woensdag 3 september 2008

Natte voeten.

Als ik buitenlandse gasten op bezoek had, was een van de ritjes die ik deed vanaf Amsterdam-Centrum via de IJ-tunnel naar Broek in Waterland. Ik legde dan uit dat het diepste punt van de IJ-tunnel 26 meter onder NAP ligt. Na de Nieuwe Leeuwarderweg afgereden te zijn, ga je bij het Schouw een acht meter naar beneden. De vraag die dan altijd kwam was of ze die leuke houten huisjes boven op de heuvels mochten gaan bekijken. Als ik dan uitlegde dat het gaan heuvel maar een dijk was, en dat het geen huisjes maar woonboten waren, zag je het ongeloof in de ogen, dit is gewoon onmogelijk. Als je dan bij Broek in Waterland( broek is overigens Holland voor brug) de dijk opreed, en ik vrolijk naar beneden wees naar de weg waar we zojuist over gereden hadden, sloeg het ongeloof vrijwel altijd over in angst. Dat we het niet altijd droog houden, hebben we wel een paar keer gezien. De laatste keer dat het in onze regio mis ging was in 2003 toen in Wilnis een veendijk doorbrak en de woonwijken Veenzijde 1,2 en 3 onder water kwamen te staan en geëvacueerd werd. Hierbij werd overigens onze postbode getroffen, die een paar dagen in vrijetijdskleding aan het werk moest. Deze doorbraak was veroorzaakt door een lange tijd van droogte, waardoor een aantal veendijken was uitgedroogd. De uitdroging werd versneld door de dorstige bomen in de dijk. Dit is de reden dat de bomen op de veendijken zijn omgehakt
Als je het hebt over de waternood, denken we natuurlijk aan de springvloed van 1953, waarbij hele delen van het land onder water kwamen te staan, en ook veel slachtoffers zijn gevallen. Voor ons liggen de overstromingen van Itteren en Borgharen in de jaren '90 wat verser in het geheugen. Tenenkrommend zaten we te kijken hoe de rest van het land dit zou overleven. Voor mijn branche was het lastig. Een grote onderdelenleverancier zat destijds in Hedel, en was een weekje buiten gebruik. Diverse kennissen uit Duitsland vonden toch echt dat ik daarheen zou moeten komen, want dit keer zou het echt misgaan. Ik heb destijds hard gelachen. Nederland voert al eeuwen een oorlog tegen het water, verliest wel eens een slag maar bestaat nog steeds. Af en toe moeten we wel wakker geschud worden, zoals nu door dHr. Veerman. Ik denk dat ik maar eens rustig ga slapen, 5 meter onder NAP.

Geen opmerkingen: