattenvoer deed denken Dit kan ook wel kloppen, ik had de beste man een paar minuten daarvoor met een blik in de weer gezien. In ieder geval leek het nergens naar. Uit beleefdheid zeg je dan nog "tot ziens".......

Crash

Als iemand met een schootcomputer naast je in een vliegtuig zit en uitschreeuwt dat hij gaat crashen, dan mag ik hopen voor je dat het over de computer gaat, en niet over die kist.
Gisteren had ik een crash te pakken, op een mobiele telefoon nota bene. Ineens stond de hele interne opslag vol, en gegevens weghalen wilde ook niet meer. Dus zat er maar een ding op, de boel formatteren. Nu gebruik ik dit dingetje eigenlijk alleen als klein zakcomputertje, en vooral om verhaaltjes, zoals deze, op te schrijven.
En hier zit dan ook het probleem. Meestal ben ik met meerdere verhalen bezig, maar vind ze dan nog niet goed genoeg om ze online te zetten. En omdat het maar kladjes zijn, zijn deze bestanden nog niet gekopieerd. Ach, dat is dan ook het enige probleem, afgezien van het weer invoeren van de gegevens, zoals e-mailgegevens en dergelijke.

Ik ziek? Kijk eens naar de wereld.

Terwijl ik aan het aansterken was van mijn griepje, liepen er duizenden mensen in Egypte te demonstreren voor meer vrijheid en het aftreden van Moebarak, in de ogen dan de Egyptenaren een dictator, te eisen.
Met argusogen wordt deze ontwikkeling door de buurlanden gade geslagen, veel landen in Afrika worden op deze wijze geregeerd, en ook daar rommelt het.
En in de schaduw van dit geweld kon president Zuma van Zuid-Afrika zijn staatsrede uitspreken. Dat daar iets nodig is zal je niet verwonderen. Het land heeft te kampen met een steeds hogere werkeloosheid, niet in de laatste plaats door het vertrek van vele boeren, het hoogste geweldscijfer ter wereld en een, letterlijk, instortent land. Sinds de afschaffing van de apartheid is er niemand geweest die heeft beseft dat de gebouwen en infrastructuur onderhouden moeten worden. En zo zijn instortingen aan de orde van de dag.
Verder de impasse in de regeringsformatie in Belgie. Voor iemand die er niet woont is het een abracadabra, en dat klopt. Op dit moment zijn de tegenstellingen nog nooit zo groot als ooit tevoren. Het grootste probleem daar blijft dat er in feite twee democratisch gekozen regeringsploegen gedwongen worden een regering te vormen, iedere keer een bijna onmogelijke opgave. En zo zit dat land al meer dag tweehonderd dagen zonder regering.
En waar maken wij ons dan in Nederland nog druk over, zou je denken. Wij moeten nu langzaam gaan beseffen dat we in een weelde hebben geleefd, en wij dit langzaam inleveren.

Weer op de been.

Tsjonge, wat een weekeinde. Vrijdagavond ging ik, naar mijn weten, gezond mijn bed in, om rond drie uur 's nachts hondsberoerd wakker te worden, om vervolgens niet meer in slaap te komen. Zo eigenwijs als ik ben, ben ik gewoon gaan werken, hoewel gewoon. Met een bonkend hoofd en een borrelende maag is het niet lekker werken. Ik was dan ook blij om zaterdagavond mijn bed in te kunnen duiken. En zo heb ik lekker geslapen tot aan de middag.
Mijn vriendin was zo lief om mij te bellen om te informeren hoe het met mij ging. Ik moest toegeven dat het wel weer redelijk ging, maar nog steeds enorm moe was. Dit was trouwens ook de reden dat ik dit weekeinde niet naar Groningen ben gegaan. De combinatie van vermoeidheid en een rit van bijna twee uur kan een dodelijke combinatie zijn.

In ieder geval ga ik vandaag weer de draad proberen op te pakken. Ik ben nog wat stijfjes, griep heeft bij mij altijd het gevolg dat mijn rug stijf is Maar voor mij is alles beter dan in bed liggen, de muren vliegen snel op mij af.

Even schrikken.

Ineens kreeg ik een SMS-je van mijn Belgische GSM-provider. Omdat ik de kaart niet meer gebruik, wordt deze over dertig dagen geblokkeerd. Daar is wat voor te zeggen, maar had ik bij het aangaan van de overeenkomst niet gezegd dat ik in Nederlander ben? Nu is er wat voor te zeggen, vanaf Mei ben ik niet meer in België geweest, en heb de kaart alleen gebruikt om wat SMS-jes naar België te sturen, maar helemaal terecht vond ik het nog steeds niet, dus ging ik er een mailtje aan wagen.
Het antwoord kwam, wederom via SMS, diezelfde avond. Door een softwarefout was een onterecht SMS-je verstuurd, waarvoor men excuses aanbood.

En er is weer internet.

Na de telefoon-soap dacht ik even in een internet-soap terecht te zijn gekomen. Ik had vorig jaar al geprobeerd om de internetaansluiting ook te verhuizen. Dit bleek niet mogelijk omdat er nog geen telefoonlijn op de nieuwe locatie aanwezig was. Door de telefoonproblemen was het dus pas mogelijk om rond de Kerst de aanvraag in te gaan dienen voor de verhuizing van het internet.
Tot mijn stomme verbazing vroeg de internetprovider een eigen lijn aan, waardoor we nog eens moesten wachten. Later zou ik begrijpen waarom.
Van de internetprovider kregen we het bericht dat op 27 januari de graafploeg zou langskomen. Een beetje verbaasd ging de ploeg aan de slag. Normaal wordt het ADSL-signaal op de telefoonlijn gekoppeld, maar voor onze aansluiting had de provider om een eigen lijn verzocht.
Op 31 januari was het dan zover, de lijn werd opgeleverd. Omdat we van ISDN naar een normale telefoonlijn waren overgestapt, had ik een "analoog" ADSL modem geregeld, welke taal noch teken gaf. Sterker nog, het ding gaf aan dat er geen signaal aanwezig was, terwijl ik duidelijk signaal mat. Omdat er in de verhuisbrief stond dat ik vanaf 1 februari het modem, een ISDN-type, mocht verhuizen, sloot ik dit modem aan. Tot mijn stomme verbazing kwam het ding online! XS4ALL heeft dus een ISDN signaal op de analoge lijn gezet.
En toen viel ook het muntje, zo bleef het modem, dat we van hen gekregen hebben, bruikbaar, hulde.

In rep en roer.

Een onrustige tijd de laatste paar weken. Begon het in het Noordwesten van Afrika met demonstraties en het verjagen van een dictator, nu begint dit op Egypte over te slaan, en houdt de rest van de Arabische wereld het hart vast. De oorzaak is waarschijnlijk te vinden in het feit dat vele onderdanen van deze landen in Europa hebben gewoond, democratie hebben meegemaakt, en nu zoiets hebben van "dat willen wij ook", en velen hebben ook de Wende meegemaakt. Ik hoop alleen dat het in de andere landen wat minder gewelddadig gaat verlopen. In ieder geval wordt steeds meer afgeraden om naar die regio te gaan.

Een probleem van een andere orde speelt in België. Door de politieke structuur is het onmogelijk een stabiele regering te vormen, België kent namelijk geen nationale partijen. De regio waar jij woont beslist op welke partijen jij mag stemmen. Om het nog ingewikkelder te maken, mogen de Walen in een deel van Vlaanderen, het zogenaamde BHV gebied, wel op hun "eigen" politici stemmen.
Nu werkte dit systeem redelijk toen de beide delen hetzelfde gekleurd waren Nu Wallonië links heeft gestemd, en Vlaanderen behoorlijk rechts, komt men steeds op maar een conclusie, uit deze brei is geen regering te vormen. En zo is nu het over en weer moddergooien begonnen, en wordt er zelfs openlijk aan gedacht om een regering van nationale eenheid te gaan vormen, iets wat je normaal gesproken na een oorlog of grote milieuramp doet.
Ik zie voor dat land maar twee oplossingen, volledig herenigen of splitsen. Deze halfbakken oplossing heeft zijn bankroet inmiddels meer dan bewezen.
Maar ook bij ons is een klein probleempje. In maart zijn de provinciale verkiezingen. Omdat de "nieuwe" landsdelen formeel niet onder een provincie vallen, kan men daar niet gaan stemmen. Het zal mij benieuwen hoe dat opgelost gaat worden. Voor de mensen daar hoop ik dat er een dertiende provincie gevormd gaat worden, zodat men nog wat macht in eigen handen heeft.
En toch wens ik jullie een rustig weekeinde.

Verse kip.

Een consument heeft graag verse goederen, en zo ook in het buitenland. Een jaartje of twintig geleden ging ik regelmatig naar Spanje, naar Catalonië om precies te zijn. Ook dit volk wil een eigen land hebben, maar daar gaat dit verhaal niet over.
Een belevenis was het in die tijd om naar de markt te gaan, en dan niet die markten waar toeristen komen, maar de echte lokale markten. En zo raakte ik op een boerenmarkt in Tordera terecht. Rond de kerk aldaar stond het vol met allerlei voertuigen van boeren, vol met oogst en dieren, waarbij zelfs de koeien midden op de markt gemolken werden.
Maar, zoals gewoonlijk, kom je ook Nederlanders tegen. Een vrouw wilde kip hebben. Het woord Pollo wist ze dan wel, dus kwam er een kip aan. Toen de dame de kip in handen had, begon ze een heel verhaal over dat de kip niet vers was omdat deze al op de kraam lag. Een aantal mensen er omheen zag ik al gniffelen, en de man bood aan een verse kip te halen. Wat de dame in kwestie niet zag, was dat achter de auto's een soort afgerasterd terrein was, waar het gevogelte liep, of beter gezegd opgehoopt was. En zo kwam de verkoper met een kip aanlopen, en drukte deze in de handen van de vrouw, die niets anders kon doen dan het beest direct weer los te laten. De vrouw wist niet hoe snel ze weg moest komen, terwijl de marktlui de grootste lol hadden.
Ik ben later nog eens naar deze markt geweest. Tegenwoordig worden geen levende dieren meer meegenomen, en hebben de toeristen ook dit dorp ontdekt.

@Bennie Wil jy een vars krokodil hê?

Daar in dat kleine café.

Zowat onder mijn slaapkamerraam zit, tegen een transformatorhuisje van het energiebedrijf, een kroeg gebouwd, dat zich een eetcafé durft te noemen. Het eetgedeelte is vrijwel geheel verdwenen, het drankgedeelte is volop aanwezig, wat soms te merken is aan de gasten.
Vrijdagavond dook ik vroeg mijn bed in. Ik had die avond, na mijn vaste EHBO-avond, nog een klusje gedaan, en wilde zaterdag goed uitgerust zijn voor mijn ritje naar Brabant, nog ongewis van wat er die nacht zou gaan gebeuren.
Rond een uurtje of kwart over een in de nacht, werd ik wakker van wat geroezemoes, afkomstig uit de kroeg. Duidelijk was het dat er een ruzie aan de gang was. Even later kon ik in volle glorie meegenieten, de deur was open gegaan, en de ruzie werd op het parkeerterrein uitgevochten. De inzet was een man, die weigerde de autosleutels aan zijn vrouw af te geven. Laatstgenoemde had duidelijk aan Bachus geofferd. De man werd met alles, wat voor handen was, bekogeld, en zo vloog een deel van de inventaris over straat. Ook de handtas werd veelvuldig gebruikt om de man toe te takelen.
Na een paar minuten ging de rest van de cafégangers zich met de ruzie bemoeien, maar zelfs tussen drie stevig gebouwde mannen wist de vrouw haar man nog steeds te belagen.
Na een paar minuten kwam de politie op de fiets ter plaatse. Ik wist trouwens niet dat de politie 's nachts op de fiets rondreed. Ook deze mensen hadden problemen, en vroegen om assistentie van collega's. En zo kwamen van alle kanten de politiewagens aanrijden, en werd het behoorlijk druk op het parkeerplaatsje.
Tegen de agenten beklaagde de vrouw zich over het feit dat de man de sleutels niet afgaf, waarop een agent aangaf dat het, in haar toestand, niet verstandig was om maar een meter in de auto te gaan rijden. En zo dacht ik dat het weer rustig werd, en ging ik weer mijn bed in, hopende snel weer terug te gaan naar dromenland.
Lig ik goed en wel in bed, hoor ik een ambulance aankomen, op zich geen probleem, maar wel als diezelfde ambulance het terrein in de schijnwerpers zet, en die schijnwerpers op jouw, in dit geval mijn, slaapkamer gericht staan.
Na een paar minuutjes wachten, werden de twee kamphanen afgevoerd, de vrouw door de politie, de man, die blijkbaar redelijk was toegetakeld, met de ambulance.
En zo keerde de rust weer in nachtelijk Amstelveen.

AFRIKAANS::: Ek moes dit net deel.

Dit stond vanmorgen op mijn E-mail. Prettig weekeinde!

Onderwerp: Fw: AFRIKAANS::: Ek moes dit net deel.

Wat my ma my geleer het

Ma het my geleer hoe om te bid:

"Jy moet bid dat daardie kol op die mat uit is as ek vanaand by die huis kom"

Sy het my geleer van "time travel":
Ek sal jou tot in volgende week in klap!

Sy het my geleer pa's is slimmer en ryker as ma's:
Gaan vra jou pa!

Sy het my geleer oor fotosintese:
Lyk dit vir jou of geld op my rug groei?

Sy het my geleer om altyd nederig en klein te wees:
Mannetjie !!!

Sy het my van die weer geleer:
Dit lyk of 'n dekselse orkaan jou kamer getref het

Sy het my geleer van fauna en flora:
Moenie vir my vertel perredrolle is vye nie!

Sy het my geleer om myself te ontdek:
Hou op om jou soos jou pa te gedra!

Sy het my die wetenskap van osmose geleer:
Hou jou mond en eet jou kos!

Sy het my geleer van uithouvermoe?:
Jy sal by daardie tafel sit totdat jy jou spinasie opgeeet het!

Sy het my geleer van sintuie:
Kinners word gesien en nie gehoor nie!

Sy het my geleer van humor:
Hou aan lag, dan gee ek jou iets om oor te huil ook!

Sy het my van jaloesie geleer:
Daar is duisende arm kinnertjies wat ouers soos joune begeer!

Sy het geleer dat daar 'n plek en 'n tyd vir alles is:
As julle mekaar wil vermoor, gaan doen dit buite! Ek't nounet hier skoongemaak!

Sy het my wiskunde geleer:
Sit jy alweer en tanne tel!

Sy het my logika geleer:
Want ek sê so, dis hoekom!

Sy het my geleer dat wonderwerke nog kan gebeur:

Ek sal jou klap dat jy jou antie vir 'n eendvoël aansien as jy my weer terug antwoord!

Een kleine aanvulling.

Ik schreef in mijn vorige blogbericht dat ik van computer ging wisselen. Het nieuwere exemplaar ondersteunt de harde schijf niet. De bios van dat ding gaat niet verder dan tien gigabyte, terwijl het oude bakkie er al twaalf had inhangen. Dus staat het oude beestje er weer.

Een rustige zondag.

Vandaag had ik een lekkere rustige zondag, geen tram en geen visite. Dit was ook wel nodig, want mijn huis was nodig aan een zuigbeurt toe. Nadat ik dat had gedaan, ben ik nog even naar Uithoorn gegaan. Gisteren zijn de laatste stellingen uit het oude pand verwijderd, en moest het een en ander geveegd worden.
Vanmorgen ben ik ook begonnen met de installatie van een "nieuwe" computer. Dit is een beestje uit de tijd van Windows XP, die nu wordt afgedankt omdat deze geen Windows 7 ondersteunt. En daar ik Ubuntu en Debian gebruik, heeft dit machientje nog een leven voor zich, en word mijn oude machine na elf jaar trouwe dienst, ik kocht het ding toen Windows 98 net uit was, afgedankt. Wat dat betreft ben ik blij dat Windows bestaat, heb systeem is zo zwaar dat er regelmatig computers worden afgedankt die, met een ander besturingssysteem, nog prima bruikbaar zijn.

Paniek.

Ineens was er paniek op Facebook. Er was weer eens een hoax opgedoken, dat op 15 maart Facebook zou gaan sluiten. Direct zag ik allerlei email-adressen uitgewisseld worden voor het geval dit inderdaad waar zou zijn.
Dit soort hoaxen zie ik regelmatig, meestal gevolgd door een tsunami aan spamberichten. Het bericht begint meestal met de vraag deze naar al jouw vrienden door te sturen. En zo wordt jouw emailadres in het lijstje toegevoegd.
Dus mijn tip, reageer er gewoon niet meer op.

Sluit maar aan.

Vandaag ben ik met het openbaar vervoer aan het toeren geweest. Ik had al getwitterd dat ik naar het Zuidafrikahuis ben geweest, en omdat dit huis aan de Keizersgracht in Amsterdam staat, heb ik dit ritje met de bus, lijn 142, gedaan. Van daaruit ben ik met de bus verder gereisd naar mijn vriendin in Amsterdam-Noord. De overstap ging perfect, de aansluitende bus stond al te wachten, waardoor ik binnen twintig minuten van de Keizersgracht naar Noord ben gekomen.
Op de terugreis, waar ik nu mee bezig ben, ging de aansluiting ook perfect, bus 172 kwam net van de standplaats op het Centraal Station aanrijden toen ik op de halte aankwam.
Kortom, het OV geeft mij vanavond alle denkbare service. En nu op naar huis

Weer een week verder.

Zo, hoe hebben jullie de eerste week van 2011 overleefd? Net zoals vorig jaar, ben ik weer al snotterend het nieuwe jaar binnen gegaan. Ik heb zo langzamerhand het vermoeden dat mijn lichaam het niet meer zo heeft op laat naar bed gaan, en mij zo afstraft.
Mijn oudejaarsavond heb ik dit jaar, samen met mijn vader, doorgebracht bij iemand met een angstige hond. Bij honden, die bang zijn voor vuurwerk, is het de bedoeling ze niet te belonen voor het foute gedrag. Als de hond begint te blaffen of te janken bij het eerste de beste rotje, en je troost hem of haar, ziet het dier dit als een beloning, en zal het vervolgens weer doen, maar of ze dan echt bang zijn is de vraag. Het beest, met een schofthoogte van bijna anderhalf meter, heeft die avond een paar keer gereageerd, gezien dat wij er geen acht op sloegen, en is gaan slapen.
Het dier was wel bang om naar buiten te gaan, en dat is wel echte angst.
Natuurlijk zijn er honden die echt bang zijn, of beter, die zich rotschrikken. Het probleem daarmee is dat een hond dan alles laat lopen. In het wild maakt het dier zich dan gereed om te vluchten. Helaas helpt dan maar een ding, reinigingsspullen om de vloer weer schoon te krijgen.