Volksverhuizing

Vanmorgen had ik weer eens mijn ritje Vlaanderen. Omdat het gisteren al een puinhoop was op de weg door vakantieverkeer, was ik wat vroeger vertrokken. Op de matrixborden op de ring van Amsterdam wordt al de hele week gewaarschuwd voor de werkzaamheden op de E19 tussen de grens en Antwerpen. Die werkzaamheden zijn niets te vroeg, het karrespoor is regelmatig gespreksstof op verjaardagen.
Dan vanmorgen. Richting de grens werd het steeds drukker. Auto's met sleurhutten die over de weg kruipen en auto's zonder sleurhutten, die zo volgestouwd zijn, dat de achterkant zowat over de weg sleept. De laatste categorie weet dan nog bumperkleven en met te hoge snelheden zich een weg te banen door het verkeer. Je bent op vakantie of niet, je kunt niet vlug genoeg op je bestemming zijn. En of dat niet genoeg is, zullen de eerste foto's van de reis van de politie afkomstig zijn, die massaal was uitgerukt met radarcontroles. Mocht je geen foto van de politie krijgen, kun je van de belastingdienst een foto van je leasebak ontvangen. En probeer jij dan maar eens aannemelijk te maken dat je op zakenreis bent naar de camping.
De hoeveelheid verkeer in combinatie met het vakantieverkeer maakte trouwens wel dat ik door mijn navigator een mooie toeristische route via Baarle voorgeschoteld kreeg. Nu bel ik altijd als ik de grens passeer. In Baarle is dat een klein probleem, daar je meermalen de grens passeert. Toen ik mijn vader aan de lijn had en hij vroeg of ik in Nederland was, heb ik hem eerlijk gemeld dat ik hem het antwoord schuldig moest blijven.
Ach, ik slaap vanavond in mijn eigen bed, heerlijk!