Met de opkomst van de webwinkels wordt inmiddels duidelijk dat de criminaliteit deze winkels ook ontdekt heeft. Omdat er vrijwel nooit een fisiek contact plaatsvind, zijn deze winkels een stuk kwetsbaarder voor allerlei manieren van oplichterij. Zo is het mogelijk een product op een niet in gebruik zijnt adres af te leveren. Of bij iemand af te laten leveren die het product niet besteld heeft, en het daarna doodleuk bij die mensen de bestelling op gaan halen.
Andersom zijn er ook oplichters actief die een webwinkel starten, bestellingen opnemen en niets uitleveren. Of een slecht produkt uitleveren, met de noorderzon vertrekken, en jou, zonder enige vorm van garanitie achterlaten.
Niet helemaal nieuw is de oplichterij met betaalkaarten, en credticards in het bijzonder. Dit werkt als volgt. Je bestelt iets met een gestolen bankkaart. Vervolgens komt de rechtmatige eigenaar achter dat er onrechtmatig van zijn of haar kaart wordt afgeschreven. Vervolgens wordt het bedrag teruggeboekt, en zo heeft de webwinkel een product afgeleverd zonder een cent te ontvangen. Dit laatste overkomt de supermarkten ook meer en meer. Eigen schuld, men propageert zelf “klein bedrag, pinnen mag”.
Overigens, besef je dat die pinpas op zichzelf een kapitaal is? Uiteindelijk wordt iedere maand je hele salaris op het ding gestort, en loop je ermee over straat. Een beetje vreemd is het wel, vroeger liep je ook niet met je hele salaris op zak over straat? Inderdaad, normaal neem je niet meer geld mee dan dat je nodig hebt voor de boodschappen zelf?
Misschien valt de hele digitale wereld onder de noemer schijnveiligheid? En deze wereld is nog helemaal niet voor ons allemaal.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten