dinsdag 31 augustus 2010

De hond, een beste vriend.

Als er één dier mensenkennis heeft, is dit een hond. Zo'n dier weet heel snel of jij met een goede bedoeling naar hem toekomt of niet.
Dinsdag had ik weer eens een staaltje van een hond. Ik kom bij de klant binnen, en de hond kwam vrolijk met een bal aanrennen. Een duidelijk signaal, de hond wil spelen. Helaas voor de hond, kom ik natuurlijk om werkzaamheden te verrichten, en niet om met haar te spelen. Maar probeer dat eens die hond aan het verstand te brengen? Op een bepaald moment ging het beestje er zelfs met mijn werkopdracht vandoor, in een laatste poging aandacht te krijgen. Gelukkig vond de eigenaar het ook welletjes, en haalde de hond bij mij weg. Gelukkig, want het beestje heeft niet door dat het hartstikke vervelend is om niet te kunnen werken.
Het mooiste is mij een aantal jaren geleden overkomen. Het verhaal begon ook met een hond die met een bal aan kwam lopen. Dit beest, een bokser, luisterde naar mijn verzoek om rustig te gaan zitten, en kon ik rustig aan het werk. Toen ik klaar was, mijn spullen bij elkaar had gepakt, en naar buiten wilde lopen, sloeg de hond zijn voorpoten rond mijn benen, en lag ik languit in de gang. De hond gaf duidelijk te kennen dat ik nog niet weg mocht. De klant schaamde zich rot, en verontschuldigde zich voor het ongemak. Zelf had ik moeite mijn lach in te houden, ik gevloerd door een hond! Toen ik buiten stond, heb ik wel even staan lachen.

Geen opmerkingen: