donderdag 9 september 2010

Telefoon heeft wel wat voeten in de grond.

Met een verhuizing moet ook de telefoonaansluiting worden verplaatst. Normaal is dit een werkje dat met een paar handelingen van achter een bureau wordt gedaan. In ons geval moest er iets meer gebeuren, het pand heeft namelijk nog nooit een telefoonaansluiting gehad. Hoewel we pas over een paar maanden definitief verhuizen, leek het ons slim om het graafwerk, wat nou eenmaal nodig is met telefoonkabels, zo snel mogelijk te laten gebeuren, met de winters van tegenwoordig weet je maar nooit.
Hoewel ik vanaf 8 uur aanwezig moest zijn, kwam er rond een uurtje of 11 een busje de straat binnen rijden, waarvan de geluidsinstallatie het motorgeluid ruimschoots overtreft. Onder de Caribische klanken, die uit de auto kwamen, stapte een man, die overduidelijk voorouders uit die regio heeft, inclusief bijbehorend humeur. Vol goede moed ging de man, in de stromende regen, te graven en te boren. De aansluiting in de straat was zo gevonden en tegen het middaguur was de aansluiting binnen ook een feit.
Omdat het lunchtijd was, ging ik terug naar de zaak. Volgens mij, is de man niet lang na mij vertrokken. Toen we 's avonds bij het pand aankwamen, lag de kabel bovengronds. Pas woensdagavond was de kabel volledig ingegraven.

Geen opmerkingen: