Chinees

Als er iets is waar ik als kind van gruwelde, was dat chinees eten. Nog steeds ben ik geen liefhebber van rijst. Niet dat ik het niet zou lusten. Het probleem is dat ik zachte dingen, zoals stoofperen en dus ook rijst, niet door mijn keel kan krijgen. De chinese keuken bleek veel uitgebreider en sindsdien ben ik toch verslingerd geraakt aan deze keuken. En dat de keuken nog veel uitgebreider is dan ik toen dacht bleek op een chinees feest. De kok wilde mij vertellen wat ik zou gaan eten. Ik verzocht hem pas na het eten te vertellen wat ik gegeten had. Dit bleek een verstandig besluit. Als ik van tevoren wist dat ik koeieuiers of hersens zou eten, denk ik dat ik niet zo gesmuld zou hebben.