Hoewel ik er vlakbij woon, kom ik privé bijna nooit in Amsterdam-centrum. De enige delen van Amsterdam waar ik kom is in Zuid, bij het trammuseum en in Noord, bij de EHBO-vereniging en bij mijn vriendin.
Door een afspraak moest ik gisteren naar Amsterdam Centraal Station. Omdat ik in de stad zou blijven, en ik met mijn gast naar het zuiden van de stad zou gaan lopen, parkeerde ik mijn auto daar, en ging ik verder met de bus, die mij in no-time naar dat station bracht. Daar aangekomen kreeg ik het bericht dat er "iets tussengekomen" was. Ach, dat kan gebeuren. Ik besloot op de terugweg ook maar de bus te nemen. En zo zat ik in een bus met een bestuurder die, volgens mij, een carrière als formule-1-rijder heeft gemist. Bij het wegtrekken had ik echt medelijden met de bus, en ik vroeg mij af hoe lang dit goed zou gaan. Nou, dat antwoord kwam snel op de Rozengracht. Hoewel je er vanuit mag gaan dat de bestuurder de route eerder heeft gereden als hij de beslissing neemt om volg gas langs de hekken daar te rijden. Ik had mij vergist, een klap klonk door de bus, maar de chauffeur reed door alsof er niets aan de hand was. Op de Marnixstraat hing de chauffeur ineens half uit zijn bus. Het bleek de linkerspiegel te zijn geweest die tegen een hek was geknald. Omdat de klap nogal heftig was geweest, moest de best man uitstappen, om te proberen alles in het gareel te krijgen. Bij het uitklappen werd een mooie ster in de spiegel zichtbaar, en bij het in positie brengen van die spiegel brak de boel natuurlijk af. Wat daarna gebeurde sloeg alles. De chauffeur meldde aan de centraalpost dat de spiegel ineens van de bus was gevallen. Yeah, right. En je waffel houden over de reden? Eigenlijk hoop ik dat men bij het busbedrijf even de beelden van de bewakingscamera's gaat bekijken.
En zo reed de bus, zonder linkerspiegel, verder. Eigenlijk was ik blij dat ik, zonder kleerscheuren, weer thuis was aanbeland....
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten