Vredesmissie?

Vanavond moesten mijn vriendin en ik even iets ophalen in een winkeltje. Op zich niets bijzonders, en ook niet het feit dat we even in gesprek raakte, maar wel dat de beste man mij vroeg of hij later die avond even met mij mocht praten. Na een kort overleg met mijn vriendin ging ik akkoord. De man wilde mijn mening hebben over de toestand in Griekenland.
Een uurtje later verscheen ik er ten tonele. Hoewel het gesprek over Griekenland begon, nam het gesprek een andere wending, de toestand in het Midden Oosten. De beste man is een Syrische christen opgegroeid in het huidige Koerdistan en gevlucht in de jaren 80. Hij weet als geen ander hoe het voelt om te moeten vluchten. En zo kwam de hele politieke toestand ter sprake en vooral zijn angst dat hij misschien ooit Nederland ook zal moeten ontvluchten. Wat lijkt mij dat erg om in een veilige omgeving nog angstig te zijn. Dit deed mij denken aan een spreuk van Warchild, die ik voor deze gelegenheid een beetje verbouwd heb:" Je kunt een mens uit een oorlog halen, maar zie maar eens die oorlog uit die mens te halen."