Landgenoten.

Diegenen die vandaag mijn Twitter hebben gevolg, hebben gezien dat ik een ritje Amstelveen- Leuven- Gent- Uithoorn heb gedaan. Zowel in België als in Nederland zijn er flink wat werkzaamheden aan de gang. Op de rit had ik natuurlijk last van de werkzaamheden op de A2, en de verzakkingen op de A27, en de werkzaamheden op de E19. Als extra uitdaging was vandaag de E313 bij Massenhoven afgesloten. Het liep daar op zo een puinhoop uit, dat de E34, het Europese nummer voor de A67, niet meer te bereiken was. Het Belgisch verkeerscentrum ging zelfs omleiden via de A16, A58 en A2. Zouden ze niet weten dat het bij Eindhoven een puinhoop is?
In ieder geval wist ik wel van de problemen, en was extra vroeg vertrokken, en had alleen de hoogst noodzakelijke dingen gepland. Er moesten spullen naar Leuven en een hotel in Gent.
In Gent werd ik te woord gestaan door een Nederlandse. Dat blijft stom, je begint netjes in het Vlaams te groeten, om vervolgens een "Hallo" terug te krijgen, want de receptioniste had allang een Nederlandse wagen zien voorrijden, om vervolgens in het Nederlands verder te gaan.
In een supermarkt in Boom was mij ooit iets dergelijks gebeurd. Als ik destijds vanuit Bornem naar huis ging, stoof ik er regelmatig naar binnen. Tot ik een keertje het bekende "hebt u bonnetjes of ticketjes bij?" bij de kassa vervangen hoorde door "heeft u bonnetjes of ticketjes bij u?" Kijk, en dan kun je zeggen" zie ik er zo hebberig uit?", om vervolgens de verbaasde blikken van de mensen om je heen te zien.
Naast vrolijke grappen met landgenoten, moet ik ze ook wel eens voor schut zetten. In een andere supermarkt stond ik in de rij, zoals dat wel vaker gebeurd. Ik was bijna aan de beurt, toen een man mijn voorbij liep met een paar kleine boodschappen. "Ik mag vast wel voor hè?", vroeg de man." Goh, doe je altijd zo als je op vakantie bent, voorkruipen en ervan uitgaan dat het goed is?" "Hoe bedoelt u? Ik woon hier." "Des te erger", zei ik. "In België is men gewend om op de beurt te wachten, dus lijkt het mij het beste dat u weer in de rij gaat staan." De mensen om mij heen knikten." Moet je je eigen landgenoten nog gaan opvoeden", mopperde ik nog, waarop bij een paar mensen een grimas op het gezicht kwam." Ik kom uit Nederland, maar wees gerust, vanavond ben ik het land uit."
Geen spot is beter dan zelfspot. De man kwam ik later nog tegen op de parkeerplaats. Ik zag zijn lippen bewegen. Het zal geen vriendelijke zin zijn geweest.