Tot ziens.

Ik kreeg zaterdag een naar mailtje. Een Facebook-vriendin zal een tijdje van het net verdwijnen. Een zakelijk conflict tussen haar man en een zakenpartner maakt dat ze een tijdje krap zal zitten. Omdat haar internetcontract afliep, is dit een van de eerste dingen die ze de deur uitgezet heeft. Ik begrijp dit, de eerste levensbehoeften zijn belangrijker dan een virtuele wereld, wat internet toch is.
Net zoals voor iedereen in de problemen, hoop ik dat ook dit gezin er snel bovenop zal komen.

Bye Carrefour.

Vandaag is het voor een aantal Carrefour supermarkten de laatste dag. Volgens een verklaring van het bedrijf komt dit door de "bradage", een mooi woord voor prijsafbraak, die in de markt plaats heeft. Maar welk bedrijf was het, die met veel geweld de Belgische markt binnenviel?
Maandag staan er weer veel mensen bij het arbeidsbureau, en er zullen er meer volgen. In de meeste supermarkten en hypermarkten zijn kleine winkeltjes gevestigd. Hier zal een zware slachting gaan plaatsvinden, de publiekstrekker, wat Carrefour toch is, valt weg, en het is te verwachten dat deze bedrijven binnen korte tijd ook de deuren moeten sluiten........

Een klein berichtje met grote gevolgen.

Gisterenavond kreeg ik een naar berichtje. Iemand is ontslagen omwille van een foto op een communitysite. De man had een foto laten nemen van hem liggend op de bedrijfswagen. De foto op die site was overigens zodanig bewerkt, dat de wagen onherkenbaar is, terwijl de foto, die de man onder ogen kreeg, hetzelfde voertuig in volle glorie laat zien. De man is "beloond" met een ontslagaanzegging. Waarschijnlijk speelt er iets anders. Hij heeft problemen met zijn rug. De werkgever ziet waarschijnlijk zijn kans schoon om van de man af te komen.

Drukte bij de museumlijn.

Ik had gisteren al geschreven over de drukte die we op de museumlijn hebben. Ik vertelde ook dat we op dit moment geen problemen kennen. Dit is niet helemaal waar. Op bovenstaande foto wordt de ene rangeerwagen door de andere weggesleept. En dan merk je dan een grote dieselmotor niets doet als iets kleins als de startmotor het begeven heeft.
Het tweede probleem is natuurlijk de overweg Noorddammerlaan. Omdat de keermogelijkheden achter deze overweg liggen, kan er alleen met tweerichtingmaterieel worden gereden. Vanwege de drukte reden veel trams met een bijwagen. Om te voorkomen dat de wagens vanaf Amstelveen, waar een rangeermogelijkheid is, naar Bovenkerk, met een bijwagen aan de verkeerde kant van de wagen, moesten rijden, reed er een extra pendelwagen tussen deze twee punten. Ik heb gisteren zelf op die wagen gezeten, en moet eerlijk bekennen dat je er het heen en weer van krijgt.
Wordt vervolgd......

Wat een drukte!

Dat deze dag anders zou verlopen dan normaal, was mij van de week al duidelijk. Een Engelsman had een tram gehuurd, en deze moest tussen de dienst worden door gefrommeld. Normaal is dit geen probleem, een overweg aan het einde van de lijn gooit al een paar weken roet in het eten. Op mysterieuze wijze is een paar weken geleden het spoor smaller geworden. Het resultaat is dat de keerfaciliteiten in Bovenkerk niet gebruikt kunnen worden. Daardoor kunnen alleen de wagens gebruikt worden die aan twee kanten een besturing hebben.
De Engelsman ging akkoord dat zijn rit voor de dienst uit zou gaan. Hij blij, wij blij, ware het niet dat de rangeerwagen geen zin had. De rangeerder was juist extra vroeg gekomen. Ik kwam dus al half gestresst aan, en kon niets anders verzinnen dan de dieselloc te pakken. Dus ik werk de checklist af om het ding te starten, vergeet ik het contactsleuteltje om te draaien, dus van starten kwam weinig. Toen het muntje viel, of beter, het sleuteltje een kwart slag was omgedraaid, ging het een stuk beter. Op dat moment is bij mij de stress ook gelijk weg, de boel is dan in beweging.
Toen de eerste wagens buiten waren, viel het mij al op dat er een volksoploop was. Het bleken mensen te zijn die ongerust waren. Er waren gisteren berichten verschenen over het faillissement van het AOM, het Amsterdams Openbaar Vervoer Museum. Veel mensen dachten dat het om ons museum ging! Gelukkig niet zeg! Het effect was wel dat de wagens de hele dag uitpuilden.
Het was de hele dag al rommelig, de pers hing ook al de hele dag bij mij en mijn collega's aan de email en telefoon, ook daar is onduidelijkheid, met als gevolg dat van de diverse GSM's de accu's leeg waren geraakt. Dus mocht je iemand van de RETM of EMA niet te pakken kunnen krijgen........
Wees gerust, morgen zijn de accu's weer opgeladen, en wij ook trouwens.

En als je dan niets te bloggen hebt.

....... dan neem je gewoon het apparaat waar je normaal op tikt in je handen, en begin je gewoon een stukje te tikken, en meestal val je wel in een verhaal over de hitte van afgelopen week, of allerlei berichten waar een ander al over geschreven heeft.
Een van die voorbeelden is de sluiting van de metrotunnel in Amsterdam. De gemeentelijke dienst, die de werkzaamheden voor de tunnel coördineert, kreeg heibel met de aannemer met als gevolg dat de werkzaamheden zijn afgelast. Inderdaad worden de roltrappen nu vervangen, maar dit had ook gekund als de tunnel gewoon open was gebleven. Het GVB, de exploitant van de metro, had al bussen en chauffeurs ingehuurd bij het GVB-busbedrijf, en de metrobestuurders met vakantie gestuurd. Nu is de vreemde situatie ontstaan dat er vervangend vervoer rijdt, terwijl er niets te vervangen valt.
Of het bericht van een psychiatrische patiënt, die een begeleider heeft aangevallen met een mes. Deze persoon zal psychisch onderzocht gaan worden, en eindigen in een inrichting, tussen dezelfde begeleiders.

Zo zie je maar, ik heb niets te bloggen.

P.S. Ik zie net het bericht over de Love-parade. Mijn medeleven gaat uit naar slachtoffers en nabestaanden.

Taalverloedering.

De Thaise gezagsdragers willen dat de burgerij van Thailand weer brieven gaat schrijven. Als reden geeft men op dat internet en SMS de taalverloedering in de hand werkt.
Dit effect was een paar jaar geleden bij ons ook te zien. Vooral de SMS-taal was sterk vertegenwoordigd met schrijfwijzen als W8 in plaats van wacht, en woorden als straks die voor strax worden uitgescholden. Wat dat betreft heeft de intrede van T9, ofwel woordvoorspelling, en spellingcontrole op de telefoons een verademing, niets is zo irritant als een betweterige GSM.
Ook de chatprogramma's op internet zijn tegenwoordig uitgerust met spellingcontrole, die de fouten opsiert met vrolijke roodgekleurde kringeltjes.....

Richting het weekeinde.

We schrijven alweer vrijdag, en staan zo weer voor het weekeinde. Voor mij was het een afkickweek. Vorige week ben ik driftig in touw geweest met het theatergebeuren op het trammuseum. Ik merk nu goed dat iedere avond laat naar bed gaan toch haar tol eist, afgelopen week kon ik mijn bed niet zien, of ik sliep al. Ik was dan ook blij dat ik zondag wat langer kon blijven liggen.
Wie ook lange dagen zal hebben gemaakt is de Koningin en, niet te vergeten, haar collega in België. In beide landen wil het vormen van een regering maar niet vlotten. In Nederland is zelfs het icoon Ruud Lubbers zich maar eens met de zaak gaan bemoeien. In het verleden heeft hij nogal eens bruggen moeten slaan. Of, zoals hij zelf al aangaf, ging hij slechts even praten met de Koningin, om vervolgens als informateur het paleis te verlaten.
In België liggen de zaken nog iets ingewikkelder. Kunnen we in Nederland zelf kiezen wie er in een coalitie verschijnt, in België is het zeker dat de Waalse PS en de Vlaamse N-VA zullen gaan regeren. Dit komt omdat daar, na de federalisering, geen nationale politieke partijen meer bestaan. Beter gezegd, de nationale partijen hebben zich destijds in een Vlaamse en Waalse partij gesplitst, en staan sindsdien als haan en leeuw tegenover elkaar. Dat dit systeem geen vertrouwen wekt bij de gemiddelde Belg, is te zien aan de manier waarop de crisis daar toeslaat. De bevolking, die te boek staat als vrijgevig, pot het geld op, waardoor de economie een behoorlijke neergang kent. Ter illustratie, een Belg heeft gemiddeld 67 duizend euro op de bankrekening staan, en is daarmee recordhouder in Europa, wat betekent dat hierdoor geldstagnatie ontstaat, waardoor de economie verder krimpt, waardoor de burgers het geld verder oppotten, kortom, men draait in een rondje.
Maar goed, als er nu eerst een regering in elkaar wordt gesleuteld.........

Verwarring alom.

Gisteren begonnen de landelijke dagbladen te berichten dat het "Amsterdams Openbaar Vervoer Museum" failliet is, en de boedel te koop staat. Meteen kwamen bij mij de berichten binnen van bezorgde mensen, die dachten dat het "ons" trammuseum betreft.
Om met het laatste te beginnen, het trammuseum is kerngezond, en je kunt tot oktober iedere zondag genieten van een ritje.
Wat betreft het AOM, zoals de toko heet. De gemeente heeft een aantal handreikingen gedaan, die allen door het bestuur zijn afgewezen. Zelf ben ik, door de toenmalige medewerkers van het AOM, ontboden om eens te komen luisteren naar de onvrede die er heerste.
Mijn conclusie is simpel, ik ben blij dat ik in een vereniging zit, waarbij de medewerkers het beleid van het bestuur mede kunnen bepalen.

De week terug bekeken.

Voor diegenen die zich zorgen hebben gemaakt over mijn afwezigheid op internet, ik had weinig tijd. De meeste blogjes tik ik als ik een paar verloren minuten heb. Geloof mij, die had ik deze week echt niet. Sterker nog, ik kwam eigenlijk tijd tekort, wat zich vandaag wreekt, ik ben lekker duf. De oorzaak was het, inmiddels traditionele, bezoek van theatergroep Troost, waardoor ik mij de hele week door de tijd heen moest heksen. Deze week ging ik iedere dag vanuit het werk meteen door naar de museumtramremise om zes wagens op de juiste plekken te zetten voor het spel.

Dit is dus de reden dat ik alleen de hoogst noodzakelijke mailtjes heb beantwoord. Deze achterstand ga ik proberen nog deze week weer in te lopen.

Tsja, de terugblik op deze week. Zoals ik in dit stuk had gemeld, heeft mijn week maar uit vier dingen bestaan, slapen, eten, werk en theater. Hartstikke leuk hoor, maar wel vermoeiend, zeker als je niet gewend bent om laat naar bed te gaan. Je hoort mij er niet over zeuren hoor. Dit soort evenementen breekt het normale ritme, en het is iedere keer leuk om met deze groep samen te werken. Ik was wel blij dat een paar collega's van het trammuseum delen van mijn dienst hadden overgenomen. Ik zou zondag dus lekker kunnen uitslapen. Zou. Even voor elven hing de tramdienstleider van dienst aan de telefoon. Hij kreeg de installatie, waarmee hij met de trams kan communiceren, niet aan de gang, dus moest ik mij snel in de kleding hijsen om vervolgens naar het museum te gaan. Het bleek dat de TDL van vorige week de installatie wel had afgekoppeld, maar niet had uitgeschakeld, waardoor de back-up-accu was leeggelopen. Het duurt ongeveer een kwartiertje voordat de accu weer bruikbaar is. Na het gebeuren weer tot leven te hebben gebracht, liep ik door naar de remise, waar de theatergroep haar spullen aan het opruimen was. Ondanks de kleine oogjes, was men hard aan het werk. Hoewel de theatergroep volgend jaar niet naar het trammuseum zal komen, men heeft dan een optreden in Carré, denken sommige acteurs m/v daar anders over. Bij het afscheid nemen werd mij verzekerd dat men volgend jaar terug komt.

Het blijft leuk om te zien hoe vrijwilligers elkaar altijd proberen te helpen, en ik zal een volgende keer weer aanwezig zijn.

Ik eindigde de dag met een wandeling in Amsterdam. Door al het staan, van de afgelopen week, waren mijn benen lekker stijf. Mijn vriendin kwam op het idee om naar het centrum van Amsterdam te gaan. En eindigden we op een terrasje in hartje Amsterdam.

Weer het weer.

Het begint langzamerhand vervelend te worden dat het weer het weer voor elkaar krijgt om onderwerp van gesprek te zijn, zelfs al zou je er niet eens over willen praten.
Gisteren was een weerwaarschuwing afgegeven voor het hele land, er zou noodweer uitbreken. In het westen was flinke en langdurige regen voorspeld, en in het oosten zou het gaan stormen. Ik maakte gisteren de foute opmerking dat het wel meeviel, en die meldingen hoorde ik ook uit Utrecht en Flevoland. Wat ik toen niet wist was dat de zuidelijke, oostelijke en noordelijke provincies er flink van langs kregen, met als dieptepunt een windhoos, waarbij een dode is gevallen. Wat uniek is was het feit dat er zelfs hoogspanningsmasten om zijn gegaan. De laatste keer dat dit is gebeurd is meer dan vijfentwintig jaar geleden tijdens een ijzelperiode, toen de masten bezweken onder het gewicht van het ijs.
Vandaag kreeg ik een mailtje met de tekst:" geniet van jouw zomer, het is hier stervenskoud. " Dit mailtje kwam uit Zuid-Afrika, waar het nu hartje winter is. Ik hoop dat we van de rest van de zomer kunnen genieten.....

Geen betere vuvuzela

Als er iets erg was tijdens het WK, waren het die irritante vuvuzela's. Het normale geluid werd overstemd door een geluid dat nog het meeste weg heeft van een grote zwerm muggen. Tot opluchting van de voetbalfans thuis, is het stadiongeluid vrij snel getemperd. In ieder geval zijn we nu van die krengen verlost.
Alhoewel, Zuid-Afrika overweegt zich kandidaat te stellen voor de Olympische Spelen. Als men dit geld nu eens gebruikt om de eigen bevolking te helpen. Een land, die zich westers wil noemen, waar eigen mensen in sloppenwijken en tentenkampen wonen, om maar te zwijgen over het geweld.

Typisch Nederlands.

Als er een onderwerp typisch Nederlands is, is dat het weer, of beter gezegd, ons gezeur hierover. Was mei veel te koud, juli start meteen met temperaturen, die men in de tropen best wel lekker zal vinden, hoewel ik een getinte buurman, met het zweet stromend lang zijn hoofd hoorde vloeken. In zijn geboorteland is hij temperaturen van veertig graden of meer gewend, maar hier is hij bij dertig graden echt uitgeteld.
Kijk, en dan zie je de logica van ons weer. De afgelopen twee weken, was het prachtig weer, en zaten we allemaal voor de televisie naar de verrichtingen van Oranje te kijken. Voor volgende week, en ook tijdens de inhuldiging, is regen voorspeld.
Dat rotweer.....

Wat een feest.

Zo, ben je alweer bijgekomen van gisterenavond? Het leek wel alsof Oranje de finale had gewonnen, zo'n feest brak er los. Ik had nog het idee om even de straat op te gaan, maar voor mijn eigen veiligheid deed ik dit niet, er waren nogal veel feestvierders op straat. Het was wel een prachtige bonte stoet van toeterende auto's, vrachtwagens en bussen.
En als bijkomstigheid heeft "ons" oranje ook nog het "andere, vergeten" oranje, de oranje nazaten in Zuid-Afrika. De stoet naar het stadion gisteren was in ieder geval indrukwekkend.
Het zal mij benieuwen hoe we maandag zullen ontwaken.

Wat is koelte toch lekker.

Met de hitte gisteren was er maar een ding waar ik aan dacht, hoe kom ik zo snel mogelijk in koelte terecht?
Op vrijdag is het de laatste paar weken een gewoonte dat mijn vader en ik samen bij mijn vriendin gaan eten. Haar keuken heeft deze dagen meer weg van een sauna, en dat is nou net het laatste waar we op zaten te wachten. Dus hadden we het plan opgevat om buiten de deur te gaan eten. De eerste optie, een terras aan het water, bleek volgeboekt. De tweede optie, een Chinees met airconditioning( waarom gebruiken we het woord klimaatbeheersing nog steeds niet?), bleek nog wel plaats te hebben. Dus gingen we met ons drietjes, met een stadsbus met "klimaatbeheersing", naar de Chinees. Daar aangekomen bleek er van beheersing geen sprake, hun apparaat had de geest gegeven. Al zwetend hebben we ons eten opgegeten. Na het eten hebben we besloten om niet per bus, maar te voet naar het huis van mijn vriendin te gaan. En zo liepen we, in de schaduw en met een beetje wind, terug.
Thuisgekomen, ben ik meteen onder de douche gedoken om wat verder af te koelen, mij voorbereidend op weer een warme dag. Het gekke is dat de weersverwachting gisteren nog sprak over temperaturen rond de dertig graden. Na de hoosbuien van vannacht zag ik dat de voorspelling is bijgesteld naar vijfentwintig graden.
In ieder geval functioneer ik wat beter bij deze temperaturen.

Feestje gehad.

Gisteren was ik bij iemand die beweerde een zomergriepje te hebben. Je weet wel, zwetend op het bed liggen, om vervolgens in een recordtempo naar het toilet te rennen om.......
Nu wordt een voedselvergiftiging vaak aangezien voor een griepje. Ik maak al de opmerking of diegene een feestje heeft gehad." Ja", was het antwoord," met een heerlijk koud buffet!" Wat denk je zelf. Zou dat buffet nog koud zijn geweest?

En jij?

Zo, heb jij vandaag de hitte ook weer overleefd? Nou, nog twee dagen, en dan zou de ergste ellende voorbij moeten zijn maar niet voordat we morgen een smogalarm hebben en het zaterdag, in aanloop naar de onweersbuien, stikbenauwd zal zijn. Het advies blijft, drink je een slag in de rondte en vermijd inspanningen. Nou, zo een advies wil iedereen wel opvolgen!