zondag 28 februari 2010

Een oude liefde.

Dit blogje zit ik te tikken op mijn oude Pentium 500 uit 2000. Het beestje heb ik destijds als topmachine gekocht. Tegenwoordig moet ze het afleggen tegen de veel snellere monsters. Het toestel werd afgeleverd met Windows 98, waarvan de ondersteuning in 2006 ten einde liep. Een nieuwe computer aanschaffen was het devies, want de Windows XP was veel te zwaar voor het machientje, dus kon ze naar het grof vuil. Omdat ik al eens gehoord had van Linux, maar de stap nooit durfde te wagen omdat de computer altijd naar behoren werkte, was nu de tijd aangebroken om de stap wel te zetten. De simpelste gratis versie voor Linux-nieuwelingen was Ubuntu, toen nog versie 6.06. Deze werkte nog voor geen meter, maar versie 7.04 liep als een zonnetje. Zo heb ik mijn eerste schreden gezet in de Linuxwereld. Mijn slak was weer het scheurijzer van weleer. Na een tijdje bleek Ubuntu eigenlijk nog een beetje te zwaar. Van de week heb ik dit machientje omgezet naar Debian, het basissysteem waar Ubuntu op gebaseerd is. Deze heeft als voordeel dat het systeem een stuk lichter is, nadeel is dat dit komt door het ontbreken van diverse hulpprogramma's, waardoor een hoop dingen handmatig moeten worden ingevoerd. Maar dat laatste heb ik weer geleerd door Ubuntu te gebruiken.
Ik elk geval draait het oude computertje nog steeds, en ik ben bang dat het nog even zo zal blijven ook.

Geen opmerkingen: