Kerst.

Allereerst nog een prettig Kerstfeest toegewenst. Van de week heb ik mij gekwijt van het jaarlijkse kaartjes schrijven, om gisterenavond in mijn brievenbus nog kaartjes tegen te komen, van mensen die ik vergeten ben een kaartje te sturen. Waarom doen we dat eigenlijk? Natuurlijk is het zo dat het een mooi moment is oude kennissen een teken van leven te geven, maar de meeste kaartjes gaan toch naar mensen die je regelmatig ziet.
Voor mij is de Kerst vooral even een rustpuntje in een hectische tijd. Ook de afgelopen weken is het weer stervensdruk geweest op het werk.
De tweede Kerstdag is traditiegetrouw een dagje Antwerpen geworden. Zoals misschien bekend, vieren de Belgen de Kerst iets anders dan wij dat doen. Het is daar gebruikelijk om de avond voor Kerst met de familie samen te komen en een combinatie van het Kerstdiner en pakjesavond te vieren, en daarna met z'n allen naar de nachtmis te gaan.
De koffietafel na de nachtmis, die kent men daar ook.
In feite viert men de Kerst dus een dag eerder. Dat maakt dat de tweede Kerstdag de winkels gewoon geopend zijn. Vooral voor mij, geeft dat de gelegenheid om samen met mijn vriendin lekker het stad, zoals de Antwerpenaren hun stad ook wel noemen, te bezoeken, en mij weer te gaan ergeren aan mijn landgenoten.
Groetjes,
Robert.