Humeur.

Vrijdagochtend stond ik op met hoofdpijn. "Een lekker vooruitzicht", dacht ik nog, en dacht dat het niet erger kon. Totdat ik mijn voorgevel in de spiegel ging aanschouwen. Deze was helemaal rood van het bloed. Ik had 's nachts een bloedneus gehad. Dit gebeurt wel vaker als ik verkouden ben. Verschrikt realiseerde ik mij dat mijn bed ook best eens in een bloedbad veranderd kon zijn. En inderdaad, mijn kussen en kussensloop hadden een totaal andere kleur dan de fabrikant oorspronkelijk had bedoeld. Als de bliksem haalde ik mijn bed af, gooide alles in de wasmachine, en startte deze. Als er nu een rechercheur mijn rioolwater had gezien, had ik op zijn minst een inval verwacht. Tijdens de voorwas was het water redelijk rood gekleurd.
Donderdag zou ik de achterband van mijn fiets verwisselen. Zou, want ik mocht deze eerst gaan plakken. De nieuwe band bleek lek.
Vrijdagochtend kon ik, nadat ik de sporen van het bloedbad van die nacht had uitgewist, op pad. De band hield zich goed, evenals mijn neus, het blijft natuurlijk een gok. Na een paar klanten bezocht te hebben, waarbij ik flink moest tillen, brak de theepauze aan. Uit mijn neus kwam een zacht warm gevoel. Ja hoor, een bloedneus. Terwijl ik aan het tillen en sjouwen ben gebeurt er niets, ik ga rustig zitten, en het is gelijk bingo.
Alles ging goed. Tot ik zaterdagavond, tijdens het even weer een flinke bloedneus kreeg. Alsof het dan zo moet zijn, was dit een flinke. Het keukenpapiertje, dat ik bij de hand had, was in een oogwenk doordrenkt, en zat er niets anders op dan boven een wastafel wachten tot het zou stoppen.
Tot nu toe is het verder droog gebleven.
Groetjes,
Robert.