De vraag waarom ik zo weinig blog, is heel simpel te beantwoorden, ik heb op dit moment een lekker druk leventje, en zit eigenlijk heel weinig achter( of voor) de computer. Er gebeurt voldoende, wat op zijn beurt weer voldoende voer geeft om te gaan bloggen. Kortom, jullie zijn nog niet van mij af...
En daar was hij dan, de eerste week in de lente. Hoewel lente normaal gesymboliseerd wordt door de natuur, die in bloei komt, dit jaar hebben we bijna een kouderecord te pakken en hebben we zelfs, op diverse plekken in het land, sneeuw gehad. Kortom, een zeer uitzonderlijke situatie vooral veroorzaakt door een combinatie van oostenwind en een koude lucht boven Oost-Europa. Wat dit betreft is het te hopen dat de wind uit normale richtingen gaat komen, west tot zuidwest, want die kou ben zelfs ik een beetje zat. En inmiddels zie ik dat het weer begint te sneeuwen.
Afgelopen paar weken is er bij de museumtram weer hard gewerkt om alles gereed te krijgen voor het nieuwe seizoen. Naast de onderhoudsbeurten van het rijdend materieel en de spoorbaan, ondergaat ook het personeel een “onderhoudsbeurt”, beter bekend als de herinstructie. Tijdens deze herinstructie worden de wijzigingen doorgenomen, en gaat het personeel een rit rijden onder begeleiding van een oefenmeester.
En dan de Paasdagen. De eerste paasdag heb ik in het noorden doorgebracht. Waren we in het westen al verrast dat we in de lente “slechts” bevroren autoramen hebben, in het noorden blijkt bijna iedere ochtend een witte deken over het landschap te liggen. Vol ongeloof heb ik dit op paaszondag zelf gezien.
Laten we nu maar hopen op wat normalere temperaturen, hoewel ik in het achterhoofd hou dat we in Nederland zijn, en geen staat op het weer kunnen maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten