Eindelijk, zomer.

En daar zit ik dan, op mijn balkon van mijn avondeten te genieten. Beter gezegd, na te genieten, het eten is mijn gebit reeds gepasseerd.
Het zal maar kort zijn, dat ik hier zit, straks ga ik weer sleutelen op het trammuseum, en daarom geniet ik dubbel van dit rustpuntje.
Hoewel, een echte rustpunt is het nou ook weer niet, hoewel ik nu even van de zon geniet, en het eten zich een weg baant naar mijn darmen voor verdere verwerking, is hier net een kolonie kraaien geland, en gaat zodanig tekeer, dat de zangvogels, die hier ook rondvliegen, niet meer te horen zijn.
Maar wat betreft het weer, hoor je mij vandaag niet klagen, zeker niet als ik de weersverwachtingen van morgen zie, er zijn buien verwacht.