Lekker rustig.

Ja hoor, ik heb weer wat. Een week of twee geleden kreeg ik op zaterdagavond het ineens gloeiend heet, waarschijnlijk van een koortsaanval. Binnen het uur verdween deze weer. De nacht erop hing ik rond een uurtje of vier ineens over "de pot" om mijn avondeten nogmaals te bewonderen. Ik had die zondag tramdienst, en was nota bene de verkeersleider, degene die alles moet regelen als er personeel of wagens uitvallen. Die dag heb ik met een barstende hoofdpijn doorgebracht. Maandag was ik eigenlijk redelijk opgeknapt, alleen had ik er een naar hoestje aan over gehouden. Hoewel hoesten, het was meer blaffen. Dit hoesten begint nu, na twee weken, te minderen, echter, sinds zaterdag heb ik er een zwoele stem aan overgehouden. Dit is overigens meteen de reden dat mijn Skype niet zo vaak online heb staan. Als ik iets zeg, wordt dit steevast beloond met een hoestbui. Gisteren had ik wederom tramdienst, en wederom verkeersleider. Omdat er ook twee ritten rijden bij zit, had ik daar een vervanger voor geregeld. Eigenlijk waren het er twee, er was gisteren een trambestuurder uit Wenen te gast, die onder begeleiding een ritje ging maken. Aan het einde van de dag ontstonden er toch wat problemen, waardoor ik alsnog een ritje moest rijden. De wagen die ik mee kreeg was de Groninger 41. Normaliter heb ik geen problemen met deze wat lawaaiige wagen, maar met een half gammele stem. Vooral als er dan nog iemand wat aan je vraagt, en je je dan realiseert dat je stem niet boven het motorgeluid uitkomt. Mijn dienst als verkeersleider begon goed. Normaal begint deze met het bellen van de lokale hermadad om het mobiele blik van de rails af te laten slepen, iets waar ik met mijn stem tegenop zag. Toen ik gisterenochtend aankwam, waren alle sporen vrij. Mijn eerste gedachte was dat men het toch begint te leren na 33 jaar tramexploitatie. Niets bleek minder waar. Tegen het middaguur kwam een meneer vragen waar wij zijn auto gelaten hadden. Deze stond op de plek waar nu een tram stond. De politie bleek mijn telefoontje niet te hebben afgewacht, en had alvast de auto's van de sporen gehaald. Dat is pas service. Mijn omgeving heeft wat minder problemen met mijn stem. Die vindt het vast lekker rustig.