Vandaag stond in de krant, dat Microsoft de Windowsversie 3.11 definitief ten grave heeft gedragen. Deze versie werd nog gebruikt in diverse besturingen van onder andere auto's. Als ik aan dat systeem denk, denk ik alleen maar hoe gelukkig wij, in 1993, waren met een snelle computer, een 486SX25, een groot geheugen van 4 MB en een gigantische harde schijf van maar liefst 100MB. Ik had daarnaast nog een supersnel modem die met 14,4Kb/s over de BBS-en kon struinen. Een BBS was een centraal punt waar je berichtjes en software kon uitwisselen, want internet was nog niet toegankelijk voor de burgerij. Dat kwam pas een jaar later, toen XS4ALL en De Digitale Stad van start gingen. In 1996 schakelde ik over naar een Pentium 100 met 8MB geheugen en 1GB harde schijf met Windows 95, in 2001 gevolgd door een Pentium 500 met 256 MB geheugen en 12GB harde schijf. Deze laatste computer is de reden geweest dat ik in 2008 ben overgeschakeld op Ubuntu. Omdat Windows 98 niet langer werd ondersteund, dwong Microsoft mij min of meer tot de aanschaf van een nieuwe computer. Gelukkig bleek mijn computer geschikt voor de toenmalige versie 7.04 van Ubuntu. Gisteren was de release van de nieuwe versie van Ubuntu, versie 8.10. Zonder problemen ging deze op mijn inmiddels 7 jaar oude computer. Met weemoed denk ik terug aan de eerste Apple 2 die met 48KB geheugen en 360KB opslagruimte een ware revolutie veroorzaakte.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten