zaterdag 13 juni 2009

Dom, dommer, domst.

Kijk eens naar dit geval. Je bent dom als je gaat zwartrijden, dommer ben je als je je ook nog eens laat pakken en het domst ben je als je als vals adres het adres van mijn vriendin opgeeft, terwijl je een achternaam hebt die bijna nooit voorkomt.
Van de week lag er een brief van een incassobureau in de brievenbus, beter gezegd op de deurmat, van mijn vriendin, gericht aan een persoon op haar adres, die verderop in de straat blijkt te wonen. Deze meneer heeft waarschijnlijk zwart gereden, en bij controle een vals adres opgegeven. In eerste instantie kwam alleen een brief binnen van het vervoersbedrijf, die mijn vriendin naar de juiste persoon heeft gebracht, over service gesproken. Zij dacht in haar goedheid aan een foutje.
Omdat meneer blijkbaar niet reageerde en nog steeds het valse adres niet had gecorrigeerd, kwam het incassobureau in beeld. Gelukkig belde mijn vriendin naar mij om het verhaal uit te leggen. Ik zei haar dat ik met het incassobureau ging bellen. Een vriendelijke meneer, zonder keuzemenu, nam vrijwel meteen op. Ik legde de zaak uit. Nou, mijn vermoeden kwam uit. Meneer bleek drie adressen te gebruiken, zijn echte adres, die van mijn vriendin en nummer 220, terwijl de straat aan de even kant niet verder gaat dan nummer 72. Op dit laatste adres is hij overigens bij verstek veroordeeld.
Bij het verzamelen van wat informatie over de familie, kwam ik een artikel tegen, waar de moeder trots meldt dat men alleen te voet, per fiets of openbaar vervoer reist. Over betalen zegt ze niets........

Geen opmerkingen: