Ik stuitte in een krant op een ingezonden brief over privacy. Daarin werd de koninklijke familie aangehaald, die werkelijk geen stap kunnen verzetten zonder dat er een fotograaf is die zelfs die stap op de gevoelige plaat moet vastleggen. Het getuigt van geen respect van andermans leven om zo op de hielen te zitten, en ik begrijp ook weer goed waarom er bijvoorbeeld artiesten zijn, die wel eens hun zelfbeheersing verliezen.
Je moet je eens voorstellen, dat je gewoon door de stad wilt lopen, maar dat dit gewoonweg onmogelijk is omdat er voor jouw voordeur al een horde lenzen op je deur is gericht, en je er zeker van kunt zijn dat deze horde je de hele dag zal gaan achtervolgen. Ik zou er stapelgek van worden. Wat dat betreft ben ik blij met mijn leventje. Ik kan overal zonder problemen heen. Dat ik regelmatig geen dag vrij heb en dat mijn laatste vakantie bijna elf jaar geleden is geweest, is niet zo erg. Mijn vriendin roept dan:" Het leven is een doevakantie!", en gelijk heeft ze.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten