maandag 19 juli 2010

De week terug bekeken.

Voor diegenen die zich zorgen hebben gemaakt over mijn afwezigheid op internet, ik had weinig tijd. De meeste blogjes tik ik als ik een paar verloren minuten heb. Geloof mij, die had ik deze week echt niet. Sterker nog, ik kwam eigenlijk tijd tekort, wat zich vandaag wreekt, ik ben lekker duf. De oorzaak was het, inmiddels traditionele, bezoek van theatergroep Troost, waardoor ik mij de hele week door de tijd heen moest heksen. Deze week ging ik iedere dag vanuit het werk meteen door naar de museumtramremise om zes wagens op de juiste plekken te zetten voor het spel.

Dit is dus de reden dat ik alleen de hoogst noodzakelijke mailtjes heb beantwoord. Deze achterstand ga ik proberen nog deze week weer in te lopen.

Tsja, de terugblik op deze week. Zoals ik in dit stuk had gemeld, heeft mijn week maar uit vier dingen bestaan, slapen, eten, werk en theater. Hartstikke leuk hoor, maar wel vermoeiend, zeker als je niet gewend bent om laat naar bed te gaan. Je hoort mij er niet over zeuren hoor. Dit soort evenementen breekt het normale ritme, en het is iedere keer leuk om met deze groep samen te werken. Ik was wel blij dat een paar collega's van het trammuseum delen van mijn dienst hadden overgenomen. Ik zou zondag dus lekker kunnen uitslapen. Zou. Even voor elven hing de tramdienstleider van dienst aan de telefoon. Hij kreeg de installatie, waarmee hij met de trams kan communiceren, niet aan de gang, dus moest ik mij snel in de kleding hijsen om vervolgens naar het museum te gaan. Het bleek dat de TDL van vorige week de installatie wel had afgekoppeld, maar niet had uitgeschakeld, waardoor de back-up-accu was leeggelopen. Het duurt ongeveer een kwartiertje voordat de accu weer bruikbaar is. Na het gebeuren weer tot leven te hebben gebracht, liep ik door naar de remise, waar de theatergroep haar spullen aan het opruimen was. Ondanks de kleine oogjes, was men hard aan het werk. Hoewel de theatergroep volgend jaar niet naar het trammuseum zal komen, men heeft dan een optreden in Carré, denken sommige acteurs m/v daar anders over. Bij het afscheid nemen werd mij verzekerd dat men volgend jaar terug komt.

Het blijft leuk om te zien hoe vrijwilligers elkaar altijd proberen te helpen, en ik zal een volgende keer weer aanwezig zijn.

Ik eindigde de dag met een wandeling in Amsterdam. Door al het staan, van de afgelopen week, waren mijn benen lekker stijf. Mijn vriendin kwam op het idee om naar het centrum van Amsterdam te gaan. En eindigden we op een terrasje in hartje Amsterdam.

Geen opmerkingen: