We schrijven alweer vrijdag, en staan zo weer voor het weekeinde. Voor mij was het een afkickweek. Vorige week ben ik driftig in touw geweest met het theatergebeuren op het trammuseum. Ik merk nu goed dat iedere avond laat naar bed gaan toch haar tol eist, afgelopen week kon ik mijn bed niet zien, of ik sliep al. Ik was dan ook blij dat ik zondag wat langer kon blijven liggen.
Wie ook lange dagen zal hebben gemaakt is de Koningin en, niet te vergeten, haar collega in België. In beide landen wil het vormen van een regering maar niet vlotten. In Nederland is zelfs het icoon Ruud Lubbers zich maar eens met de zaak gaan bemoeien. In het verleden heeft hij nogal eens bruggen moeten slaan. Of, zoals hij zelf al aangaf, ging hij slechts even praten met de Koningin, om vervolgens als informateur het paleis te verlaten.
In België liggen de zaken nog iets ingewikkelder. Kunnen we in Nederland zelf kiezen wie er in een coalitie verschijnt, in België is het zeker dat de Waalse PS en de Vlaamse N-VA zullen gaan regeren. Dit komt omdat daar, na de federalisering, geen nationale politieke partijen meer bestaan. Beter gezegd, de nationale partijen hebben zich destijds in een Vlaamse en Waalse partij gesplitst, en staan sindsdien als haan en leeuw tegenover elkaar. Dat dit systeem geen vertrouwen wekt bij de gemiddelde Belg, is te zien aan de manier waarop de crisis daar toeslaat. De bevolking, die te boek staat als vrijgevig, pot het geld op, waardoor de economie een behoorlijke neergang kent. Ter illustratie, een Belg heeft gemiddeld 67 duizend euro op de bankrekening staan, en is daarmee recordhouder in Europa, wat betekent dat hierdoor geldstagnatie ontstaat, waardoor de economie verder krimpt, waardoor de burgers het geld verder oppotten, kortom, men draait in een rondje.
Maar goed, als er nu eerst een regering in elkaar wordt gesleuteld.........
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten