Wat een week.

Om de week te eindigen, vrijdag zou er een pakketje worden bezorgd door de post. Dit zou gebeuren voor 14.30u. Om 14.30 kreeg ik de melding van het postbedrijf dat de chauffeur nog steeds onderweg was, en ik nog een beetje geduld moest hebben. Maar om 17.30 was mijn geduld op. Ik was klaar met mijn werk, en ik had een afspraak, en dus gaf ik het op en liep naar de auto. Bij mijn auto aangekomen, zie ik de postauto passeren, en ging er achteraan. Een blik in de auto vertelde mij genoeg, er zat een andere chauffeur op de wagen." Sorry, ik verdwaal hier steeds", was zijn antwoord. Toen ik zag hoeveel pakketjes er nog in zijn wagen lagen, kreeg ik ineens medelijden met de man, zijn avond zou nog lang gaan duren.

Zoals jullie misschien hebben gezien, heb ik mijn fototoestel "geüpgrade" waardoor het nu mogelijk is om de foto's draadloos met mijn telefoon te versturen, in plaats van het gehannes met kabels, waardoor je teruggrijpt naar de slechte camera van de telefoon zelf.

En ik weet niet of jullie donderdagavond naar Hosa-radio hebben geluisterd. Ja, dat was ik die dat programma presenteerde. Het is leuk om voor dat station te draaien, de luisteraars hebben namelijk de mogelijkheid om direct te reageren, hetgeen ook gebeurde. En zo kwam de echte uitdaging, verzoekjes... En zo vloog het "Hollandse uurtje" om. Toen ik de logfile bekeek, bleek ik bijna anderhalf uur gedraaid te hebben. Ach, wanneer iets leuk is, vliegt de tijd om.

Diezelfde donderdag heb ik afscheid genomen van mijn taalmaatje. Dit is een niet-Nederlandstalige die Nederlands leert. Om eerlijk te zijn, ik denk dat ik het meeste over Nederlanders heb geleerd. Een van de vreemde gewoontes, die wij hebben, is dat wij wachten tot de nieuwe buren zich komen voorstellen. In het buitenland is het gebruikelijk dat jij bij die nieuwe buren gaat kijken, en aanbiedt om een handje te helpen. Zo bouwt de nieuwe buur ook een vriendenkring op.
Het zal mij benieuwen wie mijn nieuwe taalmaatje zal zijn.

Maandag heb ik instructie gekregen voor een nieuw type tram, uit 1961, te rijden. Tijdens deze instructie miezerde het, het ideale weer om tram te leren rijden. Een tram zal dan om het minste of geringste in de slip gaan. Bij de heenrit reed ik dan ook langzaam, ik had geen zin om al slippend over een overweg te vliegen. Toen ik de wagen lekker onder controle had, ging het dan ook een stuk sneller, hoewel het nog steeds miezerde....