Oosterse markt

Vrijdag grepen we de laatste flik uit de koelkast. Het was dus weer tijd om naar de chocoladekraam op de Beverwijkse bazaar te gaan.
Inmiddels zit er een heel ritueel aan vast, mijn vriendin belt de verkoper eerst, om te melden dat we de volgende dag komen, een klant die vijf kilo tegelijk afneemt, schijnt nog steeds een uitzondering te zijn.
Bijkomende uitdaging was het weer. Gisteren viel er, op het grootste deel van de dag, niet normaal te rijden. Omdat voor vandaag hetzelfde weer was voorspeld, was de chocoladeverkoper nog niet zeker of hij zou komen.
Rond een uurtje of tien vertrokken we uit Amsterdam. Voor mij was de rit naar Amsterdam een belevenis op zich geweest. Er was dan wel gestrooid op de snelwegen, maar dat neemt niet weg dat er nog gladde plekken kunnen zijn, hetgeen duidelijk te zien was aan de verwrongen vangrails op diverse plekken, en een paar auto's die zich, op zijn minst, in een vreemde positie bevonden, zoals achterstevoren op de rijbaan. Er waren ook voertuigen die de snelweg via het talud verlaten hadden, in plaats van de verderop gelegen afrit.
Vanuit Amsterdam naar Beverwijk rijden we altijd via de A8 en de N246. Eerstgenoemde was redelijk te berijden terwijl ik betwijfel of de provincie de N246 wel had gestrooid. In Beverwijk zelf zijn we, na de auto te hebben geparkeerd , naar de markt gekluund, lopen kon je het niet meer noemen.
Na onze inkopen gedaan te hebben, en onze magen te hebben gevuld met Hot Chicken, Friet, Jus d'orange, thee danwel koffie en een stroopwafel, ging het weer richting Amsterdam. Gelukkig was de weg weer schoon gedooid.
Nu zitten we aan de thee, beiden een verhaal te tikken, ik voor de blog, mijn vriendin voor haar lezers.