Wie schrijft.

..........die blijft, althans, dat zegt het spreekwoord. Dat er niet zoveel blogjes van mij verschijnen betekent niet dat ik stil zit. Integendeel zelfs. Ik heb zat te doen, maar ben toch regelmatig achter de computer te vinden, niet op de laatste plaats voor de diverse chats die plaats vinden, soms zelfs simultaan en in diverse talen. Het is mij al eens gebeurd dat ik tegelijkertijd een Vlaming, een Nederlander en een Amerikaan aan de lijn had. Daar kun je niet zomaar een groepsgesprek van maken.
Vanavond zat ik met een Zuid-Afrikaan te chatten. Dit gebeurde op Skype, dus ging er binnen de kortste keren een spraakverbinding open. Nu is het ADSL daar niet echt stabiel, waardoor de verbinding regelmatig wegvalt. Deze jongen had vorige maand al eindexamen moeten doen. Vanwege de stakingen aldaar, wordt nu overwogen het examen volledig te schrappen, met als gevolg dat velen niet aan hun vervolgopleiding kunnen beginnen, zo ook deze jongen. Ik vond het sneu, en besloot eens te kijken wat een telefoongesprek zou kosten. Dit bleek twee bent per minuut te zijn, waarop we het gesprek telefonisch hebben voortgezet.
Op een bepaald moment vroeg hij wat voor berichten ik eigenlijk uit zijn land kreeg. Toen ik hem een aantal koppen voorlas, bleek er nogal wat berichten bij hem niet bekend te zijn. Sterker nog, een verslag dat ik gezien heb over een patiënt die eerste hulp is geweigerd, en vervolgens door de politie is opgehaald om vervolgens naar een ander ziekenhuis is gebracht, werd afgedaan met een berichtje dat een stel agenten hem eerste hulp hebben verleend en daarna naar een ziekenhuis hebben gebracht.
Maar het mooiste berichtje kwam van een dame die het even niet meer zag zitten. Zij schreef dat ik het lichtpuntje was en dat ik haar weer aan het lachen had gemaakt. Zo'n zin doet de rillingen over mijn rug lopen, en beseffen wat een gesprek al kan doen.