30 jaar museumtram.

Hoewel ik dit schrijf in de witte wereld van Groningen, staat het zomerseizoen voor de deur. Dit betekent voor mij dat ik vanaf volgende week weer bijna iedere week op zondag op het trammuseum te vinden ben, naast de lesavond op maandag en de sleutelavond op dinsdag. Een klein feestje is het wel, het is het dertigste seizoen dat ik meedoe. Als jochie van 16 ben ik door het museumvirus besmet, en werk, samen met meer dan honderd andere virusdragers, bij dat trammuseum.
En wat er in al die dertig jaar nooit veranderd is, is het bericht dat binnenkort alle gebouwen worden afgebroken, en er nieuwbouw zal komen. De mensen die het museum hebben opgericht, zullen je weten te vertellen dat men in de jaren 70 al te horen kreeg dat de gebouwen maar tijdelijk gebruikt kunnen worden, en binnenkort tegen de vlakte gaan.
Deze onzekerheid geeft een ander probleem, ga je zelf een renovatie uitvoeren, met de kans dat de gebouwen alsnog tegen de vlakte gaat, je een hoop, vaak gedoneerd, geld kwijt bent. Anderzijds kunnen de meeste gebouwen een goede opknapbeurt gebruiken.

Misschien zie ik jou aankomende zomer op de museumtramlijn.