Donderdagavond wandelde ik naar huis, in plaats van de fiets te pakken. Ik wilde de werkzaamheden aan de Kastanjelaan in Amstelveen bezoeken, en wist dat de fiets letterlijk een sta in de weg zou zijn. Het bleek juist, het werd een soort survivaltocht door een stukje Amstelveen. Men is in dat gebied de riolering aan het vervangen, waarbij de straat volledig is opgebroken.
Nadat ik deze tocht had afgerond, fietste een jongedame mij tegemoet. "Mag ik uw mobiel even gebruiken?", vroeg ze vriendelijk. Het leek mij niet het beste idee, immers, waar gaat ze naartoe bellen? De dame, uit Amsterdam afkomstig, bleek verdwaald, was niet bekend in Amstelveen, en het afgesproken bij de kerk aan de Keizer Karelweg. Deze zou in de buurt van het Stadshart moeten zijn. Ik wilde niet meteen de betweter uithangen, maar aan die weg is helemaal geen kerk. Het dichtste bij is de Kruiskerk, maar om te zeggen dat die aan die weg ligt.....
Inmiddels had ik het telefoonnummer van haar, mannelijke, afspraak gekregen, en belde ik hem op. Ook hij bleek totaal onbekend, en op zoek naar die kerk. En ga eens iemand die de weg niet kent naar je toe begeleiden......
Na een paar minuten verscheen een fiets zonder licht. Ik grapte nog:" Iemand zonder licht, die komt vast uit Amsterdam", hetgeen waar was, het was haar afspraakje. De twee tortelduifjes hadden elkaar gevonden. Ik vraag mij alleen af of ze de weg terug naar Amsterdam gevonden hebben.......
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten