In een van mijn vorige blogs had ik het over artikel 419 van het Nigeriaanse wetboek van strafrecht, in Nederland gewoon bekend als 419. Een dame uit Mechelen vroeg mij om nadere uitleg. Ach, en dan merk je hoe vanzelfsprekend je sommige uitdrukkingen vindt. Ik zal proberen de truc uit te leggen.
Op een dag word je benaderd. Iemand krijgt binnenkort een grote som geld, en wil dat in veiligheid brengen. Toevallig is men jouw adres tegen gekomen. Er zit wel een maar aan. Om aan dit geld te komen, moeten er wat onkosten worden gemaakt, kosten die de afzender niet kan betalen. De vraag is dan of jij dat "even" wilt voorschieten. Als beloning mag je tien procent van het geld houden. Als je toekomstige gulle gever heel brutaal is, vraagt deze zelfs de toegangscode van je bankrekening. Om wat vertouwen te geven, is de brief vaak ondertekend door een of andere niet bestaande hoogwaardigheidsbekleder, zoals een minister van bankzaken.
In het minste geval ben je je voorschot kwijt, in het ergste geval ook je spaarcenten of, als je geld hebt geleend om het voorschot te betalen, blijf je zitten met een schuld.
Afgelopen maand werd ik geconfronteerd met een nieuwe manier. Ik had een profiel op Myspace aangemaakt. Ik vind het nou eenmaal leuk om de berichten op die site te lezen. Krijg ik ineens een liefdesverklaring toegemaild van ene Seun. Als iemand uit het niets ineens stapverliefd op je is, betekent dat maar een ding, geld. Mijn vermoeden is ook dat deze mail afkomstig is van een Nigeriaanse bende. Ik heb deze, zich als dame voordoend, persoon duidelijk gemaakt dat ik hier niet op zit te wachten. Ik ben al twaalf jaar dolgelukkig met mijn huidige vriendin, dus "inruil" komt niet ter sprake.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten