Terugkijken, vooruitkijken.

Wat ga je doen op een regenachtige zondagmiddag? Nou, een blogje
schrijven zoals deze, lekker gaan zeuren over van alles en nog wat. Als
ik over het weer ga zeuren, dan zul je mij snel gelijk geven, met deze
regen ben je blij om binnen te zitten, zit je binnen vraag je jezelf af
of je echt niet naar buiten kunt.

Als ik over politiek begin, zit ik direct op glad ijs. Met zoveel
miljoen inwoners heb je even zoveel meningen, maar vestig je wel
aandacht op jouw schrijfsels. Bijkomend probleem is dan wel dat je
direct kleur moet bekennen.
Over die politiek gesproken, we mogen op 22 mei weer een keertje bij de
stembus opdraven. Dit kunnen heel interessante verkiezingen worden, niet
vanwege de politieke kleur maar wel vanwege de, te verwachten,
proteststemmen. Net zoals in Nederland, nota bene een van de
grondleggers van de Europese Unie, zijn er in meer en meer andere
West-Europese landen "tegenstromingen" op gang gekomen. Het gevaar
schuilt in het onbestuurbaar raken van de EU.
Ook binnen de partijen rommelt het. Zo is de Italiaan Berlusconi
kandidaat voor de Christelijke fractie. Daar is men dan weer bij het CDA
tegen. Moet je je voorstellen, een man die een vervangende straf
ondergaat als gezicht van jouw samenwerkende partij.

O, je wilt nog wat horen van de verkiezingen uit Zuid-Afrika? Het enige
dat ik hier over te zeggen heb is dat de jeugd langzamerhand een stem
begint te krijgen. Die jeugd zal heel belangrijk voor het land gaan
worden, een jeugd die weet dat samenwerking beter zal werken dan
scheiding op ras en rijkdom, zoals momenteel nog altijd gebeurt.

Ach, is er geen spreekwoord dat verteld dat je moet leren van de fouten
uit het verleden?